angel of mine (18)

Christian ballatores



“Christian” sambit ng boses

Boses na kay tagal nang umaaligid sakng mga panaginip

“imulat mo ang iyong mga mata, gumising ka” sambit pa muli nito

“sino ka?” tanong ko rito

Ngunit walang sagot na bumalik sa aking katanungan

“christian” muli niyang pagtawag saking pangalan

Kasing lamig ng boses niya ang paligid ng aking kinahihigaan

‘nasan ako?’ tanong muli ng aking kaisipan

Nararamdaman ko saking mga kamay ang makakating damo

Naaamoy ko ang lupa na aking kinalalagyan

“imulat mo na ang iyong mga mata, oras na para ikay magpasya” sambit nito muli sakin

Unti unti ko nang minulat ang aking mga mata

Kasabay ng aking pagmulat ay ang dilim na lumulukob sa buong paligid

Nasan ako? … ito naba ang impyerno? Ito naba ang sinasabe ng mama na kapalit ng tinahak kong landas?

Unti unti, may pulang anyo na lumabas sa aking harapan

Di pang karaniwan na nilalang,

“kamatayan” sambit nito saken

Natatakot ako, hindi ko alam ang gagawin ko, hindi ko alam kung saan ako hihingi ng tulong,

Unti unti kong nasilayan ang liwanag na nasa likod ng di pang karaniwang nilalang

“lumakad ka at lampasan mo siya, isa kang nilalang ng dyos ,, taong may puso at may kaluluwa, gamitin mo ang biyaya ng dyos,, gamitin mo” sambit ng boses na kanina lang ay gumigising saken

“natatakot ako, makasalanan ako, san ako pupunta!” sambit ko

Unti unting dumaloy ang mga luha aking pisngi , hindi ko alam ang gagawin ko

Ito naba ang tuluyang kamatayan ng aking kaluluwa?

Ito naba ang impyerno para sa mga katulad kong bakla?

“makinig ka sakin ..” sambit ng boses

“maniwala ka sa sarili mo, dahil sa iyong paniniwala, walang impossible, dahil sa iyong paniniwala sa sarili walang sinoman ang kayang makasakit sa iyo” sambit nito

“maniwala ka sa sarili mong kakayahan, walang impossible!” sambit muli nito

“HUMAKBANG KA ANAK NG DYOS AMA!” sigaw nito saken

Unti unti, naramdaman ko ang init na lumulukob sa buo kong pagkatao ,, lalong lalo na saking puso,

Tumayog ang aking isipan,

“anak ako ng ama, wala akong sakit, walang problema sa akin,, at higit sa lahat MAHAL AKO NG DYOS!” sigaw ko

Unti unti akong naglakad pasentro mismo sa di pang karaniwang nilalang

Bawat hakbang ko unti unting nagliliwanag ang aking katawan

Unti unti , napalapit ako sa di pangkaraniwang nilalang na iyon

Unti unti rin siyang nawala, hanggang sa nawala narin ang tumatakip sa liwanag

“nasa iyong mga kamay ang pagpapasya Christian… nasa iyong mga kamay ang kapalaran” sambit ng boses

Nilapitan ko ang liwanag

Pumasok ako rito

Liwanag ang siyang bumabalot sa buong paligid

Muli ay sinara ko ang aking mata dala ng pagkasilaw

Nang tuluyan na akong nakapasok , muli kong dinilat ang aking mata

Tumambad sakin ang kay gandang tanawin, puno ng kaluwalhatian

“maligayang pagdating Christian” pagbati sakin ng boses

Nang tingnan ko ito, ay isang matayog na lalaki ang tumambad sakin

“nasaan ako?.. sino ka?” mga tanong na agad kong inusal

“ito naba ang langit? … patay naba ko?” muli kong tanong

Ngumiti lamang ito saken at isa isa niyang sinagot ang aking mga katanungan

“narito ka sa lugar ng pahingahan, ako si raphael, wala kapa sa langit at hindi kappa patay” pagsagot nito mga aking mga tanong

“kung hindi pa ko patay, anong ginagwa ko rito?”

“narito ka para maagpahinga, at higit sa lahat, para magpasya”

Kumunot ang aking noo

“magpasya ng ano?”

“magpasya kung nanaisin mo pabang mabuhay sa mundo , o mananatili ka rito?” sambit niya sakin ng nakatingin sa aking mga mata

Natahimik ako

“alam mo kasi Christian, totoo, tunay, at walang duda, na talagang napakataas ng discrimination ng ating lipunan sa mga taong di lang katulad mo, kundi ng bawat tao, bastat may makita lang silang mali, o di nila gusto ay agad agad na nila itong didiscriminahin” sambit niya

“sa totoo nga niyan eh, hindi makakagalaw ang sinomang tao sa mundo nyo ng hindi nadidiscrimina ng sinoman”

Tumungo tungo ako bilang pagsangayon

“pero ang mahalaga sa lahat Christian, ay ang paniniwala mo sa iyong sarili, na kahit ano pang sambitin ng iba, laban sayo, alam mo sa sarili mo na hindi ikaw yon, dahil naniniwala ka sasarili mo eh”

“yong ginawa mo kanina? … ang pagtayo mo laban sa takot, isa yan sa mga paniniwala… naniwala ka na mahal ka ng dyos, at higit sa lahat, naniwala ka sasarili mo na kaya mong lagpasan ang halimaw na kanina lang ay humahadlang sa iyong kaligtasan at kasiyahan”

“pero paano kung sarili ko nang magula—“

“kahit sino pa ang makalaban mo.. tumayo ka, at ipakita mo na kaya mo,na hindi ka magpapabagsak sa pamamagitan ng kanilang mga masasakit na salita”

Lumapit siya saken at niyakap ako

“oras na Christian, kailangan mo nang bumalik” sambit nito saken habang akoy yakap yakap niya

“ayoko,” biglaan kong nasambit

angel of mine (17)

Hannah ballatores



isa akong ina, isang ina na nagaalala at nagmamahal sa kanyang anak, nuon paman alam ko kung gaano katindi ang discrimination ng ating lipunan sa mga bakla at tomboy, at ayokong maranasan yon ng sarili kong anak, ng kaisa isahan kong anak
si christian….

Pero nangyare na ang kinakatakot ko, ang mabuksan ang aking anak mula sa malaking discrimination ng mundong ito…

Ngunit, hindi pa huli ,., alam kong may magagawa pa ako, alam kong gagaling ang anak ko mula sa isang sakit ,,, isang sakit ng pagiging bakla,,,

Alam kong tutulungan kame ng dyos, alam kong pagagalingin niya ang anak ko.

Araw iyon ng linggo , halos magdadalawang buwan na ang anak ko sa ospital na nakaratay

Alam kong nanggaling ang sinasabing kasintahan ng anak ko sa ospital na yon, alam kong lumalagi siya rito at ayoko yon… minsan nagkausap kame ng asawa ko tungkol rito

“ayokong pinupuntahan ng taong yon ang anak naten” matigas kong sambit sa asawa ko

“Hannah cant you see? … that person cares for our son!” sambit ng asawa ko

“cant you!! See!!! … that person is the reason why our son thinks his a gay! Hinawaan niya ng sakit niya ang anak naten!” sambit ko

Wala nang nasabi pa ang asawa ko, pero patuloy parin ako … kailangang mailagay ko sa isip niya na dapat lumayo ang lalakeng yon sa anak ko

“kung kailangang magbayad ako ng bondsman gagawin ko … malayo lang ang hayop na yon sa anak ko” dagdag ko pa

Tumingin saken ang asawa ko.. alam kong nabigla siya sa aking mga sinabe

“Hannah ! .. your going over board! Hindi na ikaw yan”

“gagawin ko lahat para sa ikabubuti ng anak ko” sambit ko ng maluha luha at muli kong tiningnan ang anak ko,,,

Maya maya pay hindi ko na nakayanan ang bawat luha at itoy lubusan nang dumaloy sa aking pisngi, napayakap ako sa aking asawa tanda ng unti unti kong panglulumo

Dumaan ang araw, linggo at buwan…

Tatlong buwan na noon ang anak ko sa ospital

Araw iyon ng lunes ,

Nasa bahay ako nuon at ang asawa ko naman ang nagbantay sa ospital

Kasalukuyan akong nakaupo sa salas at nagpapahinga ng biglang magring ang door bell

Nang tuluyan kong buksan ang pinto, ang kachurchmate ko , talagang hinihintay ko ang kaniyang pagdating noon

“sister Hannah” sambit ng isa sa aking mga bisita

Nasa salas na kame nuon na kapwa nakaupo

“sister may problema ba?” tanong nito saken

“sister may isa akong sikreto na sasabihin sa iyo, pinagkakatiwalaan kitang lubos at ayaw kong malaman ito ng iba” pauna kong sambit

“cge sister, bukas ang pusot ispan ko upang unawain ang mga bagay bagay” paninigurado nito saken

“sister, noong araw ng kaarawan ko, at kinabukasan nga ay ang nangyare sa anak ko”

“umamin saken ang aking anak na siya ….” Hindi ko matuloy ang aking sasambitin

“cge sister palayain mo ang iyong sarili” sambit nito saken

Unti unti akong bumagsak at ang mga luha koy tuluyang dumaloy

“umamin siya saamen sister na siya ay isang bakla” sambit ko nang dumadaloy ang aking mga luha

Unti unting lumapit saken ang kasister ko at yinakap ako, unti unti rin akong huminahon ng mga oras na iyon

Pagkalas ng kanyang yakap sa akin, agad siyang nag salita

“sister, hindi ko alam ang dapat kong sambitin,. Tulad mo isa rin akong anak ng dyos ,isang anak na hanggang ngayon ay uhaw sa kanyang pagmamahal at sa kanyang salita , sister patawarin mo ako” sambit nito sken

Tumango tango ako bilang hudyat ng pagintindi

“pero sister, ano kaya kung, lapitan mo ang ating pari? … sigurado akong may maganda siyang maipapayo sa iyo” sambit nito saken

“salamat sister, salamat” sambit ko

At tulyan ng natapos ang aming usapan

Kinabukasan binisita ko ang aking anak

Alas 5 ng umaga palang ay pumunta na ako kasama ang ilan sa aming mga maids

Nang buksan ko ang pinto ng kwarto

Nakita ko na himbing na himbing na natutulog ang sinasabeng kasintahan ni chris sa tabe mismo ng hinihigaan ng anak ko

Aaminin ko ho, nakaramdam ako ng pagkahabag ng makita ko ito dumiretso ako sa loob ng kwarto at tahimik na inayos ang mga dalang gamit

Ngunit maya maya

“good morning po” sambit ng boses

Di ako kumibo at patuloy ako sa paggalaw, maya maya rin ay may kumatok sa pinto

Nang pagbuksan ito ng isa sa aking kasamang maid, ang nailuwa ng pinto ay ang aking pamangkin ,, si emee

“tita good morning po” pagbati nito sken

Tiningnan ko ito at nginitian

“tita may dala po akong breakfast for us, halina po kayo at sumabay samen” paganyaya pa nito saken

“hindi na iha, busog pa naman ako , cge lalabas na muna ako at kakausapin ko lang ang doctor, andito ka naman, sigurado akong nasa maayos na kalagayan ang anak ko” sambit ko

Di na nagtagal ay lumabas ako ng pinto, alam kong maling iasa ang pagbabantay ng anak ko sa iba, pero mas mainam nang lumabas ako kesa sa magkagulo pa sa loob ng kwartong iyon, at maulit nanaman ang eksenang di kanais nais sa pagitan nameng dalawa ng batang yon

Kinabukasan araw ng myerkules

Dumalo ako sa misa at hinintay ang aming pari upang makausap ko nga ito

Nang matapos ang huling misa, at agad ko itong tinunton at kinausap

“magandang araw ho father” sambit ko ng marating ko ang kinaroroonan nito

Lumapit ako at nagmano

“oh hannah , kaawaan ka ng dyos iha” sambit nito saken

“father may idudulog lang ho sana ako sa inyo na isang napakalaking problema para sa akin, at isa ho itong napaka pribadong bgay , na nais ko sana na tayo lang ang makaririnig ng ating paguusapan” panimula kong pananalita

Kumonot ang nuo ng padre, isang malaking tanong ang bumagabag sa kanyang isipan , ngunit agad ko itong pinabulaanan

“ukol ho ito sa aking anak padre” sambit ko

“cge iha, sumunod ka saaken” sambit ng padre

Sinundan ko ang padre hanggang sa marating namen ang rooftop ng simbahan kung saan may isang maliit ng kubo kubo at pahingahan

Umupo ang padre sa isang upuan na nasa kubong iyon

“cge iha, umupo ka at Malaya mong isalaylay ang iyong damdamin” sambit nito saken

“father, nakalagay ho sa bibliya na ang pagiging bakla ay isang malaking kasalanan , isang bagay nakapag taglay ng isang indibiduwal ay kapalit nito ay kamatayan” pauna kong sambit ng kamiy nakaupo

Tumango tango si father bilang hudyat ng pag sangayon

“at nakasaad rin ho sa bibliya na ang pagiging bakla, o ang pagmamahal ng kaparehas ang kasarian ay isang napakalaking kasalanan, na ang maaaring parusa ay kamatayan” sambit ko

“tunay ang iyong sinasabi iha, ngayon, sabihin mo? .. ano ang dahilan ng mga ito.?” Tanong ng padre

“kase ho father, ang anak ko, si Christian….” Unti unti nanghina ako at parang walang lakas na sambitin at idikit sa pangalan ng aking anak ang salitang bakla

Ng dahil sa aking kahinaan narin, muli akong bumagsak at umiyak,

Lumapit saken si father at tinapik tapik ang aking balikat hudyat ng pagbigay ng simpatya

“father sabihin nyo, mamamatay ba ang anak ko?... ang kahihinatnan ba ng kanyang kaluluwa ay sa lawa ng apoy? .. sagutin ninyo ako father,.. nasa ospital ho ang anak ko , nakaconfine ho siya, at nasa stage of comatose” sambit ko ng humahagulgol

“sagutin nyo ho father? .. mamamatay ba ang aking anak?... sa impyerno ba ang kinahihinatnan ng lahat ng bakla sa mundo?” sambit ko

“Hannah huminahon ka” sambit niya pero patuloy parin ako sa aking paghagulgol non

“lakasan mo ang iyong kalooban at lawakan mo ang iyong pangunawa, tatagan di lamang ang kaisipan kundi ang kalooban” sambit nito saken

“tunay nga iha, na nakalagay at nakaimprenta sa ating bibliya na ang pagiging bakla,, o ang pagmamahal ng kaparehas ang kasarian ay isang malaking kasalanan,…”sambit ng padre

“ngunit ang panginoon naten ay isang dyos na mapagmahal at kaisa isahang pinakamataas sa lahat” sambit nito

“ang pagmamahal nito ay walang sinisino , lahat ay nakatatanggap ng kanyang walang hanggang pagmamahal” sambit nito sken

“father, sinasabe nyo ho ba na ang pagiging bakla ay isang bagay natinatanggap ng dyos?” isang tanong na nagpatahimik di lang sa kanya kundi pati saking isipan at puso

Nakataas ang kilay ko at ang pagtanong kong iyon ay nasa tono ng di lang pagtataka kundi panghuhusga

Tahimik

“mayroon akong kilalang tao iha,sigurado akong matutulungan ka niya” sambit nito

“hindi na ho father” sambit ko at aktong patayo na ko
ngunit hinawakan niya ang kamay ko

“Hannah , kunin mo ang address na ito, hanapin mo si reverent ceejhay bayani… sigurado akong makakatulong siya sayo,, isa rin siyang pari na tulad ko sa isang simbahan na nasa quezon city, ang MCC” sambit nito saken at pagabot ng kapirasong papel

Wala na kong nagawa kundi tanggapin ito , inisip ko nalang na, cgro makakatulong nga ito sa paghahanap ko ng tamang sagot para sa malaking katanungan sa aking isipan

Di ko na rin pinatagal pa, kinabukasan ay pinuntahan ko ang lugar na nasa address

Dinala ako nito sa isang maliit ngunit matayog na simbahan

Pumasok ako rito ,

Kinagulat ko ang lahat ng nakita ko , ibat ibang uri ng mga bakla, tomboy , nagtitipon sa isang lugar ,

akala ko bay isa itong simbahan?

Inalis ko ang isipan ko sa aking nakikita, at tinuon ang aking isipan sa aking pakay

Hanggang sa mahagip ng aking paningin ang isang di gaanong katangkarang lalaki , nakasuot ito ng simpleng damit na pang pari at malumanay na nakikipag usap sa iba pang mga tao ,

Naghintay ako ng tamang oras para lapitan ito

Nang itoy wala nang kasama nilapitan ko ito

“excuse me reverent?” sambit ko

Tumingin siya saken at sabay ng tingin na iyon ay isang napaka lumanay na ngiti

“Hannah , Hannah ballatores…” sambit ko at pagabot ko aking kamay

Kinamayan niya ako

“Hannah , ngayon ka pa lang ba naparito sa aming simbahan? … tila ngayon palang kita nakita” sambit nito na taglay parin ang malumanay na ngiti

“binigay ho saken ni father manuel ang inyong address , sambit niya na ikaw raw ho ang makatutulong sa akin, ikaw raw ho ang tuluyang makasasagot ng aking mga katanungan” sambit ko at pagsagot narin sa kanyang katanungan

Tumango tango siya

“my son is gay” panimula ko

“my son is gay and he intended to kill his self, nasa ospital siya at nasa stage of comatose”

“im so sorry to hear that” sambit ng padre

“gusto ko lang ho sanang itanong , nakasaad sa ating bibliya na isang kasalanan ang pagiging bakla… na kamatayan ang kalakip nito sa sino mang pumili ng ganitong buhay” sambit ko

Unti unti , napansin kong nalusaw ang ngiti na taglay ng pari

Naglakad siya palayo sa ibat iba pang tao na naroon lang sa aming paligid

Sinundan ko siya

“do you believe in the bible father?” tanong ko rito

“there are other interpretations of the bible mrs ballatores”

“father gusto kong malaman, mamamatay ba ang anak ko? … sa lawa ba ng apoy ang kanyang kahahantungan?” sambit ko ng pinipigilan ang sarili sa pagtulo ng aking luha

Humarap siya saakin

“iha, ang dyos naten ay dyos ng pagibig at dyos ng pagtanggap” sambit niya

“naniniwala kaba rito?” tanong nito saken

“oho” pagsagot ko

“kung gayon , walang sinoman sa ating mundo ang dapat na magsabi, o magsalita ng kahit ano mang bagay na makapananakit sa ating lipunan gamit ang salita ng dyos”

“pero yon ang nakasaad sa bibliya”

“Leviticus 18:22 says that if a man lies with another man it’s an abomination” dagdag ko na nakasaad sa bibliya

“An abomination that time doesn’t mean sin it means unclean” sagot niya saken

“Leviticus also goes on to eating selfish is an abomination or mixing fabrics ,, that , we totally do not interpret that literally” dugtong paniya

Natahimik ako

“kung ganon, anong tinuturo mo sa mga taong naririto? … sa mga taong bakla at tomboy?..” tanong ko

“homosexuality is ok? … that being gay is permissible in gods eyes?” dagdag ko pa

“itinuturo ko ang sa tingin ko ay tama, na mahal sila ng dyos, sa kung ano at kung sino sila” sambit ng reverent

Tahimik

Umiling iling ako

“your just confusing them , you should not not teach them that homosexuality is ok---“ sambit k pero di na ko tuluyang nakatapos

“mrs ballatores, kung gusto mong bumalik sa ibang araw at pagusapan ito, bukas ang aking pinto, pero hindi para husgahan” sambit ng reverent at tuluyan na itong tumalikod palayo saken

Wala na akong nagawa kundi umalis

Muli dumaan ang mga araw,

Araw ng sabado, bumalik ako noon sa simbahang iyon

Agad kong natanaw ang reverent na iyon,

Agad ko siyang nilapitan,

Nang makalapit ako sa kanya

Agad siyang nagsalita

“mrs ballatores, minsan bay kinuwestyon mo ang iyong paniniwala?” agad na tanong nito saken

“wala akong dahilan para kwestyonin ito,” matibay kong sagot

Ngumiti siya saken at sinabing

“minsan, sa pamamagitan ng pag kwestyon naten sa sarili nating pananaw at paniniwala, ay mas makakahanap tayo ng mas malalim pang kahulugan ng buhay” sambit nito saken

“minsan ang pagkwestyon sa ating sarili ay unang paghakbang tungo sa pagbukas ng ating puso at isipan upang intindihin,, at alamin ang ibig sbihin ng tunay na pagibig” dagdag pa nito

Muli, tumulo ang aking mga luha, yumuko ako at naghihikbi,

“mrs ballatores, I know someone, Christine, Christine Navarro, she has a gay son, on his 30`s ,kasali siya sa isang orginisasyon na sumusuporta sa mga tulad ninyo, shes great and im sure by her you’ll undertand more…. And by then youll see your not such alone in this” sambit ng reverent at nagsimulang kunin ang kapirasong papel sa kanyang bulsa

“no reverent, I just needed some couple of answers, yon lang talaga ang pinunta ko,” nagsimula na akong maglakad palayo, pero mabilis niyang iniabot saken ang kapirason papel

“just incase” sambit niya

Kinuha ko na lamang ito

Kinabukasan, dala narin siguro ng pagiging curious ko

Tinawagan ko ang babaeng iyon, inimbita para sa isang tyaa

“I heard what happened to your Christian” sambit nito

Tumango tango ako rito

Nasa loob kame non ng isang coffee shop , hindi ganuon ka rame ang tao at nasa parte kame kung saan maaari kameng makapagusap ng maayos

“napakasakit sa isang ina, na makita ang kanyang anak na nasasaktan , lalong lalo na siguro ang anak na tulad ni Christian” dagdag pa nito

“sobra” sambit ko na may pilit na ngiti

Umiling iling siya hudyat ng simpatya sa sakit na nadarama ko

“ang anak namen non eh, 15 nang lumabas siya at sabihing lubos na isa siyang bakla” biglaan nitong sambit

Kinagulat ko iyon

“hindi ba parang napakaaga?...”tanong ko

Ngumiti siya ng napakatamis at tumungo tungo

“pero, nuon pa man alam ko na, ramdam ko , tayo kaseng mga ina diba? … alam na alam natin at kilalang kilala naten ang ating mga anak” sambit pa nito

Tumango ako bilang pagsangayon,

“pero sadya yata talagang maaga masyado iyon, what was your reaction by then?” tanong ko

Ngumiti ngiti siya

“oh god , I don’t think na kahit sino pang magulang, pagmarinig ang ganoong balita iisipan na, ‘oh your gay, yehey’” sambit niya ng tumatawa tawa

Napangiti narin ako ng mga panahon na iyon

“that’s not the first word that came to my mind” sambit ko

Tahimik

“Hannah? … why don’t you come with me with the organization’s meeting?” biglaang tanong nito

Agad akong humindi

“im not good in talking in groups” sambit kong dahilan

“then don’t talk, just sit and listen, im sure, youll learn much more,” sambit nito sken

“cge pagiisipan ko”

Binigay saken ni Christine lahat ng information tungkol sa sinasabe niyang meeting

Araw iyon ng biyernes alauna ng hapon sa isang meeting hall sa paranque

Nung una noon . nagdalawang isip ako , kung dadalo ba ko o hindi

Ang itinatak ko na lamang nuon sa aking isipan na, mas makakapagbigay nga siguro ito ng sagot sa lahat pa ng iba kong katanungan

Nang dumating ang araw na iyon,

Pinuntahan ko ang sinabing lugar

Pagdating ko roon , napansin agad ng aking mga mata ang ibat ibang tao

“Hannah” tawag saaken ng boses,

Nang lingunin ko iyon

Si Christine

Ngumiti ako at ganon rin ang kanyang ginawa

Nang makalapit siya saken

“sorry late ako” sambit ko

“okay lang, halika nandun ang meeting hall” sambit niya saken

Sinundan ko ang kanyang mga yapak hanggang marating namen ang ibat ibang mga tao na nagtitipon tipon

Nang umupo ako ay naguumpisa na sa pagsasalita ang isang matandang lalaki

“tinuturing ko sila noon bilng mga entertainers, nothing less nothing more,” sambit nito

“pero nang dumating ang araw na sabihin saken ng Michael ko, ng anak ko, na isa siyang bakla, biglaang bumagsak lahat lahat ng pangarap ko para sa kanya…

Ang tagal ko rin non natanggap na bakla ang anak ko, pero anak ko siya, kadugo at kapamilya,

Nuon paman alam kong mahal na mahal ko ang anak ko,pero hindi ko noon naisip na kaya ko siyang tanggapin sa kung ano at sino siya”

Narinig kong sambit nito

Nalilibot ko ang aking mga mata sa ibat ibang mga taong naroroon,. Lahat sila may taglay na ngiti at ilang may taglay na pighati

Maya maya pay may sumunod na nagsalita

“I always knew that I love my daughter, but when she first came out to me and said she was a lesbian , the only thing that came to my mind, is to get a cure for this, for her to be cured of her sickness

But when a psychologist offerd us , shock therapy?” sambit niya

Nang marinig ng lahat ang shock therapy lahat silay nahabag.. maski ako ,

“I looked at ,my baby, and I saw the hurt in her eyes, and by then I said…’wait, this is too much’ … I hugged her, and tell her that I will love her, no matter what or who she is”

Lahat ng umikot na kwento nuon ay kwento ng pagtanggap , pero ang higit na tumatak saking isipan ay ang kwento ni mrs fuentebell

“ isa akong church people.. at ang asawa ko , ay isang pastor,

Nuong unang lumabas samen ang aming anak , na isa siyang bakla, ,… tulad ninyo hindi namin ito matanggap,

Alam namin ng asawa ko, na napaka taas ng discrimination ng mga tao sa mga bakla, lalong lalo na ng ating lipunan ,

Pinilit nameng ipasok sa kanyang isipan na, ang pagiging bakla ay isang kasalanan ,, at kagagalitan ka ng diyos, … at kapag namatay ka, ay sa impyerno ka tuluyang pupunta

… yan ang mga turo namen nuon sa aming anak,

Hindi namen naisip na,, kapag ang isang batang may problema, ay sabihan mo ng walang kwenta, o sabihan mo ng ibat ibang salita na katulad ng aming sinabe,

Bababa ang self steem ng batang ito, …. At mawawalan ito ng paniniwala sa sarili

Sa ngayon ho , patay na ang aming anak, pinatay niya ang kanyang sarili,

Hindi namen alam na, binubully siya sa school , kasabay ng mga panahon ng pagbully nuon ay ang mga salita nameng magasawa…

Pinagsisisihan nameng magasawa ang lahat ng aming ginawa,, ngayon.. ang isa sa aming mga anak, ang mahal nameng anak… ay wala na

May isang mahalagang bagay na itunuro samen ang nangyareng yon

‘NA BAGO MO SAMBITIN ANG SALITANG AMEN, TANDAAN MO AT ISIPIN MO ,, MAY BATANG NAKIKINIG, NA KUNG IKAW, BILANG ISANG MODELO , MAGSASALITA NG IBAT IBANG DISCRIMINATION GAMIT ANG SALITA NG DYOS, MAAARI KANG MAKAPATAY O MAKAKUHA NG BUHAY NG IBA’”

Yon ang buong kwento niya, ng matapos ang kwento niyang iyon.. tuluyan na siyang humagulgol , unti unti nilapitan siya ng iba pang myembro at inalo ko

Hindi ko na napigilan ang sarili ko ng mga panahon na yon… tuluyang narin akong humagulgol

Nasagot na ang lahat ng aking katanungan,,, ang lahat ng aking pagkakamali ay maitatama ko na

angel of mine (16)

RJ BULABOS

Sa pagsikat ng liwanag ..

Unti unti.. sumukob ito sa loob ng aking katawan

Pagbaba ko ng salas

“rj” malumanay na tawag saken ni jenz

Nang linungin ko siya, kasama niya sa salas si emee

Puno ng luha ang buong mata ni emee

Ng makita ko ang kanyang kalagayan, agad nang tumibok ng mabilis ang puso ko

Agad na pumasok sa isip ko si chris

“anong nangyare?” tanong na agad kong sinambit

“si chris nasa ospital” sambit ni emee

Bigla akong natakot

“saang hospital?!”

Wala nang palit palit ng damit

Agad naming tinunton ang lugar kung saan na confine si chris

Nakarating kame ron ng dinatnan ang doctor na kausap ang mama ni chris

“ Mrs. sa sobrang dame ho ng aspirin na inintake niya. Halos sumuko ang buong system ng katawan niya, …..sa ngayon ho,ang magagawa nalang naten ay umasa ng milagro, milagro na sana ho, sana magising ang anak nyo at mailabas lahat ng naintake niya…. Nagwa na ho namen sa ngayon ang lahat ng makakakaya namen at patuloy parin ho kame sa pagkilos” narinig kong sambit ng doctor

Nang umalis ang doctor, unti unting nanlumo ang katawan ko,

‘panong nangyare to? .. anong nangyare!,,,’ sambit ng utak ko

Nang tinangnan ko ang kinaroroonan ng mama ni chris, tulala ito,

Unti unti lumapit ako sa malaking salamin upang makita si chris

Napakasakit makita,

Ang taong mahal na mahal mo

Nasa loob ng isang kwarto at kung ano anong aparato ang nakadikit sa kanyang katawan

“ikaw!” sigaw ng boses

Nang tingnan ko ito, ang mama ni chris

“ikaw ang may kasalanan nito,, ikaw ang makasalanan!,,, dinamay mo lang ang anak ko sa kasalanan mo!” pambibintang at panduduro niya saken

Nabigla ako, pero agad agad kong binuhat ang sarili ko

“ako? … mawalang galang na ho mam, pero sa tingin ko,, “

“sa tingin ko, ikaw ay dahilan ng mga to!,,,,, bawat discrimination mo sa mga bakla, na nasa paligid mo!,,, hindi mo napapansin na unti unti mong pinapatay ang sarili mong anak!” matigas kong sambit sa kanya

“wala akong dinidiscrimina,, lahat ng salita na sinasambit ko laban sa mga katulad ninyo ay turo mismo ng simbahan!,, at galing mismo sa bibilia,, salita ng dyos!” sambit niya saken

“salita ng dyos? … galing sa biblia? … simbahan?, pwes lahat ng yan ang dahilan kung bakit nandon si chris sa loob at hirap na hirap.. anong klase kang ina!”sambit ko

Mabilis siyang lumapit saken

At isang malakas na sampal ang dumapo saking pisngi

“ako ang ina ni chris, at alam ko ang lahat ng makakabute sa anak ko!,.. “

“kung alam mong lahat ng makakabute sa anak mo… bakit siya nandiyan sa loob at naghihirap!”

“umalis kana,,, wag na wag ka nang magpapakita pa! “

“umalis kana!” sigaw niya

Wala akong nagawa kundi umalis, pinagtitinginan na kame ng lahat, alam ko male,,, male na sagutin ko siya… siya ang ina ng taong mahal ko.. pero hindi ko hahayaan na yurakan niya ako at sisihin sa nangyayareng masama sa taong mahal ko

Umalis ako non ng puno ng luha ang buong mata, pero pinangako ko , hinding hindi ko aalis sa tabi ni chris, bastat may pagasang makalapit at makadalaw ako gagawin ko, hinding hindi ko siya iiwan tulad ng pangako namin sa isat isa

angel of mine (15)

Christian ballatores

Nang gabing ring yon pilit kong pinahinahon ang aking sarili

Sa pamamagitan ng alak at yosi unti unti akong huminahon

Nasa salas ako ng bahay noon, nasa sarili akong paglulung sa alak at sigarilyo ng pumasok ang mama

“Christian” pagtawag nito saken

Tumingin ako sa kanya

Lumapit ito saken at yinakap ako.

“anak wag kang magalala gagaling ka” sambit nito saken

Kumalas ako sa pagyakap niya saken

“maniwala lang tayo sa diyos .. magdasal,,, naniniwala ako chris gagaling ka” patuloy pa nito

Wala akong sa tamang katinuan nuon pero alam ko pa ang mga nangyayare sa paligid ko,

Tumayo ako at tumalikod sa kaniya paakyat na ko ng hagdan noon pero patuloy parin siya sa pagsasalita

“hahanap ng lunas si mama jan anak,, wag kang magalala”

Yon na ang huli kong narinig mula kay mama

Pilit na sinisigaw ng puso at isipan ko na .. wala akong sakit, wala akong sakit,,, hindi sakit ang pagiging bakla na sa isang paginum lang ng tableta ay magiging straight na ng tuluyan

Ang pagiging bakla ko ay isang bagay na taglay ko na nuong pinanganak pa lamang ako

Yan ang sinisigaw ng puso at isipan ko, pero wala akong boses para sambitin ang mga salitang iyon

Pagpasok ko ng kwarto ko ay tuluyan na akong humandusay sa kama
________________________________________________
Dinilat ko ang mga mata ko

Wala akong makita, napakadilim, nasan ako?

Unti unti.

Nakakita ako ng pulang liwanag,

“ahhh” ungol ng isang babae ang narinig ko

“aahh cge pa chris aahh” sambit ng boses

Nang kumalat na ang liwanag sa buong paligid,

Nakita ko ang isang anyo ng babae hindi ko ito kilala , ni hindi ko pa ito nakita sa tanan ng buhay ko

Umiindayog ito saking harapan naka salpak sa kanyang kaselanan saking burat,

Nang tuluyan ko nang idilat ang aking mga mata

Nakita ko ang katawan ng isang babae na sobrang kinis.. sobrang alindog

Umiindayog ito sa harap ko

“aahhh gising kana? … aahhh cge pa ang sarap ahh” sambit nito

“ako ang magpapagaling sayo mula sa sakit mo!” matigas na sambit ng babaeng ito

Nang yumuko ako nakikita ko ang paglabas masok ng burat ko sa kaselanan niya

Puro halinghing niya ang naririnig ko, napuno ng ingay ang buong kwarto

“wala akong sakit!.. wala akong sakit! Umalis ka saken!!” sambit ko

Pilit akong nagpupumiglas pero nang igalaw ko ang aking mga paa at kamay. Don ko na pagtanto na nakatali ito sa bawat sulok ng kama

Yumuko ang babae at lumapit ang kanyang bibig sa aking tainga

“namnamin mo nalang ang sarap ng katawan ko aahhh! “ sambit niya

At lalo nang bumilis ang pagindayog niya

Ramdam ko ang sarap na dulot nito. Pero mali mali, wala akong sakit, at hindi ito ang sagot sa lahat ng problema ko ngayon

“ahhh” pagungol ko.. unti unti na kong nadadala ng sarap ng pagindayog ng babaeng yon

‘hindi hindi!’ sigaw ng utak ko

“aaahhh malapit na kooo” sigaw ko

“aahh sabyan mo ko Christian sabayan mo kooooooooooo”

“”ito naaaaaaaaaaaaa”
_________________________________________________

“chris chris gising!” sambit ng boses,

“chris!,” sigaw ng boses saken

Nang idilat ko ang aking mga mata

Si emee

Tumayo ako at tinunton ang banyo. Sa kubeta sinuka ko lahat ng laman ng aking katawan, suka ako ng suka, hilong hilo ako,

Umiiyak ako ng mga oras na yon,

‘mali yon. Pero bakit sa huli ay nagpaubaya ang katawan ko’ sigaw ng utak ko

Gulong gulo ako ..hinang hina,,, ano ba talaga ako?,.. kasalanan nga ba talaga ang maging bakla? … sinabe nga ba talaga ng dyos ama na mali ang isang bakla? … kung oo.., isa ba akong kasalanan?

Mga tanong yan na umiikot ikot sa utak ko

“insan kukuha lang ako ng gamut sa baba, para mawala na yan hilo mo sandal lang” sambit ni emee at tulyan nang lumabas

Nang makalabas si emee

Tumayo ako at humarap sa salamin

‘isa kang malaking kasalanan’ sambit ng utak ko

‘isa kang biyaya galing sa dyos chris’ sambit ng puso ko

Binuksan ko ang cabinet ng salamin na yon, nakita ko ang isang bote ng mga dose ng aspirin,

Hindi ko alam kung anong nangyayare saken

Pero kinuha ko yon,,

Kinuha ko yon….

nagtake ako ng ilang mga tabletas, hindi ko na maalala kung ilang tabletas yon,

Di nagtagal nakaramdam ako ng hilo, antok, at nagdalim ang paningin ko

Ang huling narinig kong boses ay boses ni emee

Sumisigaw ito ng tulong

at

Ang huling mga salita na umiikot sa utak ko non

‘kasalanan nga ba ko’

angel of mine (14)

Rj bulabos

Dumating ang araw ng birthday ng mama ni chris, araw na magkahalo halo ang mga nararamdaman ko, may kaba, may excitement, may takot,

Hindi ko alam kung tama ba ang timing nato, sa totoo lang, naiisip ko na parang na kakabastos sa side ng mama ni chris

pero pilit namang sinisiksik ni chris na tama ang oras nato para sabihin sa lahat sa kung sino at ano siya

sa mga panahon na to. Hindi lang to tungkol sameng dalawa eh, tungkol ko sa sarili niya, sa kung ano siya

“ready?” tanong niya saken nang pumasok siya ng kwarto

Lumapit ako sa kaniya at yinakap siya,

“ikaw ang dapat kong tanungin niyan” sambit ko

Nang tingnan ko ang mukha niya, nakangiti lang siya saken

“babe, ilang taon na kong nakikinig sa kanila.. at sa oras naman na to. Kailangan sila naman ang makinig saken”

Kasunod non ay ang halik niya saking labi

Nang matapos ang halik na yon., agad nrin kameng pumunta sa venue ng party

Isang napaka lawak na hacienda ang venue ng party, isang lupain na pagmamayari ng mismong pamilya nila chris,

Nang makarating kame ron lubog na ang araw ngunit napakaliwanag ng bawat sulok ng hacienda at tila napakarami nang tao, ibat ibang tao na nakasuot ng magagarbong kasuotan, mga tao na alam mong sa ngiti at galaw nila, ay talagang may mga class

Lumabas kame ng kotse ni chris , sumalubong agad samen si emee

“insan, rj, don na tayo sa loob, parating narin daw sila tita at tito mamaya” sambit nito samen

Agad na naming tinunton ang napakalaking bahay nang makarating kame sa salas nito naupo na agad kame

“kinakabahan ako” sambit ni emee

“mas lalo ako” sambit ni chris

Hindi ko alam ang sasambitin ko, hinawakan niya ang mga kamay ko , nagyeyelo sa lamig ang mga kamay niya

Tiningnan ko ang mga mata niya, kitang kita ko ang kabang namumuo dito , hinalikan ko siya at sinabing

“hindi kita iiwan, magkasama tayo dito” sambit ko sa kaniya

“salamat mahal ko” sambit niya at sbay ng pagyakap niya saken

Nakikita ko naman si emee, na tila maluha luha sa mga nasasaksihan niya

Nasa ganun kameng position ni chris ng marinig namen ang isang matining na boses

“salamat sa pag dalo mare, cge cge, sandali na lamang at magsisimula na ang mumunting programa” sambit ng boses na to

Nang marinig iyon ni chris agad siyang bumitaw saken, kinabigla ko yon, pero nang iluwa ng pinto ang taong may ari ng boses na ito , dun ko na pagtanto. Ang mama ni chris kasabay ng pagpasok nito ay ang kanyang papa

“iho” sambit nito ng makita si chris

Agad na tumalima si chris at tumayo

Tumayo narin kame non ni emee

“salamat sa party na ito, napaka ganda” sambit nito ng yakap na nito si chris

Aaminin ko ng mga oras na to, kinakabahan na ako, sa tindig kase ng mama ni chris kahet anong oras ay pwde itong sumabog, yung tipong pagtitingnan mo eh parang napaka istrikta

Simple lang ito kung manamit, kokonting abubot sa katawan at hindi naman ito katandaan, tingin ko nasa mid 40’s na ito

Nang matapos ang pagkayakap nito kay chris, ay saken naman natuon ang pansin nito

“maganda gabi” sambit nito saken ng may ngiti

“magandang gabi rin po” pabalik kong pagbati

Ngumiti lang ito saken

Nagging tahimik ang paligid

Sa mga oras na to, hinihintay kong magsalita si chris at ipakilala ako, pero tila pipi siya at nakapako lamang sa kinatatayuan

Ilan pang minuto

“madam, magsisimula na po ang programa, nais po sana munang lumabas kayo at magpakita sa lahat ng guest” sambit ng isang babae na nagaayos rin ng party

Tumungo lamang ito bilang hugdyat ng pagsang ayon

Nang lumabas ang babae, akto namang susunod na ang mama ni chris ng

“ma sandale” sambit ni chris

Sa pag tawag nato ni chris agad na lumingon ang kanyang mama , sa paglingon na yon ay may isang malumanay na ngiti na taglay ang mga labi ng mama ni chris, gayon din sa kanyang ama,

“ma, pa, si rj po,” sambit ni chris

“rj” sambit ng mama nya sabay ng isang ngiti

Lumapit ito saken at pinakilala ang kanyang sarili

“Mrs ballatores, mrs, Hannah ballatores” sambit nito saken at sabay ng isang pagkamay

“ma, si rj po, kasintahan ko” buong buo na sambit ni chris

Mula sa mahigpit na pagkamay nito saken ay lumuwag ito, ang ngiti nito ay unti unting naglaho, tumingin ito kay chris , sa pag talikod nito saken , nakita ko naman ang papa ni chris, wala itong kareareaction sa narinig mula sa anak, blanko ang mukha nito
Tahimik

“anong sinabe mo?” tanong nito ng may tono ang boses

“ma, bakla ko po ako, ang lalakeng nasa harap nyo, ay nobyo ko” sambit ni chris

Tumingin saken ang mama ni chris

“umalis ka ng pamamahay ko” matigas na sambit nito

“ma!” sigaw ni chris

“naririnig mo ba ko iho?..” sambit nito saken

“umalis ka ng pamamhay ko” pagulit nito

Hindi ko alam ang gagawin ko, hindi ko alam kung anong ikikilos ko, napako ako sa kinatatayuan ko, dala ng takot, kaba at halo halong imosyon , gusting pumatak ng mga luha saking mga mata, pero pilit ko itong pinipigil

Lumapit saken si chris

“hindi siya aalis ma” matigas na sambit ni chris

“mahal ko siya” dugtong pa niya

“alam mo ba kung anong mga sinasabe mo chris? Hndi ka pwdeng maging bakla! .. … isang kasalanan sa diyos ang ginagawa mo naka saad sa bibliya na ang pagiging bakla ay isang abomination! !” matigas na sambit nito

“at isa pa!, nagiisip kaba?... alam mo ba kung anung maaaring mangyare, kung sakaling malaman ito ng buong pamilya? … ng mga taong nakapalibot saten? Hindi mo ba naiisip ang sasabihin ng iba?… masisira tayo chris, hindi ka talaga nagiisip!”

“ma iisipin mo pa ba ang sasabihin ng iba? … kesa sa sariling kapakanan ng anak mo?” sambit ni chris

“sariling kapakanan mo lang ang iniisip mo, hindi ka nakikinig samen!” sambit nito kay chris

“ma!...for 19 years, kayo lang ang nagpatakbo ng buhay ko, kayo lang ang pinakingan ko, sana naman sa konting oras na to. Ako naman ang pakinggan at intindihin nyo” sambit nito

“lahat ng ginagawa namen ay para sayo!”

“pero tinanong nyo ba saken kung Masaya ako sa mga ginagawa ninyo na para saken?”

Tahimik

Tumingin saken ang mama ni chris

“ipahahatid ka nalang namen sa driver, sabihin mo nalang ang eksaktong address mo, makakauwe kana” sambit nito saken at sabay ng pagtalikod at lumabas ito

“N—“

“chris” pagtawag ko kay chris

Tumingin siya saken

Yinakap ko siya

“susundin naten ang mama mo sa ngayon pero wag kang magalala, hindi nila tayo kayang paghiwalayin”sambit ko sa kanya habang naka yakap

“sumusuko ka naba?” sambit ni chris

Hinarap ko ang mukha niya saken

“mahal hindi kita kayang sukuan, minsan talaga kailangang umurong ng isang hari sa isang laban dahil kung hindi pati ang buhay ng kanyang mga sundali ay malalagay sa piligro” paliwanag ko sa kanya

“mahal na mahal kita rj” sambit nito saken

“mahal na mahal rin kita chris”

Yon ang huling mga salita namen sa isat isa tuluyan na akong lumakad palabas ng mansion na yon,

Ng gabing yon, natulog ako ng may luha saking mga mata, hindi dahil sa nasasaktan ako.
Kundi dahil natatakot ako na mahirapan si chris sa sitwasyong ito,

angel of mine (13)

Christian ballatores

Tumatak sa isip ko ang mga sinabe ng pinsan ko non, alam ko, alam ko na mahirap ipaintindi kila mama at papa ang situation ko bilang isang BI, pero eto ako, at tingin ko oras narin naman para malaman nila,,

Lalo nat nasa aken na ang taong plano ko nang makasama sa habang buhay, si rj, sa bawat araw pang dumaraan na kasama namen ang isat isa, lalong tumitibay ang pagsasamahan namen,

Dagdag pa ang pagkatagumpay namen sa isa sa mga sinasabe nameng pagsubok ng aming pagsasama…

Dumaan ang mga araw, lingo at buwan halos mag iisang taon na kame non ni chris
“sigurado kaba?” tanong niya

Nasa condo ko kame non, nakahiga kame sa kama ko, parehas na walang saplot sa aming mga katawan, nakayakap siya saken at nakasandal ang kaniyang ulo sa aking mga bisig

Tiningnan ko siya at sinabing

“oo naman” sambit ko sabay ng isang ngiti

“pano kung magkagulo” sambit niya

“pano kung paghiwalayin nila tayo? … ayokong mawala kapa saken chris ,” sambit niya ng may pangamba

“ngayon ka pa ba matatakot? …mag fifirst anniversary na kaya tayo” sambit ko

“kaya nga natatakot ako eh, yung isang taon na yon, baka sa isang iglap, mawala” sambit niya

Humarap na ko ng tuluyan sa kanya at itinapat ang aking mukha sa kanyang mukha

“ilang beses ko nabang sinabe sayo na hindi ako mawawala?” sambit ko sabay ng isang matamis na ngiti

Muli ay hinalikan ko siya sa labi , at simula nanaman ng mainit na tagpo sa pagitan nameng dalawa… buong gabe yon, buong gab eng pagsasalo ng aming pagmamahalan

Pagdating ng umaga

Nagising ako ng dahil sa tunog ng naglalagasgas na mantikan

Nang minulat ko ang aking mata, wala sa tabe ko sir j

Agad na akong tumayo at tinungo ang comfort room

Nang pumunta ako sa kitchen nakita ko ron si rj, bcng bc na naghahanda ng aming agahan

Linapitan ko siya at yinakap ko siya

“huuummm, ang bango naman niyan” sambit ko habang nakayakap sa kanya at hinahalik halikan ang batok niya

“uyyy , ano ba baka matapon to oh” sambit niya ng nangingiti ngiti

Pero patuloy paren ako sa aking paglalambing sa kanya

Nasa ganuon kameng paglalambingan ng biglang magring ang telephono na nasa sala

Agad na akong pumunta sa sala at sinagot ang telephono

“hello?” pagsagot ko rito

“chris!” pagsagot ng nasa kabilang linya

Kilala ko ang boses na to, si papa

“yes pa?”

“kamusta na ang pinaayos ko sayong party para sa mama mo?,tandaan mo. Dlawang araw nalang kaarawan na niya, at syempre hindi papayag yon na walang magarang party na naman” sambit ni papa na nasa tono ng paguutos niya

“don’t worry pa, ayos na lahat, na imbitahan na ang lahat ng guest, at ayos na rin ang mga catering ,” pagbigay ko ng impormasyon kay papa

“ok good, salamat anak” sambit ni papa at binaba na ang telephono

Nang bumalik ako sa kitchen ayos na ang breakfast

“oh lets start eating, habang mainit pa” sambit ni rj ng nakangiti

Agad na kong umpo sa lamesa at nagsimula na kameng kumain

“so sino yung tumawag?” pagtatanong niya

“si papa, tinatanong yung tungkol sa bday celebration ni mama” sambit ko

Tahimik

“oh ayan ka nanaman” sambit ko

“kase babe, hindi ba parang wrong timing?” sambit niya

Ngumiti lang ako sa kaniya at sinabing

“ayoko nang nagsasama tayo at may nangyayare saten pero tago naman sa pamilya ko” sambit ko
Ngumiti siya,

“ why is it that each time na nagiging negative ako, ayan ka, straight forward to fight and to say to me the right things to do” sambit niya

“babe, iba paren kase diba yung pakiramdam na nagmamahalan tayo na alam nang lahat, proud ako sayo , masaya ako na mahal kita at mahal mo ko, kaya tingin ko, dapat malaman yon ng pamilya ko, ang pagmamahal na tulad nito. Hindi dapat na itinatago , dapat ipinagsisigawan,” sambit ko

“hindi rin tayo dapat matakot, dahil mali ang sinasabe nila na ABNORMAL ANG RELATION na meron tayo, ang relation na tulad nito, ay relation na dapat na ipagmalaki sa iba” sambit ko

Ngumiti siya saken ng pagkatamis tamis
Samakas napanatag ko na ule siya

Ngumiti rin ako sa kanya ng pagkatamis tamis

At sinumulan nanamen ang pagaayos para sa party celebration ni mama..

angel of mine (12)

RJ BULABOS

Nang dumating na ang alas dose ng hapon..

nasa kwarto na kame non ni chris .. kakatapos lang rin namen magayos ng sarili…
ng magring ang telephono..

“yes?” pagsagot ni chris

“ok, we will be there in a minute” sambit pa ni chris

Nang binaba na niya ang telephono.. tumingin siya saken ng nakangiti.. tila walang inaalala.. parang napakanatural lang nito..

Sa tutuo lang? … sa ngiti na inilalabas ko..mas nangingibabaw parin ang kaba sa dibdib ko.. makapangyarihan ang pamilya nila pano kung… panu kung ipilit nila na … na ilayo saken si chris?.. ayokong mawala saken si chris… sa loob ng isang buwan narin nameng pagsasama.. alam ko na sa sarili ko na mahal ko na talaga siya at ayoko nang mawala siya saken

Habang tinutunton namen ang lugar kung san sinabe na sasabay kame sa paglunch ng pinsan ni chris ,, hawak hawak niya ang kamay ko… at isang natural na ngiti ang lumalabas sa kanya

Ako naman ng mga panahon na yon .. nanginginig na ko … takot na takot na ko!!

Tumingin siya saken at tumawa

“bat ka nanginginig?”tanong niya

“natural,, natatakot ako eh” sambit ko

Nasa lobby na kame non… papunta sa kabilang building…

Hinalikan niya ko…

Nasa tapat namen ang ibat ibang guest at mga staff..

Nang matapos ang halik na yon…

“wag kang magalala, pananagutan kita” sambit niya sabay ng isang kindat at ngiti

Ngumiti nalang rin ako .. pansin ko ang pagkatulala ng lahat ng mga tao sa paligid… mga guests at staff na natulala sa dalawang gwapong lalake na naghalikan sa harap nila…. Haha!

Ilan bang lakad at narating namen ang mismong office ng pinsan niya

Nang makapasok kame ron

“insan , and ahmm.. whats your name again?” tanong nito saken

“rj” pagsagot ko

“alright , mr rj, please take a seat” sambit niya sabay ng isang ngiti

Ngumiti rin ako sa kanya.. bago pa man ako umupo … katulad ng date.. inalalayan ako ni chris… hinila ang upuan at inalalayan akong umupo… nakakailang ngayon yung bagay na ganto.. lalo na in a matter na nasa harapan pa namen ang pinsan niya

Malaki ang ngiti sa mga labi ng pinsan ni chris non ng makita ang ginawa ni chris

“so lets start…” sambit niya at pagtingin sa nakatayong attendant

Habang inilalabas ang appetizer

“para naman hindi kabastos bastos.. let me introduce myself properly” sambit nito

“so sa sinabe na nga ni chris kanina… im ms. emee ballatores soledad, my mom and Christian`s dad is related by blood, that makes the both of us cousin`s… mas matanda ako kay chris ng 7 years” sambit niya sabay ng isang ngiti

“eh ikaw?.. would you like to introduce yourself?” tanong pa nito sken

So yon nga… inintroduce ko ang sarili ko

“rj bulabos po… mas matanda po ako kay chris ng 5 years,.. currently working po ako sa isa sa mga companya ng ballatores industries” maikli kong pagsasalita

Nang nailapag na ang appetizer ,, kumuha si ms emee non ng at sinimulan niya ang pagkain
Nagkatinginan kame non ni chris, si chris pansin ko sa mga mata niya na parang gusto niyang tumawa

Nanginginig ako non ng sobra!!!

Nangtumingin saken si emee ngumingiti ngiti ito

“san nga ba kayo nagkakilala nitong pinsan ko?” tanong nito

“actually awkward po eh…” paguumpisa ko

“im listening.” Sambit niya

“and by the way rj.. please wag mo na kong I po…emee nalang” sambit pa niya sabay ng isang matamis na ngiti

Don napanatag na ko

“ahmm alright …emee” sambit ko ng may ngiti

“sa bar kame non unang nagkita … that day ren . kakabreak ko lang sa nobya ko.. I was there sa comfort room.. crying myself out, then suddenly a guy… offered me a tissue” pagkukwento ko sabay ng tingin kay chris

Kita ko sa mga mata non ni emee na parang excited na excited siya to hear almost everything
“at first hindi ko siya pinansen,.. dedma… eh mukang wala pang nandededma sa lalakeng yon.. mukang nainis.. nagtalo pa kame non sabay ng pagwalk out ko… akala ko that was the last time that I will ever saw him” sambit ko

“but eventually, ang companyang pinasukan mo eh kasalukuyang pinamamahalaan niya at sigurado naman ako na ang unang nag first move eh ang pinsan ko mismo” sambit ni emee na siya na mismo ang nagpatuloy ng kwento

Tumingin non si chris kay emee .. isang tingin na parang nagtatanong

“yes chris.. nuon pa man alam ko.. pinsan kita eh… at kakaiba ka sa lahat…” sambit nito ng may ngiti

“you see.. wala naman akong against sa mga taong katulad nyo… actually ang dame ko ngang kaibigan na mga openly gay at tingin ko naman…” pagputol niya

Tahimik

kaba kaba moment to ng buhay namen bilang magkasintahan ni chris non eh!!
“wala itong mali… kahit sino.. may karapatang mahalin man ang kung sino man ang nais nilang mahalin.. love is unto itself a higher law…”

“I do believe in such bible verse`s, pero I don’t believe in such discrimination that the catholic church is saying against gay people….. there`s no such thing as the law of god that you cant love someone with your own heart”

Ngumingiti ngiti siya samen ni chris, napakasarap ngpakiramdam ko non… prang isa sa mga laban namen ni chris bilang magkasintahan ang amin nang napanalo

“pero rj,, hindi ko lang alam ang masasabi dito nila tita… lalo na ng papa ni chris… they have no idea about Christian`s true identity” sambit ni emee ng wala na ang ngiti sa kanyang mga labi

“don’t worry insan… handa kame.. lalaban kame..” matigas na sambit ni chris

Tumungo ako bilang pagsangayon

“well then the both of you must be ready” sambit ni emee
….

angel of mine (11)

CHRISTIAN BALLATORES

Sa bawat araw na dumadaan pakiramdam ko nasa kamay ko ang mundo. Ngayon nalang ule ako nagmahal ng ganto, yung pagmamahal na parang wala nang kulang saken,,, wala na kong hihingiin pa

Araw araw kameng nagkikita sa opisina.. pero wala pa kameng official date ng taong mahal ko… kaya gumawa ako ng plano , inayos ko lahat ng schedule ko, tinanung ko rin siya tungkol sa scheds niya,, pagkakatanda ko araw 1st monthsary namen yon nang natuloy na ang 1st official date namen

“teka! San nga ba kase tayo pupunta?” tanong niya saken

“basta” sambit ko sabay ng isang matamis na ngiti

Sinakay ko siya sa kotse, nagbyahe kame non mula sa paranque hanggang qc , una kase sa plano ko non eh may pupuntahan kameng park

Nang makarating kame ron … bumaba na agad ako pinagbuksan ko siya ng pinto ng kotse at inalalayang makalabas mula rito

“andito na tayo” sambit ko pa sa kanya

“eco park?!” sambit niya

“edi sana sinabe mo nalang saken , ibat ibang lugar pa tuloy hinulaan ko” sambit niya

“nakapunta kana dito?” tanong ko sa kanya

“manila people kame ni jenz ,, kapag trip nameng mag nature tripping mga gantong lugar pinupuntahan namen” pagsagot niya sa tanong ko

“ganon….” Sambit ko na parang nadismaya

Agad naman siyang kumapit sa balikat ko at sinabeng

“babe ? , nakapunta na nga ako dito… pero iba paren ngayon.. kase kasama na kita” sambit niya sabaay ng isang napakatamis na ngiti

Sa mga sinabe niyang yon napangti ako

Gumalaw na ko papunta ng kotse para ilabas yung konting mga gamit na dinala ko
“babe” pagtawag niya saken

“aayusin ko na muna yung entrance naten ,” paalam niya saken,

Tumungo ako bilang pagbigay ng pahintulot

Nang maayos ko na lhat ng gamet, kinuha ko ang kaha ko ng sigarilyo at akmang sisindihan ito, ng biglang may humablot sa stick ng sigarilyo kong yon

Nang lingunin ko, si rj , sa paglingon ko ring yon ay ang mabilis na paghalik niya sa labi ko,, napakasarap ng halik nayon,, romantiko , maalab,, kakaiba,…..

Nang matapos ang halik niyang iyon saken, tumingin siya sa mga mata ko at sinabing

“ayokong mabuhay ng mas matagal kesa sayo,,,” sambit niya

“gusto kong mabuhay ng magkasama tayo” dagdag pa niya at muling paghalik sa aking mga labi

Wala kameng pakeelam sa mga iba pang tao na nandon din.. may mga matang nakatingin pero wala kameng pake…

Ganto kase talaga kapag may mahal ka noh? … yung pakiramdam na parang gusto mong ipagsigawan sa lahat ng tao na.. MAHAL KO TONG TAONG TO..mahal na mahal!

Nang makapasok na kame sa loob.. ibat ibang bagay ang ginawa namen … nag zip line kame.. at habang nakasakay pa kame non sa zip line na yon.. andon yung isisigaw namen ang pangalan ng isat isa at kung gano namen kamahal ang isat isa

“mahal kitaaaaaaaaaa christiaaaaaaaaaaannnnnnnnnnnn” sigaw niya habang nasa zip line

“mahal rin kitaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa rrrrrrrrrrrrrjjjjjjjjjjjjj” sigaw ko rin

Sa bawat daan na daraanan namen hindi maaaring magkalayo ang mga katawan namen.. anjan yung.. lalapet siya saken at siya mismo ang kakapit sa braso ko o minsan naman kakahawakan ko ang kamay niya at lalapit mismo sa kanya

Nag picture taking rin kame,, ibat ibang litrato ang kinuhaan namen sa isat isa,, mga litratong magkasama ang aming mga labi… mga litratong magkadikit ang aming mga kamay ,, ibat ibang litrato,,,

Napakasarap sa pakiramdam… nang dumating na ang alasais

“hay grabe!” sambit niya ng makapasok na siya sa loob ng kotse

“oh bakit? Pagod kana?” tanong ko namn sa kanya

“medyo” pagsagot niya

“wag muna!, may pupuntahan pa tayo eh” sambit ko na siya namang dahilan para tingnan niya ko

“at saan naman?” tanong niya

“secret” sagot ko sa kanya at pagbigay ng isang ngiti

“aahh ganon?” sambit niya at lapit saken para gawaran ako ng isang halik… hindi ko pa non na sstart and kotse kaya wala akong takot baka may mabangga,,

“do you trust me…” tanong ko sa kanya

“yes, take me anywhere.. as long as I have you besde me I know im safe” sambit niya

Inistart ko na ang kotse at diretso na kame sa susunod na lugar,

Isang oras rin ang inabot namen para makarating sa sunod na lugar

Nang makarating kame..

“andito na tayo” sambit ko

Nakikita ko ang tuwa sa kanyang mga mata…

“resort to ng ballatores family diba? … resort nyo?” sambit niya

“a-huh… at dito tayo magpapalipas ng gabe”

Lumabas ako ng kotse at kagaya kanina, pinagbuksan ko siya, at inalalayang makalabas

Tinunton ko ang likod ng kotse para kunin ang mga gamet namen

“hala pano yan!., wala akong dalang extra na damet” sambit niya

“babe don’t worry,, pinaayos ko na kay jenz damet mo,,, kaya yung bag nayon” sabay turo ko sa bag

“andon mga damit mo”

“aahh ganon!? So kakutsaba mo pa dito ang babaeng yon?” sambit niya

“medyo” sambit ko at sabay ngiti

Lumapit siya saken para halikan ako ….pagkatapos ng halik na yon

“I love you babe, so much” sambit ko

“I love you too babe” sambit niya

Bitbit ko ang mga gamet namen ng pumasok kame sa resort

“good evening sir” pagbati samen ng staff

“good evening” pagbalik nameng paggbati


Hanggang sa isang matabang babae na ang lumabas mula sa staff room

“good evening sir chris, nakowh!,, hindi naman po kayo nag sabi na ngayon na pala yung sinasabe nyong pagbisita” sunod sunod at walang hinto nilang pagsasalita

“halina na ho kayo at ako na ho mismo ang maghahatid sa inyong kwarto” sambit nito
Pero bago pa ito gumalaw, tiningnan nito si rj, dalwang nagtatanong na mata ang nakita ko sa kanya

Nang bumaling siya ng tingin saken, nakita niyang nakita ko ang ginagawa niya

Ngumiti siya at bumati kay rj

“good evening po sir”

Ngumiti na lamang si rj

Nang tumalikod ang babaeng yon.. siya namang tingin sken ni rj,,, alam kong nagaalala siya.. nakatatakot

Pero imbis na sabayan ko ang pagaalala niya

Inakbayan ko siya… na siya namang dahilan para lalo kameng pagtinginan ng mga staff na nandon, sa isip isip ko.. ano bang pake nila.. mahal ko tong taong to.. at wala silang pakeelam don!

Nang makarating kame sa kwarto

“babe” sambit ni rj so boses na parang nagaalala

“babe kase—“

“babe don’t worry, nothing bad will happen.. mahal kita,, at gusto kong malaman yon ng lahat,, ayoko nang minamahal kita ng patago.. proud ako na akin ka.. at mahal mo ko..” sambit ko bago pa siya mag salita

Nagging tahimik ang paligid

Lumapit ako sa kama kung san siya nakaupo

Nakayuko siya ng mga panahon na yon

Iniluhod ko ang isa kong paa para makapantay sa pagkakaupo niya, hinawakan ko ang magpabilang pisngi niya at tinapat ito sa mukha ko

“wala silang magagawa saten, ipaglalaban kita kahit ano pang mangyare” sambit ko at hinalikan ko siya

Nagaalab ang halik na yon… unti unti.. napahiga siya sa kamang kinauupuan niya… unti unti ring gumagalaw ako hanggang sa nakapatong na ko sa itaas niya

“ayokong mawala ka saken chris” sambit niya

“hindi ako mawawala sayo” sambit ko

Muli ay hinalikan ko siya

At nang gabi ring yon.. pinagsaluhan namen ang pagmamahal ng isat isa… isang mainit na gabi ang nangyare… isang gabi na pinangako namen sa isat isa… ng magkasama kame sa hirap man o ginahawa

Nang dumating ang umaga

Namulat ang mga mata ng nasa tabi ko si rj

Tulog pa siya nong nagising ako… pinagmamasdan ko siya habang natutulog..
Nasabi ko non sa sarili ko

‘may kasama pala akong angel’ nangumiti ngiti ako sa bagay na yon

Maya maya , napansin kong namumulat mulat na ang kanyang mga mata

“gandang umaga babe” sambit ko at aktong hahalikan ko sana siya

Pero tinakpan niya ng kanyang kamay ang bibig niya

“oh baket?” tanong ko

“bad breath” sambit niya sabay turo niya sa bibig niya
Natawa naman ako don

“babe, kahit ano pang amoy niyan hahalikan ko paren yan” sambit ko at tinanggal ko ang kamay niya sa kanyang labi at hinalikan siya
Nang matapos ang halik na yon

Di siya nagsasalita, mukang hinihintay ang reaction ko

Nginitian ko siya at sinabing

“babe… I can see your imperfections as a perfect thing..mahal na mahal kita at perpekto ka sa paningin ko” sambit ko sa kanya

Ngumiti siya saken

Maya maya nagring ang telephone na nasa table

“yes?” pagsagot ko

“good morning sir,” pagbati ng babae sa kabilang linya

“would you like to have your breakfast in your bed sir?... just tell us what meals do you want and we will fix it for you” sambit ng babae sa kabilang linya

Tinakpan ko ang telephono at tinanong sir j

“what do you want for breakfast?”

“anything” sagot niya

“all right” sambit ko

Binigay ko nalang sa babae lahat ng maisip kong breakfast na pwdeng iakyat
Maya maya pa may kumatok na sa pinto ,,, bihis na kame non ni rj at ready to take a little walk sa resort

Nang maayos na lahat ng kakainin namen at lumabas na ang staff

“ ang dame naman nito?!” sambit ni rj

“sabe mo anything”

“pilosopo ka noh?” smbit niya ng halos matawa tawa narin sa sagot ko

“medyo lang naman” sambit ko sabay ng isang nakakalokong ngiti

“ah ganon” sambit niya at lumapit siya saken.. nakipag bunuan siya saken

nasa kama ako non nakaupo kaya napa higa ako habang nakikipagbuno siya saken,, bisig sa bisig kame, mas malake ang katawa ko kaya mas malakas ako,, kung kanina siya ang nasa taas ngayon napatungan ko na siya … puro tawanan ang namutawi sa kwarto non… halinghing at kasiyahan nameng dalawa
nasa ganun kameng position ng…

“ehem” … sambit ng isang boses na pamilyar saken

Nang lingunin ko to

“hi insan”sambit nito saken

Nabigla naman si rj ng marinig ito at agad na tumayo mula sa pagkakahiga

“insan” sambit ko na halatang nabigla rin

Tuluyang pumasok ang babae sa kwarto namen ni rj

“so.. aren’t you going to hug your precious cousin?” tanong niya ng makarating ito sa harap ko

Niyakap ko siya at pinakilala kay rj

“ahmm insan si rj ….” Pagsisimula ko

Tahimik

“boyfriend ko” sambit ko…

sa narinig niyang yon… pansin ko ang pagtaas ng kilay ng pinsan ko

“ahmm.. rj .. si—“ hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil sa biglang pagsabat ng pinsan ko

“emee… emee ballatores soledad” sambit niya sabay ng abot ng kamay niya, inabot yon ni rj at nakipag kamay

“so … boyfriend…” tingin niya kay rj

Bumaling ang tingin niya saken at sabay sabing

“alam ba to nila tita?” isang madiin na tanong niya

“hindi pa insan” pagsagot ko

Tumango siya

“lets talk about this later,, ill be here for 5 days.. ako na muna kase ang pinamamahala ng buong resort, as if I have a choice to say no… so maybe… mamaya .. sa lunch.,.. magkasabay sabay tayong tatlo” sambit niya sabay ng ngiti at pagtalikod at paglakad palabas ng kwarto

Nagkatinginan lang kame non ni rj… alam kong natatakot siya… lumapit ako sa kanya at hinagkan siya..

“kaya naten to” sambit ko

Nang araw na ren na yon sinubukan pa ren naming ni rj na maging Masaya.. naglakad lakad kame sa bawat sulok ng resort…

Tipong lakad habang magkaholding hands… may mga tumitingin samen, may mga ngiti,,, meron ring mga taong, walang expression pagnakikita kame… at marami rin ang mga taong tila sinisilyaban ng Makita kame

Kahit na nakikita ko siyang ngumingiti alam ko sa loob loob niya andon ang pagaalala,.. at gusto kong mawala yon.. gusto kong patunayan sa kanya na wala siyang dapat ipagalala
Nang makarating kame sa pool…

Kame lang ang nandon, tong pool kase na to nasa bandang likuran ng resort kaya hindi masyadong nararating ng iba pang mga guest

Tinulak ko siya sa pool.. nang nandon na siya ako naman ang patakbong tumalon dito
Nang umahon ako agad ko siyang niyakap

“mahal na mahal kita rj” sambit ko

“mahal na mahal rin kita chris” sambit niya

Magkadikit ang mga ilong namen… ang kamay niyay nasa balikat ko.. at ang kamay koy nakayakap naman sa beywang niya ngiti at tawanan lang kame …sa mga mata niya kita ko ang ligayang nararamdaman niya…. Pakiramdam ko ng mga oras na yon… nasa langit ako…

Kahit alam kong pagkatapos ng ilang oras ay maaaring magsimula na ang mga pagsubok sa aming pagsasama , wala akong pake.. basta kasama namen ang isat isa.. wala akong dapat ikatakot

“hindi ako papayag na mawala ka pa” sambit ko sa kanya

“hindi ako papayag na mawala pa ako sayo” sambit niya at sabay ng ilang mahinang tawa

Halos isang oras rin kame ron… nagpakasaya sa mainit na tubig at paglangoy.. nang mapansin namen ang oras

Mag aalas dose na…..

angel of mine (10)

RJ BULABOS

Kinabukasan

Nasa gitna ako ng paliligo nang marinig ko ang boses non ni jenz

“kapatid anong oras pasok mo?” tanong nito saken

“12 to 8 ako kapatid.. bakit?”pag sagot at pagbalik narin ng tanong ko sa kanya

“aalis ako kapatid mamaya ng 9:30,, may racket ang banda malake lake ren ang kita don” pag sagot naman ni jenz

“cge kapatid, ako nang bahala dito sa bahay”

Nang matapos na ko sa paliligo inayos ko na ang sarili ko 11 na . magbabyahe pa ko.. baka malate na ko nito

Pagdating ko .. parang natural lang ang lahat,, walang kakaiba… ibat ibang natural na tao… mga taong subsob sa trabaho…

pinuntahan ko na agad ang table ko non, iniayos ang mga gamit ko at nagsimula naren sa ibat ibang calls na dumadating

ilan pang mga oras ang lumipas nang may narinig na akong mga boses sa pintuan palang ng hall

“good afternoon po sir”

Mga boses na bumabati….

Sigurado na ko.. si chris

Maya maya pa nakita ko na ang isang lalaking pormal na pormal sa kanyang suot ,

Malaki ang ngiti nito at bumabati rin sa ibat ibang tao na bumabati sa kanya

Tumingin sa kinaroroonan ko ang lalakeng yon… isang matamis na ngiti ang binigay niya saken at kumindat ito..

Natawa na lamang ako sa tinuran nito …

Nang makapasok na siya sa sarili niyang opisina balik narin sa trabaho ang lahat

Natapos ang office hours ko non ng puro calls at pagkilala sa ibat iba pang tao na nandon din sa floor

Nang time ko na non para umuwe, inayos ko na ang mga gamit ko , bago man ako tuluyang lumabas.. tumingin muna ako sa pinto non ni chris

Ngumiti at lumabas patungo sa sakayan

Nasa taxi na ko non nang magring ang phone ko , nang tiningnan ko ang screen naka register na number ay si chris

“hello?”pagsagot ko

“uuwe kana?.. di mo man lang ako hinintay? … may sasabihin pa naman ako sayo” sabi ng lalake sa kabilang linya

“marame ka pang dapat tapusin jan sir…nakita ko po lahat ng papers na nakapile up jan sa table mo” pagsagot ko

“half papers na lang.. natapos ko na kanina pa lahat”pag sagot niya

“oh,, edi tapusin mo na yan”

“ito na nga eh… cge tatawag ule ako mamaya”

“ok.. I’ll wait for your call”

At binaba na nya ang phone

Nang makauwe ako ng bahay,.. andon pa si jenz handang handa narin sa kanyang lakad..

“kapatid.. ayos ba?” tanong ni jenz . tinatanong kung ayos ba ang kanyang suot na damit

“ayos na ayos kapatid… rakistang rakista” sambit ko sabay ng isang mahinang tawa
Tumawa rin si jenz

Dumiretso narin ako non sa kwarto ko para magpalit

Ilang minuto lang.. narinig ko ang pagkatok sa pinto.. inisip ko non na baka kasamahan ni jenz sa raket niya

Pero hindi pala

“kapatidddddd!!!!... prince charming alert!” sigaw niya

Nabigla naman ako…

‘ano raw!’

Agad agad na kong nagbihis ng damit sa sobrang pagmamadali ko para malaman kung sino ang nasa labas .. kung tama ba ang hinala ko… boxers at fit na tshirt lang ang naisuot ko

Paglabas ko ng kwarto.. tinunton ko ang pintuan sa labas… laking gulat ko naman ng sa salas palang andon na ang bisita.. si chris nga!

“wow kapatid… ADONIS? IKAW BAYAN?” sambit ni jenz sabay ng isang malakas na halakhak

Tiningnan ko nang matalim non si jenz.. at lalo pang lumakas ang tawa niya

“anyway!!!... paalis narin naman ako ngayon.. may raket eh…” sambit ni jenz at binitbit na nito ang kanyang mga gamet

Nang nasa pinto na si jenz

“nga pala sir.. hindi po nakain si chris ng chocolates” sambit ni jenz sabay ng isang nakakalokong ngiti

“cge kapatid! Babusshhh… paki video nalang mangyayare ah… panuorin ko bukas!” sambit niya sabay ng isang malakas na halakhak ule at tuluyan nang lumabas ng bahay

Nang makaalis na si jenz

Nakatingin lang saken ni chris pinipigil ang sarili na tumawa

“so ?”sambit ko sa kanya ng may mataray na boses
maya maya huminahon na siya at nagging seryoso na

“hindi ka nakain ng chocolates?” tanong niya saken

“hindi eh.. lalo na yung may mane..or almonds”

“eh cake naman siguro nakain ka?” tanong pa niya ule

“oo naman…” sagot ko

“yon naman pala eh” sambit niya sabay ng isang ngiti

Tumalikod na ko para kumuha ng maliliit na plates at mga fork at knife

Pagbalik ko…

“oh ikaw na magslice niyan ah” sambit niya

“hindi ka marunong magslice noh?” sambit ko

“marunong naman kaya lang tabingi “ sambit niya na medyo nahihiya

Natawa naman ako

So yon nga ako na ang nagslice

Habang nagsslice naman ako… kinalikot niya ang mga cd`s and dvd`s na nasa ilalim ng lamesang yon

Pag balik niya sa maayos na pagupo.. hawak na niya sa kamay niya ang isang bala

THE LOVE OF SIAM

“wow ah” sambit niya sabay ng tingin saken

“eh sa mahilig akong manuod ng mga pampakilig eh” sambit ko

“pwde panuorin naten?” tanong niya saken

“seryoso ka?” pabalik kong tanong sa kanya

Isang matamis na ngiti lang ang binigay niya saken

“ocge” pagsang ayon ko nalang

Sinalang namen ang bala

Habang nag peplay ito siya namang kain namen ng cake

Nang maubos na ang nasa plate namen.. inilapag nalang namen ito sa lamesa

Magkadikit kame na nakaupo sa sofang iyon ni chris

Unti unti napapasandal ang ulo ko sa makisig niyang balikat






Nang tuluyan na kong sumadal… hinawakan niya ang kamay ko… ang nasa scene non ng movie eh yung magkasama na ule ang dalawang pangunahing tauhan

Maya maya narinig kong sinabe niya

“mahal na kita rj”

Napatingala ako at nagkatinginan kame

Muli inulit niya ang mga katagang yon

“maha na kita rj..”

Ngumiti ako…

“mahal na rin kita chris”

Unti unti.. naglapat ang aming mga labi…

Sa gabing yon… nagging opisyal na… kame na ni chris..

Ooppss! Wala pa pong nangyayareng something something!

Simple love kiss… at holding hands palang.. dahil unang una… nirereserve namen yon para sa isat isa… ;)

Sabe nga niya

“hindi naman naten kailangang magmadale.. tayo naman ang may hawak ng oras nateng dalawa… basta ang mahalaga ngayon.. mahal kita at mahal mo ko”

angel of mine (9)

konting batian

amphnes.
@jaejae? ... opo!.. always na po kong magpopost ... para narin sa ikatutuwa ng mga readers na tulad mo.. salamat po :)

guys!... be ready.. cause your el seniorito is on the road of writing...
----------------------------------------------------------------------

CHRISTIAN BALLATORES


Nang araw na yon.. pagkatapos kong maihatid si rj sa sakayan agad narin akong bumalik sa opisina.. pagsunod naren sa kasunduan namen na tatapusin ko lahat ng kailangan kong tapusin sa araw na to

Pagbalik ko ron

“sintia” pagtawag ko sa secretarya ko

“yes sir?” pagbigay pansin naman nito sken

“could you give me some more contact info`s for the applicant named rj bullabos” pagbigay ko ng pabor sa kanya

She gave me a grin , nagtataka na, this is the second time I asked na ibigay niya saken ang contact info ni rj, I didn’t care kung anong iniisip niya

Nginitian ko lang siya

Tumango tango siya at sinabing

“yes sir, right away” pagtalima naman niya sa hiningi kong pabor

Tinungo ko na ang opisina ko,,

Pagkapasok na pagkapasok ko dito, sinumulan ko nang basahin ang lahat ng mga documento at projects na gagawin para sa mismong companya

Ilan pang minuto dumating si sintia

“sir, eto na po yung hinihingi nyong papers”

Lumapit siya sa table ko at inilapag ang ilang papers na naglalaman ng mga information tungkol kay rj

“salamat sintia” sambit ko

“any time sir”

Sabay narin ng pagtalikod niya

Paglabas na paglabas ni sintia , binuksan ko agad ang ang papers, kinuha ang mismong cell no. ni rj at tinawagan ito

“hello?” isang boses ng babae ang sumagot sa kabilang linya,

naaalala ko ang boses na to… itong boses rin nato ang sumagot ng telephono nila

“ahmm si Christian to, tumawag narin ako kanina sa telephono nyo, pwde ba kay rj?”

“wait lang”

At ang sunod ko nang narinig ay mga yapak ng paa

Maya maya, may narinig pa kong boses

“bilisan mo na kaya?! Prince charming mo naghihintay!!” sambit pa ng boses ng babae na kanina rin ay sumagot ng telephono

Natawa nalang ako sa narinig ko,

Maya maya pa

“hello?”

“hello?,musta!”

“hanep ah? … parang hindi mo ko kasama kanina ah?” sambit niya sabay ng isang mahinang tawa

“eh, na… ano eh… namiss kita agad eh,”

“hmm, tapos mo naba kailangan mong tapusin? …like paper jobs?” pagiba niya ng usapan

“hindi pa” diretso kong pagsagot

“mr ballatores, tapusin mo na muna yan… don’t call again, at hindi ko na sasagutin.. and don’t even try to tell me a lie na tapos mo na ang mga obligation mo, i`ve been studying psychology for how many years,” pag utos nanaman niya saken

“ok ok, ito na.. gagawa na”

“good… cge.. talk to you later,…. Bye”sambit niya at pagbaba ng telephono

Nang naibaba na ang telephono agad ko nang sinumulan ang trabaho,

Habang nag tatrabaho ako, naiisip ko na…

swerte narin ako kung sakasakali mapasaken siya
nung una pala ,, alam ko na.. kakaiba siya.. isang tao na talagang magdodomina sa isang tulad ko,

dame niyang karakteristics na dapat ang buong lipunan naten sa ngayon ay may taglay

pursigido
alam ang mga dapat isauna
at higit sa lahat, ang dame niyang mga aral sa buhay na pwde niyang ipamahagi sa ibat ibang mga tao sa paligid niya

ito ang mga taong dapat pagpursigihan, mga taong may magandang maidudulot sa buhay ng sinoman,, sabe nga ng mama nuon..

“siguraduhin mong sa lahat ng oras, ang kabutihan ang siyang iyong lageng lalapitan”

Habang nasa seryoso akong paggawa ng trabaho.. napangingiti ngiti ako.. konti nalang… masisigurado ko nang mahal ko nga siya…

sana lang mahal rin niya ko… sana lang.. mabigyan niya ko ng pagasang maging kame…

kung magkataon.. ngayon nalang ule ako magmamahal ng ganto,… magmamahal ng tama…

handa na ko… handang handa na…