RJ BULLABOS
Kinaumagahan
Bumaba ako sa salas ng inuupahan naming bahay ni jenz
“gandang umaga”bati ko sa kanya
“kapatid, mas maganda kapa sa umaga!” sabay bonggang ngiti niya
“loka loka ka talaga” sambit ko ng nakangiti
“oh bilis na kapatid, habang mainit pa ang coffee!”
Ganto ang halos araw araw na routine ng buhay namen, salitan kame sa pagluluto ng food for the day… nasira lang ang routine namen ng nagpakaseryoso ako ng todo sa hule kong nobya.. pero ngayon back to normal na ang routine
Habang iniinom ng kape
“nga pala kapatid, may tumawag dito kanina eh…..”
“oh? Sino raw?”
“christian ballatores raw? …”sambit niya
Napangiti naman ako ng narinig ko ang pangalan niya…
Tumingin saken ni jenz at sinabing
“wwwuuussshhhu! … syota mo kapatid?, imperness ang hot ng boses” sabay halakhak niya
“sira ! hindi noh! .. boss yon sa companya na pinasukan ko”
“cge ikaila mo pa!” pagpilit ni jenz at sabay ng isang malakas na halakhak
“sira ka talaga!... oh ano nga ba raw ang kailangan?”
“ayon pinapabalik ka raw sa opisina.. miss kana ng iyong prince charming” sambit niya at isa pang malakas na halakhak
“anong oras naman raw?”
“after lunch kapatid”
Nagisip isip ako ‘matatanggap kaya ako?’
“kapatid!, sa galing mo sa pagtatrabaho at sipag, for sure matatanggap ka”,, ganyan si jenz, basang basa niyan ang bawat galaw at iniisip ko…
“good luck kapatid!”
Ng dumating ang tanghale nagayos na agad ako at preskong presko at pumunta ng opisina
Pag dating ko don, ang dame pang ibang applicant
May isang babae na lumapit saken, sekretarya niya yata
“excuse me sir?, are you mr, rj bullabos?” paninigurado niya
“yes I am” pagsagot ko
“hinihintay kapo ni sir sa kabilang opisina, ang iba rin pong applicants na qualified for
the job eh nandon na rin po” pagbigay niya ng impormasyon saken
“ahh ganon ba”
“sumunod po kayo saken” sambit ng babae
Sinundan ko siya hanggang sa marating namen ang parang isang meeting hall
Nangmakapasok kame.. all eyes on me ,SHET!
“mr bullabos, take a seat” narinig kong sambit ni chris
Sobrang gwapo at propesional ng dating niya sa suot niyang white cream colored slacks at dark blue long sleeved polo and a tie of black, and a well comb dark hair
Ngumiti ako sa lahat ,at diniretso ang upuan na maaari kong upuann
Tahimik
Ilan pang minuto
“magandang hapon sa lahat, hindi na naman siguro lingid sa kaalaman nyo na ang pwesto sa companya na to na nais nyong mapasainyo ay nakuha nyo na” sambit ni chris ng may ngiti sa labi
Pagsambit niya non.. binigay ng seckretarya niya ang mga papel na nagsasabi ng skeds at mga dagdag na obligation namen
“uulitin ko… congratulations ho sa lahat at magandang araw” sambit ni chris
Nag tayuan na ang lahat upang lumabas, natagalan lang ako ng konte para ayusin sa bag ko ang mga papers na pinamigay ,nang matapos ko yon tumayo na ako at lumabas, nasa pintuan na ko ng biglang
“mr bulabos,”
Nilingon ko ang boses na yon,
“yes?”
“pinapatawag po ni sir sa opisina niya”sambit ng babae na kanina lang ay nagturo rin saken papunta sa hall na to
Muli sinundan ko ang babaeng yon patungo sa opisina ni chris, pagdating ko don,
“may I invite you? May bago raw kaseng bukas na restau jan sa baba eh, gusto ko sanang subukan kaya lang.Magisa ako.Baka pwde mo kong samahan?” diretchahan niyang pagimbita sabay ng isang malambing na ngiti
“Hmmmm”
“please?, treat ko” dagdag pa niya mapa oo lang ako
Natawa nalang ako, kabisado ko na ang mga gantong uri ng tao eh… yung tipong.. gagawa at gagawa ng paraan makuha lang ang gusto nila
“may magagawa paba ko?” sambit ko.. hudyat na rin ng pagsama ko sa kanya
“ayos!" sambit niya at bigla narin siyang tumayo at nagayos ng mga gamit niya
Maya maya pa nilalakad na namen ng sabay ang daan patungo sa sinasabi niyang bagong bukas na restaurant, nang makarating kame ron… umorder na agad kame ng makakaen
Habang naghihintay sa order
Casual na paguusap lang kame, yung tipong biruan… tipong tamang tawanan lang, hanggang sa mapunta na sa kung ano ano ang usapan
“alam mo rj, you look hot,” he said, out of the blue, he just said that
Natawa nalang ako, ewan ko ba kung anong kailangan ng taong to saken,, pero his doing a lot of favor to me, at alam ko naman na sa mundong to, nothings for free
Nang dumating ang order namen, same paren sa kanina tawanan, kung ano anong pinaguusapan
Nang matapos na kame , he called the waiter at nagsabi na bill out na kame nang dumating yung bill
Ako ang kumuha,
“oh? Treat ko to diba?”sabi niya
“dala ko kase wallet ko ngayon eh” sabi ko sa kanya
At kasabay non ang isang na halakhak
At that time its almost 2pm in the afternoon…
“so I think I better go now, at ikaw, kailangan mo nang bumalik sa opisina” sambit ko sa kanya
“oh no no no , jan ka nagkakamali” sambit niya sabay ng isang nakakalokong ngiti
“huh?”
“I want the both of us to watch a movie” sabe niya out of nowhere
This time talagang tumaas na ang kilay ko,
“alright mr ballatores , cards on the table right now!” I said ng mahinahon naman syempre
“i know na spoiled brat ka, ok?... and look, hindi ako tanga para hindi mahalata ang mga bagay bagay, ngayon palang mr ballatores sasabihin ko na sayo.. wala tayong chansa, I WONT GO WITH SOMEONE WHO JUST EVENTUALLY WANTS ME,,, “ inayos ko ang sarili ko at akmang patayo na ko ng
“I just need some time to understand myself, naguguluhan ako sa nararamdaman ko sayo rj, a-ano, kase,ganto yon… kakakilala ko palang sayo, hindi ko alam,!!!.... Im just asking na sana bigyan mo ko ng chance na alamin tong nararamdaman ko ng kasama ka” yan ang mga salitang sinabe niya , seryoso ang mukha niya non… kakaiba sa taong una kong nakilala
“maybe some other time , marame kang dapat tapusin sa opisina”
“I could leave it all” walang patumpik tumpik na sinabe niya
“no, chris, hindi ka dapat nag aaksaya ng oras, you have to do every progressive things na magagawa mo sa buhay mo, hindi pwdeng puro nalang saya, you have to be serious and get your life straight”
“I don’t need to work hard, nakikita mo naman diba? … I have everything that life can offer me”
Ang hangin din niya noh? Gosh!! Maloloka ako sa lalakeng to!!
I seated myself comfortably sa upuan and talked to him seriously
“chris, hindi sa lahat ng oras nasa taas ka,,, kapag dumating ang panahon na nasa baba kana… pano ka makakaahon kung ang alam mo lang ay puro sarap?”
Wala na siyang sinabe pa non, naka tungo na lang siya
Napaka childish , ilang taon na ba tong nasa harap ko? Gosh para siyang highschool student!
“ill be going, see you tomorrow,, ok?” ang sambit ko sa kanya
Nang tumayo na ko
“pwde bang ihatid nalang kita sa inyo?”
“hindi na… pero, you could walk me sa sakayan”
He looked at me, his eyes grew big and I could see his smile…. I smiled at him and we started walking papunta ng sakayan…
Thursday, December 29, 2011
Monday, December 26, 2011
angel of mine (7)
CHRISTIAN BALLATORES
“where have you been ?”tanong ng mama pagdating ko sa bahay
Nang mga oras na to parang nasa ecstacy ako, ewan ko ba sa sarili ko , tuwang tuwa ako na nakasama ko siya,
Dirediretso lang ako non, parang walang narinig mula kay mama
“chris, kinakausap kita”
“huh?”
“ayos ka lang ba? Parang wala ka sa sarili mo,”
“ayos lang ma,”pagsagot ko
“ok?... sabe ng secretary mo, umalis kana raw at hindi kana bumalik sa office? Ano bang nangyare?”pagtatanung ni mama
“I just had some headache ma , kaya I dicided na umuwe”pagpapaliwanag ko
“ahh cge cge, aalis kame ng papa mo, enjoy your night ha”sambit ni mama sabay ng pagtalikod patungo sa pinto
Tumalikod narin ako patungo sa kitchen,
“oh, gusto mo bang kumaen?”pagtatanong ni manang
“hindi na po manang, iinom lang ako ng tubig”
“ parang may kakaiba sayo ah?”sambit ni manang ng nakangiti
“huh?... wala ah”pagkakaila ko
Ang hirap kaseng itago yung mga kakaibang ngiti na meron ako eh, eh itong si manang simula bata ako kasama ko to, kaya alam na alam nito ang mga bagay bagay na tungkol saken
“talaga?, sigurado kaba?”
“manang naman, mangungulit paba?”
“naninigurado lang, malay ko ba kung may napupusuan ka nanaman”sabay tingin niya saken at ngiti
“napupusuan manang?,, wala ah,”
Ng mga oras na to, gulo pa ko eh, hindi ko pa maintindihan ang mga nararamdaman ko, oo nga nagkaron na ko ng mga seryosong karelasyon non, pero itong nangyayare ngayon kakaiba eh, basta, hindi pa ko sigurado ng mga oras na to
At dahil hindi pa ko sigurado, hindi ako papasok sa mga kung ano anong pagpapasya
Unang una, ayokong magmadale, ayokong pasukin ang isang bagay ng hindi ako sigurado, lalo na sa pagibig, ayokong makasakit, at ayoko ring masaktan
Sisiguraduhin ko muna bago ko pasukin
“osige sabe mo eh, balita mo nalang saken iho kapag nabingwit mo na ah?”sambit ni manang na parang nangaasar pa
Natawa nalang ako sa sinabe niyang yon,
‘ nako!, kung malaman nyo lang to magwawala ang buong pamilya hahaha! ‘
Yan ang nasa isip ko nong mga panahon nayon, kase, unang una, hindi pa nila alam na ganto ako, na isa akong,,,,, bakla
Ingat na ingat rin kasi akong hindi nila mahalata hehe
Pagkainom ko non ng tubig umakyat na agad ako at pumasok sa kwarto ko
Nagbihis at humiga,
Halos papikit na mata ko non ng mag ring ang phone ko
Ang secretary ko tumatawag,
I answered the phone
“sir good evening po, sorry sa istorbo, tatanong ko lang po yung papers ng mga new applicants naten, should I prepare it all for you for tomorrow?” she asked
“yes, prepare it all, and umm,, ifax mo saken yung information paper for the applicant named , RJ BULABOS, “ sagot at pagutos ko na ren
“yes sir, right away”
“where have you been ?”tanong ng mama pagdating ko sa bahay
Nang mga oras na to parang nasa ecstacy ako, ewan ko ba sa sarili ko , tuwang tuwa ako na nakasama ko siya,
Dirediretso lang ako non, parang walang narinig mula kay mama
“chris, kinakausap kita”
“huh?”
“ayos ka lang ba? Parang wala ka sa sarili mo,”
“ayos lang ma,”pagsagot ko
“ok?... sabe ng secretary mo, umalis kana raw at hindi kana bumalik sa office? Ano bang nangyare?”pagtatanung ni mama
“I just had some headache ma , kaya I dicided na umuwe”pagpapaliwanag ko
“ahh cge cge, aalis kame ng papa mo, enjoy your night ha”sambit ni mama sabay ng pagtalikod patungo sa pinto
Tumalikod narin ako patungo sa kitchen,
“oh, gusto mo bang kumaen?”pagtatanong ni manang
“hindi na po manang, iinom lang ako ng tubig”
“ parang may kakaiba sayo ah?”sambit ni manang ng nakangiti
“huh?... wala ah”pagkakaila ko
Ang hirap kaseng itago yung mga kakaibang ngiti na meron ako eh, eh itong si manang simula bata ako kasama ko to, kaya alam na alam nito ang mga bagay bagay na tungkol saken
“talaga?, sigurado kaba?”
“manang naman, mangungulit paba?”
“naninigurado lang, malay ko ba kung may napupusuan ka nanaman”sabay tingin niya saken at ngiti
“napupusuan manang?,, wala ah,”
Ng mga oras na to, gulo pa ko eh, hindi ko pa maintindihan ang mga nararamdaman ko, oo nga nagkaron na ko ng mga seryosong karelasyon non, pero itong nangyayare ngayon kakaiba eh, basta, hindi pa ko sigurado ng mga oras na to
At dahil hindi pa ko sigurado, hindi ako papasok sa mga kung ano anong pagpapasya
Unang una, ayokong magmadale, ayokong pasukin ang isang bagay ng hindi ako sigurado, lalo na sa pagibig, ayokong makasakit, at ayoko ring masaktan
Sisiguraduhin ko muna bago ko pasukin
“osige sabe mo eh, balita mo nalang saken iho kapag nabingwit mo na ah?”sambit ni manang na parang nangaasar pa
Natawa nalang ako sa sinabe niyang yon,
‘ nako!, kung malaman nyo lang to magwawala ang buong pamilya hahaha! ‘
Yan ang nasa isip ko nong mga panahon nayon, kase, unang una, hindi pa nila alam na ganto ako, na isa akong,,,,, bakla
Ingat na ingat rin kasi akong hindi nila mahalata hehe
Pagkainom ko non ng tubig umakyat na agad ako at pumasok sa kwarto ko
Nagbihis at humiga,
Halos papikit na mata ko non ng mag ring ang phone ko
Ang secretary ko tumatawag,
I answered the phone
“sir good evening po, sorry sa istorbo, tatanong ko lang po yung papers ng mga new applicants naten, should I prepare it all for you for tomorrow?” she asked
“yes, prepare it all, and umm,, ifax mo saken yung information paper for the applicant named , RJ BULABOS, “ sagot at pagutos ko na ren
“yes sir, right away”
Thursday, December 15, 2011
angel of mine (6)
RJ BULLABOS
Nang makauwe ako ng bahay ng gabeng yon
Di ko maintindihan ang sarili ko, alam nyo yung feeling ng.. I cant stop smiling,
imagine, nung una, inis na inis ako sa taong yon, I didn’t even imagine myself having fun with him
Pero nang malapit nang matapos ang araw , ayon napangiti at na patawa pa niya ko
Awkward isnt?
Inisip ko nalang na , siguro nga, ive been bias sa paghusga sa kanya
Nang gabeng yon nasa bintana ako, nakatulala at ngumingiti ngiti
“nakanaks kapatid, laki ng ngiti naten ah” sambit ni jenz
Si jenz ay isa sa mga matatalik kong kaibigan, simula nung nailipat ako sa suspisyo , siya na ang nakalaro, nakasama, at nakaramay ko
Hinarap ko siya ng nakangiti paren
“aba aba?, inlove ka ?” sabay tawa ng loka
Binatukan ko siya at sinabing
“loka ka talaga, hindi , naisip ko lang noh, hindi talaga sapat ang first impression para lang makilala ang isang tao” sabay tingin ko sa langit
“ay … binatukan mo na ko nag emote kapa” sambit ni jenz
Natawa nalng ako sa kanya
“pero , ano ba talagang meron!”pangungulit ni jenz
“kase ganto, may nakilala akong isang tao, nung una, para kameng asot pusa, iba kase ang first impression ko sa kanya eh, kaya yon, pero sa hule, he was the first person to help me”
“ahh so sa una, talagang negative kayo? Tapos sa hule ok na?... alam mo rj saludo ako sayo jan eh. Mas matimbang sayo yung mga magagandang pang yayare kesa don sa negative things”
Ngumiti ako , totoo naman kase ang sinabe ni jenz, kung titingnan ko lang kase ang mga panget na bagay? … walang magandang mangyayare saken
“at dagdag ko pa rj, sa diname dame na ng problema na dumaan, di man lang kita nakitang umiiyak, o maski man humagulgol”sambit ni jenz, sa seryosong mukha
“yan kaparin oh, nakangiti,”dagdag pa ni jenz
“oh nagseryoso ka naman bigla?”
“di nga, tanong ko nga rj, umiiyak kapaba?”tanong niya
“oo naman, alam mo kase jenz, hindi ko pinapakita, pero umiiyak pa ko, kahit sino naman siguro, kapag nasaktan , o nahihirapan umiiyak rin, mahirap nang kimkimin lahat ng saket, kase kapag napuno, sumasabog”sambit ko
“at alam mo, kapag nailabas na naten yung mga sakit at pagod , we will be more wiser , and stronger , magkakaron na tayo ng lakas para lumaban, para abutin di lang ang mataas, kundi ang pinaka mataas”dagdag ko pa
yinakap ako ni jenz
“kayang kaya mo talaga lahat, alam mo rj, isa ka talaga sa nagbibigay strength saken, idol kita friend!!”
Sambit niya habang nakangiti
Habang kayakap niya ko
Sinambit niya ang mga salitang ito
“sana friend mahanap mo na talaga ang mga kulang sayo”
“sana nga”
Nang makauwe ako ng bahay ng gabeng yon
Di ko maintindihan ang sarili ko, alam nyo yung feeling ng.. I cant stop smiling,
imagine, nung una, inis na inis ako sa taong yon, I didn’t even imagine myself having fun with him
Pero nang malapit nang matapos ang araw , ayon napangiti at na patawa pa niya ko
Awkward isnt?
Inisip ko nalang na , siguro nga, ive been bias sa paghusga sa kanya
Nang gabeng yon nasa bintana ako, nakatulala at ngumingiti ngiti
“nakanaks kapatid, laki ng ngiti naten ah” sambit ni jenz
Si jenz ay isa sa mga matatalik kong kaibigan, simula nung nailipat ako sa suspisyo , siya na ang nakalaro, nakasama, at nakaramay ko
Hinarap ko siya ng nakangiti paren
“aba aba?, inlove ka ?” sabay tawa ng loka
Binatukan ko siya at sinabing
“loka ka talaga, hindi , naisip ko lang noh, hindi talaga sapat ang first impression para lang makilala ang isang tao” sabay tingin ko sa langit
“ay … binatukan mo na ko nag emote kapa” sambit ni jenz
Natawa nalng ako sa kanya
“pero , ano ba talagang meron!”pangungulit ni jenz
“kase ganto, may nakilala akong isang tao, nung una, para kameng asot pusa, iba kase ang first impression ko sa kanya eh, kaya yon, pero sa hule, he was the first person to help me”
“ahh so sa una, talagang negative kayo? Tapos sa hule ok na?... alam mo rj saludo ako sayo jan eh. Mas matimbang sayo yung mga magagandang pang yayare kesa don sa negative things”
Ngumiti ako , totoo naman kase ang sinabe ni jenz, kung titingnan ko lang kase ang mga panget na bagay? … walang magandang mangyayare saken
“at dagdag ko pa rj, sa diname dame na ng problema na dumaan, di man lang kita nakitang umiiyak, o maski man humagulgol”sambit ni jenz, sa seryosong mukha
“yan kaparin oh, nakangiti,”dagdag pa ni jenz
“oh nagseryoso ka naman bigla?”
“di nga, tanong ko nga rj, umiiyak kapaba?”tanong niya
“oo naman, alam mo kase jenz, hindi ko pinapakita, pero umiiyak pa ko, kahit sino naman siguro, kapag nasaktan , o nahihirapan umiiyak rin, mahirap nang kimkimin lahat ng saket, kase kapag napuno, sumasabog”sambit ko
“at alam mo, kapag nailabas na naten yung mga sakit at pagod , we will be more wiser , and stronger , magkakaron na tayo ng lakas para lumaban, para abutin di lang ang mataas, kundi ang pinaka mataas”dagdag ko pa
yinakap ako ni jenz
“kayang kaya mo talaga lahat, alam mo rj, isa ka talaga sa nagbibigay strength saken, idol kita friend!!”
Sambit niya habang nakangiti
Habang kayakap niya ko
Sinambit niya ang mga salitang ito
“sana friend mahanap mo na talaga ang mga kulang sayo”
“sana nga”
angel of mine (5)
CHRISTIAN BALLATORES
Samakas breaktime
nagenjoy ako ng sobra sa office hahah!
So dahil breaktime nga, bumaba ako sa groundfloor, ang company kase namen sa labas, mall na agad so it means na ilang lakad lang may mga restaurant na
So yon nga..
When I entered the restau, same as before,
pagkaupo na pagkaupo ko, di naman sinasadya , (o malay ko bang sadya ng tadhana)
nahagip ng tingin ko ang isang pamilyar na lalake sa kabilang table lang, at first hinayaan ko lang. hindi naman kase ganon ka kapal ang muka ko na perket ba namumukaan ko eh, lalapitan ko na at babatiin..,
So yon I ordered food,
Habang nakain ako,I heard a little noise ,
Like someone is pleading, saying sorry basta
nung nilingon ko, yung lalakeng nasa kabilang table
Pinakinggan ko ng mabute.. aba mukang nawawala raw ang wallet , by then nilongon ko na talaga ng todo laking gulat ko, si Mr. bulabos pala
ewan ko sa sarili ko, pero parang may isang malakas na force na nagsasabi saking.. stand up ,puntahan mo yon.
So yon nga, tumayo ako,, sakto namang pagtayo ko, may isang kantang pamilyar saken.. isang kantang naging parte na ng buhay ko
Habang papalapit ako non sa kinaroroonan ni mr bulabos parang napaka gaan ng pakiramdam ko , I feel like everything around me is perfect, papalapit palang ako sa kanya non ,.
Nang tuluyan na kong nakalapit don , perfect ang feeling ko, I looked at him, and he stared at me I cant understand it,
The next thing I knew I was speaking
“how much is it?” matigas kong tanong sa manager
Nakatulala lang saken non si mr. bulabos, the girl gave me the receipt pati narin ang receipt ko kinuha ko na at binayaran... I cant understand parang hindi ako ang gumagalaw, pagkatapos kong bayaran, I grabbed mr bulabos at lumabas na kame sa restau still the music was playing
“I look at you, lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm gonna love you boy you are so fine
Angel of Mine"
Nang nasa labas na kame ng restau
“teka nasasaktan ako, masyado naman yatang higpit ng hawak mo saken” sambit ni mr bulabos ng makalabas na kame
“ano bang pumasok sa kokote mo at pumasok ka sa isang restaurant ng wala kang dalang pera”, matigas kong sambit sa kanya
Kita ko ang pamumula ng mga pisngi niya, tila yata nainsulto ko, nong nakita ko yong ganong itsura niya, hindi ako natakot eh. Instead , parang nahabag pa ko sa mga sinabe ko
“mr ballatores , nawawala ang wallet ko , hindi ako tanga para pasukin ang isang restau na alam kong wala akong dala” matigas na sambit saken ni bulabos
“at teka nga , alam mo, kanina kapa sa interview eh , kala mo di ko pansen?!”
Sa oras na to iba na talaga tono ng boses niya
“kung tingin mo tanga ako, pwes nagkakamali ka, may utak rin naman ho ako, tao rin ho ako” matigas niyang sambit
At lumakad na siyang palayo mula sa kinatatayuan ko,
At Ako iniwan niyang nakatanga,
Hays alam nyo ba yung pakiramdam ng.. ikaw na nga tong tumulong, ikaw na nga tong nag mala saket, ikaw pa tong masama hays
So yon. Dahil naren sa nangyare nawalan na ko ng ganang pumasok sa opisina, kaya tinawagan ko nalang ang secretary ko , madali lang saken yon., anak ako ng may-are,,, mahirap magtrabaho kapag di na maganda pakiramdam mo
Nong natawagan ko, pumunta ako ng parking lot para kunin ang kotse ko, nong palabas naman ako ng parking lot, nakita ko si mr bullabos nakatayo sa waiting shed,
Naisip ko,
‘since may kasalanan naman ako dito, cge ill just give him a ride , sana naman mapapayag ko’
Pinarada ko sa tapat mismo ng waiting shed ang kotse, at lumabas ako,
“sinusundan mo ba talaga ako mr. ballatores!” galit na sabi niya
“hey look, kasalanan ko na, let me make it up to you.. ill give you a ride”
“I don’t need it,” ma pride yang sinabe
“nawalan ka ng wallet, at sa tingin ko nandon lahat ng pera mo… so im offering you a ride, pumayag kana, kesa naman maglakad kapa” pagpilit ko sa kanya
Maya maya biglang dumilim ang kalangitan, pati ba naman kalikasan kakampi ko eh haha!
“uulan pa yata” dagdag ko pa
“bakit mo ginagawa to? … tinulungan mo na ko sa restaurant kanina.. and now you want to give me a ride, you don’t even know me”
“actually tanong ko rin sa sarili ko yan” sagot ko
Napatingin siya saken… nagtapat ang mga mata namen, ngumiti lang ako sa kanya at ngumiti nalang rin siya sken
Hindi ko maintindihan, pero ibang iba talaga yung pakiramdam ko eh. Hndi ko maipaliwanag, iba siya… ive encountered different persons pero ngayon lang ako nakaencounter ng tulad niya,sa ngiti niyang binigay,di lng hudyat yon ng pagpayag niya, hudyat naren yon ng pagsisimula namen bilang magkaibigan
So I gave him a ride,, on the way sa bahay nila, puro kame sharing pagpapakilala sa isat isa, ibang iba ang mundo niya sa mundong ginagalawan ko,
“your too happy enjoying your life, at ako, namomoblema sa future ko” katagang mga sinabe niya ng nakangiti, pero alam ko talagang malaking problema sa kanya ang future niya…
I opened the radio , syempre sa favorite station ko.
Tahimik
Hanggang sa nakita ko siyang ngumingiti
“oh? Ngiting ngiti ka jan ah?” pagbigay pansin ko sa kanya
“hmm, don’t tell me, nakikinig karen kay papa jack?” tanong niya saken
“aba syempre, idol ko yan eh” sagot ko
“so we do have something in common mr ballatores”
Tumingin ako sa kaniya.. nakangiti siya saken ganon rin naman ako sa kanya
Tahimik nalang kame non malapit lapit narin kase sa lugar nila
Hanggang sa pinatugtog ang isang kanta ng radio station na yon
“oh! I love that song,” he said
Then he started singing it
“You came into my life sent from above When I lost all hope boy, you showed me love I'm checkin' for ya, boy you're right on time Angel of Mine”
Natawa tawa nalang ako sa kanya, may ibang parte na wala siya sa tono
“so you know that song?” tanong ko sa kanya ng nakangiti
“I know that song?! … I love that song!”pagbigay emphasize niya pa sa pagkagusto niya sa kantang yon
Nagtatawanan nalang kame
Maya maya,
“chris, jan nalang ako sa kanto”he said
Nabigla naman ako sa pagtawag niya saken
He looked at me at mukang nahalata niya ang pagkabigla ko
“opps. Sorry, mr ballatores jan nalang po ako sa kanto”pagbawi niya sa tinawag niya sken kanina
Natawa naman ako sa inasal niya
And I said
“ayos lang rj, call me chris if that’s what you want” and smiled at him
“ok, tnx for the ride chris, see you around” he said and hop out the car
I turned the car, sa paalis kong yon I still can see his smile waving for me….
Samakas breaktime
nagenjoy ako ng sobra sa office hahah!
So dahil breaktime nga, bumaba ako sa groundfloor, ang company kase namen sa labas, mall na agad so it means na ilang lakad lang may mga restaurant na
So yon nga..
When I entered the restau, same as before,
pagkaupo na pagkaupo ko, di naman sinasadya , (o malay ko bang sadya ng tadhana)
nahagip ng tingin ko ang isang pamilyar na lalake sa kabilang table lang, at first hinayaan ko lang. hindi naman kase ganon ka kapal ang muka ko na perket ba namumukaan ko eh, lalapitan ko na at babatiin..,
So yon I ordered food,
Habang nakain ako,I heard a little noise ,
Like someone is pleading, saying sorry basta
nung nilingon ko, yung lalakeng nasa kabilang table
Pinakinggan ko ng mabute.. aba mukang nawawala raw ang wallet , by then nilongon ko na talaga ng todo laking gulat ko, si Mr. bulabos pala
ewan ko sa sarili ko, pero parang may isang malakas na force na nagsasabi saking.. stand up ,puntahan mo yon.
So yon nga, tumayo ako,, sakto namang pagtayo ko, may isang kantang pamilyar saken.. isang kantang naging parte na ng buhay ko
Habang papalapit ako non sa kinaroroonan ni mr bulabos parang napaka gaan ng pakiramdam ko , I feel like everything around me is perfect, papalapit palang ako sa kanya non ,.
Nang tuluyan na kong nakalapit don , perfect ang feeling ko, I looked at him, and he stared at me I cant understand it,
The next thing I knew I was speaking
“how much is it?” matigas kong tanong sa manager
Nakatulala lang saken non si mr. bulabos, the girl gave me the receipt pati narin ang receipt ko kinuha ko na at binayaran... I cant understand parang hindi ako ang gumagalaw, pagkatapos kong bayaran, I grabbed mr bulabos at lumabas na kame sa restau still the music was playing
“I look at you, lookin' at me
Now I know why they say the best things are free
I'm gonna love you boy you are so fine
Angel of Mine"
Nang nasa labas na kame ng restau
“teka nasasaktan ako, masyado naman yatang higpit ng hawak mo saken” sambit ni mr bulabos ng makalabas na kame
“ano bang pumasok sa kokote mo at pumasok ka sa isang restaurant ng wala kang dalang pera”, matigas kong sambit sa kanya
Kita ko ang pamumula ng mga pisngi niya, tila yata nainsulto ko, nong nakita ko yong ganong itsura niya, hindi ako natakot eh. Instead , parang nahabag pa ko sa mga sinabe ko
“mr ballatores , nawawala ang wallet ko , hindi ako tanga para pasukin ang isang restau na alam kong wala akong dala” matigas na sambit saken ni bulabos
“at teka nga , alam mo, kanina kapa sa interview eh , kala mo di ko pansen?!”
Sa oras na to iba na talaga tono ng boses niya
“kung tingin mo tanga ako, pwes nagkakamali ka, may utak rin naman ho ako, tao rin ho ako” matigas niyang sambit
At lumakad na siyang palayo mula sa kinatatayuan ko,
At Ako iniwan niyang nakatanga,
Hays alam nyo ba yung pakiramdam ng.. ikaw na nga tong tumulong, ikaw na nga tong nag mala saket, ikaw pa tong masama hays
So yon. Dahil naren sa nangyare nawalan na ko ng ganang pumasok sa opisina, kaya tinawagan ko nalang ang secretary ko , madali lang saken yon., anak ako ng may-are,,, mahirap magtrabaho kapag di na maganda pakiramdam mo
Nong natawagan ko, pumunta ako ng parking lot para kunin ang kotse ko, nong palabas naman ako ng parking lot, nakita ko si mr bullabos nakatayo sa waiting shed,
Naisip ko,
‘since may kasalanan naman ako dito, cge ill just give him a ride , sana naman mapapayag ko’
Pinarada ko sa tapat mismo ng waiting shed ang kotse, at lumabas ako,
“sinusundan mo ba talaga ako mr. ballatores!” galit na sabi niya
“hey look, kasalanan ko na, let me make it up to you.. ill give you a ride”
“I don’t need it,” ma pride yang sinabe
“nawalan ka ng wallet, at sa tingin ko nandon lahat ng pera mo… so im offering you a ride, pumayag kana, kesa naman maglakad kapa” pagpilit ko sa kanya
Maya maya biglang dumilim ang kalangitan, pati ba naman kalikasan kakampi ko eh haha!
“uulan pa yata” dagdag ko pa
“bakit mo ginagawa to? … tinulungan mo na ko sa restaurant kanina.. and now you want to give me a ride, you don’t even know me”
“actually tanong ko rin sa sarili ko yan” sagot ko
Napatingin siya saken… nagtapat ang mga mata namen, ngumiti lang ako sa kanya at ngumiti nalang rin siya sken
Hindi ko maintindihan, pero ibang iba talaga yung pakiramdam ko eh. Hndi ko maipaliwanag, iba siya… ive encountered different persons pero ngayon lang ako nakaencounter ng tulad niya,sa ngiti niyang binigay,di lng hudyat yon ng pagpayag niya, hudyat naren yon ng pagsisimula namen bilang magkaibigan
So I gave him a ride,, on the way sa bahay nila, puro kame sharing pagpapakilala sa isat isa, ibang iba ang mundo niya sa mundong ginagalawan ko,
“your too happy enjoying your life, at ako, namomoblema sa future ko” katagang mga sinabe niya ng nakangiti, pero alam ko talagang malaking problema sa kanya ang future niya…
I opened the radio , syempre sa favorite station ko.
Tahimik
Hanggang sa nakita ko siyang ngumingiti
“oh? Ngiting ngiti ka jan ah?” pagbigay pansin ko sa kanya
“hmm, don’t tell me, nakikinig karen kay papa jack?” tanong niya saken
“aba syempre, idol ko yan eh” sagot ko
“so we do have something in common mr ballatores”
Tumingin ako sa kaniya.. nakangiti siya saken ganon rin naman ako sa kanya
Tahimik nalang kame non malapit lapit narin kase sa lugar nila
Hanggang sa pinatugtog ang isang kanta ng radio station na yon
“oh! I love that song,” he said
Then he started singing it
“You came into my life sent from above When I lost all hope boy, you showed me love I'm checkin' for ya, boy you're right on time Angel of Mine”
Natawa tawa nalang ako sa kanya, may ibang parte na wala siya sa tono
“so you know that song?” tanong ko sa kanya ng nakangiti
“I know that song?! … I love that song!”pagbigay emphasize niya pa sa pagkagusto niya sa kantang yon
Nagtatawanan nalang kame
Maya maya,
“chris, jan nalang ako sa kanto”he said
Nabigla naman ako sa pagtawag niya saken
He looked at me at mukang nahalata niya ang pagkabigla ko
“opps. Sorry, mr ballatores jan nalang po ako sa kanto”pagbawi niya sa tinawag niya sken kanina
Natawa naman ako sa inasal niya
And I said
“ayos lang rj, call me chris if that’s what you want” and smiled at him
“ok, tnx for the ride chris, see you around” he said and hop out the car
I turned the car, sa paalis kong yon I still can see his smile waving for me….
Subscribe to:
Posts (Atom)