RJ BULLABOS
Kinaumagahan
Bumaba ako sa salas ng inuupahan naming bahay ni jenz
“gandang umaga”bati ko sa kanya
“kapatid, mas maganda kapa sa umaga!” sabay bonggang ngiti niya
“loka loka ka talaga” sambit ko ng nakangiti
“oh bilis na kapatid, habang mainit pa ang coffee!”
Ganto ang halos araw araw na routine ng buhay namen, salitan kame sa pagluluto ng food for the day… nasira lang ang routine namen ng nagpakaseryoso ako ng todo sa hule kong nobya.. pero ngayon back to normal na ang routine
Habang iniinom ng kape
“nga pala kapatid, may tumawag dito kanina eh…..”
“oh? Sino raw?”
“christian ballatores raw? …”sambit niya
Napangiti naman ako ng narinig ko ang pangalan niya…
Tumingin saken ni jenz at sinabing
“wwwuuussshhhu! … syota mo kapatid?, imperness ang hot ng boses” sabay halakhak niya
“sira ! hindi noh! .. boss yon sa companya na pinasukan ko”
“cge ikaila mo pa!” pagpilit ni jenz at sabay ng isang malakas na halakhak
“sira ka talaga!... oh ano nga ba raw ang kailangan?”
“ayon pinapabalik ka raw sa opisina.. miss kana ng iyong prince charming” sambit niya at isa pang malakas na halakhak
“anong oras naman raw?”
“after lunch kapatid”
Nagisip isip ako ‘matatanggap kaya ako?’
“kapatid!, sa galing mo sa pagtatrabaho at sipag, for sure matatanggap ka”,, ganyan si jenz, basang basa niyan ang bawat galaw at iniisip ko…
“good luck kapatid!”
Ng dumating ang tanghale nagayos na agad ako at preskong presko at pumunta ng opisina
Pag dating ko don, ang dame pang ibang applicant
May isang babae na lumapit saken, sekretarya niya yata
“excuse me sir?, are you mr, rj bullabos?” paninigurado niya
“yes I am” pagsagot ko
“hinihintay kapo ni sir sa kabilang opisina, ang iba rin pong applicants na qualified for
the job eh nandon na rin po” pagbigay niya ng impormasyon saken
“ahh ganon ba”
“sumunod po kayo saken” sambit ng babae
Sinundan ko siya hanggang sa marating namen ang parang isang meeting hall
Nangmakapasok kame.. all eyes on me ,SHET!
“mr bullabos, take a seat” narinig kong sambit ni chris
Sobrang gwapo at propesional ng dating niya sa suot niyang white cream colored slacks at dark blue long sleeved polo and a tie of black, and a well comb dark hair
Ngumiti ako sa lahat ,at diniretso ang upuan na maaari kong upuann
Tahimik
Ilan pang minuto
“magandang hapon sa lahat, hindi na naman siguro lingid sa kaalaman nyo na ang pwesto sa companya na to na nais nyong mapasainyo ay nakuha nyo na” sambit ni chris ng may ngiti sa labi
Pagsambit niya non.. binigay ng seckretarya niya ang mga papel na nagsasabi ng skeds at mga dagdag na obligation namen
“uulitin ko… congratulations ho sa lahat at magandang araw” sambit ni chris
Nag tayuan na ang lahat upang lumabas, natagalan lang ako ng konte para ayusin sa bag ko ang mga papers na pinamigay ,nang matapos ko yon tumayo na ako at lumabas, nasa pintuan na ko ng biglang
“mr bulabos,”
Nilingon ko ang boses na yon,
“yes?”
“pinapatawag po ni sir sa opisina niya”sambit ng babae na kanina lang ay nagturo rin saken papunta sa hall na to
Muli sinundan ko ang babaeng yon patungo sa opisina ni chris, pagdating ko don,
“may I invite you? May bago raw kaseng bukas na restau jan sa baba eh, gusto ko sanang subukan kaya lang.Magisa ako.Baka pwde mo kong samahan?” diretchahan niyang pagimbita sabay ng isang malambing na ngiti
“Hmmmm”
“please?, treat ko” dagdag pa niya mapa oo lang ako
Natawa nalang ako, kabisado ko na ang mga gantong uri ng tao eh… yung tipong.. gagawa at gagawa ng paraan makuha lang ang gusto nila
“may magagawa paba ko?” sambit ko.. hudyat na rin ng pagsama ko sa kanya
“ayos!" sambit niya at bigla narin siyang tumayo at nagayos ng mga gamit niya
Maya maya pa nilalakad na namen ng sabay ang daan patungo sa sinasabi niyang bagong bukas na restaurant, nang makarating kame ron… umorder na agad kame ng makakaen
Habang naghihintay sa order
Casual na paguusap lang kame, yung tipong biruan… tipong tamang tawanan lang, hanggang sa mapunta na sa kung ano ano ang usapan
“alam mo rj, you look hot,” he said, out of the blue, he just said that
Natawa nalang ako, ewan ko ba kung anong kailangan ng taong to saken,, pero his doing a lot of favor to me, at alam ko naman na sa mundong to, nothings for free
Nang dumating ang order namen, same paren sa kanina tawanan, kung ano anong pinaguusapan
Nang matapos na kame , he called the waiter at nagsabi na bill out na kame nang dumating yung bill
Ako ang kumuha,
“oh? Treat ko to diba?”sabi niya
“dala ko kase wallet ko ngayon eh” sabi ko sa kanya
At kasabay non ang isang na halakhak
At that time its almost 2pm in the afternoon…
“so I think I better go now, at ikaw, kailangan mo nang bumalik sa opisina” sambit ko sa kanya
“oh no no no , jan ka nagkakamali” sambit niya sabay ng isang nakakalokong ngiti
“huh?”
“I want the both of us to watch a movie” sabe niya out of nowhere
This time talagang tumaas na ang kilay ko,
“alright mr ballatores , cards on the table right now!” I said ng mahinahon naman syempre
“i know na spoiled brat ka, ok?... and look, hindi ako tanga para hindi mahalata ang mga bagay bagay, ngayon palang mr ballatores sasabihin ko na sayo.. wala tayong chansa, I WONT GO WITH SOMEONE WHO JUST EVENTUALLY WANTS ME,,, “ inayos ko ang sarili ko at akmang patayo na ko ng
“I just need some time to understand myself, naguguluhan ako sa nararamdaman ko sayo rj, a-ano, kase,ganto yon… kakakilala ko palang sayo, hindi ko alam,!!!.... Im just asking na sana bigyan mo ko ng chance na alamin tong nararamdaman ko ng kasama ka” yan ang mga salitang sinabe niya , seryoso ang mukha niya non… kakaiba sa taong una kong nakilala
“maybe some other time , marame kang dapat tapusin sa opisina”
“I could leave it all” walang patumpik tumpik na sinabe niya
“no, chris, hindi ka dapat nag aaksaya ng oras, you have to do every progressive things na magagawa mo sa buhay mo, hindi pwdeng puro nalang saya, you have to be serious and get your life straight”
“I don’t need to work hard, nakikita mo naman diba? … I have everything that life can offer me”
Ang hangin din niya noh? Gosh!! Maloloka ako sa lalakeng to!!
I seated myself comfortably sa upuan and talked to him seriously
“chris, hindi sa lahat ng oras nasa taas ka,,, kapag dumating ang panahon na nasa baba kana… pano ka makakaahon kung ang alam mo lang ay puro sarap?”
Wala na siyang sinabe pa non, naka tungo na lang siya
Napaka childish , ilang taon na ba tong nasa harap ko? Gosh para siyang highschool student!
“ill be going, see you tomorrow,, ok?” ang sambit ko sa kanya
Nang tumayo na ko
“pwde bang ihatid nalang kita sa inyo?”
“hindi na… pero, you could walk me sa sakayan”
He looked at me, his eyes grew big and I could see his smile…. I smiled at him and we started walking papunta ng sakayan…
Thursday, December 29, 2011
Monday, December 26, 2011
angel of mine (7)
CHRISTIAN BALLATORES
“where have you been ?”tanong ng mama pagdating ko sa bahay
Nang mga oras na to parang nasa ecstacy ako, ewan ko ba sa sarili ko , tuwang tuwa ako na nakasama ko siya,
Dirediretso lang ako non, parang walang narinig mula kay mama
“chris, kinakausap kita”
“huh?”
“ayos ka lang ba? Parang wala ka sa sarili mo,”
“ayos lang ma,”pagsagot ko
“ok?... sabe ng secretary mo, umalis kana raw at hindi kana bumalik sa office? Ano bang nangyare?”pagtatanung ni mama
“I just had some headache ma , kaya I dicided na umuwe”pagpapaliwanag ko
“ahh cge cge, aalis kame ng papa mo, enjoy your night ha”sambit ni mama sabay ng pagtalikod patungo sa pinto
Tumalikod narin ako patungo sa kitchen,
“oh, gusto mo bang kumaen?”pagtatanong ni manang
“hindi na po manang, iinom lang ako ng tubig”
“ parang may kakaiba sayo ah?”sambit ni manang ng nakangiti
“huh?... wala ah”pagkakaila ko
Ang hirap kaseng itago yung mga kakaibang ngiti na meron ako eh, eh itong si manang simula bata ako kasama ko to, kaya alam na alam nito ang mga bagay bagay na tungkol saken
“talaga?, sigurado kaba?”
“manang naman, mangungulit paba?”
“naninigurado lang, malay ko ba kung may napupusuan ka nanaman”sabay tingin niya saken at ngiti
“napupusuan manang?,, wala ah,”
Ng mga oras na to, gulo pa ko eh, hindi ko pa maintindihan ang mga nararamdaman ko, oo nga nagkaron na ko ng mga seryosong karelasyon non, pero itong nangyayare ngayon kakaiba eh, basta, hindi pa ko sigurado ng mga oras na to
At dahil hindi pa ko sigurado, hindi ako papasok sa mga kung ano anong pagpapasya
Unang una, ayokong magmadale, ayokong pasukin ang isang bagay ng hindi ako sigurado, lalo na sa pagibig, ayokong makasakit, at ayoko ring masaktan
Sisiguraduhin ko muna bago ko pasukin
“osige sabe mo eh, balita mo nalang saken iho kapag nabingwit mo na ah?”sambit ni manang na parang nangaasar pa
Natawa nalang ako sa sinabe niyang yon,
‘ nako!, kung malaman nyo lang to magwawala ang buong pamilya hahaha! ‘
Yan ang nasa isip ko nong mga panahon nayon, kase, unang una, hindi pa nila alam na ganto ako, na isa akong,,,,, bakla
Ingat na ingat rin kasi akong hindi nila mahalata hehe
Pagkainom ko non ng tubig umakyat na agad ako at pumasok sa kwarto ko
Nagbihis at humiga,
Halos papikit na mata ko non ng mag ring ang phone ko
Ang secretary ko tumatawag,
I answered the phone
“sir good evening po, sorry sa istorbo, tatanong ko lang po yung papers ng mga new applicants naten, should I prepare it all for you for tomorrow?” she asked
“yes, prepare it all, and umm,, ifax mo saken yung information paper for the applicant named , RJ BULABOS, “ sagot at pagutos ko na ren
“yes sir, right away”
“where have you been ?”tanong ng mama pagdating ko sa bahay
Nang mga oras na to parang nasa ecstacy ako, ewan ko ba sa sarili ko , tuwang tuwa ako na nakasama ko siya,
Dirediretso lang ako non, parang walang narinig mula kay mama
“chris, kinakausap kita”
“huh?”
“ayos ka lang ba? Parang wala ka sa sarili mo,”
“ayos lang ma,”pagsagot ko
“ok?... sabe ng secretary mo, umalis kana raw at hindi kana bumalik sa office? Ano bang nangyare?”pagtatanung ni mama
“I just had some headache ma , kaya I dicided na umuwe”pagpapaliwanag ko
“ahh cge cge, aalis kame ng papa mo, enjoy your night ha”sambit ni mama sabay ng pagtalikod patungo sa pinto
Tumalikod narin ako patungo sa kitchen,
“oh, gusto mo bang kumaen?”pagtatanong ni manang
“hindi na po manang, iinom lang ako ng tubig”
“ parang may kakaiba sayo ah?”sambit ni manang ng nakangiti
“huh?... wala ah”pagkakaila ko
Ang hirap kaseng itago yung mga kakaibang ngiti na meron ako eh, eh itong si manang simula bata ako kasama ko to, kaya alam na alam nito ang mga bagay bagay na tungkol saken
“talaga?, sigurado kaba?”
“manang naman, mangungulit paba?”
“naninigurado lang, malay ko ba kung may napupusuan ka nanaman”sabay tingin niya saken at ngiti
“napupusuan manang?,, wala ah,”
Ng mga oras na to, gulo pa ko eh, hindi ko pa maintindihan ang mga nararamdaman ko, oo nga nagkaron na ko ng mga seryosong karelasyon non, pero itong nangyayare ngayon kakaiba eh, basta, hindi pa ko sigurado ng mga oras na to
At dahil hindi pa ko sigurado, hindi ako papasok sa mga kung ano anong pagpapasya
Unang una, ayokong magmadale, ayokong pasukin ang isang bagay ng hindi ako sigurado, lalo na sa pagibig, ayokong makasakit, at ayoko ring masaktan
Sisiguraduhin ko muna bago ko pasukin
“osige sabe mo eh, balita mo nalang saken iho kapag nabingwit mo na ah?”sambit ni manang na parang nangaasar pa
Natawa nalang ako sa sinabe niyang yon,
‘ nako!, kung malaman nyo lang to magwawala ang buong pamilya hahaha! ‘
Yan ang nasa isip ko nong mga panahon nayon, kase, unang una, hindi pa nila alam na ganto ako, na isa akong,,,,, bakla
Ingat na ingat rin kasi akong hindi nila mahalata hehe
Pagkainom ko non ng tubig umakyat na agad ako at pumasok sa kwarto ko
Nagbihis at humiga,
Halos papikit na mata ko non ng mag ring ang phone ko
Ang secretary ko tumatawag,
I answered the phone
“sir good evening po, sorry sa istorbo, tatanong ko lang po yung papers ng mga new applicants naten, should I prepare it all for you for tomorrow?” she asked
“yes, prepare it all, and umm,, ifax mo saken yung information paper for the applicant named , RJ BULABOS, “ sagot at pagutos ko na ren
“yes sir, right away”
Thursday, December 15, 2011
angel of mine (6)
RJ BULLABOS
Nang makauwe ako ng bahay ng gabeng yon
Di ko maintindihan ang sarili ko, alam nyo yung feeling ng.. I cant stop smiling,
imagine, nung una, inis na inis ako sa taong yon, I didn’t even imagine myself having fun with him
Pero nang malapit nang matapos ang araw , ayon napangiti at na patawa pa niya ko
Awkward isnt?
Inisip ko nalang na , siguro nga, ive been bias sa paghusga sa kanya
Nang gabeng yon nasa bintana ako, nakatulala at ngumingiti ngiti
“nakanaks kapatid, laki ng ngiti naten ah” sambit ni jenz
Si jenz ay isa sa mga matatalik kong kaibigan, simula nung nailipat ako sa suspisyo , siya na ang nakalaro, nakasama, at nakaramay ko
Hinarap ko siya ng nakangiti paren
“aba aba?, inlove ka ?” sabay tawa ng loka
Binatukan ko siya at sinabing
“loka ka talaga, hindi , naisip ko lang noh, hindi talaga sapat ang first impression para lang makilala ang isang tao” sabay tingin ko sa langit
“ay … binatukan mo na ko nag emote kapa” sambit ni jenz
Natawa nalng ako sa kanya
“pero , ano ba talagang meron!”pangungulit ni jenz
“kase ganto, may nakilala akong isang tao, nung una, para kameng asot pusa, iba kase ang first impression ko sa kanya eh, kaya yon, pero sa hule, he was the first person to help me”
“ahh so sa una, talagang negative kayo? Tapos sa hule ok na?... alam mo rj saludo ako sayo jan eh. Mas matimbang sayo yung mga magagandang pang yayare kesa don sa negative things”
Ngumiti ako , totoo naman kase ang sinabe ni jenz, kung titingnan ko lang kase ang mga panget na bagay? … walang magandang mangyayare saken
“at dagdag ko pa rj, sa diname dame na ng problema na dumaan, di man lang kita nakitang umiiyak, o maski man humagulgol”sambit ni jenz, sa seryosong mukha
“yan kaparin oh, nakangiti,”dagdag pa ni jenz
“oh nagseryoso ka naman bigla?”
“di nga, tanong ko nga rj, umiiyak kapaba?”tanong niya
“oo naman, alam mo kase jenz, hindi ko pinapakita, pero umiiyak pa ko, kahit sino naman siguro, kapag nasaktan , o nahihirapan umiiyak rin, mahirap nang kimkimin lahat ng saket, kase kapag napuno, sumasabog”sambit ko
“at alam mo, kapag nailabas na naten yung mga sakit at pagod , we will be more wiser , and stronger , magkakaron na tayo ng lakas para lumaban, para abutin di lang ang mataas, kundi ang pinaka mataas”dagdag ko pa
yinakap ako ni jenz
“kayang kaya mo talaga lahat, alam mo rj, isa ka talaga sa nagbibigay strength saken, idol kita friend!!”
Sambit niya habang nakangiti
Habang kayakap niya ko
Sinambit niya ang mga salitang ito
“sana friend mahanap mo na talaga ang mga kulang sayo”
“sana nga”
Nang makauwe ako ng bahay ng gabeng yon
Di ko maintindihan ang sarili ko, alam nyo yung feeling ng.. I cant stop smiling,
imagine, nung una, inis na inis ako sa taong yon, I didn’t even imagine myself having fun with him
Pero nang malapit nang matapos ang araw , ayon napangiti at na patawa pa niya ko
Awkward isnt?
Inisip ko nalang na , siguro nga, ive been bias sa paghusga sa kanya
Nang gabeng yon nasa bintana ako, nakatulala at ngumingiti ngiti
“nakanaks kapatid, laki ng ngiti naten ah” sambit ni jenz
Si jenz ay isa sa mga matatalik kong kaibigan, simula nung nailipat ako sa suspisyo , siya na ang nakalaro, nakasama, at nakaramay ko
Hinarap ko siya ng nakangiti paren
“aba aba?, inlove ka ?” sabay tawa ng loka
Binatukan ko siya at sinabing
“loka ka talaga, hindi , naisip ko lang noh, hindi talaga sapat ang first impression para lang makilala ang isang tao” sabay tingin ko sa langit
“ay … binatukan mo na ko nag emote kapa” sambit ni jenz
Natawa nalng ako sa kanya
“pero , ano ba talagang meron!”pangungulit ni jenz
“kase ganto, may nakilala akong isang tao, nung una, para kameng asot pusa, iba kase ang first impression ko sa kanya eh, kaya yon, pero sa hule, he was the first person to help me”
“ahh so sa una, talagang negative kayo? Tapos sa hule ok na?... alam mo rj saludo ako sayo jan eh. Mas matimbang sayo yung mga magagandang pang yayare kesa don sa negative things”
Ngumiti ako , totoo naman kase ang sinabe ni jenz, kung titingnan ko lang kase ang mga panget na bagay? … walang magandang mangyayare saken
“at dagdag ko pa rj, sa diname dame na ng problema na dumaan, di man lang kita nakitang umiiyak, o maski man humagulgol”sambit ni jenz, sa seryosong mukha
“yan kaparin oh, nakangiti,”dagdag pa ni jenz
“oh nagseryoso ka naman bigla?”
“di nga, tanong ko nga rj, umiiyak kapaba?”tanong niya
“oo naman, alam mo kase jenz, hindi ko pinapakita, pero umiiyak pa ko, kahit sino naman siguro, kapag nasaktan , o nahihirapan umiiyak rin, mahirap nang kimkimin lahat ng saket, kase kapag napuno, sumasabog”sambit ko
“at alam mo, kapag nailabas na naten yung mga sakit at pagod , we will be more wiser , and stronger , magkakaron na tayo ng lakas para lumaban, para abutin di lang ang mataas, kundi ang pinaka mataas”dagdag ko pa
yinakap ako ni jenz
“kayang kaya mo talaga lahat, alam mo rj, isa ka talaga sa nagbibigay strength saken, idol kita friend!!”
Sambit niya habang nakangiti
Habang kayakap niya ko
Sinambit niya ang mga salitang ito
“sana friend mahanap mo na talaga ang mga kulang sayo”
“sana nga”
angel of mine (5)
CHRISTIAN BALLATORES
Samakas breaktime
nagenjoy ako ng sobra sa office hahah!
So dahil breaktime nga, bumaba ako sa groundfloor, ang company kase namen sa labas, mall na agad so it means na ilang lakad lang may mga restaurant na
So yon nga..
When I entered the restau, same as before,
pagkaupo na pagkaupo ko, di naman sinasadya , (o malay ko bang sadya ng tadhana)
nahagip ng tingin ko ang isang pamilyar na lalake sa kabilang table lang, at first hinayaan ko lang. hindi naman kase ganon ka kapal ang muka ko na perket ba namumukaan ko eh, lalapitan ko na at babatiin..,
So yon I ordered food,
Habang nakain ako,I heard a little noise ,
Like someone is pleading, saying sorry basta
nung nilingon ko, yung lalakeng nasa kabilang table
Pinakinggan ko ng mabute.. aba mukang nawawala raw ang wallet , by then nilongon ko na talaga ng todo laking gulat ko, si Mr. bulabos pala
ewan ko sa sarili ko, pero parang may isang malakas na force na nagsasabi saking.. stand up ,puntahan mo yon.
So yon nga, tumayo ako,, sakto namang pagtayo ko, may isang kantang pamilyar saken.. isang kantang naging parte na ng buhay ko
Habang papalapit ako non sa kinaroroonan ni mr bulabos parang napaka gaan ng pakiramdam ko , I feel like everything around me is perfect, papalapit palang ako sa kanya non ,.
Nang tuluyan na kong nakalapit don , perfect ang feeling ko, I looked at him, and he stared at me I cant understand it,
The next thing I knew I was speaking
“how much is it?” matigas kong tanong sa manager
Nakatulala lang saken non si mr. bulabos, the girl gave me the receipt pati narin ang receipt ko kinuha ko na at binayaran... I cant understand parang hindi ako ang gumagalaw, pagkatapos kong bayaran, I grabbed mr bulabos at lumabas na kame sa restau still the music was playing
“I look at you, lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm gonna love you boy you are so fine
Angel of Mine"
Nang nasa labas na kame ng restau
“teka nasasaktan ako, masyado naman yatang higpit ng hawak mo saken” sambit ni mr bulabos ng makalabas na kame
“ano bang pumasok sa kokote mo at pumasok ka sa isang restaurant ng wala kang dalang pera”, matigas kong sambit sa kanya
Kita ko ang pamumula ng mga pisngi niya, tila yata nainsulto ko, nong nakita ko yong ganong itsura niya, hindi ako natakot eh. Instead , parang nahabag pa ko sa mga sinabe ko
“mr ballatores , nawawala ang wallet ko , hindi ako tanga para pasukin ang isang restau na alam kong wala akong dala” matigas na sambit saken ni bulabos
“at teka nga , alam mo, kanina kapa sa interview eh , kala mo di ko pansen?!”
Sa oras na to iba na talaga tono ng boses niya
“kung tingin mo tanga ako, pwes nagkakamali ka, may utak rin naman ho ako, tao rin ho ako” matigas niyang sambit
At lumakad na siyang palayo mula sa kinatatayuan ko,
At Ako iniwan niyang nakatanga,
Hays alam nyo ba yung pakiramdam ng.. ikaw na nga tong tumulong, ikaw na nga tong nag mala saket, ikaw pa tong masama hays
So yon. Dahil naren sa nangyare nawalan na ko ng ganang pumasok sa opisina, kaya tinawagan ko nalang ang secretary ko , madali lang saken yon., anak ako ng may-are,,, mahirap magtrabaho kapag di na maganda pakiramdam mo
Nong natawagan ko, pumunta ako ng parking lot para kunin ang kotse ko, nong palabas naman ako ng parking lot, nakita ko si mr bullabos nakatayo sa waiting shed,
Naisip ko,
‘since may kasalanan naman ako dito, cge ill just give him a ride , sana naman mapapayag ko’
Pinarada ko sa tapat mismo ng waiting shed ang kotse, at lumabas ako,
“sinusundan mo ba talaga ako mr. ballatores!” galit na sabi niya
“hey look, kasalanan ko na, let me make it up to you.. ill give you a ride”
“I don’t need it,” ma pride yang sinabe
“nawalan ka ng wallet, at sa tingin ko nandon lahat ng pera mo… so im offering you a ride, pumayag kana, kesa naman maglakad kapa” pagpilit ko sa kanya
Maya maya biglang dumilim ang kalangitan, pati ba naman kalikasan kakampi ko eh haha!
“uulan pa yata” dagdag ko pa
“bakit mo ginagawa to? … tinulungan mo na ko sa restaurant kanina.. and now you want to give me a ride, you don’t even know me”
“actually tanong ko rin sa sarili ko yan” sagot ko
Napatingin siya saken… nagtapat ang mga mata namen, ngumiti lang ako sa kanya at ngumiti nalang rin siya sken
Hindi ko maintindihan, pero ibang iba talaga yung pakiramdam ko eh. Hndi ko maipaliwanag, iba siya… ive encountered different persons pero ngayon lang ako nakaencounter ng tulad niya,sa ngiti niyang binigay,di lng hudyat yon ng pagpayag niya, hudyat naren yon ng pagsisimula namen bilang magkaibigan
So I gave him a ride,, on the way sa bahay nila, puro kame sharing pagpapakilala sa isat isa, ibang iba ang mundo niya sa mundong ginagalawan ko,
“your too happy enjoying your life, at ako, namomoblema sa future ko” katagang mga sinabe niya ng nakangiti, pero alam ko talagang malaking problema sa kanya ang future niya…
I opened the radio , syempre sa favorite station ko.
Tahimik
Hanggang sa nakita ko siyang ngumingiti
“oh? Ngiting ngiti ka jan ah?” pagbigay pansin ko sa kanya
“hmm, don’t tell me, nakikinig karen kay papa jack?” tanong niya saken
“aba syempre, idol ko yan eh” sagot ko
“so we do have something in common mr ballatores”
Tumingin ako sa kaniya.. nakangiti siya saken ganon rin naman ako sa kanya
Tahimik nalang kame non malapit lapit narin kase sa lugar nila
Hanggang sa pinatugtog ang isang kanta ng radio station na yon
“oh! I love that song,” he said
Then he started singing it
“You came into my life sent from above When I lost all hope boy, you showed me love I'm checkin' for ya, boy you're right on time Angel of Mine”
Natawa tawa nalang ako sa kanya, may ibang parte na wala siya sa tono
“so you know that song?” tanong ko sa kanya ng nakangiti
“I know that song?! … I love that song!”pagbigay emphasize niya pa sa pagkagusto niya sa kantang yon
Nagtatawanan nalang kame
Maya maya,
“chris, jan nalang ako sa kanto”he said
Nabigla naman ako sa pagtawag niya saken
He looked at me at mukang nahalata niya ang pagkabigla ko
“opps. Sorry, mr ballatores jan nalang po ako sa kanto”pagbawi niya sa tinawag niya sken kanina
Natawa naman ako sa inasal niya
And I said
“ayos lang rj, call me chris if that’s what you want” and smiled at him
“ok, tnx for the ride chris, see you around” he said and hop out the car
I turned the car, sa paalis kong yon I still can see his smile waving for me….
Samakas breaktime
nagenjoy ako ng sobra sa office hahah!
So dahil breaktime nga, bumaba ako sa groundfloor, ang company kase namen sa labas, mall na agad so it means na ilang lakad lang may mga restaurant na
So yon nga..
When I entered the restau, same as before,
pagkaupo na pagkaupo ko, di naman sinasadya , (o malay ko bang sadya ng tadhana)
nahagip ng tingin ko ang isang pamilyar na lalake sa kabilang table lang, at first hinayaan ko lang. hindi naman kase ganon ka kapal ang muka ko na perket ba namumukaan ko eh, lalapitan ko na at babatiin..,
So yon I ordered food,
Habang nakain ako,I heard a little noise ,
Like someone is pleading, saying sorry basta
nung nilingon ko, yung lalakeng nasa kabilang table
Pinakinggan ko ng mabute.. aba mukang nawawala raw ang wallet , by then nilongon ko na talaga ng todo laking gulat ko, si Mr. bulabos pala
ewan ko sa sarili ko, pero parang may isang malakas na force na nagsasabi saking.. stand up ,puntahan mo yon.
So yon nga, tumayo ako,, sakto namang pagtayo ko, may isang kantang pamilyar saken.. isang kantang naging parte na ng buhay ko
Habang papalapit ako non sa kinaroroonan ni mr bulabos parang napaka gaan ng pakiramdam ko , I feel like everything around me is perfect, papalapit palang ako sa kanya non ,.
Nang tuluyan na kong nakalapit don , perfect ang feeling ko, I looked at him, and he stared at me I cant understand it,
The next thing I knew I was speaking
“how much is it?” matigas kong tanong sa manager
Nakatulala lang saken non si mr. bulabos, the girl gave me the receipt pati narin ang receipt ko kinuha ko na at binayaran... I cant understand parang hindi ako ang gumagalaw, pagkatapos kong bayaran, I grabbed mr bulabos at lumabas na kame sa restau still the music was playing
“I look at you, lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm gonna love you boy you are so fine
Angel of Mine"
Nang nasa labas na kame ng restau
“teka nasasaktan ako, masyado naman yatang higpit ng hawak mo saken” sambit ni mr bulabos ng makalabas na kame
“ano bang pumasok sa kokote mo at pumasok ka sa isang restaurant ng wala kang dalang pera”, matigas kong sambit sa kanya
Kita ko ang pamumula ng mga pisngi niya, tila yata nainsulto ko, nong nakita ko yong ganong itsura niya, hindi ako natakot eh. Instead , parang nahabag pa ko sa mga sinabe ko
“mr ballatores , nawawala ang wallet ko , hindi ako tanga para pasukin ang isang restau na alam kong wala akong dala” matigas na sambit saken ni bulabos
“at teka nga , alam mo, kanina kapa sa interview eh , kala mo di ko pansen?!”
Sa oras na to iba na talaga tono ng boses niya
“kung tingin mo tanga ako, pwes nagkakamali ka, may utak rin naman ho ako, tao rin ho ako” matigas niyang sambit
At lumakad na siyang palayo mula sa kinatatayuan ko,
At Ako iniwan niyang nakatanga,
Hays alam nyo ba yung pakiramdam ng.. ikaw na nga tong tumulong, ikaw na nga tong nag mala saket, ikaw pa tong masama hays
So yon. Dahil naren sa nangyare nawalan na ko ng ganang pumasok sa opisina, kaya tinawagan ko nalang ang secretary ko , madali lang saken yon., anak ako ng may-are,,, mahirap magtrabaho kapag di na maganda pakiramdam mo
Nong natawagan ko, pumunta ako ng parking lot para kunin ang kotse ko, nong palabas naman ako ng parking lot, nakita ko si mr bullabos nakatayo sa waiting shed,
Naisip ko,
‘since may kasalanan naman ako dito, cge ill just give him a ride , sana naman mapapayag ko’
Pinarada ko sa tapat mismo ng waiting shed ang kotse, at lumabas ako,
“sinusundan mo ba talaga ako mr. ballatores!” galit na sabi niya
“hey look, kasalanan ko na, let me make it up to you.. ill give you a ride”
“I don’t need it,” ma pride yang sinabe
“nawalan ka ng wallet, at sa tingin ko nandon lahat ng pera mo… so im offering you a ride, pumayag kana, kesa naman maglakad kapa” pagpilit ko sa kanya
Maya maya biglang dumilim ang kalangitan, pati ba naman kalikasan kakampi ko eh haha!
“uulan pa yata” dagdag ko pa
“bakit mo ginagawa to? … tinulungan mo na ko sa restaurant kanina.. and now you want to give me a ride, you don’t even know me”
“actually tanong ko rin sa sarili ko yan” sagot ko
Napatingin siya saken… nagtapat ang mga mata namen, ngumiti lang ako sa kanya at ngumiti nalang rin siya sken
Hindi ko maintindihan, pero ibang iba talaga yung pakiramdam ko eh. Hndi ko maipaliwanag, iba siya… ive encountered different persons pero ngayon lang ako nakaencounter ng tulad niya,sa ngiti niyang binigay,di lng hudyat yon ng pagpayag niya, hudyat naren yon ng pagsisimula namen bilang magkaibigan
So I gave him a ride,, on the way sa bahay nila, puro kame sharing pagpapakilala sa isat isa, ibang iba ang mundo niya sa mundong ginagalawan ko,
“your too happy enjoying your life, at ako, namomoblema sa future ko” katagang mga sinabe niya ng nakangiti, pero alam ko talagang malaking problema sa kanya ang future niya…
I opened the radio , syempre sa favorite station ko.
Tahimik
Hanggang sa nakita ko siyang ngumingiti
“oh? Ngiting ngiti ka jan ah?” pagbigay pansin ko sa kanya
“hmm, don’t tell me, nakikinig karen kay papa jack?” tanong niya saken
“aba syempre, idol ko yan eh” sagot ko
“so we do have something in common mr ballatores”
Tumingin ako sa kaniya.. nakangiti siya saken ganon rin naman ako sa kanya
Tahimik nalang kame non malapit lapit narin kase sa lugar nila
Hanggang sa pinatugtog ang isang kanta ng radio station na yon
“oh! I love that song,” he said
Then he started singing it
“You came into my life sent from above When I lost all hope boy, you showed me love I'm checkin' for ya, boy you're right on time Angel of Mine”
Natawa tawa nalang ako sa kanya, may ibang parte na wala siya sa tono
“so you know that song?” tanong ko sa kanya ng nakangiti
“I know that song?! … I love that song!”pagbigay emphasize niya pa sa pagkagusto niya sa kantang yon
Nagtatawanan nalang kame
Maya maya,
“chris, jan nalang ako sa kanto”he said
Nabigla naman ako sa pagtawag niya saken
He looked at me at mukang nahalata niya ang pagkabigla ko
“opps. Sorry, mr ballatores jan nalang po ako sa kanto”pagbawi niya sa tinawag niya sken kanina
Natawa naman ako sa inasal niya
And I said
“ayos lang rj, call me chris if that’s what you want” and smiled at him
“ok, tnx for the ride chris, see you around” he said and hop out the car
I turned the car, sa paalis kong yon I still can see his smile waving for me….
Monday, October 24, 2011
angel of mine (4)
Hi im rj bulabos age of 24 , isang call center agent , sa buhay ko, halos completo na ,
HALOS,
ang kulang nalang saken.,
ang taong makakasama ko pang habang buhay......
Bata pa lang ako ng lisanin ng mga magulang ko ang mundong to, kaya naiwan ako sa pangangalaga ng isang bahay ampunan
Pinagaral nila ako, pinalake, at tinuruan ng tamang asal, at ngayon ngang kaya ko nang tumayo sa sarili kong mga paa, tumutulong rin ako ng kahit papano sa bahay ampunan na yon
Ayos na sana lahat sken eh, kompleto na, ang kulang nalang… yong taong makakasama ko pang habang buhay, yung taong mapapakasalan ko
Sabihin nyo man hong tanga,. O duwag ,, pero takot akong mabuhay ng magisa, lahat ho ng tao sa mundong to nawawala. At ayokong maiwang magisa....
Dumating sa buhay ko si dianna
Pero nang gabing yon
Nakipagbreak siya saken. Sumama sa iba, di ko na siya hinabol ,noon pa man alam kong ayaw niya saken.. umasa lang ako na baka nga maging akin siya, pero wala rin
that time ,nong brinake ako ni dianna, wala narin akong trabaho, kaya ito. Balik sa pag hahanap at pag aaply
hanggang sa
“good morning sir” pagbati ko sa nakatungo na trainer sa harap ko
Nang tumingala siya saken at napatingin. Tila laking gulat ko, at pansin ko ring nagulat siya
Maya maya ay ngumiti siya na parang nakakaloko
‘shit’ sambit ko sa utak ko
“good morning” pabalik niyang pag bati saken
Tahimik
“so Mr. bulabos,” banggit niya ng pangalan ko sabay tingin saken
Tae , parang bigla yatang uminit yong office
“galing ka date sa companya ng ******** , ang alam ko napakagandang companya non, bakit naman umalis kapa ?”una niyang tanong saken
Sa isip isip ko, pati ba yon. Kailangan nitong alamen? .. personal na dahilan ko na yon ah?
Tahimik
Maya maya ay nagsalita na rin ako..
“sir everyone has their own personal reasons , and my reason is love” walang tumpik tumpik kong sagot sa kanya
Tila yata natawa ang bata sa sagot ko, minamaliit yata nito ang salitang love ah?... grrr!
“about love?!” sambit niya na parang pinipigil ang tumawa ng malakas
“yes sir ,about LOVE” muli kong sambit , bigay emphasize naren sa salitang love
“alright, Mr. bulabos, since maganda naman ang records mo, at mukang masipag ka namang magtrabaho ill just ask you one last question,” sambit niya sabay ng isang di ko talaga maipaliwanag na tingin
Pero seryoso asar na ko, ako kase yung taong madaling maasar, asar talo ba …
“if your going to marry someone, would it be a girl, or a man?...” ang sobrang pang gagong tanong niya
Nong narinig ko tong tanong niya.. parang gusto ko nang tumayo, sabay labas, pero wala choice ito na ang huling companya na talagang kilala na napuntahan ko, alangan sayangin ko yong oppurtunity
So ito na sinagot ko na yung tanong
“sir, in my opinion, it doesn’t really matter whoever or what gender youll fall inlove with, as long as care, unity and pure love is mutual for the both sides well then it should be called as perfect relationship” sagot ko sa kanya na talagang nakangiti, tae halatang bakla pa sagot ko grrr !
(to be continued)
Sunday, October 23, 2011
angel of mine (3)
hi im, christian ballatores, 19 year old, may stable job here sa Makati, in this time of my life, parang ayos na lahat eh noh?... I have everything that I need to live in this cruel world
I have everything....
Fame, perfect looks, and money
What could I ask for more..
Yan ako, mayabang mahangin, at higit sa lahat, spoiled brat, galing kase ako sa kilalang pamilya, pamilyang kayang bilhin ang lahat ng kakailanganin ko,
“tol we`re having a night out mamaya sa bar nila chito” txt saken ni baron, isa sa mga classmate ko, kabarkada naren ,
I txt back saying
“cge tol, count me in” sagot ko
Tinxt nalang niya saken ang iba pang info, kung anong oras, sino sino ang mga kasama, atbp
Syempre, heartthrob ako, mahirap nang masira ang imahe ko hehehe,,,
kaya inalabas ko ang pang pormahan ko, pero syempre pormahang disente naman, mahirap na, dala ko pa naman ang pangalan ng pamilya , you know what im saying? Haha!
Nang dumating ako sa bar, syempre all heads up saken,, ako pa hahah!
inikot ko ang paningin ko, hanggang sa nakita ko ang isa sa mga kabarkada ko, ayon kumakaway saken
sumenyas na muna ako nasusunod ako, pumunta ako ng cr, just to exert some fluid out of my body and syempre to freshen up ( alam nyo naman kase tayong good looking, we cant afford to look so haggard sa ibat ibang tao sa paligid hehe)
anyway so I was in the cubicle ng cr, nang may narinig akong boses, it’s a kind of a manly voice actually its my type of a voice it was saying
“kaya ko to, kaya ko to”
Nang makatapos na ko sa cubicle lumabas na ko syempre, yung lalaking nagsasalita kanina.. andon siya sa harap ng salamin, nakatutok ang tingin sa salamin.. ang lalim ng iniisip, pero parang gusto na niyang lumuha
Alam mo yung pakiramdam na parang, alam mo na yung taong nasa harap mo ay malapit nang mabuwag, yung pakiramdam na alam mong iiyak na to,
So yon nga , pagkalabas ko ng cubicle diretso naren sa salaman to freshen up, hugas ng kamay, ng matapos akong maghugas, napalingon ako sa kanya ng di sinasadya
Don nakita ko na ang luhaa niya na pumapatak, di ko maintindihan ang sarili ko .
Mayabang ako, mahangin at minsan gago pa
Pero hindi ko talaga kayang may nakikita akong umiiyak sa harap ko, mapalalake pa yan o mapababae
So ang ginawa ko
“tol, tissue?” alok ko sa kanya
Nung una parang dedma, di niya ko pinapansen,, parang wala siyang naririnig
“tol! … tissue!” pasigaw ko nang alok sa kanya
Don natauhan siya .,. hehe… sigawan ko ba naman eh,
“ha?” una niyang reaction
“tissue tol? .. umiiyak ka eh, ayos ka lang ba?” tanong ko sa kaniya
For the second time, nadedma ako, naghilamos lang siya sabay kuha ng tissue niya
Seryoso lang ah, napahiya ako don, ako na heartthrob, hihindian nitong , ewan ko kung sinong to!
Nong palabas na siya dahil sa inis na rin, hinawakan ko ang braso niya
“tol nagmamalasakit lang, sa susunod naman wag ka sanang sobrang suplado” sabi ko sa kanya
“WALA KANG PAKEELAMAN , TOL, KAKABREAK LANG SAKEN, KUNG PWDE LUBAYAN MO KO KUNG SINO KA MAN” matigas na sambit ng lalakeng nasa harap mo habang tumutulo na ang luha niya sa mga mata, sabay ng kabig ng kamay ko, at labas mula sa cr
Seryoso ah, kahet napag supladuhan nya ko.. iba nakita ko sa kanya eh, basta iba, di ko lang maipalinwanag, (hanggang ngayon) parang ang liwanag niya, parang iba siya.
Hinayaan ko nalang, sinabe ko nalang sa sarili ko na, sasusunod na magkita kame nito. May paglalagyan to saken
Saturday, October 22, 2011
ANGEL OF MINE (1)
“When I first saw you I already knew
There was something inside of you
Something I thought that I would never find
Angel of mine”
Saturday morning
i opened my eyes and you were beside me
Tatayo na sana ako kase I want to cook some breakfast for the both of us
pero ng patayo na ko,
naramdaman ko ang mga bisig mo
at narinig kong naggaling sayo
ang mga katagang ito
“mahal wag mo kong iiwan, dito ka lang sa tabe ko, ,mahal na mahal kita”
“I look at you, lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm gonna love you boy you are so fine
Angel of Mine"
Nandon tayo non sa favorite restaurant naten
masayang magkasama
You kissed me infront of every guest na nandon sa restaurant
You saw that others raised their eyebrows , and few smiled at us
I looked at you, and you smile at me, and that time I knew youre my angel
“How you changed my world you'll never know
I'm different now, you helped me grow
You came into my life sent from above
When I lost all hope you showed me love
I'm checkin' for ya boy you're right on time
Angel of Mine”
Mahal, naaalala mo ba yung 2nd date naten?
we were at the parking lot
I was so nervous kaya I decided to light up some cigarette ,
I was about to take it, but you were so fast, hinablot mo saken yon
and you kissed me
That was our first kiss, our heavenly kiss
and after that kiss you said
“I don’t want to live longer than you, I want to live with you, I love you mahal, i`ll do everything just to stop you from using that thing”
Mahal you changed my world, by then I knew your my angel
“Nothing means more to me than what we share
No one in this whole world can ever compare
Last night the way you moved is still on my mind
Angel of Mine”
Kahit sa hirap mahal, magkasama na tayo, do you remember those times na tinututulan tayo ng parents naten, imbis na makinig sa kanila
Pumunta nalang tayo sa condo mo,
and we shared the love that we both have,
you proved me na mahal mo ko kahit kalabanin pa naten ang sino,
You loved me TRULY AND DEEPLY… angel of mine
"What you mean to me you'll never know
Deep inside I need to show
You came into my life sent from above
When I lost all hope boy, you showed me love
I'm checkin' for ya, boy you're right on time
Angel of Mine "
Those times mahal na lugmok ako you never left me alone,.. you were there, beside me, showing your care and love for me, by then I knew you were sent from above
"I never knew I could feel each moment
As if it were new,"
Mahal you did the same to me, we both share love and care to each other, I never knew nga mahal na a chance like this could happen to me, your my greatest treasure
"Every breath that I take, the love that we make
I only share it with you (you, you, you)
When I first saw you I already knew
There was something inside of you
Something I thought that I would never find
Angel of Mine
You came into my life sent from above
When I lost all hope boy, you showed me love
I'm checkin' for ya, boy you're right on time
Angel of Mine
How you changed my world you'll never know
I'm different now, you helped me grow
I look at you lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm checkin' for ya, boy you're right on time
Angel of Mine"
For the last moment
I am Rj Bulabos,
and I am Christian ballatores
we would like to share our story to everyone
na sana po, ay makapulutan nyo ng aral
“ANGEL OF MINE”
There was something inside of you
Something I thought that I would never find
Angel of mine”
Saturday morning
i opened my eyes and you were beside me
Tatayo na sana ako kase I want to cook some breakfast for the both of us
pero ng patayo na ko,
naramdaman ko ang mga bisig mo
at narinig kong naggaling sayo
ang mga katagang ito
“mahal wag mo kong iiwan, dito ka lang sa tabe ko, ,mahal na mahal kita”
“I look at you, lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm gonna love you boy you are so fine
Angel of Mine"
Nandon tayo non sa favorite restaurant naten
masayang magkasama
You kissed me infront of every guest na nandon sa restaurant
You saw that others raised their eyebrows , and few smiled at us
I looked at you, and you smile at me, and that time I knew youre my angel
“How you changed my world you'll never know
I'm different now, you helped me grow
You came into my life sent from above
When I lost all hope you showed me love
I'm checkin' for ya boy you're right on time
Angel of Mine”
Mahal, naaalala mo ba yung 2nd date naten?
we were at the parking lot
I was so nervous kaya I decided to light up some cigarette ,
I was about to take it, but you were so fast, hinablot mo saken yon
and you kissed me
That was our first kiss, our heavenly kiss
and after that kiss you said
“I don’t want to live longer than you, I want to live with you, I love you mahal, i`ll do everything just to stop you from using that thing”
Mahal you changed my world, by then I knew your my angel
“Nothing means more to me than what we share
No one in this whole world can ever compare
Last night the way you moved is still on my mind
Angel of Mine”
Kahit sa hirap mahal, magkasama na tayo, do you remember those times na tinututulan tayo ng parents naten, imbis na makinig sa kanila
Pumunta nalang tayo sa condo mo,
and we shared the love that we both have,
you proved me na mahal mo ko kahit kalabanin pa naten ang sino,
You loved me TRULY AND DEEPLY… angel of mine
"What you mean to me you'll never know
Deep inside I need to show
You came into my life sent from above
When I lost all hope boy, you showed me love
I'm checkin' for ya, boy you're right on time
Angel of Mine "
Those times mahal na lugmok ako you never left me alone,.. you were there, beside me, showing your care and love for me, by then I knew you were sent from above
"I never knew I could feel each moment
As if it were new,"
Mahal you did the same to me, we both share love and care to each other, I never knew nga mahal na a chance like this could happen to me, your my greatest treasure
"Every breath that I take, the love that we make
I only share it with you (you, you, you)
When I first saw you I already knew
There was something inside of you
Something I thought that I would never find
Angel of Mine
You came into my life sent from above
When I lost all hope boy, you showed me love
I'm checkin' for ya, boy you're right on time
Angel of Mine
How you changed my world you'll never know
I'm different now, you helped me grow
I look at you lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm checkin' for ya, boy you're right on time
Angel of Mine"
For the last moment
I am Rj Bulabos,
and I am Christian ballatores
we would like to share our story to everyone
na sana po, ay makapulutan nyo ng aral
“ANGEL OF MINE”
Angel Of Mine by monica lyrics & song
a new story coming :">
a story of life sacrifice and love :">
cheers!
to the newly wed :">
Monday, April 4, 2011
demon loves angel (19)
ilang minuto na naging tahimik ang paligid
sa mga panahon na ito nakangiti nang maluwag na maluwag si lesita
wala nang makakapag pigil pa ng kasal na ito
"kung wal--"sasambitin sana ng pari ng biglang umugong ang boses ng isang binita
"TINUTUTULAN KO ANG KASAL NA ITO!"sambit ng boses
nagtinginan ang lahat ng dumalo sa lugar kung saan nanggaling ang boses
napatayo si lesita mula sa pagkakaupo nito
"sino ang mapangahas na tarantado ang nais na pigilin ang aking kasal!" malakas na sambit ni lesita
"ako ho princesa"sambit ng boses at lumabas mula sa napakaraming tao si kerwin
"ano ang iyong dahilan binata?"pagtatanong ng pari
"nakasaad sa ating kautusan na hindi maaaring ikasal ang isang christiano at isang satanista"sambit ni kerwin
"ang lalaking iyan ay hindi isang satanista!.. isa na siyang katoliko... nabasbasan ng kapangyrihan ng banal na spirito.. tingnan nyo ang marka sa batok niya ng isang satanista"dugtong pa nito
ginawa nga ng pari ang sinabi ng binata
"wala na nga ang marka"sambit ng pari sabay ng titig kay lesita
"MGA HAYOP KAYO!!!.. SINO!! SINO !! SINO ANG NAGBASBAS ANG AKING MAPAPANGASAWA!"
malakas at nagwawalang sambit ni lesita
walang sumasagot
tiningnan ni lesita ang lahat... walang pinalagpas na utak na dapat basahin.. hanggang sa nabasa ni lesita ang nasa utak ni kerwin
'tumakbo kana wanson'
"SINO SI WANSON SA INYO!! SINO!!"
walang sumasagot
"WALANG SASAGOT!!!????..."
hinila ni lesita si kerwin... at kumuha ito ng labaha sa kanyang bulsa
"papatayin ko ang lalaking ito.. papatayin ko kung hindi ka lalabas wanson!"
napatayo si jerson at unti unting lumapit
"pakawalan mo siya!!.. ako! .. ako ang nagbasbas kay jerson upang maging isang christiano"pagamin ni wanson at paglabas mula sa gitna ng napakaraming tao
paglabas ni wanson na iyon.. binato na agad ni lesita ang labahang hawak hawak niya.. patungo ang matulis na labaha na ito sa puso mismo ni wanson
nang malapit na ang labaha sa pagtarak
"HINDI!!!"sambit ni jerson
hinarang ni jerson ang labaha mula sa pagtarak sa puso ni wanson
sa ngayon.. kay jerson natarak ang labahang ito..
nagsigawan ang lahat sa nakita.. unti unting dumadaloy ang masaganang dugo ni jerson
"jerson!! jerson!! gumising ka!!" sambit ni wanson habang humahagulgol
nagising ngang muli si jerson
"napakasarap ng pakiramdam ng nakayakap ako sa bisig mo mahal ko... sana ganto nalang palagi... "sambit ni jerson
"oo ganto palagi.. mahal kita jerson.. wag kang mamamatay mahal na mahal kita"pagmamakaawa ni wanson
"siguro ngayon.. tatanggapin naman ako ni jesus sa palasyo niya diba? kase minahal ko siya..,.. diba wanson?"sambit ni jerson
"wag kang magsalita ng ganyan.. hindi pa panahon.. hindi pa"
"mahal ko.. ramdam ko na ang pagtawag saken... masaya akot na kilala kita... masya akong malaman na minamahal mo rin ako.. salamat mahal ko.. salamat sa pagturo sakin ng tamang daan"
yan ang mga huling salita na nang galing kay jerson
mula ng tuluyan na nitong lisanin ang mundong ibabaw
"HINDEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!"malakas na paghihinagpis ni wanson
pero huli na ang lahat.. patay na si jerson
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
"there are no perfect ending in the lovers of ligth and dark... it will only end in death and heartache" princess of 3rd quarter (visayas quarter) lorina akubar
(the end)
sa mga panahon na ito nakangiti nang maluwag na maluwag si lesita
wala nang makakapag pigil pa ng kasal na ito
"kung wal--"sasambitin sana ng pari ng biglang umugong ang boses ng isang binita
"TINUTUTULAN KO ANG KASAL NA ITO!"sambit ng boses
nagtinginan ang lahat ng dumalo sa lugar kung saan nanggaling ang boses
napatayo si lesita mula sa pagkakaupo nito
"sino ang mapangahas na tarantado ang nais na pigilin ang aking kasal!" malakas na sambit ni lesita
"ako ho princesa"sambit ng boses at lumabas mula sa napakaraming tao si kerwin
"ano ang iyong dahilan binata?"pagtatanong ng pari
"nakasaad sa ating kautusan na hindi maaaring ikasal ang isang christiano at isang satanista"sambit ni kerwin
"ang lalaking iyan ay hindi isang satanista!.. isa na siyang katoliko... nabasbasan ng kapangyrihan ng banal na spirito.. tingnan nyo ang marka sa batok niya ng isang satanista"dugtong pa nito
ginawa nga ng pari ang sinabi ng binata
"wala na nga ang marka"sambit ng pari sabay ng titig kay lesita
"MGA HAYOP KAYO!!!.. SINO!! SINO !! SINO ANG NAGBASBAS ANG AKING MAPAPANGASAWA!"
malakas at nagwawalang sambit ni lesita
walang sumasagot
tiningnan ni lesita ang lahat... walang pinalagpas na utak na dapat basahin.. hanggang sa nabasa ni lesita ang nasa utak ni kerwin
'tumakbo kana wanson'
"SINO SI WANSON SA INYO!! SINO!!"
walang sumasagot
"WALANG SASAGOT!!!????..."
hinila ni lesita si kerwin... at kumuha ito ng labaha sa kanyang bulsa
"papatayin ko ang lalaking ito.. papatayin ko kung hindi ka lalabas wanson!"
napatayo si jerson at unti unting lumapit
"pakawalan mo siya!!.. ako! .. ako ang nagbasbas kay jerson upang maging isang christiano"pagamin ni wanson at paglabas mula sa gitna ng napakaraming tao
paglabas ni wanson na iyon.. binato na agad ni lesita ang labahang hawak hawak niya.. patungo ang matulis na labaha na ito sa puso mismo ni wanson
nang malapit na ang labaha sa pagtarak
"HINDI!!!"sambit ni jerson
hinarang ni jerson ang labaha mula sa pagtarak sa puso ni wanson
sa ngayon.. kay jerson natarak ang labahang ito..
nagsigawan ang lahat sa nakita.. unti unting dumadaloy ang masaganang dugo ni jerson
"jerson!! jerson!! gumising ka!!" sambit ni wanson habang humahagulgol
nagising ngang muli si jerson
"napakasarap ng pakiramdam ng nakayakap ako sa bisig mo mahal ko... sana ganto nalang palagi... "sambit ni jerson
"oo ganto palagi.. mahal kita jerson.. wag kang mamamatay mahal na mahal kita"pagmamakaawa ni wanson
"siguro ngayon.. tatanggapin naman ako ni jesus sa palasyo niya diba? kase minahal ko siya..,.. diba wanson?"sambit ni jerson
"wag kang magsalita ng ganyan.. hindi pa panahon.. hindi pa"
"mahal ko.. ramdam ko na ang pagtawag saken... masaya akot na kilala kita... masya akong malaman na minamahal mo rin ako.. salamat mahal ko.. salamat sa pagturo sakin ng tamang daan"
yan ang mga huling salita na nang galing kay jerson
mula ng tuluyan na nitong lisanin ang mundong ibabaw
"HINDEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!"malakas na paghihinagpis ni wanson
pero huli na ang lahat.. patay na si jerson
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
"there are no perfect ending in the lovers of ligth and dark... it will only end in death and heartache" princess of 3rd quarter (visayas quarter) lorina akubar
(the end)
demon loves angel (18)
naglalakad sila wanson at kerwin ng marinig ang malakas na tunog ng kampana
isang nakabibinging tanog at lumaong sa buong barangay
nang mawala ang tunog na ito
"bilisan na natin...! nagsisimula na ang kasal!"sambit ni kerwin at sabay na patakbo na nilang tinungo ang lugar ng kasalan
---------
nang tumunog ang kampana.. lumabas mula sa isang silid si lesita
suot ang pula nitong damit nilakad nito ang gitnang kaliwa na daanan patungo sa harap ng tagapag iisa ng kaluluwa
malaki ang ngiti ni lesita sa kanyang labi halata sa expression nito ang tuwa at kaligayahan
nang nasa harap na si lesita
ilang minuto pa ang hinintay at muling pinatunog ang kampana
oras na para kay jerson na lumabas ng silid at tuntunin ang itim na altar
ngunit ilang minuto ang nakalilipas walang jerson na lumalabas...
nagbulungan ang lahat
----
sa loob ng silid.. naruon si jerson.. hindi alam kung dapat bang gawin ito ? o hindi
wala ring magagawa si jerson... nasa labas ng lahat ng kataas taasang pinuno.. na dapat niyang sundin
ilang minuto ang nakalipas
lumabas si jerson ng silid.. walang expression na makikita sa mukha nito kundi ang sakit..
habang naglalakad patungo sa itim na altar nakititig kay jerson ang kinikilalang ama.. ang tagapag dugtong ng kaluluwa
nang marating na ni jerson ang itim na altar
agad na nagsalita ang kinikilalang tagapag dugtong ng kaluluwa
"bago ko ipagtatali ang kaluluwa ng dalawang taong ito, nais kong malaman.. sino sa mga naririto ang nais na tumutol sa kasalan na ito.. at bakit!?"sambit ng matandang lalaki
tahimik
(to be continued)
isang nakabibinging tanog at lumaong sa buong barangay
nang mawala ang tunog na ito
"bilisan na natin...! nagsisimula na ang kasal!"sambit ni kerwin at sabay na patakbo na nilang tinungo ang lugar ng kasalan
---------
nang tumunog ang kampana.. lumabas mula sa isang silid si lesita
suot ang pula nitong damit nilakad nito ang gitnang kaliwa na daanan patungo sa harap ng tagapag iisa ng kaluluwa
malaki ang ngiti ni lesita sa kanyang labi halata sa expression nito ang tuwa at kaligayahan
nang nasa harap na si lesita
ilang minuto pa ang hinintay at muling pinatunog ang kampana
oras na para kay jerson na lumabas ng silid at tuntunin ang itim na altar
ngunit ilang minuto ang nakalilipas walang jerson na lumalabas...
nagbulungan ang lahat
----
sa loob ng silid.. naruon si jerson.. hindi alam kung dapat bang gawin ito ? o hindi
wala ring magagawa si jerson... nasa labas ng lahat ng kataas taasang pinuno.. na dapat niyang sundin
ilang minuto ang nakalipas
lumabas si jerson ng silid.. walang expression na makikita sa mukha nito kundi ang sakit..
habang naglalakad patungo sa itim na altar nakititig kay jerson ang kinikilalang ama.. ang tagapag dugtong ng kaluluwa
nang marating na ni jerson ang itim na altar
agad na nagsalita ang kinikilalang tagapag dugtong ng kaluluwa
"bago ko ipagtatali ang kaluluwa ng dalawang taong ito, nais kong malaman.. sino sa mga naririto ang nais na tumutol sa kasalan na ito.. at bakit!?"sambit ng matandang lalaki
tahimik
(to be continued)
demon loves angel (17)
sa buong hapon ng araw ng kasal na iyon
napakaraming paghahanda ang inayos at isinagawa sa lugar ng mga satanista
isang princesa ang ikakasal
ikakasal sa isang prinsipeng hindi nagmamahal rito
---------
walang magawa si jerson kundi sumunod sa mga sinasabe ng mas matataas na tao sa kanya
wala namang ginagawa ni lesita kundi ngumiti at titigan ang kanyang mapapangasawa
maya maya at lumapit si lesita sa mapapangasawa
"sinabi ko na sayo.. akin ka lang"pabulong na sambit nito kay jerson
at sabay ng pagalis sa tabi nito
kumukulo ang dugo ni jerson
nagngangalit, nagaalab at puno ng hinanakit ang puso ng binata
--------
sa kumbento
nasa harap ng altar si wanson
nakapikit ,nakayuko at mataimtim na nagdarasal sa kanyang dyos na si jesus
'ama alam kong napakarami kong kasalanan sa iyo... alam kong bawal ang pagibig na ito.. ngunit ama , tao lang rin ho ako... may puso at nagmamahal...
ama kahit hindi na mapasaakin si jerson.. bastat wag lang siyang makasal sa mata ni satanas, ama nagmamakaawa ho ako... isalba mo mula sa naglalagablab na apoy ng impyerno si jerson'
----------
alasais ng gabi... lumubog na ang araw ng binaybay ni wanson ang daan patungo sa lugar kung saan ang kainan
nang makarating rito si wanson..
hindi tulad ng dati na napakaraming tao..
halos kokonti ang mga taong nakasasalubong niya sa daan
nang marating ang kainan.. agad na nasilayan ng kanyang mga mata si kerwin
"bakit wala halos tao sa daan?"agad na naitanong ni wanson kay kerwin
"ang lahat ay nasa kasalanan na magaganap.. ang anak ng pinuno ang ikakasal kay jerson.. natural na ang lahat ay dadalo"paliwanag nito kay wanson
"tara na.. wag na tayong magaksaya pa ng panahon"sambit ni kerwin at sabay ng paglalakad
sumunod naman rito si wanson
----------
sa mismong kasalanan
nasa isang silid si jerson , hindi maaaring lumabas at magpakita sa ibang tao hanggat hindi pa nagsisimula ang kasalan
kinuha ni jerson ang maikling minuto na ito upang magdasal, tinuruan na siya nito ni wanson kung paano ang magdasal kay jesus
'parang nakikipag usap ka lang'sambit ni jerson na pagulit sa mga salitang sinambit nuon ni wanson ng tinuturuan pa siya nito
pumatak ang mga luha ni jerson gawa ng alaala ni wanson
'jesus, nasa kalagitnaan ako ng isang nagaaalab na impyerno.. at isang napakagandang hardin, hindi ko alam kung saan ako at kung ano ang dapat kong unang gawin.. hindi ako makagalaw ng dahil sa mga taong nasa paligid ko... wala akong magawa...
alam kong inalipusta kita nuon.. tinaboy at hindi pinaniniwalaan.. pero ngayong kilala na kita at mahal na kita, nakikiusap ako.. tulungan mo ko... hindi ko mahal si lesita masasaktan lamang siya sa piling ko... si Wanson ang mahal ko.. siya ang nakapagbago ng buhay ko,,,
nakikiusap ako sayo... tulungan mo ko'
Tadhana – Up Dharma Down Song and Lyrics Code
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Lalalala…
Listen to Songs: http://videokeman.com/updharmadown/tadhana-up-dharma-down/#ixzz1IXLUY41g
(to be continued)
napakaraming paghahanda ang inayos at isinagawa sa lugar ng mga satanista
isang princesa ang ikakasal
ikakasal sa isang prinsipeng hindi nagmamahal rito
---------
walang magawa si jerson kundi sumunod sa mga sinasabe ng mas matataas na tao sa kanya
wala namang ginagawa ni lesita kundi ngumiti at titigan ang kanyang mapapangasawa
maya maya at lumapit si lesita sa mapapangasawa
"sinabi ko na sayo.. akin ka lang"pabulong na sambit nito kay jerson
at sabay ng pagalis sa tabi nito
kumukulo ang dugo ni jerson
nagngangalit, nagaalab at puno ng hinanakit ang puso ng binata
--------
sa kumbento
nasa harap ng altar si wanson
nakapikit ,nakayuko at mataimtim na nagdarasal sa kanyang dyos na si jesus
'ama alam kong napakarami kong kasalanan sa iyo... alam kong bawal ang pagibig na ito.. ngunit ama , tao lang rin ho ako... may puso at nagmamahal...
ama kahit hindi na mapasaakin si jerson.. bastat wag lang siyang makasal sa mata ni satanas, ama nagmamakaawa ho ako... isalba mo mula sa naglalagablab na apoy ng impyerno si jerson'
----------
alasais ng gabi... lumubog na ang araw ng binaybay ni wanson ang daan patungo sa lugar kung saan ang kainan
nang makarating rito si wanson..
hindi tulad ng dati na napakaraming tao..
halos kokonti ang mga taong nakasasalubong niya sa daan
nang marating ang kainan.. agad na nasilayan ng kanyang mga mata si kerwin
"bakit wala halos tao sa daan?"agad na naitanong ni wanson kay kerwin
"ang lahat ay nasa kasalanan na magaganap.. ang anak ng pinuno ang ikakasal kay jerson.. natural na ang lahat ay dadalo"paliwanag nito kay wanson
"tara na.. wag na tayong magaksaya pa ng panahon"sambit ni kerwin at sabay ng paglalakad
sumunod naman rito si wanson
----------
sa mismong kasalanan
nasa isang silid si jerson , hindi maaaring lumabas at magpakita sa ibang tao hanggat hindi pa nagsisimula ang kasalan
kinuha ni jerson ang maikling minuto na ito upang magdasal, tinuruan na siya nito ni wanson kung paano ang magdasal kay jesus
'parang nakikipag usap ka lang'sambit ni jerson na pagulit sa mga salitang sinambit nuon ni wanson ng tinuturuan pa siya nito
pumatak ang mga luha ni jerson gawa ng alaala ni wanson
'jesus, nasa kalagitnaan ako ng isang nagaaalab na impyerno.. at isang napakagandang hardin, hindi ko alam kung saan ako at kung ano ang dapat kong unang gawin.. hindi ako makagalaw ng dahil sa mga taong nasa paligid ko... wala akong magawa...
alam kong inalipusta kita nuon.. tinaboy at hindi pinaniniwalaan.. pero ngayong kilala na kita at mahal na kita, nakikiusap ako.. tulungan mo ko... hindi ko mahal si lesita masasaktan lamang siya sa piling ko... si Wanson ang mahal ko.. siya ang nakapagbago ng buhay ko,,,
nakikiusap ako sayo... tulungan mo ko'
Tadhana – Up Dharma Down Song and Lyrics Code
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Lalalala…
Listen to Songs: http://videokeman.com/updharmadown/tadhana-up-dharma-down/#ixzz1IXLUY41g
(to be continued)
Sunday, April 3, 2011
demon loves angel (16)
araw ng kasal
sa umagang ito, may isang tao na nagtanglaw sa lugar ni wanson
ang matalik na kaibigan ni jerson
si kerwin
nasa hardin ng kumbento si wanson ng mga panahon na iyon nakatunganga at lumilipad ang isipan
"magandang umaga christiano"pagbati ni kerwin
napalingon si wanson sa boses na nang galing mula sa kanyang likuran
"magandang umaga rin sa iyo,sino ka? at ano ang iyong pakay?"pabalik na pagbati ni wanson at pagtatanong sa lalakeng nasa harap niya ngayon
"ako si kerwin kaibigan ng mahal mong si jerson.. narito ako upang ibalita sa iyo na .... "
tahimik
"na ano!?"sambit ni wanson na di makapag hintay sa sasabihin ni kerwin
"ikakasal ni jerson ngayong araw na rin na ito.. sa pag sapit ng kabilugan ng buwan ipagkakabit ng pari namin ang kanilang kaluluwa"pagbigay ng balita ni kerwin
sa mga panahon na ito, hindi alam ni wanson kung nahinga paba o buhay paba ang kaluluwa niya
naalimpungatan na lang niya ang kanyang sarili na tumutulo ang luha
"tutulungan ko kayo, kung ano ang ikaliligaya ng kaibigan ko ay gagawin ko"sambit ni kerwin
wala nang nasambit pa si wanson
"mamaya, pagsapit ng dilim magkita tayo sa kainan na pinuntahan nyo noon,,"sambit ni kerwin at sabay ng pagtalikod
akto na itong paalis
"kerwin... salamat"sambit ni wanson rito
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Lalalala…
Listen to Songs: http://videokeman.com/updharmadown/tadhana-up-dharma-down/#ixzz1IXEmnO9N
(to be continued)
sa umagang ito, may isang tao na nagtanglaw sa lugar ni wanson
ang matalik na kaibigan ni jerson
si kerwin
nasa hardin ng kumbento si wanson ng mga panahon na iyon nakatunganga at lumilipad ang isipan
"magandang umaga christiano"pagbati ni kerwin
napalingon si wanson sa boses na nang galing mula sa kanyang likuran
"magandang umaga rin sa iyo,sino ka? at ano ang iyong pakay?"pabalik na pagbati ni wanson at pagtatanong sa lalakeng nasa harap niya ngayon
"ako si kerwin kaibigan ng mahal mong si jerson.. narito ako upang ibalita sa iyo na .... "
tahimik
"na ano!?"sambit ni wanson na di makapag hintay sa sasabihin ni kerwin
"ikakasal ni jerson ngayong araw na rin na ito.. sa pag sapit ng kabilugan ng buwan ipagkakabit ng pari namin ang kanilang kaluluwa"pagbigay ng balita ni kerwin
sa mga panahon na ito, hindi alam ni wanson kung nahinga paba o buhay paba ang kaluluwa niya
naalimpungatan na lang niya ang kanyang sarili na tumutulo ang luha
"tutulungan ko kayo, kung ano ang ikaliligaya ng kaibigan ko ay gagawin ko"sambit ni kerwin
wala nang nasambit pa si wanson
"mamaya, pagsapit ng dilim magkita tayo sa kainan na pinuntahan nyo noon,,"sambit ni kerwin at sabay ng pagtalikod
akto na itong paalis
"kerwin... salamat"sambit ni wanson rito
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Lalalala…
Listen to Songs: http://videokeman.com/updharmadown/tadhana-up-dharma-down/#ixzz1IXEmnO9N
(to be continued)
demon loves angel (15)
dumaan ang mga araw, mga linggo.. halos tatlong linggo na ang nakakalipas
na walang jerson na nag papakita kay wanson
bawat araw na dumarating unti unting nawawawalan ng pagasa si wanson na muli pang makikita si jerson
mga araw na tila gabi , kay tagal, kay lungkot, at kay sakit na mga araw..
mga araw na hindi masilayan ang bawat isa...
------------
"tol pano yan?! bukas na kasal mo..."sambit ni kerwin sa kaibigan na nakaupo at nakatanaw sa malayong lugar
"ang swerte mo talaga tol..akalain mo noh? ang anak pa talaga ng pinuno ang mapangangasawa mo!... "pailing iling pang dagdag ni kerwin
tahimik lamang si jerson.. tila hindi naririnig ang mga sinasambit ng kaibigan
tahimik
tila nababasa na ng unti unti ni kerwin ang damdamin ng kaibigan
"tol, ayos ka lang ba?" pagtatanung ni kerwin
kasabay ng tanong na iyon ay ang pagpatak ng masaganang luha ni jerson sa pisngi nito
mula sa pagkakaupo at pagkakatabi ni kerwin sa kaibigan tumayo ito at humarap kay jerson
"pare ano bang nangyayare sayo? hindi kaba masayang ikakasal kana? , sabihin mo. anong nangyayare"sunod sunod na pagaalalang tanong ni kerwin sa kaibigan
halos utal utal si jerson ng ikwento kay kerwin ang lahat ng pangyayari
mula sa unang pagkikita nila ni wanson hanggang sa kasalukuyang panahon.
nang matapos na ang pagkukwento nito
"tol hindi ka sigurado kung mahal ka talaga niya , kay lesita siguradong sigurado ka, simula pa ng bata tayo patay na patay na sayo yon"sambit ni kerwin na taglay sa mga mata nito ang pagintindi sa kaibigan
"mahal niya ko, sigurado ako don, nagiisip lang siya , kung dapat ba naming ipagpatuloy to sa isang relation... hirap na hirap ako sa situation ngayon.. pano kung magpasya si wanson na mahalin narin ako?? pano kung sa mga panahon na iyon kasal na kame ni lesita" buong pagbigay ng suliranin ni jerson
mula sa pagkakatayo.. umalis si kerwin walang pasabi
'kaibigan kita tol, mula pa ng bata tayo, gagawin ko lahat para sa ikaliligaya mo'
(to be continued)
na walang jerson na nag papakita kay wanson
bawat araw na dumarating unti unting nawawawalan ng pagasa si wanson na muli pang makikita si jerson
mga araw na tila gabi , kay tagal, kay lungkot, at kay sakit na mga araw..
mga araw na hindi masilayan ang bawat isa...
------------
"tol pano yan?! bukas na kasal mo..."sambit ni kerwin sa kaibigan na nakaupo at nakatanaw sa malayong lugar
"ang swerte mo talaga tol..akalain mo noh? ang anak pa talaga ng pinuno ang mapangangasawa mo!... "pailing iling pang dagdag ni kerwin
tahimik lamang si jerson.. tila hindi naririnig ang mga sinasambit ng kaibigan
tahimik
tila nababasa na ng unti unti ni kerwin ang damdamin ng kaibigan
"tol, ayos ka lang ba?" pagtatanung ni kerwin
kasabay ng tanong na iyon ay ang pagpatak ng masaganang luha ni jerson sa pisngi nito
mula sa pagkakaupo at pagkakatabi ni kerwin sa kaibigan tumayo ito at humarap kay jerson
"pare ano bang nangyayare sayo? hindi kaba masayang ikakasal kana? , sabihin mo. anong nangyayare"sunod sunod na pagaalalang tanong ni kerwin sa kaibigan
halos utal utal si jerson ng ikwento kay kerwin ang lahat ng pangyayari
mula sa unang pagkikita nila ni wanson hanggang sa kasalukuyang panahon.
nang matapos na ang pagkukwento nito
"tol hindi ka sigurado kung mahal ka talaga niya , kay lesita siguradong sigurado ka, simula pa ng bata tayo patay na patay na sayo yon"sambit ni kerwin na taglay sa mga mata nito ang pagintindi sa kaibigan
"mahal niya ko, sigurado ako don, nagiisip lang siya , kung dapat ba naming ipagpatuloy to sa isang relation... hirap na hirap ako sa situation ngayon.. pano kung magpasya si wanson na mahalin narin ako?? pano kung sa mga panahon na iyon kasal na kame ni lesita" buong pagbigay ng suliranin ni jerson
mula sa pagkakatayo.. umalis si kerwin walang pasabi
'kaibigan kita tol, mula pa ng bata tayo, gagawin ko lahat para sa ikaliligaya mo'
(to be continued)
Monday, March 28, 2011
demon loves angel (15)
tumulo ang luha ni wanson
nais niyang sabihing mahal niya rin si jerson , pero alam niyang mali,
maraming hadlang
umugong sa isipan ni wanson ang sinambit ng matandang madre
'ang pagibig ang pinakamalakas na kapangyarihan sa lahat'
'pero mali parin! parehas kaming lalake!,hindi pwde to!!, pero aaminin ko mahal ko na rin siya'nasambit ni wanson sa kanyang isipan
nagtatalo ang kanyang isip at puso..
ano bang dapat sundin? ang sinasabi ng isipan na wag gawin ang mali, o ang sinasabi ng puso na walang mali sa pagmamahal ng isang tao
humarap si wanson kay jerson
"jerson, mahal rin kita, pero, --"sambit ni wanson na hindi naipagpatuloy
"kung mahal mo rin ako bat hindi natin ipagpatuloy ito sa isang relasyon?"mabilis na sambit ni jerson
"mali ito, jeson hayaan mo muna akong magisip"sambit ni wanson habang patuloy ang pagdaloy ng luha
"bibigyan kita ng space at oras para magisip, pero wanson ito ang isipin mo, mahal na mahal kita. maging akin ka man o hindi, basta ang alam ko mahal na kita, ngayon lang ako naging ganto"sambit ni jerson
tumalikod muli si wanson at patakbong umakyat sa kaniyang kwarto
naiwan si jerson naghihintay,nagmamahal at umaasa
Tadhana – Up Dharma Down « Song & Lyrics
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Lalalala…
-----------------------
nang makarating si wanson sa kanyang kwarto
dun na siya nagiiyak at lumuha
'mahal kita! pero mali ito sa ng ama!, hindi ko na alam kung anung susundin ko! ang puso ko o ang isip ko!' sambit ni wanson sa kanyang isipan
sa kalagitnaan ng paghagulgol ni wanson
biglang tumunog ang pinto
ilang katok ang kaniyang narinig
inayos ni wanson ang sarili
pinahid ang luha at pinilit na pahimasmasin ang sarili
"bukas... ho yan"sambit ng boses ni wanson na nasa tono ng basag
nang bumukas ang pinto, si father ang iniluwa nito
laking gulat naman ni wanson ng makitang si father ang kumatok
"magandang araw sa iyo iho"pagbati ni father
"magandang umaga rin po"pagbalik na pagbati niya rito
"nakita ko ang lahat iho"tuwirang sambit ni father
nang marinig ito ni wanson, inihanda na niya ang sarili para sa parusa na kanyang matatanggap
pero
"sundin mo ang nais ng iyong puso"ang nasambit ni father
nagulat man si wanson sa narinig, may ligaya parin itong dulot
"pero father---"ang sambit ni wanson ngunit hindi niya ito maituloy
"nakasaad din sa sinabi ng ama na malaya kang gawin ang lahat ng nais ng iyong loob, bastat wala kang masasaktan, at matatapakang damdamin"sambit ni father
niyakap ni wanson ang pari
"salamat po father"sambit ni wanson na bakas sa loob ang kaligayahan
(to be continued)
nais niyang sabihing mahal niya rin si jerson , pero alam niyang mali,
maraming hadlang
umugong sa isipan ni wanson ang sinambit ng matandang madre
'ang pagibig ang pinakamalakas na kapangyarihan sa lahat'
'pero mali parin! parehas kaming lalake!,hindi pwde to!!, pero aaminin ko mahal ko na rin siya'nasambit ni wanson sa kanyang isipan
nagtatalo ang kanyang isip at puso..
ano bang dapat sundin? ang sinasabi ng isipan na wag gawin ang mali, o ang sinasabi ng puso na walang mali sa pagmamahal ng isang tao
humarap si wanson kay jerson
"jerson, mahal rin kita, pero, --"sambit ni wanson na hindi naipagpatuloy
"kung mahal mo rin ako bat hindi natin ipagpatuloy ito sa isang relasyon?"mabilis na sambit ni jerson
"mali ito, jeson hayaan mo muna akong magisip"sambit ni wanson habang patuloy ang pagdaloy ng luha
"bibigyan kita ng space at oras para magisip, pero wanson ito ang isipin mo, mahal na mahal kita. maging akin ka man o hindi, basta ang alam ko mahal na kita, ngayon lang ako naging ganto"sambit ni jerson
tumalikod muli si wanson at patakbong umakyat sa kaniyang kwarto
naiwan si jerson naghihintay,nagmamahal at umaasa
Tadhana – Up Dharma Down « Song & Lyrics
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Lalalala…
-----------------------
nang makarating si wanson sa kanyang kwarto
dun na siya nagiiyak at lumuha
'mahal kita! pero mali ito sa ng ama!, hindi ko na alam kung anung susundin ko! ang puso ko o ang isip ko!' sambit ni wanson sa kanyang isipan
sa kalagitnaan ng paghagulgol ni wanson
biglang tumunog ang pinto
ilang katok ang kaniyang narinig
inayos ni wanson ang sarili
pinahid ang luha at pinilit na pahimasmasin ang sarili
"bukas... ho yan"sambit ng boses ni wanson na nasa tono ng basag
nang bumukas ang pinto, si father ang iniluwa nito
laking gulat naman ni wanson ng makitang si father ang kumatok
"magandang araw sa iyo iho"pagbati ni father
"magandang umaga rin po"pagbalik na pagbati niya rito
"nakita ko ang lahat iho"tuwirang sambit ni father
nang marinig ito ni wanson, inihanda na niya ang sarili para sa parusa na kanyang matatanggap
pero
"sundin mo ang nais ng iyong puso"ang nasambit ni father
nagulat man si wanson sa narinig, may ligaya parin itong dulot
"pero father---"ang sambit ni wanson ngunit hindi niya ito maituloy
"nakasaad din sa sinabi ng ama na malaya kang gawin ang lahat ng nais ng iyong loob, bastat wala kang masasaktan, at matatapakang damdamin"sambit ni father
niyakap ni wanson ang pari
"salamat po father"sambit ni wanson na bakas sa loob ang kaligayahan
(to be continued)
demon loves angel (14)
nang umagang iyon
"tol, parang bangag na bangag ka ah?, hindi kaba nakatulog?"tanung ni abraham kay wanson habang nagliligpit ito nng higaan
si wanson naman ay nakaupo sa kanyang kama
"hindi talaga"sagot naman ni wanson sa katanungan ni abaraham
"edi matulog ka muna"mungkahi ni abraham
pero hindi na maaaring matulog pa si wanson, siya ang nakatoka ng mag bigay ng bagong aral sa mga bata
"wag na tol, maya maya ako narin naman ang magtutro sa mga bata eh,"nasambit ni wanson
"kaw bahala"sambit ni abraham at sabay ng paglabas nito sa kwarto
"kasalanan mo to jerson ahhh!!"mahinang nasambit ni wanson
----
"aray"sambit ni jerson
"oh tol? anu nangyare sayo?"pagbigay pansin ni kerwin sa pagsambit ng aray ni jerson
"wala tol nakagat ko lang dila ko"paliwanag ni jerson
"tol sabi nila , kapag nakakagat mo raw dila mo, may taong nagiisip sayo"sambit ni kerwin sabay ng isang nakakalokong ngiti at muling balik nito sa ginagawang pagsasalansan ng kagamitan
nangmarinig ito ni jerson, umikot ang kanyang imahinasyon
"iniisip niya ko?"sambit ni jerson sabay ng isang matamis na ngiti
nang matapos sa pagtulong si jerson kay kerwin agad na naghanda na ito dahil gusto niyang muling puntahan si wanson sa kumbento
-------
hindi na nagtagal
nagayos na si wanson ng mga kagamitan niya at ng sarili upang maghanda sa pagtuturo sa mga bata, nang matapos sa pagaayos , bumaba na siya
kay sarap tingnan ng mga batang pursigidong makilala si jesus
"magandang umaga mga bata" magiliw na bati ni wanson sa mga bata nang tuluyan na siyang makalapit rito
"magandang umaga rin po"pabalik na pagbati ng mga bata
at di nga nagtagal ay nagumpisa nang mamahagi ng salita ng dyos ni wanson
tila naman mga uhaw sa kaalaman ang mga bata na talagang nakikinig at nais na makilala si jesus
di nag tagal ay natapos na ang pagtuturo ni wanson
agad na niyang pinabalik sa mga sariling kwarto ang mga bata
aktong papasok narin si wanson sa kumbento ng
"ehem, late na po ba ako?"sambit ng isang makulit na boses
nang lingunin ito ni wanson
si jerson
"unang araw na umpisa late na agad!"sambit ni wanson na nakangiti
"3rd day palang po ng pagtuturo mo saken"sambit ni jerson sabay ng pagupo sa isang malaking bato
"hmm anu na nga ba ang sunod mong ituturo tungkol sa iyong dyos?"ang pagtatanong ni jerson
hindi naman nagaksaya ng oras si wanson.. umupo narin siya sa isang kahoy na silya na katapat lamang ni jerson at sinumulang i kwento ang mga nakasulat sa bibliya ang mga alamat at kung sino si jesus, si moises, si abraham, at ang iba pa
tila naman gustong gusto ni jerson ang mga nalalaman at nakatuon ang isip nito sa ikinukwento ni wanson
tumagal pa ng isat kalahating oras ang pagkukwento nila
nang tumayo na si jerson at tumabi kay wanson
natigil naman sa pagkukwento si wanson
"parang date ako ang ayaw mong lumapit sayo ah, bakit parang ngayon ikaw pa ang lumalapit"ang nasambit ni wanson
"cge pagpatuloy mo lang yung kwento nakikinig ako eh, !! anung ginawa ni magdalena sa pabango? tsaka diba sabi mo bayarang babae si magdalena? bakit hinayaan ng jesus nyo na lapitan siya ni magdalena?!"ang maganang pakikinig ni jerson
muli ngang pinagpatuloy ni wanson ang pagkukwento
nang matapos ito
"kahit ano kapa kahit sino kapa, kahit gano kapa kasama sa tingin ng iba, kung alam mo sa sarili mong may pananalig at naniniwala ka sa jesus nyo hindi ka mapapahamak"ang nasambit ni jerson na paliwanag sa unang kwento
"jesus naten"ang pagtuwid ni wanson kay jerson
humarap si jerson kay wanson at sinabing
"salamat"nasambit ni jerson sabay ng isang matamis na ngiti
magkaharap ang kanilang mga mukha, unti unti naging mapangahas ang kilos ng kanilang mga laman, hanggang sa hindi na ito namalayan ang kanilang mga labi ay naghinang
nang matapos ang damping halik,
"patawarin mo ko wanson"mabilis na sambit ni jerson
tumayo si wanson hindi alam ang mga gagawing reaksyon mabilis na lumakad palayo,
bago pa tuluyang mawala sa paningin ni jerson si wanson
tumakbo palapit si jerson kay wanson at niyakap ito
walang tao sa paligid, yan ang kanilang nakikita
niyakap ni jerson si wanson
"mahal na kita wanson"sambit ni jerson
Tadhana – Up Dharma Down « Song & Lyrics
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
(to be continued)
"tol, parang bangag na bangag ka ah?, hindi kaba nakatulog?"tanung ni abraham kay wanson habang nagliligpit ito nng higaan
si wanson naman ay nakaupo sa kanyang kama
"hindi talaga"sagot naman ni wanson sa katanungan ni abaraham
"edi matulog ka muna"mungkahi ni abraham
pero hindi na maaaring matulog pa si wanson, siya ang nakatoka ng mag bigay ng bagong aral sa mga bata
"wag na tol, maya maya ako narin naman ang magtutro sa mga bata eh,"nasambit ni wanson
"kaw bahala"sambit ni abraham at sabay ng paglabas nito sa kwarto
"kasalanan mo to jerson ahhh!!"mahinang nasambit ni wanson
----
"aray"sambit ni jerson
"oh tol? anu nangyare sayo?"pagbigay pansin ni kerwin sa pagsambit ng aray ni jerson
"wala tol nakagat ko lang dila ko"paliwanag ni jerson
"tol sabi nila , kapag nakakagat mo raw dila mo, may taong nagiisip sayo"sambit ni kerwin sabay ng isang nakakalokong ngiti at muling balik nito sa ginagawang pagsasalansan ng kagamitan
nangmarinig ito ni jerson, umikot ang kanyang imahinasyon
"iniisip niya ko?"sambit ni jerson sabay ng isang matamis na ngiti
nang matapos sa pagtulong si jerson kay kerwin agad na naghanda na ito dahil gusto niyang muling puntahan si wanson sa kumbento
-------
hindi na nagtagal
nagayos na si wanson ng mga kagamitan niya at ng sarili upang maghanda sa pagtuturo sa mga bata, nang matapos sa pagaayos , bumaba na siya
kay sarap tingnan ng mga batang pursigidong makilala si jesus
"magandang umaga mga bata" magiliw na bati ni wanson sa mga bata nang tuluyan na siyang makalapit rito
"magandang umaga rin po"pabalik na pagbati ng mga bata
at di nga nagtagal ay nagumpisa nang mamahagi ng salita ng dyos ni wanson
tila naman mga uhaw sa kaalaman ang mga bata na talagang nakikinig at nais na makilala si jesus
di nag tagal ay natapos na ang pagtuturo ni wanson
agad na niyang pinabalik sa mga sariling kwarto ang mga bata
aktong papasok narin si wanson sa kumbento ng
"ehem, late na po ba ako?"sambit ng isang makulit na boses
nang lingunin ito ni wanson
si jerson
"unang araw na umpisa late na agad!"sambit ni wanson na nakangiti
"3rd day palang po ng pagtuturo mo saken"sambit ni jerson sabay ng pagupo sa isang malaking bato
"hmm anu na nga ba ang sunod mong ituturo tungkol sa iyong dyos?"ang pagtatanong ni jerson
hindi naman nagaksaya ng oras si wanson.. umupo narin siya sa isang kahoy na silya na katapat lamang ni jerson at sinumulang i kwento ang mga nakasulat sa bibliya ang mga alamat at kung sino si jesus, si moises, si abraham, at ang iba pa
tila naman gustong gusto ni jerson ang mga nalalaman at nakatuon ang isip nito sa ikinukwento ni wanson
tumagal pa ng isat kalahating oras ang pagkukwento nila
nang tumayo na si jerson at tumabi kay wanson
natigil naman sa pagkukwento si wanson
"parang date ako ang ayaw mong lumapit sayo ah, bakit parang ngayon ikaw pa ang lumalapit"ang nasambit ni wanson
"cge pagpatuloy mo lang yung kwento nakikinig ako eh, !! anung ginawa ni magdalena sa pabango? tsaka diba sabi mo bayarang babae si magdalena? bakit hinayaan ng jesus nyo na lapitan siya ni magdalena?!"ang maganang pakikinig ni jerson
muli ngang pinagpatuloy ni wanson ang pagkukwento
nang matapos ito
"kahit ano kapa kahit sino kapa, kahit gano kapa kasama sa tingin ng iba, kung alam mo sa sarili mong may pananalig at naniniwala ka sa jesus nyo hindi ka mapapahamak"ang nasambit ni jerson na paliwanag sa unang kwento
"jesus naten"ang pagtuwid ni wanson kay jerson
humarap si jerson kay wanson at sinabing
"salamat"nasambit ni jerson sabay ng isang matamis na ngiti
magkaharap ang kanilang mga mukha, unti unti naging mapangahas ang kilos ng kanilang mga laman, hanggang sa hindi na ito namalayan ang kanilang mga labi ay naghinang
nang matapos ang damping halik,
"patawarin mo ko wanson"mabilis na sambit ni jerson
tumayo si wanson hindi alam ang mga gagawing reaksyon mabilis na lumakad palayo,
bago pa tuluyang mawala sa paningin ni jerson si wanson
tumakbo palapit si jerson kay wanson at niyakap ito
walang tao sa paligid, yan ang kanilang nakikita
niyakap ni jerson si wanson
"mahal na kita wanson"sambit ni jerson
Tadhana – Up Dharma Down « Song & Lyrics
Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta
Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo
Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
(to be continued)
Sunday, March 27, 2011
demon loves angel (13)
nang matapos ang paguusap ng dalawa
bumalik na si jerson sa kanilang lugar
hinatid pa ito ni wanson
"magiingat ka"bilin pa ni wanson inihatid niya ito sa sakayan ng tricyle
"sabi mo eh"sagot ni jerson nang makasakay na ito sa loob ng tricycle
sinundan pa ng tingin ni wanson ang pagalis ng tricycle
"salamat po ama, maitutuwid ko narin sa wakas ang landas niya"sambit ni wanson
nang makabalik na si wanson sa kumbento agad na niyang tinungo ang kanilang kwarto
pero bago siya makapanik rito may isang matandang madre ang nakasalubong niya
"oh iho? gabe na ah? bat nasa labas kapa ng iyong kwarto?"tanong nito
"may inayos lang po ako"ang sagot ni wanson
"iho"sambit ng madre habang papalapit sa kanya
"lage mong tatandaan, ang kapangyarihan ng pagibig ay ang pinakamalakas na kapangyarihan sa lahat, tingnan mo, dahil sa pagibig ng ama, lahat tayo ay nasagip"sambit ng matanda
hindi maintindihan sa ngayon ni wanson ang ibig na ipahiwatig ng matanda
"opo, lage ko pong tatandaan,cge po aakyat na ako"pasasalamat ni wanson at mabilis na itong umakyat
------------
nang makauwe ni jerson
nasa harap na siya ng kanyang bahay aktong bubuksan ang pinto ng
"san ka galing?"tanong ng boses sa kanyang likuran nang tingnan niya ito
si lesita
"wala ka nang pakeelam kung san ako galing si lesita, hindi mo ko pagaari para alamin ang lahat ng kilos ko"mabigat ng sambit ni jerson kay lesita
"tandaan mo jerson, akin ka lang, ikakasal tayo, at hindi ka mapupunta kahit kaninu kung hindi lang rin saken!"matigas na sambit nito sabay ng pagalis
'tingnan lang naten kung masunod ang kagustuhan mo'sambit ni jerson
nang makapasok na siya ng kanyang bahay, dun na siya nagisip
ang kasal,ang nalalapit na kasal nila ni lesita sa mata ng panginoong satanas
"mapipigil ko pa to, hindi ko hahayaang matali ako sa babaeng yon, ngayon pang sigurado na ako sa nararamdaman ko para kay wanson? hindi ako papayag!"sigaw ni jerson
sigurado na nga si jerson, mahal na niya si wanson. wala siyang alam na mali ito sa mata ng panginoon ni wanson pero ang alam niya lang ngayon ay mahal na niya kaagad si wanson
-------------
sa gabing iyon, hindi makatulog si wanson ng maayos
iniisip ang lahat ng nangyare., iniisip ni jerson
"grr!! anu ba! magpatulog kanaman jerson!!"mahinang nasambit ni wanson
'bakit ko nga ba siya iniisip?'ang katanungang nasambit ni wanson
sa mga panahon na ito, alam na rin ni wanson ang katanungan, tila tinatantya niya lamang kung hanggang saan pa kakayaning itago ng kanyang pusot isipan ang mga nararamdaman
'siguro ito yung sinabe nung madre? alam kong mali ito, pero...'hindi na naipagpatuloy pa ni wanson ang mga iniisip ng biglang nag ring ang alarm clock
"ahhh!!!!"sigaw niya
----------------
katulad ni wanson
tila hindi rin nakatulog si jerson
iniisip ang mga susunod na hakbang
habang nagiisip ito bigla namang napadungaw ito sa bintana
iritadong sinabi
'umaga na... pak shet'
bumalik na si jerson sa kanilang lugar
hinatid pa ito ni wanson
"magiingat ka"bilin pa ni wanson inihatid niya ito sa sakayan ng tricyle
"sabi mo eh"sagot ni jerson nang makasakay na ito sa loob ng tricycle
sinundan pa ng tingin ni wanson ang pagalis ng tricycle
"salamat po ama, maitutuwid ko narin sa wakas ang landas niya"sambit ni wanson
nang makabalik na si wanson sa kumbento agad na niyang tinungo ang kanilang kwarto
pero bago siya makapanik rito may isang matandang madre ang nakasalubong niya
"oh iho? gabe na ah? bat nasa labas kapa ng iyong kwarto?"tanong nito
"may inayos lang po ako"ang sagot ni wanson
"iho"sambit ng madre habang papalapit sa kanya
"lage mong tatandaan, ang kapangyarihan ng pagibig ay ang pinakamalakas na kapangyarihan sa lahat, tingnan mo, dahil sa pagibig ng ama, lahat tayo ay nasagip"sambit ng matanda
hindi maintindihan sa ngayon ni wanson ang ibig na ipahiwatig ng matanda
"opo, lage ko pong tatandaan,cge po aakyat na ako"pasasalamat ni wanson at mabilis na itong umakyat
------------
nang makauwe ni jerson
nasa harap na siya ng kanyang bahay aktong bubuksan ang pinto ng
"san ka galing?"tanong ng boses sa kanyang likuran nang tingnan niya ito
si lesita
"wala ka nang pakeelam kung san ako galing si lesita, hindi mo ko pagaari para alamin ang lahat ng kilos ko"mabigat ng sambit ni jerson kay lesita
"tandaan mo jerson, akin ka lang, ikakasal tayo, at hindi ka mapupunta kahit kaninu kung hindi lang rin saken!"matigas na sambit nito sabay ng pagalis
'tingnan lang naten kung masunod ang kagustuhan mo'sambit ni jerson
nang makapasok na siya ng kanyang bahay, dun na siya nagisip
ang kasal,ang nalalapit na kasal nila ni lesita sa mata ng panginoong satanas
"mapipigil ko pa to, hindi ko hahayaang matali ako sa babaeng yon, ngayon pang sigurado na ako sa nararamdaman ko para kay wanson? hindi ako papayag!"sigaw ni jerson
sigurado na nga si jerson, mahal na niya si wanson. wala siyang alam na mali ito sa mata ng panginoon ni wanson pero ang alam niya lang ngayon ay mahal na niya kaagad si wanson
-------------
sa gabing iyon, hindi makatulog si wanson ng maayos
iniisip ang lahat ng nangyare., iniisip ni jerson
"grr!! anu ba! magpatulog kanaman jerson!!"mahinang nasambit ni wanson
'bakit ko nga ba siya iniisip?'ang katanungang nasambit ni wanson
sa mga panahon na ito, alam na rin ni wanson ang katanungan, tila tinatantya niya lamang kung hanggang saan pa kakayaning itago ng kanyang pusot isipan ang mga nararamdaman
'siguro ito yung sinabe nung madre? alam kong mali ito, pero...'hindi na naipagpatuloy pa ni wanson ang mga iniisip ng biglang nag ring ang alarm clock
"ahhh!!!!"sigaw niya
----------------
katulad ni wanson
tila hindi rin nakatulog si jerson
iniisip ang mga susunod na hakbang
habang nagiisip ito bigla namang napadungaw ito sa bintana
iritadong sinabi
'umaga na... pak shet'
demon loves angel (12)
nang sumunod na araw,
nasa dalampasigan muli si jerson
'tang ina ka!, bat ba kita kailangang sundin, sino kaba!,'sigaw ni jerson sa kanyang isip, dala ng inis nito sa mga nangyare
ayaw na ayaw ni jerson ang mga taong nagbibigay ng kautusan sa kanya, yung tipong papagalawin siya ng tao sa pamamagitan ng pagsasalita o utos
pero sa mga panahon na ito, wala siyang magawa, sinasabi ng kanyang utak na wag nang sundin si wanson, at wag narin itong balikan pa sa kombento , ngunit iba ang sinasabe ng kanyang puso
tumayo si jerson at binato sa dalampasigan ang isang piraso ng bato
"kapag lumubog oo, kapag lumutang hindi" tangang sambit ni jerson
alam niyang hindi lulutang ang bato, ginawa niya lang itong pamantayan ng pagpapasya
katulad nga ng sabi, lumubog ito
nang lumubog na ito, binalikan ni jerson sa kanyang ala ala ang mga katagang binasa sa bibliya
'For God so loved the world that he gave his one and only Son, that whoever believes in him shall not perish but have eternal life'
ilang oras ring pinagisipang mabuti ni jerson ang mga kataga
hindi normal para sa isang satanista ang kwento ng bibliya
kaya talagang nahirapan si jerson dito
nagsaliksik, nagisip, nagtanung sa ibang kakilala na walang koneksyon sa satanista
pinaghirapan ni jerson ang bawat kataga
hanggang sa..
"ALAM KO NA!" bulalas nito sa tuwa
---------
lumubog na ang araw
nasa kwarto niya si wanson kasama si abraham na natutulog na, mahilikhilik pa ito sa pagtulog
napailing nalang si wanson tuwing maririnig ang hilik ng kaibigan, sanay naman na siya sa paghilik nito, nuon paman na magkabarkada sila ay talagang ganyan na ito kung matulog
nagbabasa na lamang ng libro si wanson at naghihintay ng dalawan siya ng antok
'wanson'sigaw ng tinig sa kanyang isipan
una niyang binalingan ng tingin si abraham
pero tulog na tulog na ito
'wanson'muling tawag nito sa kanyang pangalan
napatayo na si wanson at dumungaw sa bintana
si jerson!
sigaw ng kanyang utak, tila naman napapalundag sa tuwa ang kanyang puso
'sabi ko na nga ba hindi siya susuko ng ganun ganun lang'sambit niya sa kanyang isipan
agad na bumaba si wanson upang kausapin si jerson
nang makalapit siya rito
"pasensya-"naputol na sabi ni wanson
"alam ko na ang ibig sabihin ng mga kataga"ang mabilis na sambit ni jerson at bakas sa mukha ang matinding kasabikan na sabihin ito
wala namang nasabi pa si wanson
tahimik
"mahal ng ama ang lahat ng kanyang nilikha, kaya ibinigay niya ang kaisa isa niyang bugtong na anak upang umako ng kasalanan ng sanlibutan mula sa kamatayan at nagaalab na apoy ng impyerno, si jesus ang nagsagip sa sanlibutan at nagpapako sa crus ng kalbaryo para sa sanlibutan"
ang pagpapaliwanag nito
"pasensya kana wanson, natagalan ako sa pag alam ng ibig sabihin, hindi kase ako sanay sa gantong bagay, basta ang alam ko lang.. utos mo to kaya kailangan kong sundin"sambit ni jerson na bakas sa mukha ang pagkaamo nito
sumasabog sa kaligayahan ang puso ni wanson
"magaling jerson,"ang tanging nasambit nito
"magaling? yon lang? pinagpaguran ko kaya to"pagmamaktol na may kasamang pagiinarte naman ni jerson
natawa na lamang si wanson sa sinabi ni jerson, talagang kinaliligaya niya ang mga inaarte ngayon ni jerson
habang nasa kalagitnaan naman ng katuwaan ang dalawa
2 pares na mata ang sakanila ay nakatingin
sinasabe ng unang pares na
"hindi siya mapapasayo, akin siya mangaagaw ka !"
at ang pangalawa ay may bahid ng ligaya
(to be continued)
nasa dalampasigan muli si jerson
'tang ina ka!, bat ba kita kailangang sundin, sino kaba!,'sigaw ni jerson sa kanyang isip, dala ng inis nito sa mga nangyare
ayaw na ayaw ni jerson ang mga taong nagbibigay ng kautusan sa kanya, yung tipong papagalawin siya ng tao sa pamamagitan ng pagsasalita o utos
pero sa mga panahon na ito, wala siyang magawa, sinasabi ng kanyang utak na wag nang sundin si wanson, at wag narin itong balikan pa sa kombento , ngunit iba ang sinasabe ng kanyang puso
tumayo si jerson at binato sa dalampasigan ang isang piraso ng bato
"kapag lumubog oo, kapag lumutang hindi" tangang sambit ni jerson
alam niyang hindi lulutang ang bato, ginawa niya lang itong pamantayan ng pagpapasya
katulad nga ng sabi, lumubog ito
nang lumubog na ito, binalikan ni jerson sa kanyang ala ala ang mga katagang binasa sa bibliya
'For God so loved the world that he gave his one and only Son, that whoever believes in him shall not perish but have eternal life'
ilang oras ring pinagisipang mabuti ni jerson ang mga kataga
hindi normal para sa isang satanista ang kwento ng bibliya
kaya talagang nahirapan si jerson dito
nagsaliksik, nagisip, nagtanung sa ibang kakilala na walang koneksyon sa satanista
pinaghirapan ni jerson ang bawat kataga
hanggang sa..
"ALAM KO NA!" bulalas nito sa tuwa
---------
lumubog na ang araw
nasa kwarto niya si wanson kasama si abraham na natutulog na, mahilikhilik pa ito sa pagtulog
napailing nalang si wanson tuwing maririnig ang hilik ng kaibigan, sanay naman na siya sa paghilik nito, nuon paman na magkabarkada sila ay talagang ganyan na ito kung matulog
nagbabasa na lamang ng libro si wanson at naghihintay ng dalawan siya ng antok
'wanson'sigaw ng tinig sa kanyang isipan
una niyang binalingan ng tingin si abraham
pero tulog na tulog na ito
'wanson'muling tawag nito sa kanyang pangalan
napatayo na si wanson at dumungaw sa bintana
si jerson!
sigaw ng kanyang utak, tila naman napapalundag sa tuwa ang kanyang puso
'sabi ko na nga ba hindi siya susuko ng ganun ganun lang'sambit niya sa kanyang isipan
agad na bumaba si wanson upang kausapin si jerson
nang makalapit siya rito
"pasensya-"naputol na sabi ni wanson
"alam ko na ang ibig sabihin ng mga kataga"ang mabilis na sambit ni jerson at bakas sa mukha ang matinding kasabikan na sabihin ito
wala namang nasabi pa si wanson
tahimik
"mahal ng ama ang lahat ng kanyang nilikha, kaya ibinigay niya ang kaisa isa niyang bugtong na anak upang umako ng kasalanan ng sanlibutan mula sa kamatayan at nagaalab na apoy ng impyerno, si jesus ang nagsagip sa sanlibutan at nagpapako sa crus ng kalbaryo para sa sanlibutan"
ang pagpapaliwanag nito
"pasensya kana wanson, natagalan ako sa pag alam ng ibig sabihin, hindi kase ako sanay sa gantong bagay, basta ang alam ko lang.. utos mo to kaya kailangan kong sundin"sambit ni jerson na bakas sa mukha ang pagkaamo nito
sumasabog sa kaligayahan ang puso ni wanson
"magaling jerson,"ang tanging nasambit nito
"magaling? yon lang? pinagpaguran ko kaya to"pagmamaktol na may kasamang pagiinarte naman ni jerson
natawa na lamang si wanson sa sinabi ni jerson, talagang kinaliligaya niya ang mga inaarte ngayon ni jerson
habang nasa kalagitnaan naman ng katuwaan ang dalawa
2 pares na mata ang sakanila ay nakatingin
sinasabe ng unang pares na
"hindi siya mapapasayo, akin siya mangaagaw ka !"
at ang pangalawa ay may bahid ng ligaya
(to be continued)
Friday, March 25, 2011
demon loves angel (11)
tahimik
nakaupong magkaharap ang dalawa sa isat isa
"ano ba talagang gusto mo?!"nasambit na tanong ni jerson
hindi sumasagot si wanson, sa halip na ituon ang pansin sa taong nasa harapan niya, binuklat nito ang bibliya at tila may hinahanap na mga kataga
"ano ba! hindi mo ba ako naririnig!!!"pasigaw na sabi ni jerson
"naririnig kita jerson"sambit ni wanson at sabay ng isang matamis na ngiti
na siya namang kina hinang muli ni jerson
'alam na niya ang kahinaan ko'sambit ni jerson sa kanyang isipan
"nagbabasa kaba ng bibliya?"tanong ni wanson kay jerson
"anong klaseng katanungan ba yan!, syempre hindi!" pagsagot ni jerson
"talaga?" pagusisa lalo ni wanson
"date, nung bata ako, nasa kalye ako, may nadampot akong bibliya noon may mga nabasa ako"pagamin ni jerson, nakayuko na ito ngayon... para kay jerson isang kahihiyan ang pagamin na nakahawak na siya ng bibliya
ngumiting muli si wanson
"anong mga verse ang alam mo?"pagtatanung muli ni wanson
"wala na akong matandaan eh"buong pagamin ni jerson
"eh ito?"
tumayo mula sa kinauupuan nito si wanson at aktong palapit kay jerson upang ipakita ang verse na kanyang nakita
"teka lang, pwde bang iabot mo nalang saken ang libro" pagpigil ni jerson dito
natawa naman si wanson
"kung yan ang nais mo"ang sagot ni wanson dito, muli ay bumalik ito sa pagkakaupo at iniabot kay jerson ang libro
"alin dito?" tanung ni jerson
"john 3:16"pagsagot naman ni wanson
"hindi ko makita"sambit ni jerson
halata ritong hindi ito marunong gumamit ng bibliya,
wala nang nagawa pa si wanson kundi tumayo at lapitan si jerson
"teka wag ka sabing lalapet"pagulit na utos ni jerson
"kung hindi ako lalapit sayo, hindi mo makikita ang verse na sinasabe ko"pangangatwiran ni wanson
wala nang nagawa pa si jerson, lumapit nang tuluyan sa kanya si wanson
nasa likod ni jerson si wanson at itinuturo nito kung saang verse ang sinabi nito
sa akto nilang dalawa ay parang nakayakap si wanson kay jerson
tinuruan rin kase ni wanson si jerson kung paano ang tamang paghawak ng bibliya
hindi alam ni jerson kung anong gagawen, parang bulkang sasabog ang kanyang dibdib tuwing naaamoy ang mabangong amoy ni wanson, tuwing dumidikit ang balat nito sa kanyang balat
"cge na basahin mo na" utos ni wanson
di naman nagtagal binasa na ito ni jerson
"For God so loved the world that he gave his one and only Son, that whoever believes in him shall not perish but have eternal life. "buong pagbabasa ni jerson
"tapos na"ang sambit ni jerson
"tapos na? paliwanag mo..."utos muli ni wanson
"ha?! teka teka!, sabe mo isasagip mo ko, eh parang pinagtitripan mo lang yata ako eh!"pagmamaktol ni jerson
"jerson nangako ako sayo... sasagipin kita"sambit ni wanson
nainis nang tuluyan si jerson, inihagis nito ang libro at tumayo
"san ka pupunta?"buong pagaalala na tanong ni wanson
hindi sumsagot si jerson
aktong paalis na si jerson ng
"ganyan ba talaga ang mga satanista? mga asal bata!"pasigaw na sambit ni wanson
"cge umalis ka, pero ipangako mo na babalik ka, kasama ang pagkakaintindi mo sa iyong binasa"ang dugtong pang sambit ni wanson
at tuluyang na ngang umalis si jerson
(to be continued)
nakaupong magkaharap ang dalawa sa isat isa
"ano ba talagang gusto mo?!"nasambit na tanong ni jerson
hindi sumasagot si wanson, sa halip na ituon ang pansin sa taong nasa harapan niya, binuklat nito ang bibliya at tila may hinahanap na mga kataga
"ano ba! hindi mo ba ako naririnig!!!"pasigaw na sabi ni jerson
"naririnig kita jerson"sambit ni wanson at sabay ng isang matamis na ngiti
na siya namang kina hinang muli ni jerson
'alam na niya ang kahinaan ko'sambit ni jerson sa kanyang isipan
"nagbabasa kaba ng bibliya?"tanong ni wanson kay jerson
"anong klaseng katanungan ba yan!, syempre hindi!" pagsagot ni jerson
"talaga?" pagusisa lalo ni wanson
"date, nung bata ako, nasa kalye ako, may nadampot akong bibliya noon may mga nabasa ako"pagamin ni jerson, nakayuko na ito ngayon... para kay jerson isang kahihiyan ang pagamin na nakahawak na siya ng bibliya
ngumiting muli si wanson
"anong mga verse ang alam mo?"pagtatanung muli ni wanson
"wala na akong matandaan eh"buong pagamin ni jerson
"eh ito?"
tumayo mula sa kinauupuan nito si wanson at aktong palapit kay jerson upang ipakita ang verse na kanyang nakita
"teka lang, pwde bang iabot mo nalang saken ang libro" pagpigil ni jerson dito
natawa naman si wanson
"kung yan ang nais mo"ang sagot ni wanson dito, muli ay bumalik ito sa pagkakaupo at iniabot kay jerson ang libro
"alin dito?" tanung ni jerson
"john 3:16"pagsagot naman ni wanson
"hindi ko makita"sambit ni jerson
halata ritong hindi ito marunong gumamit ng bibliya,
wala nang nagawa pa si wanson kundi tumayo at lapitan si jerson
"teka wag ka sabing lalapet"pagulit na utos ni jerson
"kung hindi ako lalapit sayo, hindi mo makikita ang verse na sinasabe ko"pangangatwiran ni wanson
wala nang nagawa pa si jerson, lumapit nang tuluyan sa kanya si wanson
nasa likod ni jerson si wanson at itinuturo nito kung saang verse ang sinabi nito
sa akto nilang dalawa ay parang nakayakap si wanson kay jerson
tinuruan rin kase ni wanson si jerson kung paano ang tamang paghawak ng bibliya
hindi alam ni jerson kung anong gagawen, parang bulkang sasabog ang kanyang dibdib tuwing naaamoy ang mabangong amoy ni wanson, tuwing dumidikit ang balat nito sa kanyang balat
"cge na basahin mo na" utos ni wanson
di naman nagtagal binasa na ito ni jerson
"For God so loved the world that he gave his one and only Son, that whoever believes in him shall not perish but have eternal life. "buong pagbabasa ni jerson
"tapos na"ang sambit ni jerson
"tapos na? paliwanag mo..."utos muli ni wanson
"ha?! teka teka!, sabe mo isasagip mo ko, eh parang pinagtitripan mo lang yata ako eh!"pagmamaktol ni jerson
"jerson nangako ako sayo... sasagipin kita"sambit ni wanson
nainis nang tuluyan si jerson, inihagis nito ang libro at tumayo
"san ka pupunta?"buong pagaalala na tanong ni wanson
hindi sumsagot si jerson
aktong paalis na si jerson ng
"ganyan ba talaga ang mga satanista? mga asal bata!"pasigaw na sambit ni wanson
"cge umalis ka, pero ipangako mo na babalik ka, kasama ang pagkakaintindi mo sa iyong binasa"ang dugtong pang sambit ni wanson
at tuluyang na ngang umalis si jerson
(to be continued)
demon loves angel (10)
"even friendship is a big mistake to be in between of a deity of demon and a deity of an angel" revedent louisito *satanistas layer 66*
-----------
kinubakas,
nasa dalampasigan si jerson,
hindi maalis sa isipan ang nangyari sa kainan na iyon,
mga bagay na sinabe at pinangako ni wanson ,
'nasa panganib ba ako? , bakit ba niya ko kailangang sagipin?, mula saan?'mga katanungang gumugulo at umiikot sa isipan ni jerson
"hoy!, pansin ko kanina pa ang pagiisip mo ah, ano bayang iniisip mo at parang ang lalim?" tanong sa kanya ng isa pang kaibigan, si lesita
isang babaeng satanista si lesita, hindi lingid sa kaalaman ng iba pang satanista ang lihim na pagtingin ni lesita kay jerson, bata palang ay si jerson na ang nais makasama ni lesita hanggang sa kamatayan
pero hindi rin lingid sa kaalaman ng buong grupo, na hindi kailangan man papatulan ni jerson si lesita
"wag mo nga muna akong pakeelaman lesita, may iniisip akong importanteng bagay, pwde ba? layuan mo ko!" mataas na tonong pagtaboy ni jerson kay lesita
wala namang nagawa si lesita kundi ang sumunod sa utos ng pinuno
lumayo siya tulad ng sabi nito
hindi natatakot si jerson na baka tuluyang lumayo sa kanya si lesita, matagal na niyang itinataboy ang babaeng ito pero wala paring walang bumabalik balik ito sa kanya
'ang huli niyang sinabi ay puntahan ko siya sa kumbento, pwes yon ang gagawin ko' buong pagdidisisyon ni jerson
---------
ng araw na ito walang ginawa ni wanson kundi mag hintay sa pagdating ni jerson
sinabihan niya itong punatahan siya sa kumbento
nasa loob ng kwarto nito si wenson nagiisa at nakadungaw sa binatan
"bat ba ang tagal niya" nasambit ni wanson ng dahil sa inip sa paghihintay kay jerson
maya maya pay may kumatok sa pintuan ng kwarto nila wanson
nilapitan ito ni wanson at binuksan ang pinto
si michael
"magandang umaga ho" pagbati ni michael kay wanson
"magandang umaga rin michael,"pabalik na pagbati ni wanson
"naririto po ako dahil pinasasabi ni father na ikaw raw ho ngayon ang nakatokang magbigay ng aral sa mga bata pang sakristan"pagbigay ng instruksyon ni michael
"ahh ganon ba?... cge maghahanda lang akot baba narin ako para sa mga bata, salamat michael" sambit ni wanson
at tumalikod na si michael upang bumaba
wala nang nagawa pa si wanson kundi maghanda at magturo sa mga bata, napiling lugar ni wanson ay ang lugar kung san unang nagkita sila ni jerson, ang lugar kung san nakita niyang binubully ang mga batang puti
"magandang umaga mga bata" pambungad na bati ni wanson
"magandang umaga rin po"pabalik na pagbati ng mga bata
"magandang umaga mr wanson"pagbati naman ng isang pamilyar na boses
nang tingnan ito ni wanson, laking tuwa niya ng makita kung sino ito,
si jerson
agad na naalarma ang mga bata, nagsitayuan ang iba ang iba ay bahid ang takot sa mga anyo
tumayo si wanson at linapitan si jerson
"mga bata wag kayong matakot, siya si kuya jerson nyo, makakasama naten siya ngayong araw na to" sambit ni wanson
"p-pero, s-satanista po siya" sambit ng isang bata
"mabait ang kuya jerson niya, wala siyang nais na saktan"sambit ni wanson
"hindi ba jerson" sambit ni wanson sabay ng pagtingin kay jerson
nagtama ang kanilang mga mata, tila napako sa kinatatayuan si jerson
hindi makapagsalita... pipi....
" jerson?" muling pag gising ni wanson kay jerson
" o-oo" pagsagot ni jerson
"oh,, diba ? sabi ko sa inyo mabait yan si kuya jerson nyo eh, cge na nga bata umupo na kayo"sambit ni wanson at nagsiupo naman ang mga bata
--------
'ano bang nangyayare sayo jerson!'sigaw ni jerson sa sarili
hindi niya maintindihan ang nararamdaman tuwing titingin o mapalapit sa kanya si wanson, tumitibok ng mabilis ang puso nito, kinakabahan at ibat ibang saring kuryente ang dumadaloy sa katawan nito
'damn!, am i? no! impossible!'pag pigil ni jerson sa bagay na nasa isip niya
---------
nangmatapos na ni wanson ang pagtuturo sa mga bata pinapasok na niya ang mga ito sa kumbento at pinagpahinga
ngayon ay silang dalawa na lamang ni jerson ang nasa labas
(to be continued)
-----------
kinubakas,
nasa dalampasigan si jerson,
hindi maalis sa isipan ang nangyari sa kainan na iyon,
mga bagay na sinabe at pinangako ni wanson ,
'nasa panganib ba ako? , bakit ba niya ko kailangang sagipin?, mula saan?'mga katanungang gumugulo at umiikot sa isipan ni jerson
"hoy!, pansin ko kanina pa ang pagiisip mo ah, ano bayang iniisip mo at parang ang lalim?" tanong sa kanya ng isa pang kaibigan, si lesita
isang babaeng satanista si lesita, hindi lingid sa kaalaman ng iba pang satanista ang lihim na pagtingin ni lesita kay jerson, bata palang ay si jerson na ang nais makasama ni lesita hanggang sa kamatayan
pero hindi rin lingid sa kaalaman ng buong grupo, na hindi kailangan man papatulan ni jerson si lesita
"wag mo nga muna akong pakeelaman lesita, may iniisip akong importanteng bagay, pwde ba? layuan mo ko!" mataas na tonong pagtaboy ni jerson kay lesita
wala namang nagawa si lesita kundi ang sumunod sa utos ng pinuno
lumayo siya tulad ng sabi nito
hindi natatakot si jerson na baka tuluyang lumayo sa kanya si lesita, matagal na niyang itinataboy ang babaeng ito pero wala paring walang bumabalik balik ito sa kanya
'ang huli niyang sinabi ay puntahan ko siya sa kumbento, pwes yon ang gagawin ko' buong pagdidisisyon ni jerson
---------
ng araw na ito walang ginawa ni wanson kundi mag hintay sa pagdating ni jerson
sinabihan niya itong punatahan siya sa kumbento
nasa loob ng kwarto nito si wenson nagiisa at nakadungaw sa binatan
"bat ba ang tagal niya" nasambit ni wanson ng dahil sa inip sa paghihintay kay jerson
maya maya pay may kumatok sa pintuan ng kwarto nila wanson
nilapitan ito ni wanson at binuksan ang pinto
si michael
"magandang umaga ho" pagbati ni michael kay wanson
"magandang umaga rin michael,"pabalik na pagbati ni wanson
"naririto po ako dahil pinasasabi ni father na ikaw raw ho ngayon ang nakatokang magbigay ng aral sa mga bata pang sakristan"pagbigay ng instruksyon ni michael
"ahh ganon ba?... cge maghahanda lang akot baba narin ako para sa mga bata, salamat michael" sambit ni wanson
at tumalikod na si michael upang bumaba
wala nang nagawa pa si wanson kundi maghanda at magturo sa mga bata, napiling lugar ni wanson ay ang lugar kung san unang nagkita sila ni jerson, ang lugar kung san nakita niyang binubully ang mga batang puti
"magandang umaga mga bata" pambungad na bati ni wanson
"magandang umaga rin po"pabalik na pagbati ng mga bata
"magandang umaga mr wanson"pagbati naman ng isang pamilyar na boses
nang tingnan ito ni wanson, laking tuwa niya ng makita kung sino ito,
si jerson
agad na naalarma ang mga bata, nagsitayuan ang iba ang iba ay bahid ang takot sa mga anyo
tumayo si wanson at linapitan si jerson
"mga bata wag kayong matakot, siya si kuya jerson nyo, makakasama naten siya ngayong araw na to" sambit ni wanson
"p-pero, s-satanista po siya" sambit ng isang bata
"mabait ang kuya jerson niya, wala siyang nais na saktan"sambit ni wanson
"hindi ba jerson" sambit ni wanson sabay ng pagtingin kay jerson
nagtama ang kanilang mga mata, tila napako sa kinatatayuan si jerson
hindi makapagsalita... pipi....
" jerson?" muling pag gising ni wanson kay jerson
" o-oo" pagsagot ni jerson
"oh,, diba ? sabi ko sa inyo mabait yan si kuya jerson nyo eh, cge na nga bata umupo na kayo"sambit ni wanson at nagsiupo naman ang mga bata
--------
'ano bang nangyayare sayo jerson!'sigaw ni jerson sa sarili
hindi niya maintindihan ang nararamdaman tuwing titingin o mapalapit sa kanya si wanson, tumitibok ng mabilis ang puso nito, kinakabahan at ibat ibang saring kuryente ang dumadaloy sa katawan nito
'damn!, am i? no! impossible!'pag pigil ni jerson sa bagay na nasa isip niya
---------
nangmatapos na ni wanson ang pagtuturo sa mga bata pinapasok na niya ang mga ito sa kumbento at pinagpahinga
ngayon ay silang dalawa na lamang ni jerson ang nasa labas
(to be continued)
Thursday, March 24, 2011
demon loves angel (9)
"sabi ko sayo magkikita tayong muli"sambit ng lalaking nasa labas ng cubicle ni wanson
"sino kaba!? at anong kailangan mo saken"matigas na pagtatanong ni wanson
"ako? parang kinalimutan mo na agad ako mr wanson,ako nga ho pala muli si jerson lopez, isang purong satanista . maaari ko bang malaman ang ginagawa ng mga chatolico sa aming lugar?"taas noong pagpapakilala ni jerson at pagtatanung kay wanson
"naririto ako, upang tulungan ka jerson"sambit ni wanson
"tulungan ako?, bakit? nasa panganib ba ako?"sambit ni jerson
"iaahon kita muna sa impyerno !jerson makinig ka bumalik kana sa panginoong jesus, ililigtas ka niya, nasa panganib ka sa kamay ni satanas!"matatag at matibay na sambit ni wanson
"wala ho ako sa panganib mr wanson, lalot naririto ako sa aking teritoryo, ang alam kong nanganganib rito, ay ikaw at ang mga kasama mo"sambit ni jerson habang palapit kay wanson
"lumayo ka, wag kang lalapit jerson"pagbigay ng utos ni wanson kay jerson
napangiti si jerson ng matamis
"nakatikim kanaba ng halik ng isang demonyo mr wanson"sambit ni jerson habang lalong palapit kay wanson
'zaide'sambit ni wanson sa kanyang utak
"anong ginawa mo saken mr wanson,! pagalawin mo ko!"pagmamaktol ni jerson
"tutulungan kitang makaahon mula sa impyerno jerson"sambit ni wanson
"hindi ka nga ordinaryong tao"pagbigay ng konclusion ni jerson
ngumiti ng matamis si jerson , sa ngiti na ito tila unti unting natutunaw si jerson, ngiti ng isang angel
umalis si wanson sa palikuran na iyon iniwan si jerson na hindi makagalaw
'puntahan mo ko sa kumbento, dun kita tutulungan jerson, tutulungan kita, pangako yan'sambit ni wanson gamit ang kanyang kakayahan
pagkalabas niya ay tapos nang kumain sina michael at abraham
agad na rin silang umalis at bumalik sa kumbento
(to be continued)
"sino kaba!? at anong kailangan mo saken"matigas na pagtatanong ni wanson
"ako? parang kinalimutan mo na agad ako mr wanson,ako nga ho pala muli si jerson lopez, isang purong satanista . maaari ko bang malaman ang ginagawa ng mga chatolico sa aming lugar?"taas noong pagpapakilala ni jerson at pagtatanung kay wanson
"naririto ako, upang tulungan ka jerson"sambit ni wanson
"tulungan ako?, bakit? nasa panganib ba ako?"sambit ni jerson
"iaahon kita muna sa impyerno !jerson makinig ka bumalik kana sa panginoong jesus, ililigtas ka niya, nasa panganib ka sa kamay ni satanas!"matatag at matibay na sambit ni wanson
"wala ho ako sa panganib mr wanson, lalot naririto ako sa aking teritoryo, ang alam kong nanganganib rito, ay ikaw at ang mga kasama mo"sambit ni jerson habang palapit kay wanson
"lumayo ka, wag kang lalapit jerson"pagbigay ng utos ni wanson kay jerson
napangiti si jerson ng matamis
"nakatikim kanaba ng halik ng isang demonyo mr wanson"sambit ni jerson habang lalong palapit kay wanson
'zaide'sambit ni wanson sa kanyang utak
"anong ginawa mo saken mr wanson,! pagalawin mo ko!"pagmamaktol ni jerson
"tutulungan kitang makaahon mula sa impyerno jerson"sambit ni wanson
"hindi ka nga ordinaryong tao"pagbigay ng konclusion ni jerson
ngumiti ng matamis si jerson , sa ngiti na ito tila unti unting natutunaw si jerson, ngiti ng isang angel
umalis si wanson sa palikuran na iyon iniwan si jerson na hindi makagalaw
'puntahan mo ko sa kumbento, dun kita tutulungan jerson, tutulungan kita, pangako yan'sambit ni wanson gamit ang kanyang kakayahan
pagkalabas niya ay tapos nang kumain sina michael at abraham
agad na rin silang umalis at bumalik sa kumbento
(to be continued)
demon loves angel (8)
habang nakain ang tatlo , si wanson naman ay di parin matigil sa paglilinga
inaasam na muling masilayan ang lalakeng nais tulungan
nang maisip niyang wala nang panahon, at wala na ring pagasa
pumikit si wanson at nagdasal
'ama nais ko siyang tulungan, matutulungan ko siya lalo kung akin siyang makikita , ama tulungan nyo ho akong mahanap siya' buong pusong pagdarasal ni wanson
nang idilat nila ang mga mata
napansin niya ang lalakeng nakatayo sa labas ng kainan
alam niya ang presensya ng lalakeng ito..
'lumingon ka'nasambit ni wanson sa kanyang isipan
tila naman narinig ito ng lalaki
"siya nga!"nasambit ni wanson
"sinong siya?"pagtatanung ni abraham
"ha? ehh wala , cge kain lang tayo" sambit ni wanson
------------
nagtambay ang dalawang magkaibigan sa labas ng kaninan.. sina kerwin at jerson ng gabing iyon, ipaguusapan ang tungkol sa mga bagong kautusan
"tol anong balak mo dun sa mga bagong kautusan?"pagtatanung ni kerwin kay jerson
"wala kana don tol, tsaka tingnan lang naten kung lahat sumunod sa mga bagong kautusan nayan, kung ako nga isang kataas kataasang pinuno sinusuway ang kautusan , ang mga miyembro pa kaya?" mayabang na pananalita ni jerson
"ewan ko sayo tol, makaalis na nga rito, lakas ng hangin eh"ang sambit ni kerwin at sabay ng pagalis sa lugar
nanatili sa labas ng kaninan si jerson mag isa
naghihithit ng yosi
nang maubos ang dalawang stick, duon na nakaramdam ng magaang presensya si jerson, kakayahan ni jerson ito bilang isang satanista... ang maramdaman ang presensya at aura ng isang taong malapit o nagiisip sa kanya
maya maya pay narinig ni jerson ang isang tinig
'lumingon ka' sambit ng boses na ito, isang malumanay ngunit nagbibigay ng matibay na kautusan
napalingon si jerson, hinahanap ang presensya
'ok kaya ko tong hanapin, hinga ng malalim'sambit ni jerson sa kanyang sarili
pumikit siya at pinakiramdaman ang presensya hanggang sa matuon ang kanyang isipan sa lalakeng nasa loob ng kainan
"u-huh!, sabi ko na nga ba eh, magkikita ule tayo"nasambit ni jerson na nakatitig sa lalakeng nasa loob ng kainan
-----------
pansin ni wanson na titig na titig na sa kanya ang lalakeng kanina pa niya nais na makita
'anong gagawen ko alam na niyang narito ako'buong pangambang takot ni wanson
palapit na ng palapit sa kanya ang lalakeng nais niyang makita, kumakabog na ng sobra ang kanyang dibdib
-----------
pinasok ni jerson ang kainan, ramdam ni jerson ang pagkabog ng dibdib ng lalakeng tumawag sa kanya
ang pinagtataka lang ni jerson ay, bakit pati yata siya ay kinakabahan sa paglapit niya sa lalakeng ito
'ano bang meron sayo'tanung ni jerson sa kanyang isipan
nang malapit na si jerson sa kinalalagyan ng lalake muli niyang narinig
'jan ka lang'utos ng boses
"huh?"pagtatanung ni jerson
pinagpatuloy niya ang paglalakad patungo sa kinaroroonan ng lalaki
'jan ka lang sabe eh!, wag kang lalapet'sigaw ng boses sa kanyang utak
wala nang nagawa pa si jerson kundi sumunod alam niyang hindi ordinaryong tao ang lalakeng ito
----------
dahil sa takot halos mamutla na si wanson sumisigaw ang kanyang utak na wag lumapit ang lalakeng ito
nang tingnan niya itong muli
hindi ito gumagalaw at nakasandal nalang ito sa pader
'naintindihan niya ang sinasabe ng utak ko?'buong pagtataka na sambit ni wanson sa kanyang utak
maya maya, nakaramdam ng pagputok ng pantog si wanson, dahilan siguro ng sobrang takot
"ahmm abraham michael pupunta lang ako ng palikuran"paalam nito sa dalawa
tumungo tungo naman ang dalawa pagbigay ng pahintulot
tumayo si wanson at tinunton ang palikuran
----------
'haha, pagkakataon ko na'sambit ni jerson sa isipan ng makita na papunta ang lalake sa palikuran
---------
nang makapasok si wanson sa palikuran walang tao rito, pumasok na agad siya sa isang cubicle
inilabas ang lahat ng naramdaman takot at pagkatapos ay lumabas na siya mula sa cubicle
nang buksan ang pinto laking gulat niya
(to be continued)
inaasam na muling masilayan ang lalakeng nais tulungan
nang maisip niyang wala nang panahon, at wala na ring pagasa
pumikit si wanson at nagdasal
'ama nais ko siyang tulungan, matutulungan ko siya lalo kung akin siyang makikita , ama tulungan nyo ho akong mahanap siya' buong pusong pagdarasal ni wanson
nang idilat nila ang mga mata
napansin niya ang lalakeng nakatayo sa labas ng kainan
alam niya ang presensya ng lalakeng ito..
'lumingon ka'nasambit ni wanson sa kanyang isipan
tila naman narinig ito ng lalaki
"siya nga!"nasambit ni wanson
"sinong siya?"pagtatanung ni abraham
"ha? ehh wala , cge kain lang tayo" sambit ni wanson
------------
nagtambay ang dalawang magkaibigan sa labas ng kaninan.. sina kerwin at jerson ng gabing iyon, ipaguusapan ang tungkol sa mga bagong kautusan
"tol anong balak mo dun sa mga bagong kautusan?"pagtatanung ni kerwin kay jerson
"wala kana don tol, tsaka tingnan lang naten kung lahat sumunod sa mga bagong kautusan nayan, kung ako nga isang kataas kataasang pinuno sinusuway ang kautusan , ang mga miyembro pa kaya?" mayabang na pananalita ni jerson
"ewan ko sayo tol, makaalis na nga rito, lakas ng hangin eh"ang sambit ni kerwin at sabay ng pagalis sa lugar
nanatili sa labas ng kaninan si jerson mag isa
naghihithit ng yosi
nang maubos ang dalawang stick, duon na nakaramdam ng magaang presensya si jerson, kakayahan ni jerson ito bilang isang satanista... ang maramdaman ang presensya at aura ng isang taong malapit o nagiisip sa kanya
maya maya pay narinig ni jerson ang isang tinig
'lumingon ka' sambit ng boses na ito, isang malumanay ngunit nagbibigay ng matibay na kautusan
napalingon si jerson, hinahanap ang presensya
'ok kaya ko tong hanapin, hinga ng malalim'sambit ni jerson sa kanyang sarili
pumikit siya at pinakiramdaman ang presensya hanggang sa matuon ang kanyang isipan sa lalakeng nasa loob ng kainan
"u-huh!, sabi ko na nga ba eh, magkikita ule tayo"nasambit ni jerson na nakatitig sa lalakeng nasa loob ng kainan
-----------
pansin ni wanson na titig na titig na sa kanya ang lalakeng kanina pa niya nais na makita
'anong gagawen ko alam na niyang narito ako'buong pangambang takot ni wanson
palapit na ng palapit sa kanya ang lalakeng nais niyang makita, kumakabog na ng sobra ang kanyang dibdib
-----------
pinasok ni jerson ang kainan, ramdam ni jerson ang pagkabog ng dibdib ng lalakeng tumawag sa kanya
ang pinagtataka lang ni jerson ay, bakit pati yata siya ay kinakabahan sa paglapit niya sa lalakeng ito
'ano bang meron sayo'tanung ni jerson sa kanyang isipan
nang malapit na si jerson sa kinalalagyan ng lalake muli niyang narinig
'jan ka lang'utos ng boses
"huh?"pagtatanung ni jerson
pinagpatuloy niya ang paglalakad patungo sa kinaroroonan ng lalaki
'jan ka lang sabe eh!, wag kang lalapet'sigaw ng boses sa kanyang utak
wala nang nagawa pa si jerson kundi sumunod alam niyang hindi ordinaryong tao ang lalakeng ito
----------
dahil sa takot halos mamutla na si wanson sumisigaw ang kanyang utak na wag lumapit ang lalakeng ito
nang tingnan niya itong muli
hindi ito gumagalaw at nakasandal nalang ito sa pader
'naintindihan niya ang sinasabe ng utak ko?'buong pagtataka na sambit ni wanson sa kanyang utak
maya maya, nakaramdam ng pagputok ng pantog si wanson, dahilan siguro ng sobrang takot
"ahmm abraham michael pupunta lang ako ng palikuran"paalam nito sa dalawa
tumungo tungo naman ang dalawa pagbigay ng pahintulot
tumayo si wanson at tinunton ang palikuran
----------
'haha, pagkakataon ko na'sambit ni jerson sa isipan ng makita na papunta ang lalake sa palikuran
---------
nang makapasok si wanson sa palikuran walang tao rito, pumasok na agad siya sa isang cubicle
inilabas ang lahat ng naramdaman takot at pagkatapos ay lumabas na siya mula sa cubicle
nang buksan ang pinto laking gulat niya
(to be continued)
demon loves angel (7)
nang matapos libutin ng grupo ang san huwaquin, sunod na ginalugad ang san tyermo
dakip silim na ng marating nilang tatlo ang san tyermo
lugar kung saan sinasabing pinagpugad ng mga taong satanista
"naririto na tayo"ang sambit ni michael nang makababa ng tricycle
"parang may pyesta ah"sambit naman ni abraham
puno ng kulay ang buong barangay ng san tyermo, di tulad sa dalawang napuntahan na barangay, mas maganda ang paligid nito, at mas mababait ang mga tao, ni hindi mo maiisip na ito ay pugad ng mga demonyo
"magiingat po tayo, hindi lahat ng nakikita ng ating mata ay ang tunay na anyo"ang matalinhagang paalala ni michael
"magandang gabi ho sa inyo"pagbati ng isang matandang babae ng madaan sila isang kumpulan ng mga tao
"magandang gabi rin ho"pabalik na pagbati ni wanson
"ako nga ho pala si marsela, isang matandang taga pangalaga ng lugar na ito, mukang mga dayo ho kayo?"ang pagpapakilala at pagtatanong ng matandang babae
si abraham ang siyang nakipag usap
"oho eh, nais lang ho sana nameng maglibot ng kaonte.. galing pa ho kame ng maynila, ang sabi ho kase sa maynila ang lugar raw ho ninyo ang pinaka magandang lugar upang magpahinga"ang buong pagsisinungaling ni abraham
"ay ganuon ho ba, nakow!, mukang sikat na ngang tunay ang aming barangay, sige ho naway magustuhan ninyo ang pagdalaw rito"ang sabi ng matandang babae at sabay nang pagtalikod
nang makaalis sa kanilang harapan ang babae
"sigurado kang pugad ito ng mga demonyo?"mahinang tanong ni abraham kay michael
"tulad ho ng aking sinabi, ang nakikitang panlabas na kaunyuan ay panlabas lamang"ang pagsagot ni michael
di na nagsalita pa si abraham, at nagpatuloy ang kanilang pag gagalugad
tahimik lamang si wanson habang nililibot ng kanyang mata ang halos lahat ng paligid ng san tyermo, inaasam na matyempohan ang lalakeng nais tulungan
'ni hindi ko pa alam ang kanyang ngalan'ang nasambit ni wanson
"sandale"sambit ni abraham ng may kasamang paghihingal
kanina pang naglalakad ang tatlo at tila pagod na pagod na itong si wanson
"pwde bang magtigil muna tayo ng sandale? uminom ng tubig? kumain? kanina pa tayo lakad ng lakad ah?"buong pagod na pagmamaktol ni abraham
"hindi ho tayo maaring uminom at kumain ng pagkaing galing sa barangay na ito, lalo pat ang alam nila ay mga dayuhan tayo"pabulong na sambit ni michael
"gutom na ko eh"pagmamaktol muli nito
naglinga linga si michael, nang may nakitang isang kainan duon niya dinala ang dalawa
nang makarating sa maliit na kaninan
"maupo na tayo"ang sambit ni michael
at agad namang naupo si abraham
maya maya pay may lumapit na babae
"ano hong nais ninyong kainin?"ang pagtatanung nito kasabay ng isang matamis na ngiti
"ahhh---"si abraham
biglang nagsalita si michael
"tatlong kape lang ho"ang pagbigay nito ng nais inumin
"yon lang ho ba?"pagtatanung muli ng babae
"oho"mabilis na sagot ni michael
nang makaalis ang babae
"tae naman oh, bat ba ayaw mo kameng pakainin!?"buong pagmamaktol ni abraham
"kakaen ho tayo"sambit ni michael at sabay kinuha ang kanyang bag at mula dito ay kinuha ang mga pagkaing binaon galing sa kumbento
"yown naman pala eh!"halos maisigaw ni abraham
"shhh"sambit ni wanson pahiwatig na wag magingay
maya maya pay dumating na ang babae dala ang kanilang sinabing nais inumin
nang mga panahon na ito ay nakain na ang tatlo ng pagkaing dinala ni michael
"eh pano to?"mahinang sambit ni abraham
kinuha ni michael ang isang tasa at pasimpleng tinapon ito sa halamang nasa gilid lamang nila, sumunod naman sa ginawa ni michael ang dalawa
dakip silim na ng marating nilang tatlo ang san tyermo
lugar kung saan sinasabing pinagpugad ng mga taong satanista
"naririto na tayo"ang sambit ni michael nang makababa ng tricycle
"parang may pyesta ah"sambit naman ni abraham
puno ng kulay ang buong barangay ng san tyermo, di tulad sa dalawang napuntahan na barangay, mas maganda ang paligid nito, at mas mababait ang mga tao, ni hindi mo maiisip na ito ay pugad ng mga demonyo
"magiingat po tayo, hindi lahat ng nakikita ng ating mata ay ang tunay na anyo"ang matalinhagang paalala ni michael
"magandang gabi ho sa inyo"pagbati ng isang matandang babae ng madaan sila isang kumpulan ng mga tao
"magandang gabi rin ho"pabalik na pagbati ni wanson
"ako nga ho pala si marsela, isang matandang taga pangalaga ng lugar na ito, mukang mga dayo ho kayo?"ang pagpapakilala at pagtatanong ng matandang babae
si abraham ang siyang nakipag usap
"oho eh, nais lang ho sana nameng maglibot ng kaonte.. galing pa ho kame ng maynila, ang sabi ho kase sa maynila ang lugar raw ho ninyo ang pinaka magandang lugar upang magpahinga"ang buong pagsisinungaling ni abraham
"ay ganuon ho ba, nakow!, mukang sikat na ngang tunay ang aming barangay, sige ho naway magustuhan ninyo ang pagdalaw rito"ang sabi ng matandang babae at sabay nang pagtalikod
nang makaalis sa kanilang harapan ang babae
"sigurado kang pugad ito ng mga demonyo?"mahinang tanong ni abraham kay michael
"tulad ho ng aking sinabi, ang nakikitang panlabas na kaunyuan ay panlabas lamang"ang pagsagot ni michael
di na nagsalita pa si abraham, at nagpatuloy ang kanilang pag gagalugad
tahimik lamang si wanson habang nililibot ng kanyang mata ang halos lahat ng paligid ng san tyermo, inaasam na matyempohan ang lalakeng nais tulungan
'ni hindi ko pa alam ang kanyang ngalan'ang nasambit ni wanson
"sandale"sambit ni abraham ng may kasamang paghihingal
kanina pang naglalakad ang tatlo at tila pagod na pagod na itong si wanson
"pwde bang magtigil muna tayo ng sandale? uminom ng tubig? kumain? kanina pa tayo lakad ng lakad ah?"buong pagod na pagmamaktol ni abraham
"hindi ho tayo maaring uminom at kumain ng pagkaing galing sa barangay na ito, lalo pat ang alam nila ay mga dayuhan tayo"pabulong na sambit ni michael
"gutom na ko eh"pagmamaktol muli nito
naglinga linga si michael, nang may nakitang isang kainan duon niya dinala ang dalawa
nang makarating sa maliit na kaninan
"maupo na tayo"ang sambit ni michael
at agad namang naupo si abraham
maya maya pay may lumapit na babae
"ano hong nais ninyong kainin?"ang pagtatanung nito kasabay ng isang matamis na ngiti
"ahhh---"si abraham
biglang nagsalita si michael
"tatlong kape lang ho"ang pagbigay nito ng nais inumin
"yon lang ho ba?"pagtatanung muli ng babae
"oho"mabilis na sagot ni michael
nang makaalis ang babae
"tae naman oh, bat ba ayaw mo kameng pakainin!?"buong pagmamaktol ni abraham
"kakaen ho tayo"sambit ni michael at sabay kinuha ang kanyang bag at mula dito ay kinuha ang mga pagkaing binaon galing sa kumbento
"yown naman pala eh!"halos maisigaw ni abraham
"shhh"sambit ni wanson pahiwatig na wag magingay
maya maya pay dumating na ang babae dala ang kanilang sinabing nais inumin
nang mga panahon na ito ay nakain na ang tatlo ng pagkaing dinala ni michael
"eh pano to?"mahinang sambit ni abraham
kinuha ni michael ang isang tasa at pasimpleng tinapon ito sa halamang nasa gilid lamang nila, sumunod naman sa ginawa ni michael ang dalawa
demon loves angel (6)
nang makapag handa, hindi na nagaksaya pa ng oras ang tatlo
agad na umalis sa kumbento at pinuntahan ang unang barangay
ang san arinto
bihis pangalis ang tatlo
naka-asul na shirt at navy blue na pantalon si abraham
berdeng luntian naman ang v-neck shirt ni wanson at maong na dark blue
casual na damit panlakad naman ang kay michael
hindi maaaring makakuha ng marameng mata ang tatlo, kailangang maging simple lamang ang kanilang kilos at pagmamatyag
isang matagal na naglilingkod na si michael sa simbahang kinalalagkan ngayon nila abraham at wanson
bata palang raw ito ay ito na agad ang kinamulatan ng kanyang batang isip
mga tamang asal at tamang pagsamba , mga pagsunod at paggawa ng gawain
yan ang mga unang natutunan nito ng seryosohin na ang pagiging sakristan, at ngayon nga ay isa na raw ito sa mga pinagkakatiwalaan ng mga padre
"naririto na tayo sa san arinto"mahinang sambit ni michael ng marating nila ang san arinto
hindi ito kalakihang barangay, normal lang rin ito sa paningin nila abraham at wanson
pwera lang sa mga ilang kababaihan na nakasuot ng damit na itim mula ulo hanggang paa , na minsan kung kanilang madadaanan may matatalim ang mga tingin nito
"kung nakamamatay lang ang pagtingin , malamang patay na tayo"pabulong na sambit ni abraham
pinansin rin nila ang mga batang imbis na naglalaro at nagtatakbuhan ay nagkukumpulan at ang ibay nagsasakitan
"weird ng konte"bulong ni abraham kay wanson ng makita ang mga bagay bagay sa paligid
hindi na pinansin ni wanson ang mga sinasabi ni abraham nakatuon ang isipan nito sa iisang pakay, ang makita ang lalakeng nais niyang iahon mula sa impyerno
nagalugad nila ang maliit na barangay ng san arinto.. pero hindi nasilayan ni wanson ang lalakeng nais niyang makita
sunod na barangay
ang san huwaquin
baliktad mula sa barangay ng san arinto.. para itong ghost town
"asan ang mga tao?"pabulong na pagtatanung ni abraham
"hindi lumalabas ang mga taong nakatira rito sa san huwaquin sa oras na nakataas ang araw, sa oras na bumagsak at nawala ang sinag ng araw, dun sila nagsisilabasan"ang paliwanag at sagot ni michael sa katanungan ni abraham
'paano ko siyang makikita rito kung nasa loob siya ng kanyang bahay' ang nasambit na salita ni wanson sa kaniyang isipan
"may lugar ho rito sa san huwaquin kung saan tinatambayan ng mga satanista kahit mataas at tirik ang araw"ang nasambit ni michael na tila nabasa ang nasa isip ni wanson
"saan?"mabilis na katanungan ni wanson
nagsimula na muling maglakad ang grupo patungo sa lugar na sinasabi ni michael
nangmakarating rito, agad na nagmatyag si wanson.. hinahanap ang lalakeng nais niyang tulungan
pero wala,wala ni anino man lang ng lalakeng ito
"wanson tol? bakit ba kanina kapa hindi mapakali sa kakalinga jan? may hinahanap kaba?"pagtatanung ni abraham
"wala tol"maikling sagot nito
"anung susunod na barangay ang pupuntahan naten?"pagbaling na tanong ni wanson kay michael
"ang san tyermo ho"sagot ni michael sa katanungan ni wanson
tumungo tungo si wanson,
'ito na ang huling barangay, kailangan na kitang makita, tutulungan kita pangako yan' matigas na sambit ni wanson sa kanyang isipan
(to be continued)
agad na umalis sa kumbento at pinuntahan ang unang barangay
ang san arinto
bihis pangalis ang tatlo
naka-asul na shirt at navy blue na pantalon si abraham
berdeng luntian naman ang v-neck shirt ni wanson at maong na dark blue
casual na damit panlakad naman ang kay michael
hindi maaaring makakuha ng marameng mata ang tatlo, kailangang maging simple lamang ang kanilang kilos at pagmamatyag
isang matagal na naglilingkod na si michael sa simbahang kinalalagkan ngayon nila abraham at wanson
bata palang raw ito ay ito na agad ang kinamulatan ng kanyang batang isip
mga tamang asal at tamang pagsamba , mga pagsunod at paggawa ng gawain
yan ang mga unang natutunan nito ng seryosohin na ang pagiging sakristan, at ngayon nga ay isa na raw ito sa mga pinagkakatiwalaan ng mga padre
"naririto na tayo sa san arinto"mahinang sambit ni michael ng marating nila ang san arinto
hindi ito kalakihang barangay, normal lang rin ito sa paningin nila abraham at wanson
pwera lang sa mga ilang kababaihan na nakasuot ng damit na itim mula ulo hanggang paa , na minsan kung kanilang madadaanan may matatalim ang mga tingin nito
"kung nakamamatay lang ang pagtingin , malamang patay na tayo"pabulong na sambit ni abraham
pinansin rin nila ang mga batang imbis na naglalaro at nagtatakbuhan ay nagkukumpulan at ang ibay nagsasakitan
"weird ng konte"bulong ni abraham kay wanson ng makita ang mga bagay bagay sa paligid
hindi na pinansin ni wanson ang mga sinasabi ni abraham nakatuon ang isipan nito sa iisang pakay, ang makita ang lalakeng nais niyang iahon mula sa impyerno
nagalugad nila ang maliit na barangay ng san arinto.. pero hindi nasilayan ni wanson ang lalakeng nais niyang makita
sunod na barangay
ang san huwaquin
baliktad mula sa barangay ng san arinto.. para itong ghost town
"asan ang mga tao?"pabulong na pagtatanung ni abraham
"hindi lumalabas ang mga taong nakatira rito sa san huwaquin sa oras na nakataas ang araw, sa oras na bumagsak at nawala ang sinag ng araw, dun sila nagsisilabasan"ang paliwanag at sagot ni michael sa katanungan ni abraham
'paano ko siyang makikita rito kung nasa loob siya ng kanyang bahay' ang nasambit na salita ni wanson sa kaniyang isipan
"may lugar ho rito sa san huwaquin kung saan tinatambayan ng mga satanista kahit mataas at tirik ang araw"ang nasambit ni michael na tila nabasa ang nasa isip ni wanson
"saan?"mabilis na katanungan ni wanson
nagsimula na muling maglakad ang grupo patungo sa lugar na sinasabi ni michael
nangmakarating rito, agad na nagmatyag si wanson.. hinahanap ang lalakeng nais niyang tulungan
pero wala,wala ni anino man lang ng lalakeng ito
"wanson tol? bakit ba kanina kapa hindi mapakali sa kakalinga jan? may hinahanap kaba?"pagtatanung ni abraham
"wala tol"maikling sagot nito
"anung susunod na barangay ang pupuntahan naten?"pagbaling na tanong ni wanson kay michael
"ang san tyermo ho"sagot ni michael sa katanungan ni wanson
tumungo tungo si wanson,
'ito na ang huling barangay, kailangan na kitang makita, tutulungan kita pangako yan' matigas na sambit ni wanson sa kanyang isipan
(to be continued)
demon loves angel (5)
sa umagang iyon
"wanson, wanson gising na tol"pag gising ni abraham kay wanson
agad namang napatayo si wanson sa kanyang hinihigaan
"magandang umaga ho"pagbati naman ng isa pang binatang seminarista
"magandang umaga rin oh, pagpasensyahan na ho sana ninyo ang aking paggising"pagbati at paghingi ng paumanhin ni wanson
isang matamis na ngiti lang ang ginawad na sagot ng binata at tumalikod ito
agad namang naghilamos si wanson at nagpalit ito ng damit
nangmakalabas na si wanson galing sa banyo nagpakilala naman ang binatang seminarista
"ako nga pala si michael, pinadala ako dito ni father upang ipaliwanag pa sa inyo ang ilang mga lugar at mga bagay bagay dito sa ating lugar"
"pwde bang magtanong?"sambit ni abraham
"cge ho ano ho ba ang nais ninyong malaman?"pabalik na sambit ng binata
"seryoso ba talaga si father nung nagpapaliwanag siya?, kase parang napaka hirap paniwalaan nito, isang kumbento , simabahan ng panginoong jesus, pinalilibutan ng ibat ibang barangay na sumasamba kay satanas?, parang ang hirap paniwalaan nito ah" ang sambit na opinion ni abraham
"totoo nga hong hindi kapanipaniwala ang mga bagay na nangyayare, pero tunay hong nangyayare ito, kaya narin ho siguro pinatayo ang simbahang ito sa gitna ng mga barangay na katulad ng nasa labas.. upang imulat sila mula sa kahibangan at maling paniniwala"pagpapaliwanag naman ng binatang si michael
"at inaasahan nyo kameng mga baguhang seminarista na tumulong lahat sa inyo?"ang tanong na nasambit ni wanson
"kayo ho ay naririto dahil kayo ang mga napiling tumulong samen, may kanya kanya kayong mga kakayahan upang tulungan ang mga taong nasasadlak sa maling paniniwala"
sambit muli ni michael
katahimikan ang sunod na namutawi sa buong paligid
"kung wala na ho kayong tanong pa , maghanda na dapat tayo dahil ipapaliwanag at ililibot ko po kayo sa ibat ibang barangay dito sa ating lugar"ang sambit ni michael at sabay ng paglabas ng kwarto
"sandali!"si wanson
"ilang barangay mayroon ang lugar na ito?"ang pahabol na tanung niya rito
"tatlo ho, sa maikling oras ho ay lilibutin naten ang san arinto, san huwaquin,at san tyermo"pagsagot nito sa katanungan ni wanson
"sige, salamat"sambit ni wanson
nang makalabas na ng kwarto si michael
"tol sigurado ka? sasama tayo sa pagpunta sa ibat ibang barangay?"pagtatanung ni abraham
"oo"maikling sagot nito
hindi na nagsalita pa si abraham at naghanda na rin ito
'oo dahil may lalake akong kailangang iligtas mula sa kamay ni satanas' sa isip na sambit ni wanson
(to be continued)
"wanson, wanson gising na tol"pag gising ni abraham kay wanson
agad namang napatayo si wanson sa kanyang hinihigaan
"magandang umaga ho"pagbati naman ng isa pang binatang seminarista
"magandang umaga rin oh, pagpasensyahan na ho sana ninyo ang aking paggising"pagbati at paghingi ng paumanhin ni wanson
isang matamis na ngiti lang ang ginawad na sagot ng binata at tumalikod ito
agad namang naghilamos si wanson at nagpalit ito ng damit
nangmakalabas na si wanson galing sa banyo nagpakilala naman ang binatang seminarista
"ako nga pala si michael, pinadala ako dito ni father upang ipaliwanag pa sa inyo ang ilang mga lugar at mga bagay bagay dito sa ating lugar"
"pwde bang magtanong?"sambit ni abraham
"cge ho ano ho ba ang nais ninyong malaman?"pabalik na sambit ng binata
"seryoso ba talaga si father nung nagpapaliwanag siya?, kase parang napaka hirap paniwalaan nito, isang kumbento , simabahan ng panginoong jesus, pinalilibutan ng ibat ibang barangay na sumasamba kay satanas?, parang ang hirap paniwalaan nito ah" ang sambit na opinion ni abraham
"totoo nga hong hindi kapanipaniwala ang mga bagay na nangyayare, pero tunay hong nangyayare ito, kaya narin ho siguro pinatayo ang simbahang ito sa gitna ng mga barangay na katulad ng nasa labas.. upang imulat sila mula sa kahibangan at maling paniniwala"pagpapaliwanag naman ng binatang si michael
"at inaasahan nyo kameng mga baguhang seminarista na tumulong lahat sa inyo?"ang tanong na nasambit ni wanson
"kayo ho ay naririto dahil kayo ang mga napiling tumulong samen, may kanya kanya kayong mga kakayahan upang tulungan ang mga taong nasasadlak sa maling paniniwala"
sambit muli ni michael
katahimikan ang sunod na namutawi sa buong paligid
"kung wala na ho kayong tanong pa , maghanda na dapat tayo dahil ipapaliwanag at ililibot ko po kayo sa ibat ibang barangay dito sa ating lugar"ang sambit ni michael at sabay ng paglabas ng kwarto
"sandali!"si wanson
"ilang barangay mayroon ang lugar na ito?"ang pahabol na tanung niya rito
"tatlo ho, sa maikling oras ho ay lilibutin naten ang san arinto, san huwaquin,at san tyermo"pagsagot nito sa katanungan ni wanson
"sige, salamat"sambit ni wanson
nang makalabas na ng kwarto si michael
"tol sigurado ka? sasama tayo sa pagpunta sa ibat ibang barangay?"pagtatanung ni abraham
"oo"maikling sagot nito
hindi na nagsalita pa si abraham at naghanda na rin ito
'oo dahil may lalake akong kailangang iligtas mula sa kamay ni satanas' sa isip na sambit ni wanson
(to be continued)
demon loves angel (4)
nang matapos sa pagpapaliwanag si father agad na umakyat ang lahat ng seminarista at iba pang tagapaglingkod ng simbahan
kasama na rito si wanson
tulalang nakahiga si wanson sa kanyang kama
"tol, ayos ka lang ba?! sumula nung nangyare kanina sa labas halos di kana nagsasalita ah?"pagbigay pansin sa kanya ni abraham
"ayos lang ako tol"pagsagot niya rito
wala nang tinanong pa si abraham at di narin ito nangulit pa
nakatulog si wanson ng pagiisip sa mga nangyare at sa kanyang nararamdaman..
"hindi ko hahayaang mangyare to"
sambit niya na paniniguradong hindi siya magiging isang BAKLA
--------------------
"tol!! jerson!" pagtawag ni kerwin sa kaibigan
"oh ano?! wag ka nang magalala tol pupunta ako sa meeting" pagsagot naman ni jerson sa kaibigan
"tol hindi yung meeting ang pinuntirya ko sayo dito eh, pumunta ka raw malapit sa kumbento, magkwento ka naman, ano nabang nangyare don?" paguusisa ni kerwin
"natural paren tol, patuloy paren ang serbisyo nila sa kinikilala nilang panginoon, pero mukang marame nang mga bago, ang pari nalang yata nila ang natitirang pinaglumaan na ng panahon"sambit ni jerson sabay ng isang matipid na ngiti
"tol anung ngiti yan?, ngayon nalang ule kita nakitang ngumiti ng ganyan ah?, may binabalak ka noh?.wag mong sabihing kakadyutin mo yung pari nila, tol grabe kana" sambit naman ni kerwin na naka-ani ng batok kay jerson
"gago!"mura ni jerson dito
"nak ng tinapa saket nun ah, pero tol seryoso, may binabalak ka noh?"ulit na tanung ni kerwin
"natural, may bago na akong mapagtitripan sa kumbento"sambit ni jerson, kasabay ng matalim na mga mata ang pagbuo ng mga plano laban kay wanson
"tama na yan tol, tinatawag na yata tayo sa head quarters!"sambit ni kerwin at sabay ng paghila kay jerson
wala nang nagawa pa ang binata kundi sumama at pumunta sa meeting ng satanistas
nang makarating rito, agad na naupo ang dalawa
maya maya pay dumating na ang tagapagsalita
"may mag bagong kautusan na nararapat na ipatupad sa lalong madaling panahon" ang sambit ng babaeng nasa harapan, nakasuot ito ng belong itim , at itim ng palda
"inang!"pagbigay ng pansin ni jerson
"hindi ho ba masyado nang marame ang kautusan sa ating samahan? baka naman ho masakal na ang ating mga kasapi ng dahil sa mga kautusan na iyan"ang pagbigay ng opinion ni jerson
"wag ho kayong mag-alala senior, hindi ganuon kabigat ang mga bagong kautusan na ibibigay"ang pagsagot ng babae rito
senior ang tawag kay jerson sa samahan dahil mayroon siyang position sa samahang ito, mataas na position na dapat respetohin ng iba pang satanista
wala nang nagawa pa si jerson kundi umupo
maya maya pay inihatid na ang mga bagong kautusan
'tingnan naten kung marame ang susunod jan' sambit ni jerson sa kanyang isipan
nang matapos na ang pagbigay ng mga kautusan
"kailangang sa lalong madaling panahon ay maipatupad na ang mga kautusang ito, magandang gabi sa lahat, ngayong naibigay na ang mga kautusan, maaari na kayong bumalik sa inyong mga lugar" sambit ng babaeng nagsasalita
isa isa namang tumalima ang lahat at nagsibalikan sa kanilang tuluyan
(to be continued)
kasama na rito si wanson
tulalang nakahiga si wanson sa kanyang kama
"tol, ayos ka lang ba?! sumula nung nangyare kanina sa labas halos di kana nagsasalita ah?"pagbigay pansin sa kanya ni abraham
"ayos lang ako tol"pagsagot niya rito
wala nang tinanong pa si abraham at di narin ito nangulit pa
nakatulog si wanson ng pagiisip sa mga nangyare at sa kanyang nararamdaman..
"hindi ko hahayaang mangyare to"
sambit niya na paniniguradong hindi siya magiging isang BAKLA
--------------------
"tol!! jerson!" pagtawag ni kerwin sa kaibigan
"oh ano?! wag ka nang magalala tol pupunta ako sa meeting" pagsagot naman ni jerson sa kaibigan
"tol hindi yung meeting ang pinuntirya ko sayo dito eh, pumunta ka raw malapit sa kumbento, magkwento ka naman, ano nabang nangyare don?" paguusisa ni kerwin
"natural paren tol, patuloy paren ang serbisyo nila sa kinikilala nilang panginoon, pero mukang marame nang mga bago, ang pari nalang yata nila ang natitirang pinaglumaan na ng panahon"sambit ni jerson sabay ng isang matipid na ngiti
"tol anung ngiti yan?, ngayon nalang ule kita nakitang ngumiti ng ganyan ah?, may binabalak ka noh?.wag mong sabihing kakadyutin mo yung pari nila, tol grabe kana" sambit naman ni kerwin na naka-ani ng batok kay jerson
"gago!"mura ni jerson dito
"nak ng tinapa saket nun ah, pero tol seryoso, may binabalak ka noh?"ulit na tanung ni kerwin
"natural, may bago na akong mapagtitripan sa kumbento"sambit ni jerson, kasabay ng matalim na mga mata ang pagbuo ng mga plano laban kay wanson
"tama na yan tol, tinatawag na yata tayo sa head quarters!"sambit ni kerwin at sabay ng paghila kay jerson
wala nang nagawa pa ang binata kundi sumama at pumunta sa meeting ng satanistas
nang makarating rito, agad na naupo ang dalawa
maya maya pay dumating na ang tagapagsalita
"may mag bagong kautusan na nararapat na ipatupad sa lalong madaling panahon" ang sambit ng babaeng nasa harapan, nakasuot ito ng belong itim , at itim ng palda
"inang!"pagbigay ng pansin ni jerson
"hindi ho ba masyado nang marame ang kautusan sa ating samahan? baka naman ho masakal na ang ating mga kasapi ng dahil sa mga kautusan na iyan"ang pagbigay ng opinion ni jerson
"wag ho kayong mag-alala senior, hindi ganuon kabigat ang mga bagong kautusan na ibibigay"ang pagsagot ng babae rito
senior ang tawag kay jerson sa samahan dahil mayroon siyang position sa samahang ito, mataas na position na dapat respetohin ng iba pang satanista
wala nang nagawa pa si jerson kundi umupo
maya maya pay inihatid na ang mga bagong kautusan
'tingnan naten kung marame ang susunod jan' sambit ni jerson sa kanyang isipan
nang matapos na ang pagbigay ng mga kautusan
"kailangang sa lalong madaling panahon ay maipatupad na ang mga kautusang ito, magandang gabi sa lahat, ngayong naibigay na ang mga kautusan, maaari na kayong bumalik sa inyong mga lugar" sambit ng babaeng nagsasalita
isa isa namang tumalima ang lahat at nagsibalikan sa kanilang tuluyan
(to be continued)
Wednesday, March 23, 2011
demon loves angel (3)
"HOYYYYYYYYYYYYYYYY!"sigaw ni abraham sabay ng pagtulak kay jerson
"sino kaba!? bakla ka noh! bastosing bakla!!!" matunog na sigaw ni abraham
"tol ayos ka lang ba?"pagbaling na tanung nito kay wanson
tumango na lamang si wanson
"magkikita pa tayo anghel"sambit ni jerson at sabay ng pagtayo nito at umalis
"gagew!! wag ka nang babalik!! bastoseng bakla!"sigaw pa ni abraham habang paalis na si jerson
pumasok na agad si wanson ng kumbento... tinungo ang palikuran
ilang minuto rin siyang naruon nagiisip...hanggang sa maabsorb na ng utak niya ang lahat ng nangyayare..
napakaraming mga katanungan ang pumasok sa kanyang isipan
"bakit ganun ang pakiramdam ko?"
"bakit gusto ko rin ang mga mangyayare"
"ano bang nangyayare saken!"
halos mabaliw ng kakaisip si wanson sa mga nangyare...
hanggang sa marating ni wanson ang sukdulan ng konklusyon
"hindi pwde to!!!.. isa akong bakla? hindi!!" sigaw nang utak ni wanson
maya maya pay bigla nang kumatok ang ilang mga kasamahan ni wanson sa kumbento kasama na si father
"iho iho buksan mo ang pinto,, ayos ka lang ba jan?"buong pagaalalang tanung ni father
wala nang nagawa si wanson kundi buksan ang pinto
"ayos ka lang ba iho? bakit ba tila namumutla ka?"tanung nitong muli
"ayos lang ho ako father"pagsagot nito at lumabas na ng banyo
"dalhin nyo siya sa salas, sisimulan ko na ang pagpapaliwanag ng paligid ng kombentong ito"sabi ni father at tumalima naman ang iba..
nang nasa salas na ang lahat nagsimula nang magpaliwanag si father
"ang paligid ng lugar ng ating kumbento ay pinalilibutan ng mga taong taliwas ang paniniwala sa ating paniniwala...
naniniwala tayo sa kapangyarihan ng panginoong jesus... ang ama.. ang tagapagligtas.. ang nagbigay ng hiram na buhay sa lahat
at ang mga tao naman sa labas... at mga taong naniniwala.. sumasamba sa isang kilalang nilalang ng bibliya na hindi dapat sambahin o sundin.. yon ay si satanas
dito na nagsisimula ang ating mga mission.,. mission nateng ipakalat ang salita ng dyos.. at sagipin mula sa nagaalab na apoy ang mga kabataan at mamamayan na nasa labas ng kumbentong ito na may maling paniniwala
maaasahan ko ba kayong mga mabubuti at masunuring tagasunod ng amang jesus na tulungan ako sa aking mission?"tanung nito para sa lahat
"oho father"sagot naman ng lahat
(to be continued)
"sino kaba!? bakla ka noh! bastosing bakla!!!" matunog na sigaw ni abraham
"tol ayos ka lang ba?"pagbaling na tanung nito kay wanson
tumango na lamang si wanson
"magkikita pa tayo anghel"sambit ni jerson at sabay ng pagtayo nito at umalis
"gagew!! wag ka nang babalik!! bastoseng bakla!"sigaw pa ni abraham habang paalis na si jerson
pumasok na agad si wanson ng kumbento... tinungo ang palikuran
ilang minuto rin siyang naruon nagiisip...hanggang sa maabsorb na ng utak niya ang lahat ng nangyayare..
napakaraming mga katanungan ang pumasok sa kanyang isipan
"bakit ganun ang pakiramdam ko?"
"bakit gusto ko rin ang mga mangyayare"
"ano bang nangyayare saken!"
halos mabaliw ng kakaisip si wanson sa mga nangyare...
hanggang sa marating ni wanson ang sukdulan ng konklusyon
"hindi pwde to!!!.. isa akong bakla? hindi!!" sigaw nang utak ni wanson
maya maya pay bigla nang kumatok ang ilang mga kasamahan ni wanson sa kumbento kasama na si father
"iho iho buksan mo ang pinto,, ayos ka lang ba jan?"buong pagaalalang tanung ni father
wala nang nagawa si wanson kundi buksan ang pinto
"ayos ka lang ba iho? bakit ba tila namumutla ka?"tanung nitong muli
"ayos lang ho ako father"pagsagot nito at lumabas na ng banyo
"dalhin nyo siya sa salas, sisimulan ko na ang pagpapaliwanag ng paligid ng kombentong ito"sabi ni father at tumalima naman ang iba..
nang nasa salas na ang lahat nagsimula nang magpaliwanag si father
"ang paligid ng lugar ng ating kumbento ay pinalilibutan ng mga taong taliwas ang paniniwala sa ating paniniwala...
naniniwala tayo sa kapangyarihan ng panginoong jesus... ang ama.. ang tagapagligtas.. ang nagbigay ng hiram na buhay sa lahat
at ang mga tao naman sa labas... at mga taong naniniwala.. sumasamba sa isang kilalang nilalang ng bibliya na hindi dapat sambahin o sundin.. yon ay si satanas
dito na nagsisimula ang ating mga mission.,. mission nateng ipakalat ang salita ng dyos.. at sagipin mula sa nagaalab na apoy ang mga kabataan at mamamayan na nasa labas ng kumbentong ito na may maling paniniwala
maaasahan ko ba kayong mga mabubuti at masunuring tagasunod ng amang jesus na tulungan ako sa aking mission?"tanung nito para sa lahat
"oho father"sagot naman ng lahat
(to be continued)
demon loves angel (2)
"wanson wanson!!!"pagtawag ni abraham kay wanson
kararating lang nuon ni wanson sa kumbento
napalingon naman siya at hinintay na makalapit sa kanya ang kaibigan
"tol bute nalang kasama kita dito sa kumbento noh? kung hindi talagang mababaliw ako rito, sabe nila ang dame daw hindi pwdeng gawin dito eh, dameng mga patakaran"
ang sabi nito ng makalapit na kay wanson
"natural tol, lugar ito kung saan maaring makipagugnayan sa ama, at tayo ang mga taong susunod na magpapakalat ng mabuting balita, kaya dapat i train tayo ng maigi,"sagot naman ni wanson
"kung di lang talaga para sa nanay ko tol"sabi naman ni abraham
sabay ng pagiling
"kaya pagbutihan mo tol, para sa bilin ng nanay mo" sabi naman ni wanson
ilan pang hakbang ang kanilang nilakad upang makarating sa kwartong paghahatian nila habang na nanatili sa kumbento
nang makarating sa kanilang kwarto inayos na agad ni wanson ang mga kagamitan sa lalagyanan..di naman ito ganuon kalakihan sakto narin para sa dalawang tao, si abraham naman ay inilapag lang ang mga gamit sa kama nito at lumabas na
habang nagaayos naman si wanson rinig niya ang mga ingay sa bintana lamang ng kwarto nila..
ingay ng mga batang tila ba may mga kinatatakutan..
"mga batang binubully!"ang sigaw ng utak ni wanson
agad siyang tumingin sa bintana
hindi nga siya nagkamali , may mga batang nakaputi na mukang mga angel at mga mas matatandang bata na gusgusin , tinatakot ng mga batang gusgusin ang mga batang nakaputi
agad na bumaba si wanson at tinunton ang lugar na iyon
nang makarating si wanson sa lugar.. agad niyang sinitsitan ang mga bata
"mag siuwe nga kayo!" ang sigaw niya dito
nang umalis na ang mga batang gusgusin
"ayos lang ba kayo?"tanung ni wanson sa mga batang nakaputi
"salamat po kuya"sabi nito sa kanya
"cge na pumasok na kayo ng kumbento" utos ni wanson sa mga batang ito
pinauna na ni wanson ang mga bata, nangmakapasok na ang mga bata ilang minuto pa na nanatili sa labas si wanson
tinitingnan ang paligid.. nagmamasid...
nang di katagalan ay may narinig siyang mahinang palakpak
at di rin nagtagal ang palakpak na ito ay unti unting bumigat at lumakas
liningon ito ni wanson
nang makita niya ang itsura ng lalake, makinang ,nakakaakit, parang dyamante
"sino ka?!"malakas niyang sambit dito
"ikaw ang dapat kong tanungin niyan?!, sino ka? anong ginagawa mo sa mga bata ko? ikaw nanaman ba ang bagong tagapagtanggol ng mga batang puti?!" galit na sabi nito kay wanson
"ako si wanson tordillas, mga bata mo?... yung mga batang nangbubuly kanina? tingin mo ba kinalulugod ng dyos ama ang pananakit ng kapwa tao?" ang nakataas noong sabi ni wanson
"dyos ama?"sabi nito sabay ng malakas na tawa
"si jesus ang sinasabe mo noh? isa karin pala sa mga bobong uto uto,"sabi pa nito
"a-ano--"sabi ni wanson na hindi naipagpatuloy dahil nagpakilala na ang taong nasa harap niya
"ako si jerson lopez, isang tunay at buong satanista.. taong sumasamba sa panginoon ng kamatayan... taong may tamang utak. at taong may talino, hindi tulad mo.. uto utong bobo!"
pasigaw na sabi nito kay wanson
hindi makapag salita si wanson.. nagkaruon na siya ng ibat ibang balita tungkol sa mga taong sumasamba kay satanas.. puro sa kwento at babasahin niya lang ito nakikita.. at ngayon nga na may tunay na satanista sa harap niya.. hindi niya alam ang gagawin niya
"oh?! wanson ang ngalan mo hindi ba?, bat hindi ka makapagsalita? , natatakot kaba?"sabi ni jerson habang unti unti itong lumalapit kay wanson
sa paglapit na iyon ni jerson unti unti namang umaatras si wanson hanggang sa napasandal na si wanson sa pader ng kumbento
'patay, macocorner niya ko' sabi ni wanson sa kanyang utak
hanggang sa di nga nagtagal na corner ni jerson si wanson sa pader
"lumalakas ang tibok ng puso mo wanson, natatakot kaba? wag kang matakot...."sabi ni jerson at unti unti nang lumalapit ang labi nito sa labi ni wanson
(to be continued)
kararating lang nuon ni wanson sa kumbento
napalingon naman siya at hinintay na makalapit sa kanya ang kaibigan
"tol bute nalang kasama kita dito sa kumbento noh? kung hindi talagang mababaliw ako rito, sabe nila ang dame daw hindi pwdeng gawin dito eh, dameng mga patakaran"
ang sabi nito ng makalapit na kay wanson
"natural tol, lugar ito kung saan maaring makipagugnayan sa ama, at tayo ang mga taong susunod na magpapakalat ng mabuting balita, kaya dapat i train tayo ng maigi,"sagot naman ni wanson
"kung di lang talaga para sa nanay ko tol"sabi naman ni abraham
sabay ng pagiling
"kaya pagbutihan mo tol, para sa bilin ng nanay mo" sabi naman ni wanson
ilan pang hakbang ang kanilang nilakad upang makarating sa kwartong paghahatian nila habang na nanatili sa kumbento
nang makarating sa kanilang kwarto inayos na agad ni wanson ang mga kagamitan sa lalagyanan..di naman ito ganuon kalakihan sakto narin para sa dalawang tao, si abraham naman ay inilapag lang ang mga gamit sa kama nito at lumabas na
habang nagaayos naman si wanson rinig niya ang mga ingay sa bintana lamang ng kwarto nila..
ingay ng mga batang tila ba may mga kinatatakutan..
"mga batang binubully!"ang sigaw ng utak ni wanson
agad siyang tumingin sa bintana
hindi nga siya nagkamali , may mga batang nakaputi na mukang mga angel at mga mas matatandang bata na gusgusin , tinatakot ng mga batang gusgusin ang mga batang nakaputi
agad na bumaba si wanson at tinunton ang lugar na iyon
nang makarating si wanson sa lugar.. agad niyang sinitsitan ang mga bata
"mag siuwe nga kayo!" ang sigaw niya dito
nang umalis na ang mga batang gusgusin
"ayos lang ba kayo?"tanung ni wanson sa mga batang nakaputi
"salamat po kuya"sabi nito sa kanya
"cge na pumasok na kayo ng kumbento" utos ni wanson sa mga batang ito
pinauna na ni wanson ang mga bata, nangmakapasok na ang mga bata ilang minuto pa na nanatili sa labas si wanson
tinitingnan ang paligid.. nagmamasid...
nang di katagalan ay may narinig siyang mahinang palakpak
at di rin nagtagal ang palakpak na ito ay unti unting bumigat at lumakas
liningon ito ni wanson
nang makita niya ang itsura ng lalake, makinang ,nakakaakit, parang dyamante
"sino ka?!"malakas niyang sambit dito
"ikaw ang dapat kong tanungin niyan?!, sino ka? anong ginagawa mo sa mga bata ko? ikaw nanaman ba ang bagong tagapagtanggol ng mga batang puti?!" galit na sabi nito kay wanson
"ako si wanson tordillas, mga bata mo?... yung mga batang nangbubuly kanina? tingin mo ba kinalulugod ng dyos ama ang pananakit ng kapwa tao?" ang nakataas noong sabi ni wanson
"dyos ama?"sabi nito sabay ng malakas na tawa
"si jesus ang sinasabe mo noh? isa karin pala sa mga bobong uto uto,"sabi pa nito
"a-ano--"sabi ni wanson na hindi naipagpatuloy dahil nagpakilala na ang taong nasa harap niya
"ako si jerson lopez, isang tunay at buong satanista.. taong sumasamba sa panginoon ng kamatayan... taong may tamang utak. at taong may talino, hindi tulad mo.. uto utong bobo!"
pasigaw na sabi nito kay wanson
hindi makapag salita si wanson.. nagkaruon na siya ng ibat ibang balita tungkol sa mga taong sumasamba kay satanas.. puro sa kwento at babasahin niya lang ito nakikita.. at ngayon nga na may tunay na satanista sa harap niya.. hindi niya alam ang gagawin niya
"oh?! wanson ang ngalan mo hindi ba?, bat hindi ka makapagsalita? , natatakot kaba?"sabi ni jerson habang unti unti itong lumalapit kay wanson
sa paglapit na iyon ni jerson unti unti namang umaatras si wanson hanggang sa napasandal na si wanson sa pader ng kumbento
'patay, macocorner niya ko' sabi ni wanson sa kanyang utak
hanggang sa di nga nagtagal na corner ni jerson si wanson sa pader
"lumalakas ang tibok ng puso mo wanson, natatakot kaba? wag kang matakot...."sabi ni jerson at unti unti nang lumalapit ang labi nito sa labi ni wanson
(to be continued)
Subscribe to:
Posts (Atom)