naglalakad sila wanson at kerwin ng marinig ang malakas na tunog ng kampana
isang nakabibinging tanog at lumaong sa buong barangay
nang mawala ang tunog na ito
"bilisan na natin...! nagsisimula na ang kasal!"sambit ni kerwin at sabay na patakbo na nilang tinungo ang lugar ng kasalan
---------
nang tumunog ang kampana.. lumabas mula sa isang silid si lesita
suot ang pula nitong damit nilakad nito ang gitnang kaliwa na daanan patungo sa harap ng tagapag iisa ng kaluluwa
malaki ang ngiti ni lesita sa kanyang labi halata sa expression nito ang tuwa at kaligayahan
nang nasa harap na si lesita
ilang minuto pa ang hinintay at muling pinatunog ang kampana
oras na para kay jerson na lumabas ng silid at tuntunin ang itim na altar
ngunit ilang minuto ang nakalilipas walang jerson na lumalabas...
nagbulungan ang lahat
----
sa loob ng silid.. naruon si jerson.. hindi alam kung dapat bang gawin ito ? o hindi
wala ring magagawa si jerson... nasa labas ng lahat ng kataas taasang pinuno.. na dapat niyang sundin
ilang minuto ang nakalipas
lumabas si jerson ng silid.. walang expression na makikita sa mukha nito kundi ang sakit..
habang naglalakad patungo sa itim na altar nakititig kay jerson ang kinikilalang ama.. ang tagapag dugtong ng kaluluwa
nang marating na ni jerson ang itim na altar
agad na nagsalita ang kinikilalang tagapag dugtong ng kaluluwa
"bago ko ipagtatali ang kaluluwa ng dalawang taong ito, nais kong malaman.. sino sa mga naririto ang nais na tumutol sa kasalan na ito.. at bakit!?"sambit ng matandang lalaki
tahimik
(to be continued)
No comments:
Post a Comment