Sabi ng iba ang tinatagal ng tunay na pagibig ang yung tunay, wagas , at matibay na pagmamahalan at pagtitiwala ng dalawang tao , kahit ba kalaban ang tao sa paligid ay kakayanin paring ipaglaban hanggang sa kaduluduluhan ang pagibig na ito? Hanggang kailan kaya kakayanin ng ating mga tauhan ang mga pagsubok na darating sa kanila?
Nagmamadaling pumara ng taxi si mikel
“manong sa mall of asia ho”sabi niya sa taxi driber
At agad nang pinaandar ng driber ang sasakyan
Sa araw na iyon may mahalagang lakad siya makikipag kita siya sa isang taong nakilala lamang niya sa internet world , isang taong,napamahal narin sa kanya
Nang makarating sa distenasyon binayaran niya ang driber at pumasok na sa mall agad niyang tinunton ang lugar na napagkasunduan nilang dun mag kikita
“andito na ako , san kanaba?” txt sa kanya ng taong katatagpuin niya
“nandito narin ako sa loob ng mall,”
“sige hintayin na kita dito sa food court”
Hindi na siya nag sayang pa ng oras agad na siyang umakyat, pag dating niya sa food court agad namang nasagap ng kanyang paningin ang isang lalaking katamtaman ang tangkad maputi at talagang gwapong gwapo sa damit nito, may hikaw ang lalaki at nakapolong maikli ang manggas at itim na slacks lalaking lalaki ito sa paningin ni mikel nagulat na lamang siya nang mapansin niyang parang lumalapit ang lalaking ito sa kanya ‘hala? Siguro nahalatang nakatingin ako sa kanya’ sabi niya sa isip
“ang tagal mo kanina pa ako nandito ah”sabi ng lalaki nangmakalapit sa knya
“ha?”
“ako to si Charles!”pagpapakilala ng lalaki
Di niya agad na kilala ang lalaki dahil luma narin ang litratong naipopost nito sa account
“ikaw bayan? “pagtataka niya
“oo ako to… gwapo ko noh?”
“ikaw nga yan.. kahit sa personal ang hangin mo parin"
“tara na nga kain na tayo ikaw manlilibre pinaghintay mo ko eh”
Habang kumakain sila hindi maiwasan ni mikel na tumingin kay Charles sa gwapong itsura at lakas ng aura na taglay nito hindi niya maiwasang hindi ito tingnan
“kanina kapa tingin ng tingin baka matunaw ako”sabay ngiti nito sa kanya ,na lalo pang nag pa gwapo sa itsura nito
Namula ang pisngi ni mikel dahil sa hiya
“uyyy nag bublush siya”sabay tawa ni chales
“hindi ko talaga maimagine na ikaw yan, grabe yung difference sa pic na pinopost mo”
“matagal na nga kase yun!, mamaya nuod tayo sine may alam akong romantic movie”
“bat romantic? Dame naman ng pwdeng panuorin ah!”pag tutol ni mikel
“basta gusto ko romantic”sabay dila ni Charles
“isip bata ka talaga”
“kaya nga love mo ko eh”
“oo na!”
aminado naman si mikel na mahal niya si Charles kahit sa internet lamang niya ito nakilala at kahit unang pagkakataon palang nila na mag kiita ngayon aminado naman siyang tinamaan talaga siya kay Charles lalo na nga at nakita na niya ang tunay na itsura nito,Masaya si mikel na kasama si Charles at ganun din naman si charles
habang nasa kalagitnaan ng pagkain sila mikel at Charles di naman maiwasan na may ibang tao na makapansin sa kanila lalo na sa aura at charisma nilang dalawa, maya maya may tatlong babae na umupo sa katabing table lang nila, pansin ni Charles at mikel na panay ang tingin ng mga babaeng ito, at dina siguro nakapag pigil ang isa
“sayang ang gwapo pa naman sana , kaya lang bakla”sabay ang tawanan ng tatlo
Nagusok ang tenga ni mikel sa narinig tatayo sana siya ngunit hinawak ni Charles ang kamay niya , at sumenyas na ‘wag’, dina nila tinapos ang pagkain at umalis na agad sila
Habang nag lalakad sa mall papunta ng cinema tahimik si mikel napara bang naiinis
“oy! Smile ka naman jan”pagpansin sa kanya ni Charles
“pano ba naman kasi ako mag ssmile eh nakakasira ng araw yung mga babaeng yun, kung pinayagan mo lang kasi akong sapukin yung mga yun ih!”
“hahaha , ed nakakahiya sa ibang tao dun gagawa ka ng skandalo, tara bili nalang tayo ng zago pampalamig ng ulo”
“wala ako sa mood uminom ng zago!! , ayoko naring manuod ng cinema , gusto ko sanang pumunta tayo sa lugar na wala masyadong tao”pag sugest ni mikel
“yes your majesty , may alam akong park malapit lang rin ditto”
“dun nalang tayo please”
“ok sabi mo ih”pag sang ayon ni charles
At inakbayan na nga ni Charles si mikel , di alintana ni Charles ang tao sa paligid , mahal niya si mikel at wala siyang pakeelam sa kung anu mang sasabihin ng ibang tao kahit pa pinagtitinginan na sila
Kahit naman nahihiya si mikel hinayaan nya nalang na akbayan siya ni Charles , dina rin niya alintana ang mga taong nagtitinginan sa kanila
Nang makarating sila sa park pansin din ni mikel ang mga tao pero ang mas napansin niya ang mga naghoholding hands na magkaparehas ang kasarian
Napangiti si mikel sa kanyang nakita, may lesbian at gays na naglalakad sa paligid lamang ng park , napansin ni Charles ang ngiting iyon
“oh? Ganda dito noh”
“ilang tao naba ang nadala mo dito ha!”
“ikaw palang”sabay smile ni Charles
“sabi ko kasi sa sarili ko date , idadala ko dito ang taong mamahalin ko ng buong puso ko”pagpapatuloy niya
Kinilig naman si mikel sa narinig kaya namula siya
“uyyy nag bablush nanaman ang mine ko”
“di ah!”pagmaang maangan niya
parang huminto ang oras habang mag kasama sila, super sweet nila sa isat isa na para bang walang ibang tao na nasa paligid nila , feel free si mikel na ipakita kay Charles na mahal nga niya ito , di kasi tulad kanina sa mall na may mga mata na pumapansin sa kanila at nag sasabi ng kung ano ano
gabi na rin ng magpasya silang umuwe hinatid na ni charles si mikel sa sakayan
“I had so much fun”sabi ni mikel na napakalaki ng ngiti sa kanyang mga labi
“ako rin naman ih”
Di na napigilan ni charles ang sarili at niyakap niya si mikel at bumulong sa tenga nito
“love you mine”
“love you too”pabulong rin na sabi ni mikel
Pagkalas ng kanilang yakapan pumara na agad ng taxi si mikel at umuwe, pag dating sa bahay ,kahit pagod ay agad na tinxt ni mikel si Charles nagcocompose palamang siya ng txt ng may natanggap siyang call
“hello?”
“nakauwe kana?”pagtatanung ni charles
“yup, actually I ttxt na nga sana kita eh!”
“ok na yun, geh tulog kana diba may pasok kapa bukas?”
“opo matutulog na po, ikaw rin ha matulog kana, love you”
“love you too mine”
at natulog na nga si mikel
when he wake up in the morning, he look at his cellphone at gaya rin ng dati may mga txt ni Charles
“morning mine, ingat sa pag pasok love you”
“morming mine, eat kana ng breakfast, love you”
napangiti naman si mikel sa kanyang nababasa halos dina buo ang kanyang araw kapag walang txt na natatanggap sa umaga na galing sa kanyang minamahal
maya maya naisipan nyang mag reply
“morning din babe love you”
sending message…. Message sent
after txting pumasok na agad siya ng bathroom to take a bath after that eat his breakfast and go to school
almost araw araw ganto ang routine ni mikel at tuwing weekdays may date sila ni Charles,
nagtagal ang relationship nila almost a year ,habang tumatagal lalo pang tumitibay ang kanila relation , kinakaya at hinaharap nilang dalawa ng magkasama ang bawat pagsubok sa kanilang relation
Pero dumating ang isang pagsubok na talagang nagbigay ng sugat sa puso nilang dalawa
isa si angelica sa classmates ni mikel sa collage , halos matalik na kaibigan narin kung maituturing, dahil narin sa pagiging magkaibigan nila angelica at mikel , kilala at nagging close narin ni angelica si Charles
Alam ni mikel na tutol si angelica sa bagay o usapang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan na parehas ang kasarian, matalik na kaibigan ni angelica si mikel kaya siguro dina ito nag sasabi pa ng kahit anung masama na comento
Pero dumating ang isang araw na may ibinalita si angelica kay mikel, alam ni angelica na makasasakit ito para kay mikel , pero mas pinili parin niyang sabihin ito
Nasa canteen sila noon breaktime
“bhest, wag kang mabibigla ah!”pagumpisa ni angelica
“ano nanaman yon? Ang aga aga mukang may chismis ka nanaman!”
“bhest seryoso!”
“ano nga?”
“tungkol sa Charles mo”
Nagging seryoso narin ang muka ni mikel , tungkol sa mahal niya ang topic kaya nagging seryoso na siya
“oh anung merun sa kanya?”
“bhest pinagpupustahan ka lang nila, kabarkada nila francis yung guy na yun pinagpupustahan ka nila kung kalian mo isusuko yang pagkabirhen mo”pagsabi ni
angelica ng katotohanan
“angelica! Pwde ba wag mong sinisiraan saken si Charles!”mahina ngunit madiin na sabi ni mikel
“bhest hindi ko siya sinisiraan , ayokong masaktan ka pero yung ang totoo, mas magandang ngayon palang malaman mo”
Nagwalk out si mikel, leaving angelica in the canteen, gusto niyang Makita si Charles, gusto niyang makausap si Charles
Sakto naman na biglang tumawag si Charles sa cellphone niya
“hello mine”pagbati ni Charles
“asan ka?”
“nasa bahay, are you ok? , umiiyak kaba?”
“no, ahmm pwde kabang pumunta ditto sa school, I just need to talk to you about something”
“ocge hintayin mo ko jan mabilis lang ako”
Almost 15 min. dumating si Charles
“sorry sa paghihintay , anu bang problema?”pagtatanung ni Charles
“totoo ba na pinagpustahan nyo lang ako ng barkada nila francis?”
Sa pagtanung ni mikel nito, halata sa muka ni Charles ang pagkagulat
Tahimik
“Charles totoo ba!”pasigaw na sabi ni mikel
“oo pero—“
Di na nasabi pa ni Charles ang sasabihin, agad na dumapo sa muka niya ang malakas na sampal na nagmula kay mikel
“minahal kita Charles!, pero ito ang igaganti mo saken?”halos utal utal na sabi ni mikel dahil sa di mapigilang paghagulgul at pagiyak
Tumakbo si mikel,dala ang galit at sakit na bunga ng pagmamahal niya kay Charles
Pagdating ni mikel sa room niya ,kinuha niya ang kanyang bag at umuwe di na niya pinasukan pa ang ibang subjects
Ilang araw ring nagging tuliro si mikel , iniisip ang sakit na binigay sa kanya ni Charles, halos di siya kumakain ,pati ang pamilya niya ay napansin narin ang bagay na ito
“anak ano bang nangyayare?”pagtatanung ng mama niya
“ilang araw kanang ganyan, magkakasakit ka niyan”pagpapatuloy ng kanyang mama
“mabute pa pong mamatay nalang ako”wala sa sariling pagsagot ni mikel kasabay ng pagpatak ng luha sa kanyang mata
“anak wag mong sabihin yan mahal ka namen at nandito pa kame”
Tahimik
“tita?”si angelica
“angelica iha, sige pasok ka”
“salamat po tita, ahmm tita pwde ko ho bang makausap si mikel?”
“sige iha”
At lumabas na ng kwarto ang mama ni mikel
“bhest, its not the end of the world, hindi ka nawalan siya ang nawalan ng isang taong lubos kung magmahal, bhest hindi siya kawalan tama na ang pagpapahirap mo sa sarili mo”
“ayoko nang mabuhay!,,, ang sakit sakit!,,, ang sakit ng ginawa niya saken!”
“bhest, Charles gave me this letter,kaya rin ako nandito para ibigay sayo yan”at sabay abot ni angelica ng letter
“cge bhest i`ll leave you here ,para mabasa mo yan ng may space ka”
Paglabas ni angelica , binuksan ni mikel ang letter
“Mine sorry kung pinagpustahan ka namen, aaminin ko nung una talagang pustahan lang ,walang halong love , pinagplanuhan nila na sa internet daw muna tapos sa personal na ,akala ko purong pustahan pero nainlove ako sayo, minahal kita mine, totoo ang pagmamahal ko sayo at wala na akong pake sa tayang pera, basta mahal kita!, ayokong mawala ka saken mine, di ko kakayanin, tumatawag ako sa cellphone mo pero palaging naka patay, tumatawag ako sa telephone nyo sa bahay pero palagi ka raw wala
, sa oras na to ngayon paalis na ako ng bansa, isasama na ako nila tito sa America, mine kung mahal mo pa ako , tawagan mo ako”
Di na nag aksaya pa ng oras si mikel kinuha niya ang cellphone niya na matagal na niyang inilagay sa loob ng closet niya , inopen nya yon at dinial ang no. ni Charles
“sagutin mo!... please”
Ringgg,ringgg,rinnggg
“hello?”
“Charles! Please wag mo kong iwan! Wag kang umalis please!”sunod sunod na pagmamkaawa ni mikel
“so mahal mo parin ako?”
“oo mahal na mahal parin kita!”
Naputol ang line naglobat ang cellphone ni mikel
Nataranta man si mikel ,may biglang nag doorbell sa main gate ng bahay nila
“anak!,,, may bisita ka……………. si Charles”pagtawag sa kanya ng mama niya
Bumaba agad si mikel at nangmakita si Charles agad niya itong niyakap at siniil ng halik
(wakas)
Tuesday, November 16, 2010
hirap umamin (whole book 1)
Minsan kanabang umibig? Yung pagibig na hindi mo ma express o masabi sa taong mahal mo dahil natatakot kang mawala siya?
Nasa salas si Christopher nakatulala habang pinakikinggan ang paboritong niyang love song
“hoy, kanina kapa nakatulala jan.. wag mong sabihing si marco nanaman ang dahilan niyan” pag gising ng ate marta niya sa kanya
“mahal rin kaya niya ako ate?”pagtatanung niya
“abay malay ko,bakit di mo siya tanungin?”
“baka pagsinabi ko lumayo siya saken”
Kababatang kaibigan ni christopher si marco,palagi silang magkasama simula pa nung bata sila, alam na alam nilang pareho ang gusto at di gusto ng isat isa ,sa madaling salita kilalang kilala na nila ang isat isa,mag kaibigan ang mama ni marco at ni christopher na isa narin sa dahilan kung bakit mas lalo silang napapalapit sa isat isa
“eh what if mahal Karin niya?”pagtatanung ni ate marta
“eh panu ate kung hindi?.. tapos malalaman niyang mahal ko siya … lalayo saken yun katulad ng ibang mga babae na kaklase namen nanagsabi ng damdamin sa kanya”
“hay nakow! Bahala ka jan ang nega mo!”
“ateeeeeeeeeee!!!!!!”
Pag sigaw ni christopher nito bigla namang may kumatok sa kanilang pintuan ,nang binuksan ni christopher yun ,si marco
“tol! bat ka nandito?”sarkastikong tanung niya
“bakit masama ba?, di pa ako nakakatapos gumawa ng assignment ih ,tulungan mo ko hehe”
“ay sige gumawa na muna kayo ng assignment nyo at ako ay nasa taas at mag aayos ng mga damit, di parin nakakagawa ng assignment niya yan si chris dahil kanina pang nakatunganga at nag mumukmok” at sabay akyat ng ate marta niya sa kanilang kwarto
“bat ka nag mumukmok?”pagtatanung ni marco
“trip ko.”pagsagot ni christopher
“wee?”
Sadyang makulit at pilyo itong si marco, matalino kung mag sisipag
Imbis na simulan na ang pag gawa ng assignment nilapitan ni marco ang cd player at pinakinggan ang kantang tumutugtog
“anung kanta to?”pagtatanung ni marco
“lucky by colbie caillat and jason mraz”pag sagot ni christopher
“ang pangit”pang aasar ni marco
“ikaw ang pangit!,ano ba! Sisimulan naba nateng ayusin tong assignment?”
“ready when you are”
“kanina pa ako ready ikaw lang ang hindi”
Natapos nila ang assignment pareho silang nagging serious sa pag gawa nito at nang matapos sila
“oh mag merienda muna kayo”sabi ng ate marta niya na may dalang tinapay at juice
“yehey merienda”sabay dampot ni marco ng tinapay
“takaw mo talaga”
“ikaw rin ih,tingnan mo oh may mayonnaise kapa sa labi mo”sabay tawa ni marco
“hmp!”
Puros tawanan at asaran ang nangyare habang nakain sila napaka sayang oras para kay Christopher, hiram na oras para makasama ang kanyang matalik na kaibigan na siya naring minamahal
Ngunit ng oras na para umuwi si marco
“bye bhestfriend!.. bukas sabay uli tayo sa pagpasok”sabi ni marco at nag bigay ng isang ngiting napakatamis
“oo na!... sunduin mo ko ditto ah!”
“okay.. bat namumula ka?”pagtatanung ni marco
“ha? Mainit kasi “pag sisinungaling niya
“ahh ok ,bye…”sabay talikod ni marco
Pero maya maya bigla itong tumigil at humarap muli sa kanya
“ah tol!... pakis nga bago ako umuwe ng bahay”sabay ngiti isang ngiting nakakaloko!
“loko loko ka talaga! Umuwi kana nga!”
“opo ito na po ..”at umalis na nga si marco
Kinabukasan maagang dumating si marco sa bahay nila katulad ng inaasahan susunduin siya nito ang pogi nito sa suot na putting polo at navy blue na pants
“tara na?”sabi ni christopher na daladala na ang kaniyang gamit
At ang food nilang dalawa para mamaya sa recess
Si christopher ang nagluluto ng pagkain nilang dalawa at sabay rin silang pumapasok
“tara na!”
Maaga pa kaya naisipan nilang dalawa ng mag lakad na lamang,habang nasa daan
Tahimik silang dalawa
“ahh chris”pagbasag ni marco sa katahimikan
“bakit?”sabi ni christopher habang inaayos ang kanyang bag
Hinawakan ni marco ang balikat ni christopher at hinarap sa kanya
“bakit ba!... para kang tanga ah! Ang aga aga nangtitrip ka”
“ MAHAL KITA!”
Nabigla man si christopher sa narinig pero parang napaka gandang musica sa pandinig niya ang boses ni marco habang sinasabi ang mga salitang yon
“kahit na di mo ko mahalin o kahit ayaw mo saken ok lang, basta nasabi ko alng sayo na mahal kita,, chris please wag mo kong layuan dahil sa alam mong mahal kita di ko kakayanin kapag nawala ka saken”yakap yakap ni marco si christopher habang sinasabi niya ang mga salitang ito
pagkakalas ng kanilang yakapan kunurot ni christopher ang ilong ni marco
“tara na nga! Pumasok na tayo” sabay pagpatuloy sa pag lakad na napakalaki ng ngiti sa kanyang mga labi
“teka!... mahal mo rin ba ako?”pagtatanung ni marco
Di sumasagot si christopher
“hoy!”
“pwde kang manligaw”sabay dila ni christopher
(Itutuloy)
------------------------------
(part 2)
“yahoooooooooooooooooooooooooooooo”pasigaw na sabi ni marco at sinabayan pa ng paglundag
“anu kaba! Tumigil ka nga nakakahiya oh!”pagpigil ni christopher
Di alintana ni marco ang iba pang studyante na naglalakad rin sa daan ang alam niya lang napaka saya niya dahil may pagasa siyang mapasakanya si christopher
Nangtumigil na si marco sa paglundag hinawakan niya si Christopher at sinabing
“akin ka na , I love youuuuu”sabay halik sa pisngi
Nakinagulat naman ni christopher
“tara na nga pumasok na tayo!”sabi ni christopher
Nangmakarating sa school wala nang ibang inisip si Christopher kundi si marco
“mr Christopher ,answer no.2”pagtawag sa kanya ng guro niya
Pero nanatili paring nakatulala si christopher
“mr Christopher,”muling pagtwag ng kanyang guro
Tinapik na siya ng kanyang kaklase para magising sa pagiimaginate
“bakit?”tanung niya sa kaklase
“si sir !”pagsagot sa kanya ng kanyang katabe
Nangmakita ni Christopher ang guro na nakatingin sa kanya agad siyang tumayo
“mr Christopher is there something wrong para kang baliw na nakatingala lang jan”
“sorry sir”
“now! Answer no.2!”
“yes sir!”
Kahit napahiya agad na tinunton at sinagutan ni Christopher ang tanung sa blackboard, nang masagutan na niya ito ng tama bumalik na siya ng kanyang upuan, ngunit bago bumalik tiningnan muna niya si marco na nasa likuran ng klase
Nang mapansin ni marco na nakatingin sa kanya si Christopher agad itong kumindat at nagflying kiss, na siya naming kinakilig ni christopher
“very good mr christopher” sabi ng kanilang guro
Sa second subject naman Filipino time ,
Habang nagdidiscuse ang guro nagsusulat lamang si marco kahit di naman pinagsusulat ang buong klase, pansin ito ng guro nila at maya maya nilapitan siya nito at kinuha ang papel na kanyang sinusulatan
“what is this mr marco!, nagdidiscuse ako sa harapan kung anu anu ang ginagwa mo” sabay buklat ng papel na hawak ng guro
“aba? Mr marco is this a love letter?”sabay ngiti ng guro
“mam! Pakibasa naman!”sabi ng isang pilyong studyante
“sure!”pagsang ayon ng guro nila sa Pilipino
“dear christopher….”sabay tigil ng guro at baling ng tingin kay christopher
Kahit si Christopher ay nagulat sa narinig
“tuwang tuwa ako kanina nang sinabi mo sa aken na may pagasa ako sayo, matagal na kitang iniibig natatakot lamang ako na aminin sa iyo na mahal kita”pagpapatuloy ng guro sa puntong ito naghihiyawan na ang ibang mga istudyante
“woo!! Korny mo tol!”pagkantsaw pa ng isa nilang ka kaklase
“class wait! Meron pa! meron pang nakasulat sa likod ng papel”
“my love ito ang poem na dinidedicate ko sayo”pagbasa ng kanila guro
“If I could have just one wish,
I would wish to wake up everyday
to the sound of your breath on my neck,
the warmth of your lips on my cheek,
the touch of your fingers on my skin,
and the feel of your heart beating with mine...
Knowing that I could never find that feeling
with anyone other than you.”pagkatapos basahin agad na nagtilian ang iba at naghiyawan at pinagbabato si marco ng papel
“hahahaa pare ang korni mo!!”sabay tawanan
Habang binabasa naman ito ng kanilang guro kahit papano ay kinikilig rin si christopher mahal niya si marco kaya naaapreciate niya ang mga bagay na nagagawa nito para sa kanya
“hay nako class, kayo talagang mga kabataan ngayon…”pagkasabi ng kanila guro nito agad na nagbell signal na for recess
“you may take your break”sabi ng kanila guro
Nang makapunta sa canteen kasama ni christopher ang iba sa kanyang mga kaibigan
“grabe samakas! Nagging kayo rin!”sabi ni cheska isa sa kaibigan ni christopher
“tongak!,hindi pa sila! Nililigawan palang!”pagtama ni marry
“hoy! Ikaw ba chris kailan mo balak sagutin yun?”
“next week, kasi naman noh! Matagal ko nangkilala yang mokong nayan at mahal ko rin!” pagsagot ni christopher
“well good luck, sabagay sa grupo naten ditto ikaw nalang walang bf , “sabi ni cheska
“ok narin yun si marco ,gwapo,matalino bakit hindi? Go lang sis since bestfriend mo rin naman yun, go na!”
Sa table naman nila marco
“tang na tol!, samakas inamin mo narin na mahal mo yun! Kala namen habang buhay kanang torpe”
“pwde ba yun? Syempre kumuha lang ako ng konteng bwelo , tsaka mahal ko talaga yun tol walang joke” sagot ni marco
“alam namen tol grade school palang siya na pinagpapantasyahan mo eh”sabay halakhakan ng gurpo nila
Nang matapos ang bell nagbalikan na ang lahat sa kani kanilang rooms
Magkasabay sila Christopher at marco sa pagbalik sa kanilang room
“uy!!!!!”pagbigay pansin ng isa nilang kaklase na ginatungan naman ng iba
“sagutin na yan!”sigaw ng isa
Natigil lang ang kantyawan ng nagbell na,
Nangoras na para umuwi hinatid ni marco si Christopher sa bahay nila nangmaka alis na si marco agad na pinuntahan ni jenny si marco
“ateeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee”pasigaw na tawag ni christopher
“oh bakit? May sunog ba?”buong pagaalala na sabi ng ate ni christopher
“hindi noh!, umamin na saken si marco mahal daw niya ako matagal na!!!! nanliligaw na siya ate!!”
“jusko kala ko naman kung anu na! hahahaha”
“my gosh ate!! Heaven na talaga to sasagutin ko siya after one week”
“basta ah wag mong kalimutan na magtira ng para sa sarili mo, wag mong ibigay lahat”pagpapaalala sa kanya ng ate niya
“opo ate!”
“cge na magbihis kana at kumain at matulog!”
Pagkalipas ng isang linggo
Habang nasa isang park, Sunday yun ng hapon
“ahh chris”
“bakit?”
“may ibibigay ako sayo”sabay dukot ni marco ng isang singsing sa kanyang bulsa
“tanda ng pagmamahal ko sayo”at inabot it okay christopher
Tinggap ito ni christopher at hinalikan si marco sa cheeks
Sa araw naiyon official na ….sila na!
(itutuloy)
--------------------
(part 3)
Simula nuong sinagot ni christopher si marco mas lalo pang naging sweet si marco ,lalo pa nitong binigyan ng oras at pagpapahalaga si christopher, halos ang buong araw nito ay naibubuhos kay christopher…
Ngunit kahit ganuon di parin naman, hindi naman pinabayaan ng dalawa na puro nalang ang relation nila ang pagtuunan ng pansin, malaki rin sa oras nilang dalawa ay nakatuon sa pagaaral… sabay silang nag rereview.. gumagawa ng assignment at kung anu anu pa…
Nangmatapos ang 2st grading ,
“im happy to announce..
Nabuo ang top 10 naten, at akin ring ikinabibigla ang biglang pagpasok ng isa sa inyong mga kaklase sa top 10… at siya pa ay naging highest ranking ninyo
Im going to announce now the top ten”
Sabi ng guro nila na hawak hawak ang listahan ng cream of the crop
Isa isang sinasabi ang mga nakakuha ng ranks hanggang sa makapunta na sa top 3
“gusto ko sanang tumayo ang mga sasabihin kong pangalan na nakapasok sa top 3”pagbigay instruction ng kanilang guro
“top 3- ms, evengeline alinaw
top 2- mr Christopher
and the last but not the least
top1-,,,,,,,, mr marco”
maski si marco ay nagulat dati rati kasi mataas naman ang kanyang grado pero hindi siya nakakasama sa top 10… pero ngayon siya ang top 1
nang tumayo si marco sabay naman ang pagtingin niya kay Christopher ,
kitang kita sa mata ni Christopher ang kaligayahan na ang taong kanyang minamahal ay nakapasok na sa ranking
“congrats mr marco, im not really expecting this pero nang kinumpyut ko ang inyong mga grado.. walang duda ikaw ang pinaka mataas sa kanila”
Sabay naman ang palakpakan ng buong klase
“ahmm mam… may isa po akong tao na gustong pasalamatan … siya po ang aking inspiration upang makamit ang aking mga pangarap”sabi ni marco
Sabay naman ang tili ng iba na para bang mas kinikilig pa
“sino mr marco”pagtatanung ng kanila guro
“mam ang mahal ko pong si chris”sabay tingin sa lugar kung nasaan ang kaniyang minamahal
Sabay muli ang tili ng mga kaklase…
Di na nag salita pa ang kanilang guro at itoy ngumiti na lamang , maya maya ay nagring na ang bell para sa recess
Habang magkahawak ang kamay nila marco at Christopher papunta ng canteen di naman mapigilan ang ibat ibang kumento at mga taong nagsasabi ng
“tol congrats, iba na talaga pag may inspiration”sabay tapik ng isang lalake sa balikat ni marco… isa ito sa mga kabarkada ni marco…
“ganyan talaga tol… sarap mag mahal eh”sabay tawanan ng dalawa
Simula nang naging official na maging si Christopher at marco ay palagi nang magkasama sila marco, kaya pati ang ibang mga kaibigan at katropa nila ay din a nila masyadong iniintindi
“hoy!! Chrissss!!”pagtawag ni cheska
Sabay hablot sa kamay ni Christopher
“pa VIP ka talaga!!.. nung last na galaan naten hanep ah!!.. di ka pumunta!! Pinaghintay mo kame!!”sabay taas ng kilay
“eh kasi nag review kame ni—“dina napagpatuloy pa ni christopher ang sasabihin
“nito!! Nitong mokong nato!!...”sabay turo ni marry
“kinikidnap ka na samen nito eh!”
Napa ngiti nalang ni marco sa inaasta ng mga katropa ni Christopher…
Simula kasi nung ipaalam na nila na official na sila na
Palagi na siyang binabalaan nito na wag na wag sasaktan ang kaibigan nito kung hindi mananagot siya dito
“wait nga marry!!... dapat icongrats nyo nga siya eh..”sabi ni christopher
“at bakit?anung merun?? Congrats?? Siya?? Bakit buntis ka!!?? Ama na siya??”
Sabay tawanan
“sira!... hindi!... pero sana”sabi ni Christopher, sabay tawanan muli nila
“kasi siya ang top ranking namen as in highest ranking na siya”pagpapatuloy ni marco
“huwatttttttttttttttttttttttt!!”sabay na sigaw ni cheska at marry
“oho!,…”sabay tingin ni Christopher kay marco
“pero di lang naman ako yung dapat nyo icongrats… 2nd ranking si chris hehe”sabad ni marco
“ay syempre expected nayan… kahit tatanga-tanga minsan yan.. at nangiinjan sa galaan, mapagmamalaki naman namen na matalino yan”sabi ni marry sabay akbay kay Christopher
“i`ll take that as a compliment”sabi ni Christopher sabay tawanan
Nang matapos ang recess muli nanamang nagakyatan ang ibat ibang studyante papunta sa kanikanilang respective rooms
Pagakyat nila marco at Christopher nasa harapan na kaagad ng kanilang klase ang class adviser nila
“ok, students take your sit`s”sabi ng kanilang guro
“alam naman siguro ninyo na sa susunod na linggo na ang inyong field trip”pagpapatuloy nito sa pananalita habang kinukuha ang parents advisory sa enveloped
“ok pass this papers , now… ang mga papel na inyong hawak ay kailangang maipapirma sa inyong mga magulang, kahit pa magbayad kayo pero wala namang pirma ang mga advisory nayan , hindi ko parin kayo isasama at ibabalik lamang ang perang ibabayad ninyo”pagpapaliwanag ng kanilang guro
Nangmakalabas na ang kanila guro lumapit naman si marco sa upuan ni Christopher
“sasama Karin ba?”pagtatanung nito
“oo naman, ikaw?”
“syempre sasama , sasama ka eh, hindi pwdeng wala kang body guard dun”sabay ngisi nito
“loko ka talaga”at kinurot naman ni Christopher ang ilong nito
Nang magbell na for the last subject at kagaya ng dati hinatid pauwe ni marco si Christopher sa kanilang bahay
“bye babe, tatawag nalang ako mamaya, sunduin kita bukas, love you”sabi ni marco sabay halik sa labi ni Christopher
Matagal ang halik naiyon.. di alintana ang ilan pang mga tao na dumaraan sa harap nila
“i love you too babe”
Sabay alis ni marco
Nang mawala na sa paningin ni Christopher si marco agad na siyang pumasok sa loob ng bahay
“oh? Bat parang abot langit yang ngiti mo?”pamungad na salita sa kanya ng ate niya
“ate this is it na talaga forever nato! Siya na talaga ang pakakasalan ko”sabay lapag ng bag ni Christopher sa upuan at dahandahang bumagsak sa sofa
“hay nakowh!... kasal kasal ka jan!, chris, wake up.. nothing last forever, tingnan mo ko… magtrenta anyos na ako wala nang magmamahal”sabi ng ate niya habang kinukuha ang bag niya at ang sapatos na ginamit
“eh kasi naman ate!... simula nung maghiwalay kayo ni Michael hndi kana umibig sa iba!,”
“natatakot na kasi ako,,, minahal ko siya pero, may iba siya, binuntis paniya!”sabay tawa ng malakas nito
“ayoko nang maulit yon at masaktan pa , LAHAT NG MGA LALAKENG YAN PAREPAREHAS!” pagpapatuloy nito , madiin na sabi nito
“ang bitter naman talaga!”
“kung di naman manloloko , siraulo.. naalala mo yung dati chris?? Akala ko lalakeng-lalake! Tapos malalaman ko nalang sumusubo na pala ng ari ng may ari! Hay nakowh!” halos namumulang sabi nito
Natawa nalang si Christopher
“hay nakowh ate! Chill down!! Makakahanap Karin niyan maganda kapa oh”pagbobola nito upang mapagnatag at mawala na ang inis ng kanyang ate
“bolero!, kumain kana nga dun sa kitchen! Nakahanda na ang pagkain mo”sabay smile nito
“tnx ate!!”at patakbo nangumakyat si Christopher sa kanyang kwarto upang magpalit ng damit
Habang nagbibihis si christopher naalala nga niya ang lahat ng nangyare sa kanyang kapatid… tila nga pinaglalaruan nito ng kapalaran ,, halos lahat ng pagibig nito ay puro nalang bigo,
Ilang sandali lang at bumaba na si christopher dala dala ang kailangang ipapirma para sa kaniyang field trip..
“ate papirma naman nito oh!”sabay abot ni christopher sa papel na kanyang hawak
“eh dapat sila mama ang pumirma nito”sabi ng ate niya habang binabasa ang nakasulat sa papel
“eh wala naman sila mama eh, matagal pang uuwi yung mga yun diba?”
“ocge na nga!, kalian mo to babayaran?”pagtatanung ng ate niya
“bukas na sana te”
Sabay kuha ng ate niya ng pera sa waller nito
“oh yan!... at ito na napirmahan ko na, teka kasama ba jan si marco?”pagtatanung ng ate niya
“opo ate”pagsagot niya sa tanong nito
Pagkatapos kumain agad na siyang umakyat sa taas at tiningnan ang kanyang cellphone nakailang miss call na pala si marco
Denial ni Christopher ang no. ni marco at tinawagan ito
“hello?”
“hello babe!, kanina pa ako tawag ng tawag di ka naman nasagot”
“sorry po, pinapirma ko pa kasi yung advisory kay ate eh, yung sayo? Napapirma mo na?”
“yup binigyan narin ako ng pambayad, naeexcite na ko sa field trip naten.. buong araw kitang makakasama sa ibat ibang lugar”sabay tawa nito
“ako nga rin eh… babe tulog na ako.. “pagpapaalam ni marco
“cge po love you good nyt”
‘love you too.. matulog kana rin ah”
“yes boss matutulog na po”sabay tawa nito
At binaba na nito ang telephono
Pagdating ng araw ng field trip, magkasama sila marco at Christopher , magkatabe sa bus , magkaholding hands ,
Sa loob naman ng bus di maiwasang di mapansin ang kanilang kasweetan , lalo na nang may magpatugtog ng isang love song
I would give up everything
Before I’d separate myself from you
After so much suffering
I finally found the unvernished truth
I was all by myself for the longest time
So cold inside
And the hurt from the heart it would not subside
I felt like dying
Until you saved my life
Chorus:
Thank God I found you
I was lost without you
My every wish and every dream
Somehow became reality
When you brought the sunlight
Completed my whole life
I’m overwhelmed with gratitude
Cause baby I’m so thankful
I found you
I would give you everything
There’s nothing in this world I wouldn’t do
To ensure your happiness
I’ll cherish every part of you
Because without you beside me I can’t survive
I don’t wanna try
If you’re keeping me warm each and every night
I’ll be all right
Cause I need you in my life
Chorus:
Thank God I found you (I’m begging you)
I was lost without you (so lost without you)
My every wish and every dream (every dream, every dream)
Somehow
Kaya lalong nagingay ang bus dahil dito… di lang naman sila Christopher at marco ang lovers na nasa loob ng bus… pero sila lamang ang kaisa isang relationship dun na same gender relationship
Napasandal sa balikat ni marco si christopher dinarama nito ang buong pagmamahalan nilang dalawa…
Nangmakarating sa unang destinasyon magkasabay na bumaba sila marco at Christopher kasabay ng iba pa nilang mga kaibigan, nagpipicturan at naghaharutan
Kitang kita sa mga mata ni christopher ang kasiyahang nadarama niya sa mga panahon na iyon… kasayahang hindi na matutumbasan pa ng ibang bagay ditto sa mundong ito…
Pagdating na lunch timemasayang nagtatawanan sila kasama ang mga kaibigan na todo suporta sa kanilang pagmamahalan
Nang makarating sa pang finale ,ang swimming
“everyoneeeeeeeeee jumpppppppppppppppp” sigaw ni cheska na patakbong tumalon sa pool… tawanan naman ang iba pang mga studyante
Habang nagsuswimming tumutogtog naman ang ibat ibang kanta na pang party isa iyong malaking kasayahan para sa lahat ng mga studyante lalong lalo na kila marco at Christopher
Pero nang tumugtog ang kantang pamilyar sa lahat… sabay sabay silang nagkantahan habang nasa pool
I see you
I'm waiting to make my move
But i'm scared
And I know that you got
Better things to do
I'll touch your hand
And i'm wearing my heart on my sleeve
It's cliche I know
But baby it's the price we pay
To get the things we've wanted
To get the things we've left behind
It's what you've wanted
What you needed
What you've always dreamt about
Don't take another step
And don't breathe another breath
I'm trusting you
And i'm taking the long way home
I'm leaving
It's not because of you
Will you just hold me tight
And never let me?
I know this whole things wrong
But baby, we're invincible
If I could take these words
And fill them up with air
I'd fly you to the stars
So we can disappear
If I could take your heart
And keep it close to me
I swear it will not break
I swear it will not bleed
And I
Believe
Just anything you say
If you would tell me to get lost
I'd ask "how far away?"
And now its getting late
And i can't keep my eyes open
My hearts open for you
I'm trusting you
And i'm taking the long way home
I'm leaving
It's not because of you
Will you just hold me tight
And never let me?
I know this whole things wrong
But baby, we're invincible
Will you just hold me tight
And never let me go?
I know this whole things wrong
But baby, we're invincible
Will you just hold me tight (I see you)
And never let me go? (I'm waiting to make my move)
I know this whole things wrong (But i'm scared and I know)
But baby, we're invincible (That you got better things to do)
I'm trusting you (If I could take these words)
And i'm taking the long way home (And fill them up with air)
I'm leaving (I'd fly you to the stars)
It's not because of you (So we can disappear)
Will you just hold me tight (If I could take your heart)
And never let me go (and keep it close to me)
I know this whole things wrong (I swear it will not break)
But baby, we're invincible (I swear it will not bleed)
Nang matapos ang kanta sabay sabay na naghiyawan ang mga studyante at malakas na tawanan
Nangmatapos na ang lahat ng kasiyahan at oras na para umuwi tila naman pagod na pagod si Christopher na napasandal muli sa balikat ni marco
Dahan dahang binulong ni marco ang mga katagang
“mahal na mahal kita chris, Masaya akong kasama ka at hinding hindi ako magbabago”
Narinig naman ito na Christopher dahan dahang hinarap niya ang mukha sa mukha ni marco at hinalik ito.. matagal nagaalab at puno ng pagmamahal
(itutuloy)
-----------------
(part 4 last part)
Dumating ang araw ng summer… araw na talagang pinakahihintay ni Christopher , bukod kasi sa marame na silang oras ni marco upang gawin ang lahat ng kanilang gusto, darating pa ang kanyang mga magulang na galing sa ibang bansa…
“chris!!! Bilisan mo!!..”pagtawag kanya ng kanyang ate
Ito ang araw na susunduin nila ang kanilang magulang sa airport , at syempre sa pagsundo kasama nila christopher ang taong minamahal niyang tunay, si marco
Patakbong bumaba ng hagdanan si Christopher
“ito na ako!!!...”pasigaw na sabi niya sa kanyang ate…
Sumakay na agad ni Christopher ng van magkatabe sa backseat sina Christopher at marco , samantalang ang kaniyang ate ay ang nagmamaneho
Malaki ang ngiti na nasa mukha ni Christopher halatang excited na itong Makitang muli ang kaniyang mga magulang , ngunit sa itsura naman ni marco , para itong takot na takot
“is there something wrong babe?”pagtatanung ni Christopher ng mapansin ang takot na nasa itsura ni marco
“ah wala”pagsisinungaling nito
“sure ka?”
“eh kasi ngayon ko nalang makikita uli sila tita, natatakot akong baka malaman ang tungkol saten” pag-amin nito na may lungkot na ngayon sa kanyang itsura
“don’t worry babe… kahit naman anung gawin nila hindi nila tayo pwdeng paghiwalayin”paninigurado ni christopher
Ilang oras pa at nasa airport na sila… ilang minuto lamang silang naghintay at nakita na nila ang kanilang magulang
“ma!!!”sigaw ng ate marta ni Christopher
Patakbong nilapitan nila ang magulang at niyakap ng mahigpit…
“pa!.. namiss namen kayo sobra!”sambit ni Christopher
“tita , tito, welcome back po”pagbati ni marco
“salamat iho,grabeng nakakapagod ang byahe, nahihilo pa ako”sabi ng kanilang mama
“cge ho tita, naruon ang van”sabay kuha ni marco ng mga gamit
Tumulong narin si Christopher sa pagbubuhat,
Pagdating sa bahay
“grabe nakakapagod talaga ang byahe!”pagkaasar ng kaniyang mama
“pero ayos lang kasi nandito na sa tabi ko ang baby boy ko”sabay gigil na gigilna hinalikan nito ang pisngi ng kanyang anak
‘hay nakowh ma kung alam mo lang baby girl napo ito’sigaw ng isip ni Christopher
“ma naman hindi na ko bata noh”sabi ni Christopher sabay yakap sa kanyang ina
“ikaw iho , kamusta naman ang studies mo”baling ng papa ni Christopher kay marco
“ayos naman po”maikling sagot nito
“ay pa!... top 1 yan samen , top ranking!... natalo na nga ako eh top 2 lang tuloy ako”pagmamalaki ni Christopher sa parangal na natamo si marco
“congrats iho pagpatuloy mo yan”sabay tapik sa balikat ni marco
“salamat po”sabi ni marco
Maya maya pa ay lumabas na galing ng kitchen si marta
“ito oh.. mag meryenda po muna kayo”sabay lapag ng juice at mga tinapay
“ay oo nga pala iha, ayos naba ang kwarto namen ng papa mo?”pagtatanung ng kanilang mama
“oho pinalinis na ho namen”pagsagot ni marta
“gusto ko munang magpahinga ang sakit ng katawan ko”
“sige ho ma.. kami nang bahalang magayos nitong mga gamit”sabad ni Christopher
At umakyat na nga ng second floor ang kanilang magulang upang magpahinga, nakakapagod at nakakahilo ang byahe at dahil narin siguro sa tanda ng mga ito kaya mabilis mapagod
Habang nag aayos ng mga gamit, di parin matanggal sa dibdib ni marco ang kaba, kaba sa maaaring mangyare kung malaman ng mga magulang ni Christopher ang tungkol sa kanila, natatakot siyang paghiwalayin sila nito at mawala sa kanya ang taong minamahal niya ng lubos
Nakatulalang nagiisip si marco ng biglang lumapit si Christopher sa kanyang harapan at hinalikan ang kanyang mga labi…
“I love you babe, don’t worry nothing bad will happen ipaglalaban kita kasi mahal na mahal kita”paniniguro ni Christopher sabay ng pagyakap nito
Di alintana ni Christopher ang ate niya na nasa tabe lamang nila… o ang mga magulang na nasa 2nd floor
Ang alam niya ay mahal niya si marco at gusto niya itong ipakita sa ibat ibang paraan na alam niya
Kahit pinapakita ni Christopher ang katapangan sa harap ni marco, di parin niya kayang itago na kahit papano ay natatakot rin siya na malaman ito ng kanyang mga magulang, kilala niya ang mga magulang niya ,alam niya kung pano ito magalit at kung pano nito ginagawa ang lahat ng bagay para lamang masunod ang mga kagustuhan nito
Dumaan ang bawat araw na ingat na ingat silang dalawa na huwag malaman ang secretong ito, secretong pagnalaman ng kanilang magulang ay maaari silang paghiwalayin
“oh iho? San ka pupunta? Tuwing Saturday and Sunday umaalis ka ng bahay ah”pagtatanung ng kaniyang mama ilang weeks palang ang kanyang mga magulang pero pansin na nito ang pagalis alis niya ng bahay at ang palagi niyang alibi
“ma may practice po kame sa school eh”
Pero ang katotohanan pupunta siya ng plaza at makikipag kita kay marco… masakit rin kay Christopher na lokohin ang kanyang mga magulang… pero kung ito na lang ang tanging paraan upang magkita sila, gagawin niya
Habang naka upo sila ni marco sa isang bench , pansin ang lungkot sa mukha ni marco
“something wrong?”pagtatanung ni Christopher
“kasi babe, ayoko na nang ganto eh.. niloloko naten sila tita”sabay yuko nito
Ngayon ay pansin narin sa mukha ni Christopher ang lungkot na sa ilang weeks na nakakasama niya ang kaniyang mga magulang ay niloloko lamang niya ito sa tunay niyang katauhan
“anung gusto mong gawin naten?”pagtatanung muli ni Christopher
“ipaglalaban kita… kahit anong mangyare”sabi ni marco
Sa panahon na ito , naghanda na silang dalawa ng kanilang sarili , aaminin na nila ang pagmamahalan nila sawa na sila sa patagong pagmamahalan at sawa narin sa panloloko ng mga tao sa kanilang paligid
Magkasamang pumunta ng bahay sina Christopher at marco , pagdating nila sa harapan ng bahay,,, rinig nila na tila may sigawan sa loob ng kanila bahay
“ALFREDO!! TAMA NA!”sigaw ng kanyang mama
Patakbong pumunta sa loob si Christopher,nakita niya na nakaupo sa sahig ang kanyang ate at umiiyak,nangmakita siya ng kanyang ama patakbo itong lumapit sa kanya at isang malakas na sampal ang dumapo sakanyang mukha, bumalandra siya sa sahig dahil sa lakas ng sampal na ito
“HAYOP KA!... ILANG LINGGO MO NA KAMENG NILOLOKO HA!... HALOS LAHAT NG KAPITBAHAY ALAM TAPOS KAME WALANG KAALAM ALAM SA KABAKLAAN MONG HAYOP KA!...”galit na sigaw ng kanyang ama
Nakatungo lamang si Christopher habang sinasabi ito ng kanyang ama.. nakatungong umiiyak.. maya maya ay naramdaman niya ang kamay ng kanyang ate sa kanyang balikat
“pa wag na po si chris.. ako nalang… ako naman po nagtago nito sa inyo eh… wag nyo po siyang saktan”pagmamakaawa ng kanyang ate
“ABA! KONSINTIDORA KANG TALAGA”parang hayop lamang na binalibag nito ang kanyang ate ,muli ay bumaling ang paningin nito kay Christopher akmang sasampalin nito muli si Christopher nang biglang humarang si marco
“TITO WAG PO… mahal ko po si Chris… wag nyo po siyang saktan”mahina ngunit madiin at palaban na sabi ni marco
“ALAM MO BA KUNG ANUNG SINASABI MO HA? KALA KO BA MATALINO KA? ANO YUN? PALABAS NYO LANG RIN? MGA HAYOP KAYO!”pasigaw na sabi ng papa ni Christopher
“ALAM MO BA KUNG ANONG MANGYAYARE SAIYO PAGNALAMAN TO NG PAMILYA MO HA!”pagpapatuloy nito sa pagsasalita
“alam ko ho ,,.. pero kahit anung mangyare hindi ko iiwan si chris… mahal ko siya… siya ang buhay ko.. hayaan nyo na ho kame parang awa nyo na”pagmamakaawa ni marco
“MGA BOBO!”
Wala ng nagawa pa ang papa ni Christopher kundi ang umakyat sa 2nd floor
Nang mawala na ito… nilapitan naman agad ng mama nila si marta…nagpatawag ito ng doctor upang tumingin kay marta , nang matiyak na ayos na si marta , pinagtuunan naman ng pansin nito si Christopher
“anak ayos ka lang ba?”sabi nito at sabay kuha nito mula sa bisig ni marco
“iho sumagot ka si mama to”sabi muli nito sabay ang mahinang pagsampal nito sa pisngi ng bata
Ngunit ng tingnan ni elisa ang kanyang kamay halos mapuno ito ng dugo na dumadaloy sa ulo ng bata
“ma?”pag gising ni Christopher
“anak ….wag ka nang magsalita ha… pupunta tayo ….ng ospital”sabi ng kanyang mama habang umiiyak
“TULONG!! TULONG!! ANG ANAK KO!!”ang sigaw ng kanyang mama
Yun na lamang ang narinig ni Christopher at nawalan na siya ng malay
Di naman alam ni marco ang gagawin.. kitang kita niya ang pagdaloy ng dugo ng kanyang minamahal… nang marealize ang mga nangyayare… agad siyang nag tawag ng mga tao sa paligid at humingi ng tulong
Maya maya pa ay dinala na si Christopher ng ambulancia sa ospital
Ilan pang mga oras ang nagdaan… mga oras na sobra ang kaba ng mga taong nagmamahal kay Christopher… mga oras na puro panalangin lamang ang masasandalan para sa ikagagaling ni Christopher
Dumatin ang ibat ibang mga tao na nagmamahal ng lubos at nagaalala rin sa kalagayan ni Christopher
“anung nangyare… asan si chris?”pagtatanung ni cheska at pulang pula na ang mga mata
Pansin rin sa ilang mga kasama nito ang pagiyak ,
“wala pang sinasabi ang doctor”maikling sagot ni marco… kung kanina ay pagkatulala ang namamalai sa kanyang mga mata ngayon ay napalitan na ito ng galit… galit sa ama ni Christopher…
‘anong klaseng ama ang kayang patayin ang sariling anak ng dahil lamang sa pagmamahal nito sa kaparehas na kasarian’galit na sambit ng isip ni marco
Lumipas muli ang oras ang lahat ay nagdarasal ,tanging bagay na magagawa na lamang nila ngayon ay ang magdasal para sa ikagagaling ni christopher
Nasa kalagitnaan ng pagdarasal ang ina ni Christopher ng lumabas ng emergency room ang doctor
“doc ayos na ho ba ang anak ko?”
“tatapatin ko ho kayo… may nangyareng fracture sa bata… maliit ho ang possibility na makayanan niya ito”pagtatapat ng doctor
Nangmarinig ito ng ina… bigla itong napahagulgul ng sobrang lakas
“doc…… parang…. Awa … nyo na…. gawin,,,, nyo,,, ang lahat”pautal utal na sabi ng ina ni christopheer
“oho tinitingnan pa namen ang lahat ng posibilidad, gagawin ho namen ang lahat n gaming makakaya misis wag ho kayong magalala”mahinahong sabi nito
At tumalikod na ang doctor…
Nangmarinig ni marco ang sinabi ng doctor.. di niya na alam kung nahinga paba siya o buhay paba ang diwa niya… hindi siya makagalaw.. nagising nalang siya sa mga luhang dumadaloy sa kanyang mga mata . patakbong tinahak ni marco ang emergency room nagsuot ng mask at soute nang makalapit kay Christopher… agad niya itong niyakap
“wag mo kong iiwan … diba promice mo yon? Walang iwanan”sabi ni marco habang niyayakap si Christopher
Tuloy tuloy ang pagiyak ni marco , nangmapansin niya ang paggalaw ng daliri ni Christopher…
“mahal na mahal kita chris… lumaban ka .,.. mahal na mahal kita”sabit muli niya sabay ang paghalik sa labi nito
Ngayon naman ay tumulo ang mga luha sa gilid ng mga mata nito, sa mga oras na iyon bagong pagasa ang sumibol para sa pagmamahalan nilang dalawa…
Dumaan ang mga araw… lingo at mga buwan ,,, naghihintay silang lahat .. umaasa na sana muling gumising ang taong kanilang hinihintay
Dumaraan ang mga buwan.. at tila ang ibay nawawalan na ng pagasa… tila mga pagod na sa paghihintay ng muling pagbalik ng kanilang hinihintay
Ang mama ni christopher ay tila baliw na sa sobrang pagaalala
Ang kanilang ama ay kasalukuyang pinaghahanap ng kapulisan
Ang kanyang ate na lamang ang nagaasikaso ng iba pang kailangan na ayusin
Ang lahat naman ng mga kaibigan ay hindi na rin dumadalaw
Ngunit si marco ay nananatiling matatatag naghihintay , umaasa, at nananalig sa may kapal
Namuling gigising si Christopher . na muling maririnig niya ang mga tawa nito.. ang ramdamin ang mainit na yakap nito sa kanya at muling lasapin ang matamis na halik nito
Hanggang sa
“DOC!...SA ROOM 201 PO!”sigaw ng nurse na nasa lobby
Agad na tumakbo papunta ng room na iyon si marco room iyon ni Christopher, nangmakarating siya roon kitang kita niya ang pagaagaw buhay ni Christopher… ang muling pagbigay buhay ng doctor dito
Ngunit…
“time of death… 9:38 am”
Narinig ni marco na sambit ng doctor…
Patakbo siyang lumapit sa doctor
“DOC HINDI HO PWDE!... DOC I TRY NYO ULE!!.. PARANG AWA NYO NA.. HINDI PWDENG MAMATAY SI CHRIS … BUHAYIN NYO SYA I TRY NYO ULE!!!”
ang sigaw at hagugol na pagiyak ni marco ay ang tanging maririnig sa kwartong iyon..
umiling na lamang ang doctor at lumabas ng kwarto… naiwan ang mga nurse
“BAKIT MO KO INIWAN!!!.. NANGAKO KA SAKEN!! WALANG IWANAN DIBA!!?? GUMISING KA CHRIS! ANDITO AKO!!... WAG MOKONG IWAN!!”
“iho tama na… wala na tayong magagawa”pag pigil ng mama ni Christopher dito
Napayuko na lamang si marco at humagulgol sa pagiyak,,,
Tiningnan na lamang ni marta ang pagiyak nito…
Maski siya at tumutulo ang luha
Ngunit
Nangmabaling ang paningin niya sa bangkay ni Christopher..
May lumalabas na tubig sa mga mata nito
“ma!!... si chris!!..”sabay turo niya
Lumuluha si Christopher… muli ay tinawag nila ang doc…
Ng chineck ng doctor si Christopher… muli ay stable na ang kalagayan nito
“isang himala ito..”bulalas ng doctor
Halos tumalon at lumundag sa katuwaan ang mga taong naroroon , kitang kita ang katuwaan sa muka ni marco
Muli dumaan ang mga linggo
Hanggang sa dumating ang isang araw
Habang natutulog si marco sa tabe ng bed ni Christopher
Ramdam ni marco ang palad na dumarampi sa kanyang ulo… dampi na parang nagsasabi na ayos na ang lahat, mahal na mahal kita
Nangminulat ni marco ang kanyang mga mata kitang kita niya ang mala angel na muka ni Christopher , naka ngiti ito
Agad na tumayo si marco at niyakap ni Christopher
“salamat sa dyos”sambit nito habang umiiyak
Tinawagan nito ang kanyang mga magulang agad naman itong dumating.. sa panahon na iyon… alam na nila marco at Christopher na wala nang maaari pang maghiwalay sa kanila
Kahit pa ang kamatayan
(wakas)
Nasa salas si Christopher nakatulala habang pinakikinggan ang paboritong niyang love song
“hoy, kanina kapa nakatulala jan.. wag mong sabihing si marco nanaman ang dahilan niyan” pag gising ng ate marta niya sa kanya
“mahal rin kaya niya ako ate?”pagtatanung niya
“abay malay ko,bakit di mo siya tanungin?”
“baka pagsinabi ko lumayo siya saken”
Kababatang kaibigan ni christopher si marco,palagi silang magkasama simula pa nung bata sila, alam na alam nilang pareho ang gusto at di gusto ng isat isa ,sa madaling salita kilalang kilala na nila ang isat isa,mag kaibigan ang mama ni marco at ni christopher na isa narin sa dahilan kung bakit mas lalo silang napapalapit sa isat isa
“eh what if mahal Karin niya?”pagtatanung ni ate marta
“eh panu ate kung hindi?.. tapos malalaman niyang mahal ko siya … lalayo saken yun katulad ng ibang mga babae na kaklase namen nanagsabi ng damdamin sa kanya”
“hay nakow! Bahala ka jan ang nega mo!”
“ateeeeeeeeeee!!!!!!”
Pag sigaw ni christopher nito bigla namang may kumatok sa kanilang pintuan ,nang binuksan ni christopher yun ,si marco
“tol! bat ka nandito?”sarkastikong tanung niya
“bakit masama ba?, di pa ako nakakatapos gumawa ng assignment ih ,tulungan mo ko hehe”
“ay sige gumawa na muna kayo ng assignment nyo at ako ay nasa taas at mag aayos ng mga damit, di parin nakakagawa ng assignment niya yan si chris dahil kanina pang nakatunganga at nag mumukmok” at sabay akyat ng ate marta niya sa kanilang kwarto
“bat ka nag mumukmok?”pagtatanung ni marco
“trip ko.”pagsagot ni christopher
“wee?”
Sadyang makulit at pilyo itong si marco, matalino kung mag sisipag
Imbis na simulan na ang pag gawa ng assignment nilapitan ni marco ang cd player at pinakinggan ang kantang tumutugtog
“anung kanta to?”pagtatanung ni marco
“lucky by colbie caillat and jason mraz”pag sagot ni christopher
“ang pangit”pang aasar ni marco
“ikaw ang pangit!,ano ba! Sisimulan naba nateng ayusin tong assignment?”
“ready when you are”
“kanina pa ako ready ikaw lang ang hindi”
Natapos nila ang assignment pareho silang nagging serious sa pag gawa nito at nang matapos sila
“oh mag merienda muna kayo”sabi ng ate marta niya na may dalang tinapay at juice
“yehey merienda”sabay dampot ni marco ng tinapay
“takaw mo talaga”
“ikaw rin ih,tingnan mo oh may mayonnaise kapa sa labi mo”sabay tawa ni marco
“hmp!”
Puros tawanan at asaran ang nangyare habang nakain sila napaka sayang oras para kay Christopher, hiram na oras para makasama ang kanyang matalik na kaibigan na siya naring minamahal
Ngunit ng oras na para umuwi si marco
“bye bhestfriend!.. bukas sabay uli tayo sa pagpasok”sabi ni marco at nag bigay ng isang ngiting napakatamis
“oo na!... sunduin mo ko ditto ah!”
“okay.. bat namumula ka?”pagtatanung ni marco
“ha? Mainit kasi “pag sisinungaling niya
“ahh ok ,bye…”sabay talikod ni marco
Pero maya maya bigla itong tumigil at humarap muli sa kanya
“ah tol!... pakis nga bago ako umuwe ng bahay”sabay ngiti isang ngiting nakakaloko!
“loko loko ka talaga! Umuwi kana nga!”
“opo ito na po ..”at umalis na nga si marco
Kinabukasan maagang dumating si marco sa bahay nila katulad ng inaasahan susunduin siya nito ang pogi nito sa suot na putting polo at navy blue na pants
“tara na?”sabi ni christopher na daladala na ang kaniyang gamit
At ang food nilang dalawa para mamaya sa recess
Si christopher ang nagluluto ng pagkain nilang dalawa at sabay rin silang pumapasok
“tara na!”
Maaga pa kaya naisipan nilang dalawa ng mag lakad na lamang,habang nasa daan
Tahimik silang dalawa
“ahh chris”pagbasag ni marco sa katahimikan
“bakit?”sabi ni christopher habang inaayos ang kanyang bag
Hinawakan ni marco ang balikat ni christopher at hinarap sa kanya
“bakit ba!... para kang tanga ah! Ang aga aga nangtitrip ka”
“ MAHAL KITA!”
Nabigla man si christopher sa narinig pero parang napaka gandang musica sa pandinig niya ang boses ni marco habang sinasabi ang mga salitang yon
“kahit na di mo ko mahalin o kahit ayaw mo saken ok lang, basta nasabi ko alng sayo na mahal kita,, chris please wag mo kong layuan dahil sa alam mong mahal kita di ko kakayanin kapag nawala ka saken”yakap yakap ni marco si christopher habang sinasabi niya ang mga salitang ito
pagkakalas ng kanilang yakapan kunurot ni christopher ang ilong ni marco
“tara na nga! Pumasok na tayo” sabay pagpatuloy sa pag lakad na napakalaki ng ngiti sa kanyang mga labi
“teka!... mahal mo rin ba ako?”pagtatanung ni marco
Di sumasagot si christopher
“hoy!”
“pwde kang manligaw”sabay dila ni christopher
(Itutuloy)
------------------------------
(part 2)
“yahoooooooooooooooooooooooooooooo”pasigaw na sabi ni marco at sinabayan pa ng paglundag
“anu kaba! Tumigil ka nga nakakahiya oh!”pagpigil ni christopher
Di alintana ni marco ang iba pang studyante na naglalakad rin sa daan ang alam niya lang napaka saya niya dahil may pagasa siyang mapasakanya si christopher
Nangtumigil na si marco sa paglundag hinawakan niya si Christopher at sinabing
“akin ka na , I love youuuuu”sabay halik sa pisngi
Nakinagulat naman ni christopher
“tara na nga pumasok na tayo!”sabi ni christopher
Nangmakarating sa school wala nang ibang inisip si Christopher kundi si marco
“mr Christopher ,answer no.2”pagtawag sa kanya ng guro niya
Pero nanatili paring nakatulala si christopher
“mr Christopher,”muling pagtwag ng kanyang guro
Tinapik na siya ng kanyang kaklase para magising sa pagiimaginate
“bakit?”tanung niya sa kaklase
“si sir !”pagsagot sa kanya ng kanyang katabe
Nangmakita ni Christopher ang guro na nakatingin sa kanya agad siyang tumayo
“mr Christopher is there something wrong para kang baliw na nakatingala lang jan”
“sorry sir”
“now! Answer no.2!”
“yes sir!”
Kahit napahiya agad na tinunton at sinagutan ni Christopher ang tanung sa blackboard, nang masagutan na niya ito ng tama bumalik na siya ng kanyang upuan, ngunit bago bumalik tiningnan muna niya si marco na nasa likuran ng klase
Nang mapansin ni marco na nakatingin sa kanya si Christopher agad itong kumindat at nagflying kiss, na siya naming kinakilig ni christopher
“very good mr christopher” sabi ng kanilang guro
Sa second subject naman Filipino time ,
Habang nagdidiscuse ang guro nagsusulat lamang si marco kahit di naman pinagsusulat ang buong klase, pansin ito ng guro nila at maya maya nilapitan siya nito at kinuha ang papel na kanyang sinusulatan
“what is this mr marco!, nagdidiscuse ako sa harapan kung anu anu ang ginagwa mo” sabay buklat ng papel na hawak ng guro
“aba? Mr marco is this a love letter?”sabay ngiti ng guro
“mam! Pakibasa naman!”sabi ng isang pilyong studyante
“sure!”pagsang ayon ng guro nila sa Pilipino
“dear christopher….”sabay tigil ng guro at baling ng tingin kay christopher
Kahit si Christopher ay nagulat sa narinig
“tuwang tuwa ako kanina nang sinabi mo sa aken na may pagasa ako sayo, matagal na kitang iniibig natatakot lamang ako na aminin sa iyo na mahal kita”pagpapatuloy ng guro sa puntong ito naghihiyawan na ang ibang mga istudyante
“woo!! Korny mo tol!”pagkantsaw pa ng isa nilang ka kaklase
“class wait! Meron pa! meron pang nakasulat sa likod ng papel”
“my love ito ang poem na dinidedicate ko sayo”pagbasa ng kanila guro
“If I could have just one wish,
I would wish to wake up everyday
to the sound of your breath on my neck,
the warmth of your lips on my cheek,
the touch of your fingers on my skin,
and the feel of your heart beating with mine...
Knowing that I could never find that feeling
with anyone other than you.”pagkatapos basahin agad na nagtilian ang iba at naghiyawan at pinagbabato si marco ng papel
“hahahaa pare ang korni mo!!”sabay tawanan
Habang binabasa naman ito ng kanilang guro kahit papano ay kinikilig rin si christopher mahal niya si marco kaya naaapreciate niya ang mga bagay na nagagawa nito para sa kanya
“hay nako class, kayo talagang mga kabataan ngayon…”pagkasabi ng kanila guro nito agad na nagbell signal na for recess
“you may take your break”sabi ng kanila guro
Nang makapunta sa canteen kasama ni christopher ang iba sa kanyang mga kaibigan
“grabe samakas! Nagging kayo rin!”sabi ni cheska isa sa kaibigan ni christopher
“tongak!,hindi pa sila! Nililigawan palang!”pagtama ni marry
“hoy! Ikaw ba chris kailan mo balak sagutin yun?”
“next week, kasi naman noh! Matagal ko nangkilala yang mokong nayan at mahal ko rin!” pagsagot ni christopher
“well good luck, sabagay sa grupo naten ditto ikaw nalang walang bf , “sabi ni cheska
“ok narin yun si marco ,gwapo,matalino bakit hindi? Go lang sis since bestfriend mo rin naman yun, go na!”
Sa table naman nila marco
“tang na tol!, samakas inamin mo narin na mahal mo yun! Kala namen habang buhay kanang torpe”
“pwde ba yun? Syempre kumuha lang ako ng konteng bwelo , tsaka mahal ko talaga yun tol walang joke” sagot ni marco
“alam namen tol grade school palang siya na pinagpapantasyahan mo eh”sabay halakhakan ng gurpo nila
Nang matapos ang bell nagbalikan na ang lahat sa kani kanilang rooms
Magkasabay sila Christopher at marco sa pagbalik sa kanilang room
“uy!!!!!”pagbigay pansin ng isa nilang kaklase na ginatungan naman ng iba
“sagutin na yan!”sigaw ng isa
Natigil lang ang kantyawan ng nagbell na,
Nangoras na para umuwi hinatid ni marco si Christopher sa bahay nila nangmaka alis na si marco agad na pinuntahan ni jenny si marco
“ateeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee”pasigaw na tawag ni christopher
“oh bakit? May sunog ba?”buong pagaalala na sabi ng ate ni christopher
“hindi noh!, umamin na saken si marco mahal daw niya ako matagal na!!!! nanliligaw na siya ate!!”
“jusko kala ko naman kung anu na! hahahaha”
“my gosh ate!! Heaven na talaga to sasagutin ko siya after one week”
“basta ah wag mong kalimutan na magtira ng para sa sarili mo, wag mong ibigay lahat”pagpapaalala sa kanya ng ate niya
“opo ate!”
“cge na magbihis kana at kumain at matulog!”
Pagkalipas ng isang linggo
Habang nasa isang park, Sunday yun ng hapon
“ahh chris”
“bakit?”
“may ibibigay ako sayo”sabay dukot ni marco ng isang singsing sa kanyang bulsa
“tanda ng pagmamahal ko sayo”at inabot it okay christopher
Tinggap ito ni christopher at hinalikan si marco sa cheeks
Sa araw naiyon official na ….sila na!
(itutuloy)
--------------------
(part 3)
Simula nuong sinagot ni christopher si marco mas lalo pang naging sweet si marco ,lalo pa nitong binigyan ng oras at pagpapahalaga si christopher, halos ang buong araw nito ay naibubuhos kay christopher…
Ngunit kahit ganuon di parin naman, hindi naman pinabayaan ng dalawa na puro nalang ang relation nila ang pagtuunan ng pansin, malaki rin sa oras nilang dalawa ay nakatuon sa pagaaral… sabay silang nag rereview.. gumagawa ng assignment at kung anu anu pa…
Nangmatapos ang 2st grading ,
“im happy to announce..
Nabuo ang top 10 naten, at akin ring ikinabibigla ang biglang pagpasok ng isa sa inyong mga kaklase sa top 10… at siya pa ay naging highest ranking ninyo
Im going to announce now the top ten”
Sabi ng guro nila na hawak hawak ang listahan ng cream of the crop
Isa isang sinasabi ang mga nakakuha ng ranks hanggang sa makapunta na sa top 3
“gusto ko sanang tumayo ang mga sasabihin kong pangalan na nakapasok sa top 3”pagbigay instruction ng kanilang guro
“top 3- ms, evengeline alinaw
top 2- mr Christopher
and the last but not the least
top1-,,,,,,,, mr marco”
maski si marco ay nagulat dati rati kasi mataas naman ang kanyang grado pero hindi siya nakakasama sa top 10… pero ngayon siya ang top 1
nang tumayo si marco sabay naman ang pagtingin niya kay Christopher ,
kitang kita sa mata ni Christopher ang kaligayahan na ang taong kanyang minamahal ay nakapasok na sa ranking
“congrats mr marco, im not really expecting this pero nang kinumpyut ko ang inyong mga grado.. walang duda ikaw ang pinaka mataas sa kanila”
Sabay naman ang palakpakan ng buong klase
“ahmm mam… may isa po akong tao na gustong pasalamatan … siya po ang aking inspiration upang makamit ang aking mga pangarap”sabi ni marco
Sabay naman ang tili ng iba na para bang mas kinikilig pa
“sino mr marco”pagtatanung ng kanila guro
“mam ang mahal ko pong si chris”sabay tingin sa lugar kung nasaan ang kaniyang minamahal
Sabay muli ang tili ng mga kaklase…
Di na nag salita pa ang kanilang guro at itoy ngumiti na lamang , maya maya ay nagring na ang bell para sa recess
Habang magkahawak ang kamay nila marco at Christopher papunta ng canteen di naman mapigilan ang ibat ibang kumento at mga taong nagsasabi ng
“tol congrats, iba na talaga pag may inspiration”sabay tapik ng isang lalake sa balikat ni marco… isa ito sa mga kabarkada ni marco…
“ganyan talaga tol… sarap mag mahal eh”sabay tawanan ng dalawa
Simula nang naging official na maging si Christopher at marco ay palagi nang magkasama sila marco, kaya pati ang ibang mga kaibigan at katropa nila ay din a nila masyadong iniintindi
“hoy!! Chrissss!!”pagtawag ni cheska
Sabay hablot sa kamay ni Christopher
“pa VIP ka talaga!!.. nung last na galaan naten hanep ah!!.. di ka pumunta!! Pinaghintay mo kame!!”sabay taas ng kilay
“eh kasi nag review kame ni—“dina napagpatuloy pa ni christopher ang sasabihin
“nito!! Nitong mokong nato!!...”sabay turo ni marry
“kinikidnap ka na samen nito eh!”
Napa ngiti nalang ni marco sa inaasta ng mga katropa ni Christopher…
Simula kasi nung ipaalam na nila na official na sila na
Palagi na siyang binabalaan nito na wag na wag sasaktan ang kaibigan nito kung hindi mananagot siya dito
“wait nga marry!!... dapat icongrats nyo nga siya eh..”sabi ni christopher
“at bakit?anung merun?? Congrats?? Siya?? Bakit buntis ka!!?? Ama na siya??”
Sabay tawanan
“sira!... hindi!... pero sana”sabi ni Christopher, sabay tawanan muli nila
“kasi siya ang top ranking namen as in highest ranking na siya”pagpapatuloy ni marco
“huwatttttttttttttttttttttttt!!”sabay na sigaw ni cheska at marry
“oho!,…”sabay tingin ni Christopher kay marco
“pero di lang naman ako yung dapat nyo icongrats… 2nd ranking si chris hehe”sabad ni marco
“ay syempre expected nayan… kahit tatanga-tanga minsan yan.. at nangiinjan sa galaan, mapagmamalaki naman namen na matalino yan”sabi ni marry sabay akbay kay Christopher
“i`ll take that as a compliment”sabi ni Christopher sabay tawanan
Nang matapos ang recess muli nanamang nagakyatan ang ibat ibang studyante papunta sa kanikanilang respective rooms
Pagakyat nila marco at Christopher nasa harapan na kaagad ng kanilang klase ang class adviser nila
“ok, students take your sit`s”sabi ng kanilang guro
“alam naman siguro ninyo na sa susunod na linggo na ang inyong field trip”pagpapatuloy nito sa pananalita habang kinukuha ang parents advisory sa enveloped
“ok pass this papers , now… ang mga papel na inyong hawak ay kailangang maipapirma sa inyong mga magulang, kahit pa magbayad kayo pero wala namang pirma ang mga advisory nayan , hindi ko parin kayo isasama at ibabalik lamang ang perang ibabayad ninyo”pagpapaliwanag ng kanilang guro
Nangmakalabas na ang kanila guro lumapit naman si marco sa upuan ni Christopher
“sasama Karin ba?”pagtatanung nito
“oo naman, ikaw?”
“syempre sasama , sasama ka eh, hindi pwdeng wala kang body guard dun”sabay ngisi nito
“loko ka talaga”at kinurot naman ni Christopher ang ilong nito
Nang magbell na for the last subject at kagaya ng dati hinatid pauwe ni marco si Christopher sa kanilang bahay
“bye babe, tatawag nalang ako mamaya, sunduin kita bukas, love you”sabi ni marco sabay halik sa labi ni Christopher
Matagal ang halik naiyon.. di alintana ang ilan pang mga tao na dumaraan sa harap nila
“i love you too babe”
Sabay alis ni marco
Nang mawala na sa paningin ni Christopher si marco agad na siyang pumasok sa loob ng bahay
“oh? Bat parang abot langit yang ngiti mo?”pamungad na salita sa kanya ng ate niya
“ate this is it na talaga forever nato! Siya na talaga ang pakakasalan ko”sabay lapag ng bag ni Christopher sa upuan at dahandahang bumagsak sa sofa
“hay nakowh!... kasal kasal ka jan!, chris, wake up.. nothing last forever, tingnan mo ko… magtrenta anyos na ako wala nang magmamahal”sabi ng ate niya habang kinukuha ang bag niya at ang sapatos na ginamit
“eh kasi naman ate!... simula nung maghiwalay kayo ni Michael hndi kana umibig sa iba!,”
“natatakot na kasi ako,,, minahal ko siya pero, may iba siya, binuntis paniya!”sabay tawa ng malakas nito
“ayoko nang maulit yon at masaktan pa , LAHAT NG MGA LALAKENG YAN PAREPAREHAS!” pagpapatuloy nito , madiin na sabi nito
“ang bitter naman talaga!”
“kung di naman manloloko , siraulo.. naalala mo yung dati chris?? Akala ko lalakeng-lalake! Tapos malalaman ko nalang sumusubo na pala ng ari ng may ari! Hay nakowh!” halos namumulang sabi nito
Natawa nalang si Christopher
“hay nakowh ate! Chill down!! Makakahanap Karin niyan maganda kapa oh”pagbobola nito upang mapagnatag at mawala na ang inis ng kanyang ate
“bolero!, kumain kana nga dun sa kitchen! Nakahanda na ang pagkain mo”sabay smile nito
“tnx ate!!”at patakbo nangumakyat si Christopher sa kanyang kwarto upang magpalit ng damit
Habang nagbibihis si christopher naalala nga niya ang lahat ng nangyare sa kanyang kapatid… tila nga pinaglalaruan nito ng kapalaran ,, halos lahat ng pagibig nito ay puro nalang bigo,
Ilang sandali lang at bumaba na si christopher dala dala ang kailangang ipapirma para sa kaniyang field trip..
“ate papirma naman nito oh!”sabay abot ni christopher sa papel na kanyang hawak
“eh dapat sila mama ang pumirma nito”sabi ng ate niya habang binabasa ang nakasulat sa papel
“eh wala naman sila mama eh, matagal pang uuwi yung mga yun diba?”
“ocge na nga!, kalian mo to babayaran?”pagtatanung ng ate niya
“bukas na sana te”
Sabay kuha ng ate niya ng pera sa waller nito
“oh yan!... at ito na napirmahan ko na, teka kasama ba jan si marco?”pagtatanung ng ate niya
“opo ate”pagsagot niya sa tanong nito
Pagkatapos kumain agad na siyang umakyat sa taas at tiningnan ang kanyang cellphone nakailang miss call na pala si marco
Denial ni Christopher ang no. ni marco at tinawagan ito
“hello?”
“hello babe!, kanina pa ako tawag ng tawag di ka naman nasagot”
“sorry po, pinapirma ko pa kasi yung advisory kay ate eh, yung sayo? Napapirma mo na?”
“yup binigyan narin ako ng pambayad, naeexcite na ko sa field trip naten.. buong araw kitang makakasama sa ibat ibang lugar”sabay tawa nito
“ako nga rin eh… babe tulog na ako.. “pagpapaalam ni marco
“cge po love you good nyt”
‘love you too.. matulog kana rin ah”
“yes boss matutulog na po”sabay tawa nito
At binaba na nito ang telephono
Pagdating ng araw ng field trip, magkasama sila marco at Christopher , magkatabe sa bus , magkaholding hands ,
Sa loob naman ng bus di maiwasang di mapansin ang kanilang kasweetan , lalo na nang may magpatugtog ng isang love song
I would give up everything
Before I’d separate myself from you
After so much suffering
I finally found the unvernished truth
I was all by myself for the longest time
So cold inside
And the hurt from the heart it would not subside
I felt like dying
Until you saved my life
Chorus:
Thank God I found you
I was lost without you
My every wish and every dream
Somehow became reality
When you brought the sunlight
Completed my whole life
I’m overwhelmed with gratitude
Cause baby I’m so thankful
I found you
I would give you everything
There’s nothing in this world I wouldn’t do
To ensure your happiness
I’ll cherish every part of you
Because without you beside me I can’t survive
I don’t wanna try
If you’re keeping me warm each and every night
I’ll be all right
Cause I need you in my life
Chorus:
Thank God I found you (I’m begging you)
I was lost without you (so lost without you)
My every wish and every dream (every dream, every dream)
Somehow
Kaya lalong nagingay ang bus dahil dito… di lang naman sila Christopher at marco ang lovers na nasa loob ng bus… pero sila lamang ang kaisa isang relationship dun na same gender relationship
Napasandal sa balikat ni marco si christopher dinarama nito ang buong pagmamahalan nilang dalawa…
Nangmakarating sa unang destinasyon magkasabay na bumaba sila marco at Christopher kasabay ng iba pa nilang mga kaibigan, nagpipicturan at naghaharutan
Kitang kita sa mga mata ni christopher ang kasiyahang nadarama niya sa mga panahon na iyon… kasayahang hindi na matutumbasan pa ng ibang bagay ditto sa mundong ito…
Pagdating na lunch timemasayang nagtatawanan sila kasama ang mga kaibigan na todo suporta sa kanilang pagmamahalan
Nang makarating sa pang finale ,ang swimming
“everyoneeeeeeeeee jumpppppppppppppppp” sigaw ni cheska na patakbong tumalon sa pool… tawanan naman ang iba pang mga studyante
Habang nagsuswimming tumutogtog naman ang ibat ibang kanta na pang party isa iyong malaking kasayahan para sa lahat ng mga studyante lalong lalo na kila marco at Christopher
Pero nang tumugtog ang kantang pamilyar sa lahat… sabay sabay silang nagkantahan habang nasa pool
I see you
I'm waiting to make my move
But i'm scared
And I know that you got
Better things to do
I'll touch your hand
And i'm wearing my heart on my sleeve
It's cliche I know
But baby it's the price we pay
To get the things we've wanted
To get the things we've left behind
It's what you've wanted
What you needed
What you've always dreamt about
Don't take another step
And don't breathe another breath
I'm trusting you
And i'm taking the long way home
I'm leaving
It's not because of you
Will you just hold me tight
And never let me?
I know this whole things wrong
But baby, we're invincible
If I could take these words
And fill them up with air
I'd fly you to the stars
So we can disappear
If I could take your heart
And keep it close to me
I swear it will not break
I swear it will not bleed
And I
Believe
Just anything you say
If you would tell me to get lost
I'd ask "how far away?"
And now its getting late
And i can't keep my eyes open
My hearts open for you
I'm trusting you
And i'm taking the long way home
I'm leaving
It's not because of you
Will you just hold me tight
And never let me?
I know this whole things wrong
But baby, we're invincible
Will you just hold me tight
And never let me go?
I know this whole things wrong
But baby, we're invincible
Will you just hold me tight (I see you)
And never let me go? (I'm waiting to make my move)
I know this whole things wrong (But i'm scared and I know)
But baby, we're invincible (That you got better things to do)
I'm trusting you (If I could take these words)
And i'm taking the long way home (And fill them up with air)
I'm leaving (I'd fly you to the stars)
It's not because of you (So we can disappear)
Will you just hold me tight (If I could take your heart)
And never let me go (and keep it close to me)
I know this whole things wrong (I swear it will not break)
But baby, we're invincible (I swear it will not bleed)
Nang matapos ang kanta sabay sabay na naghiyawan ang mga studyante at malakas na tawanan
Nangmatapos na ang lahat ng kasiyahan at oras na para umuwi tila naman pagod na pagod si Christopher na napasandal muli sa balikat ni marco
Dahan dahang binulong ni marco ang mga katagang
“mahal na mahal kita chris, Masaya akong kasama ka at hinding hindi ako magbabago”
Narinig naman ito na Christopher dahan dahang hinarap niya ang mukha sa mukha ni marco at hinalik ito.. matagal nagaalab at puno ng pagmamahal
(itutuloy)
-----------------
(part 4 last part)
Dumating ang araw ng summer… araw na talagang pinakahihintay ni Christopher , bukod kasi sa marame na silang oras ni marco upang gawin ang lahat ng kanilang gusto, darating pa ang kanyang mga magulang na galing sa ibang bansa…
“chris!!! Bilisan mo!!..”pagtawag kanya ng kanyang ate
Ito ang araw na susunduin nila ang kanilang magulang sa airport , at syempre sa pagsundo kasama nila christopher ang taong minamahal niyang tunay, si marco
Patakbong bumaba ng hagdanan si Christopher
“ito na ako!!!...”pasigaw na sabi niya sa kanyang ate…
Sumakay na agad ni Christopher ng van magkatabe sa backseat sina Christopher at marco , samantalang ang kaniyang ate ay ang nagmamaneho
Malaki ang ngiti na nasa mukha ni Christopher halatang excited na itong Makitang muli ang kaniyang mga magulang , ngunit sa itsura naman ni marco , para itong takot na takot
“is there something wrong babe?”pagtatanung ni Christopher ng mapansin ang takot na nasa itsura ni marco
“ah wala”pagsisinungaling nito
“sure ka?”
“eh kasi ngayon ko nalang makikita uli sila tita, natatakot akong baka malaman ang tungkol saten” pag-amin nito na may lungkot na ngayon sa kanyang itsura
“don’t worry babe… kahit naman anung gawin nila hindi nila tayo pwdeng paghiwalayin”paninigurado ni christopher
Ilang oras pa at nasa airport na sila… ilang minuto lamang silang naghintay at nakita na nila ang kanilang magulang
“ma!!!”sigaw ng ate marta ni Christopher
Patakbong nilapitan nila ang magulang at niyakap ng mahigpit…
“pa!.. namiss namen kayo sobra!”sambit ni Christopher
“tita , tito, welcome back po”pagbati ni marco
“salamat iho,grabeng nakakapagod ang byahe, nahihilo pa ako”sabi ng kanilang mama
“cge ho tita, naruon ang van”sabay kuha ni marco ng mga gamit
Tumulong narin si Christopher sa pagbubuhat,
Pagdating sa bahay
“grabe nakakapagod talaga ang byahe!”pagkaasar ng kaniyang mama
“pero ayos lang kasi nandito na sa tabi ko ang baby boy ko”sabay gigil na gigilna hinalikan nito ang pisngi ng kanyang anak
‘hay nakowh ma kung alam mo lang baby girl napo ito’sigaw ng isip ni Christopher
“ma naman hindi na ko bata noh”sabi ni Christopher sabay yakap sa kanyang ina
“ikaw iho , kamusta naman ang studies mo”baling ng papa ni Christopher kay marco
“ayos naman po”maikling sagot nito
“ay pa!... top 1 yan samen , top ranking!... natalo na nga ako eh top 2 lang tuloy ako”pagmamalaki ni Christopher sa parangal na natamo si marco
“congrats iho pagpatuloy mo yan”sabay tapik sa balikat ni marco
“salamat po”sabi ni marco
Maya maya pa ay lumabas na galing ng kitchen si marta
“ito oh.. mag meryenda po muna kayo”sabay lapag ng juice at mga tinapay
“ay oo nga pala iha, ayos naba ang kwarto namen ng papa mo?”pagtatanung ng kanilang mama
“oho pinalinis na ho namen”pagsagot ni marta
“gusto ko munang magpahinga ang sakit ng katawan ko”
“sige ho ma.. kami nang bahalang magayos nitong mga gamit”sabad ni Christopher
At umakyat na nga ng second floor ang kanilang magulang upang magpahinga, nakakapagod at nakakahilo ang byahe at dahil narin siguro sa tanda ng mga ito kaya mabilis mapagod
Habang nag aayos ng mga gamit, di parin matanggal sa dibdib ni marco ang kaba, kaba sa maaaring mangyare kung malaman ng mga magulang ni Christopher ang tungkol sa kanila, natatakot siyang paghiwalayin sila nito at mawala sa kanya ang taong minamahal niya ng lubos
Nakatulalang nagiisip si marco ng biglang lumapit si Christopher sa kanyang harapan at hinalikan ang kanyang mga labi…
“I love you babe, don’t worry nothing bad will happen ipaglalaban kita kasi mahal na mahal kita”paniniguro ni Christopher sabay ng pagyakap nito
Di alintana ni Christopher ang ate niya na nasa tabe lamang nila… o ang mga magulang na nasa 2nd floor
Ang alam niya ay mahal niya si marco at gusto niya itong ipakita sa ibat ibang paraan na alam niya
Kahit pinapakita ni Christopher ang katapangan sa harap ni marco, di parin niya kayang itago na kahit papano ay natatakot rin siya na malaman ito ng kanyang mga magulang, kilala niya ang mga magulang niya ,alam niya kung pano ito magalit at kung pano nito ginagawa ang lahat ng bagay para lamang masunod ang mga kagustuhan nito
Dumaan ang bawat araw na ingat na ingat silang dalawa na huwag malaman ang secretong ito, secretong pagnalaman ng kanilang magulang ay maaari silang paghiwalayin
“oh iho? San ka pupunta? Tuwing Saturday and Sunday umaalis ka ng bahay ah”pagtatanung ng kaniyang mama ilang weeks palang ang kanyang mga magulang pero pansin na nito ang pagalis alis niya ng bahay at ang palagi niyang alibi
“ma may practice po kame sa school eh”
Pero ang katotohanan pupunta siya ng plaza at makikipag kita kay marco… masakit rin kay Christopher na lokohin ang kanyang mga magulang… pero kung ito na lang ang tanging paraan upang magkita sila, gagawin niya
Habang naka upo sila ni marco sa isang bench , pansin ang lungkot sa mukha ni marco
“something wrong?”pagtatanung ni Christopher
“kasi babe, ayoko na nang ganto eh.. niloloko naten sila tita”sabay yuko nito
Ngayon ay pansin narin sa mukha ni Christopher ang lungkot na sa ilang weeks na nakakasama niya ang kaniyang mga magulang ay niloloko lamang niya ito sa tunay niyang katauhan
“anung gusto mong gawin naten?”pagtatanung muli ni Christopher
“ipaglalaban kita… kahit anong mangyare”sabi ni marco
Sa panahon na ito , naghanda na silang dalawa ng kanilang sarili , aaminin na nila ang pagmamahalan nila sawa na sila sa patagong pagmamahalan at sawa narin sa panloloko ng mga tao sa kanilang paligid
Magkasamang pumunta ng bahay sina Christopher at marco , pagdating nila sa harapan ng bahay,,, rinig nila na tila may sigawan sa loob ng kanila bahay
“ALFREDO!! TAMA NA!”sigaw ng kanyang mama
Patakbong pumunta sa loob si Christopher,nakita niya na nakaupo sa sahig ang kanyang ate at umiiyak,nangmakita siya ng kanyang ama patakbo itong lumapit sa kanya at isang malakas na sampal ang dumapo sakanyang mukha, bumalandra siya sa sahig dahil sa lakas ng sampal na ito
“HAYOP KA!... ILANG LINGGO MO NA KAMENG NILOLOKO HA!... HALOS LAHAT NG KAPITBAHAY ALAM TAPOS KAME WALANG KAALAM ALAM SA KABAKLAAN MONG HAYOP KA!...”galit na sigaw ng kanyang ama
Nakatungo lamang si Christopher habang sinasabi ito ng kanyang ama.. nakatungong umiiyak.. maya maya ay naramdaman niya ang kamay ng kanyang ate sa kanyang balikat
“pa wag na po si chris.. ako nalang… ako naman po nagtago nito sa inyo eh… wag nyo po siyang saktan”pagmamakaawa ng kanyang ate
“ABA! KONSINTIDORA KANG TALAGA”parang hayop lamang na binalibag nito ang kanyang ate ,muli ay bumaling ang paningin nito kay Christopher akmang sasampalin nito muli si Christopher nang biglang humarang si marco
“TITO WAG PO… mahal ko po si Chris… wag nyo po siyang saktan”mahina ngunit madiin at palaban na sabi ni marco
“ALAM MO BA KUNG ANUNG SINASABI MO HA? KALA KO BA MATALINO KA? ANO YUN? PALABAS NYO LANG RIN? MGA HAYOP KAYO!”pasigaw na sabi ng papa ni Christopher
“ALAM MO BA KUNG ANONG MANGYAYARE SAIYO PAGNALAMAN TO NG PAMILYA MO HA!”pagpapatuloy nito sa pagsasalita
“alam ko ho ,,.. pero kahit anung mangyare hindi ko iiwan si chris… mahal ko siya… siya ang buhay ko.. hayaan nyo na ho kame parang awa nyo na”pagmamakaawa ni marco
“MGA BOBO!”
Wala ng nagawa pa ang papa ni Christopher kundi ang umakyat sa 2nd floor
Nang mawala na ito… nilapitan naman agad ng mama nila si marta…nagpatawag ito ng doctor upang tumingin kay marta , nang matiyak na ayos na si marta , pinagtuunan naman ng pansin nito si Christopher
“anak ayos ka lang ba?”sabi nito at sabay kuha nito mula sa bisig ni marco
“iho sumagot ka si mama to”sabi muli nito sabay ang mahinang pagsampal nito sa pisngi ng bata
Ngunit ng tingnan ni elisa ang kanyang kamay halos mapuno ito ng dugo na dumadaloy sa ulo ng bata
“ma?”pag gising ni Christopher
“anak ….wag ka nang magsalita ha… pupunta tayo ….ng ospital”sabi ng kanyang mama habang umiiyak
“TULONG!! TULONG!! ANG ANAK KO!!”ang sigaw ng kanyang mama
Yun na lamang ang narinig ni Christopher at nawalan na siya ng malay
Di naman alam ni marco ang gagawin.. kitang kita niya ang pagdaloy ng dugo ng kanyang minamahal… nang marealize ang mga nangyayare… agad siyang nag tawag ng mga tao sa paligid at humingi ng tulong
Maya maya pa ay dinala na si Christopher ng ambulancia sa ospital
Ilan pang mga oras ang nagdaan… mga oras na sobra ang kaba ng mga taong nagmamahal kay Christopher… mga oras na puro panalangin lamang ang masasandalan para sa ikagagaling ni Christopher
Dumatin ang ibat ibang mga tao na nagmamahal ng lubos at nagaalala rin sa kalagayan ni Christopher
“anung nangyare… asan si chris?”pagtatanung ni cheska at pulang pula na ang mga mata
Pansin rin sa ilang mga kasama nito ang pagiyak ,
“wala pang sinasabi ang doctor”maikling sagot ni marco… kung kanina ay pagkatulala ang namamalai sa kanyang mga mata ngayon ay napalitan na ito ng galit… galit sa ama ni Christopher…
‘anong klaseng ama ang kayang patayin ang sariling anak ng dahil lamang sa pagmamahal nito sa kaparehas na kasarian’galit na sambit ng isip ni marco
Lumipas muli ang oras ang lahat ay nagdarasal ,tanging bagay na magagawa na lamang nila ngayon ay ang magdasal para sa ikagagaling ni christopher
Nasa kalagitnaan ng pagdarasal ang ina ni Christopher ng lumabas ng emergency room ang doctor
“doc ayos na ho ba ang anak ko?”
“tatapatin ko ho kayo… may nangyareng fracture sa bata… maliit ho ang possibility na makayanan niya ito”pagtatapat ng doctor
Nangmarinig ito ng ina… bigla itong napahagulgul ng sobrang lakas
“doc…… parang…. Awa … nyo na…. gawin,,,, nyo,,, ang lahat”pautal utal na sabi ng ina ni christopheer
“oho tinitingnan pa namen ang lahat ng posibilidad, gagawin ho namen ang lahat n gaming makakaya misis wag ho kayong magalala”mahinahong sabi nito
At tumalikod na ang doctor…
Nangmarinig ni marco ang sinabi ng doctor.. di niya na alam kung nahinga paba siya o buhay paba ang diwa niya… hindi siya makagalaw.. nagising nalang siya sa mga luhang dumadaloy sa kanyang mga mata . patakbong tinahak ni marco ang emergency room nagsuot ng mask at soute nang makalapit kay Christopher… agad niya itong niyakap
“wag mo kong iiwan … diba promice mo yon? Walang iwanan”sabi ni marco habang niyayakap si Christopher
Tuloy tuloy ang pagiyak ni marco , nangmapansin niya ang paggalaw ng daliri ni Christopher…
“mahal na mahal kita chris… lumaban ka .,.. mahal na mahal kita”sabit muli niya sabay ang paghalik sa labi nito
Ngayon naman ay tumulo ang mga luha sa gilid ng mga mata nito, sa mga oras na iyon bagong pagasa ang sumibol para sa pagmamahalan nilang dalawa…
Dumaan ang mga araw… lingo at mga buwan ,,, naghihintay silang lahat .. umaasa na sana muling gumising ang taong kanilang hinihintay
Dumaraan ang mga buwan.. at tila ang ibay nawawalan na ng pagasa… tila mga pagod na sa paghihintay ng muling pagbalik ng kanilang hinihintay
Ang mama ni christopher ay tila baliw na sa sobrang pagaalala
Ang kanilang ama ay kasalukuyang pinaghahanap ng kapulisan
Ang kanyang ate na lamang ang nagaasikaso ng iba pang kailangan na ayusin
Ang lahat naman ng mga kaibigan ay hindi na rin dumadalaw
Ngunit si marco ay nananatiling matatatag naghihintay , umaasa, at nananalig sa may kapal
Namuling gigising si Christopher . na muling maririnig niya ang mga tawa nito.. ang ramdamin ang mainit na yakap nito sa kanya at muling lasapin ang matamis na halik nito
Hanggang sa
“DOC!...SA ROOM 201 PO!”sigaw ng nurse na nasa lobby
Agad na tumakbo papunta ng room na iyon si marco room iyon ni Christopher, nangmakarating siya roon kitang kita niya ang pagaagaw buhay ni Christopher… ang muling pagbigay buhay ng doctor dito
Ngunit…
“time of death… 9:38 am”
Narinig ni marco na sambit ng doctor…
Patakbo siyang lumapit sa doctor
“DOC HINDI HO PWDE!... DOC I TRY NYO ULE!!.. PARANG AWA NYO NA.. HINDI PWDENG MAMATAY SI CHRIS … BUHAYIN NYO SYA I TRY NYO ULE!!!”
ang sigaw at hagugol na pagiyak ni marco ay ang tanging maririnig sa kwartong iyon..
umiling na lamang ang doctor at lumabas ng kwarto… naiwan ang mga nurse
“BAKIT MO KO INIWAN!!!.. NANGAKO KA SAKEN!! WALANG IWANAN DIBA!!?? GUMISING KA CHRIS! ANDITO AKO!!... WAG MOKONG IWAN!!”
“iho tama na… wala na tayong magagawa”pag pigil ng mama ni Christopher dito
Napayuko na lamang si marco at humagulgol sa pagiyak,,,
Tiningnan na lamang ni marta ang pagiyak nito…
Maski siya at tumutulo ang luha
Ngunit
Nangmabaling ang paningin niya sa bangkay ni Christopher..
May lumalabas na tubig sa mga mata nito
“ma!!... si chris!!..”sabay turo niya
Lumuluha si Christopher… muli ay tinawag nila ang doc…
Ng chineck ng doctor si Christopher… muli ay stable na ang kalagayan nito
“isang himala ito..”bulalas ng doctor
Halos tumalon at lumundag sa katuwaan ang mga taong naroroon , kitang kita ang katuwaan sa muka ni marco
Muli dumaan ang mga linggo
Hanggang sa dumating ang isang araw
Habang natutulog si marco sa tabe ng bed ni Christopher
Ramdam ni marco ang palad na dumarampi sa kanyang ulo… dampi na parang nagsasabi na ayos na ang lahat, mahal na mahal kita
Nangminulat ni marco ang kanyang mga mata kitang kita niya ang mala angel na muka ni Christopher , naka ngiti ito
Agad na tumayo si marco at niyakap ni Christopher
“salamat sa dyos”sambit nito habang umiiyak
Tinawagan nito ang kanyang mga magulang agad naman itong dumating.. sa panahon na iyon… alam na nila marco at Christopher na wala nang maaari pang maghiwalay sa kanila
Kahit pa ang kamatayan
(wakas)
manhid
Nais ko lang sanang itanong… minsan naba kayong umibig sa isang taong manhid? , yung isang tao na labis mo nang binigyan ng pansin at pagpapahalaga ngunit tila bulag at bingi ito na di na papansin ang pagibig na iyong iniaalay sakanya?
Hi, ako nga pala si macky... nasa tamang edad na ako ngayon… isang bisexual na tulad ninyo,., nais ko lang sanang ipamahagi ang aking karanasan noong unang pagkakataon akong umibig magsisimula ang aking kwento nuong nasa highschool ako
Noon paman hilig ko na talagang magikot ikot sa internet, yung tipong makipagkilala sa ibat ibang tao sa pamamagitan ng internet… nasa labing limang taong gulang ako nuon… mulat narin ang aking kaalaman sa tunay na ako… kung baga natanggap ko na ang tinakdang kasarian para sa aken Mahilig rin akong magbasa ng ibat ibang storya.. bata palang ako yan na ang hilig ko , para sa akin kasi. Sa pamamagitan ng pagbabasa napupuntahan ko ang ibat ibang lugar na nais kong puntahan..
Hanggang sa isang araw
“oi!? Bhest!! Gising kana??... puntahan mo tong site na to!”ang txt saken ni Maxine
Isa si Maxine sa matalik kong kaibigan … isang babae na kung umarte ay daig pa ang baklang sumasayaw sa bar
“anung site to?... baka nanaman kung anong Makita ko ah!”ang reply ko
“di noh!,, next time nayun mas malaki hahaha”reply niya
“sira!... anu nga to?”pagtatanung ko
“blogsite yan ng pinakamagaling na author sa internet, iopen mo na!”
Alam kasi ng buong barkada ko na talagang mahilig akong magbasa ng ibat ibang libro… (pwera lang yung bold magazine! Ahihihi)
Di na ako nagreply pa at binuksan ko na ang loptap… agad kong pinuntahan ang site… nangmakita ko ang mga stories agad na akong nagbasa, maya maya ay talagang seryosong seryoso na ako sa pagbabasa at pansin ko na ang storya ay tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan na parehas ang kasarian… ilang oras pa ay natapos ko na ito… at talagang iyak ako ng iyak dahil sa storyang ito…
Nangmatapos akong magbasa , napansin ko na may chatbox sa itaas mismo ng storyang iyon… at pansin ko rin ang mga taong naguusap sa pamamagitin nuon… maya maya ay di ko na napigilan pa at sumali na ako sa kanilang usapan…
Mababait ang mga tao ruon napaka heart warming ng welcome nila sa akin , at lalo na ng mismong author ng mga stories …pero ang talagang nakakuha ng aking pansin ay ang taong nagngangalang LEImabait siya at siya ang unang una na nagbigay ng pansin sa akin at talagang nakagaanan ko siya ng loob
Simula nuon talagang araw araw na akong naruruon sa blogsite naiyon… araw araw na akong bumibisita at nagbabasa ng mga kwento …
Di tumagal ay nakilala na ako sa blogsite naiyon…Isang araw , nagol ako sa blogsite na iyon walang masyadong nakaol isa lamang… si lei.. bale dalawa lang kame duon.. ako at siya
“yeheyyyyyyyyyyyyyy maykasama na akong magjajakul”ang type niya
“ano? “Reply ko…
“samahan mo naman ang gwapong si ako… nagiisa lang ako dito eh”ang mahangin niyang pakikipagusap saken
Nagtagal rin ang usapan namen duon.. at talagang pati ang mga email address namen ay binigay namen sa isat isa…
Simula nuon.. nagging close narin kame ni lei…nagchachat kame sa ym.. friend kame sa fb.. connected kame sa isat-isa , bawat araw nagiiba ang feeling ko.. yung feeling na parang ang saya saya ko na kasi kausap ko siya…minsan nga kapag nagool ako winiwish ko na sana naka ol din siya… sana I pm niya ako.. sana sana…Nung mga panahon na yon.. hindi ko pa talaga naiintindihan ang feelings ko.. bata pa ako nuon walang kamuwang muwang sa ikot ng pagibig…basta ang alam ko.. Masaya ako kasi meron kameng connection sa isat isa
Sa school“tingnan nyo yan.. nakatulala nanaman”pagbulong ni Maxine kila aileen
**sabay batok si aileen**
“aray ko ah!, lakas ng trip nyo!”pasigaw kong sabi
“kanina pa kame nandito ikaw nakatunganga lang.. anu bang tinitingnan mo sa langit at parang abot tenga yang ngiti mo!”
Di ko na namalayan nakangiti pala ako.. naisip ko lang kasi ang mga panahon na yon ang pinagusapan namen ni lei kagabe…
Malapit na ang get together ng blogsite na iyon… at talagang excited akong Makita ang lahat ng taong nabibilang sa blogsite naiyon.. pati na rin syempre si lei
“basta”ang naisagot ko nalang kay aileen
“aba?! Wag mong svhing inlove ka!.. my goodness!! Sinu ang malas na tao?”
Ewan ko kung matatawa ba ako sa sinabing iyon ni Maxine
“ako? Inlove? To who?”
“ganyan kasi daw yung mga ngiti ng taong inlove eh”
Sa panahon na to tanggal na ang aking ngiti
‘inlove nga ba talaga akO?... kanino? Sa kanya?’ ang tanong ko sa aking sarili
“hay nakowh wag mo nang kulitin yan Maxine walang alam sa love yan baog yan … halika na gutom nako” sabay hila saken ni aileen nakatunganga parin ako at iniisip ang sinabi ni Maxine
“ganyan ang ngiti ng taong inlove”
Nang makauwe sa bahay.. computer agad ang inatupag ko.. binuksan ko agad ang ym at facebook … maya maya naka ol na si lei!!!
Maya maya siya na ang nagpm saken
“musta ang school?”tanung nito
“grabe! Kakapagod!”reply ko
“excited na ako sa get together!”reply niya
“ako rin eh!...”
“may kasama kabang pumunta dun sa venue?”pagtatanung niya saken
“wala eh, ikaw?”
Sa mga time na to iniisp ko na sasabihin niya na susunduin niya ako ditto sa bahay para magsabay na kameng pumunta ruon hehehe
“meron yung crush kong magiging artista na”sabi niya
Nagulat naman ako.. may na crushan siya?.. di ko yata alam yun ah
“aba? Sinu naman tong crush mo?”pagtatanung ko
“basta. Sobrang gwapo ahihihi.. yummy to”sabi pa niya
Tila naman isang libot isang pana ang tumisok sa aking puso… di ko rin alam kung bakit ganun angpakiramdam ko… pero parang ang sakit na malaman na may iba siyang gusto
“ah ok”ang naireply ko nalang
Marame pa kameng napagusapan nun… puro tungkol sa crush niya.. di ko na kinaya at talagang ako na ang unang nagsabi na kailangan ko nang mag out at nag alibi na lang ako na may dapat akong gawin…Nangnapatay ko na ang loptap pumunta ako sa kama ko..di ko na namalayan ang mga luha ko na dumadaloy sa aking mga mata … ang sakit…sa mga oras na ito sure na ako.. mahal ko nga si lei
‘ang tanga mo!! Bakit mo pa kasi kailangang mahalin yung gagong yun!... eh sa chat ko lang naman nakilala!!’ ang sigaw ng utak koDumaan ang mga araw , nakikipag chat parin saken ni lei katulad parin ng dati ang kakulitan , kayabangan , kahanginan at kalibugan niya Hanggang sa dumating ang araw ng get together
“mack!. Asan ka?”txt saken ng unknown no.
“whos dis?”reply ko
“si lei to!!...yung pinakagwapo mong kachat, asan ka?”reply niya atBinigay ko ang location ko..
“bakit mo ba tinatanung?”“susunduin na kita jan sabay tayo!”sabi nito
Napangiti naman ako sa aking nabasa… kasabay ko ang taong mahal ko.. yihi!! HahahaDi nag tagal may isang motorbike na pumarada sa harap ko mismoTalagang astig na astig ang motor na iyon… pang rocker talaga hahahaNang bumaba ang nagdadrive nito sabay naman ang pagalis niya ng helmet niya
“tara na!”sabi nito saaken
Ako naman tulala hello naman kasi!! Ang gwapo kaya !! hahaha astig na astig siya sa paningin ko.. Binigyan nya ako ng isang helmet at sinuot ko ito…bago kami umandar
“kala ko ba yung crush mo ang kasabay mo?”
“may rehersal daw sila sa studio nila eh”sabi nito sa akin na malungkot ang mukha…Tila naman tinusok ang aking puso sa nakitang mukha ng aking minamahal
“to naman!.. wag nang sad.. dito naman ako”ang nasabi ko.. tila naman nagulat ako sa salitang lumabas sa bibig koNapangisi naman si lei sa narinig mula sa akin
“tnx ah!... atleast kay friend akong nanjan para saken”sambit niya
Ngumiti nalang rin ako…Nangmakarating kame sa venue ang dame naring tao… May special seats para sa amen na talagang masuyong nagbabasa at palaging nagcocoment at nakaol sa blogsite naiyonNapaka saya ng party naiyon puro tawanan sayawan… wala narin ang lungkot sa mukha ni lei kaya talagang masasabi ko na Masaya ang araw na iyonNangmatapos ang kasiyahan isa isa nakaming nagpaalam sa isat isa…
“mack!.. hated nakita sa inyo”sabi ni lei
“ha? Sure ka?”pagtatanung ko
“oo dali na sakay na!”
Sumakay narin ako sa motorbike ni lei… di tulad kanina.. masmabilis ang pagpapatakbo niya… at syempre dahil sa bilis nito napapayakap ako sa kanya talagang napakasarap yakapin ni lei ang bango bango
Nangmakarating na kame sa bahay… -mahirap man pero byebye na sweetie lol-Sinundan ko pa ng tingin ang pagalis niya … ng makaalis siya… sabay naman ang aking pagtili.. nasa isip ko na baka pwde nga kame, baka mahal rin niya ako.. baka baka bka… for short umaasa ako
Kinabukasan
“ano!!...”ang tili ni Maxine
“so tama si Maxine? Inlove ka nga? Ganun?”pagliwanag ni aileen
“parang ganun na nga”sabi ko
“my gosh!! Kanino?!”sambit ni Maxine
“sa isang guy na nakilala ko lang sa blogsite na binigay ni maxine. Pero! Nagkita na kame sa get together” sabi ko
“anu ngang name!!”sigaw ni Maxine na may ngiti sa labi
“lei”sambit ko
Sabay naming tumili ang mga demonyita….
“my gosh!! Inlove na siya!!.. uyyyy dalaga na!”sabi ni Maxine
“dalaga nga wala namng menstrual..”banat ni aileen
“sira ulo!, nung una naman kasi di ko akalain na magiging ganto eh… “ sabi ko
“teka!... tingin mo ba gusto Karin? May chance?”tanong ni maxine
“ewan ko”ang naisagot ko na lamang sa tanung ni Maxine
Natapos ang conversation namen na iyon
Dumaan ang mga araw na . computer at cellphone nalamang ang connection namen ni lei, at bawat araw na iyon ay lalo na siyang nagkakaruon ng puwang sa aking puso...Dumating ang isang araw na naka ol si lei… hinihintay ko siyang mag pm saken pero hindi siya nagppm ,, natagalan na ako sa paghihintay kaya di ko na napigilan pa at ako na mismo ang nag pm sa kanya
“hi”sabi ko
“im not feeling well ilang araw na akong maysakit”reply niya saken
“ha? Eh may nagaalaga ba sayo jan? did you try to take some medicines?”buong pagaalala kong pagtatanung
“dapat wag ka nang magol matulog ka nalang magpahinga ka nalang”ang muli kong pagtype at send
“wala akong kasama ditto sa bahay eh ako lang..”reply nito..
Lalo naman akong kinabahan may sakit siya tapos walang nagaalaga sa kanya… nung mga oras naiyon.. pinilit ko siyang mag out na lamang sa ym… nag out naman siyaSa txt kame nag usap , pinilit ko siyang magpahinga ,,kahit manlang sa ganuong paraan maalagaan ko siya maipakita ko na pinapahalagahan ko siya na may puwang siya ditto sa puso ko
Halos araw araw ay ganuon ang settings...tumagal rin kasi ito ayaw naman niyang pumunta sa ospital… nagalaga ako sa kanya sa pamamagitan ng txt at chat…pinakita ko sakanya na mayhalaga siya ditto sa puso ko na nagcacare ako sa kanyaHanggang sa dumating ang isang araw
“hi!!”txt niya saken
“hi.. ok kanaba?”pagtatanung ko
“yup ok na ko.. galing kasi ng nurse ko eh”sabi niya
“hehe…thank you”reply ko
“bute nalang talaga noh? Nandito yung crush ko galing talaga niyang nurse ko”sabi niya
Natulala naman ako nung nabasa kong to… ang crush niya ang pinupuri niya? Wala man lang bang thank you? Hello! Nag alaga rin ako!
“ahh ganun ba?”“oo.. lagi nga siyang nandito nun nung nalaman niyang may sakit ako eh inalagaan niya ko”
Muli ay talagang nasaktan ang puso ko…para itong winasak sa piraso… ni hindi manlang niya binigyang pansin ang pagbigay ko ng care sa kanya.. ang paaalaga ko sa kanya… ang manhid niya!!
“ah ok”ang tanging naireply ko
Sa buong pagtitxt namen puro ang crush niya nalang ang napagusapan namen… na mahal na daw niya… na napaka good looking daw at may face value talaga… aaminin ko hindi naman talaga ako ganun ka good looking at alam ko rin na wala akong ilalaban sa artista niyang crush… kasi nga mas good looking ito at may face value.. samantalang ako? Isang simpleng tao lang na walang face valueSobrang sakit nun para saken… first time kong magmahal tapos masasaktan lang ako ng ganito parang gusto ko nang mamatay… Pansin ng lahat ng kaibigan ko ang pagiging balisa ko ng mga nakaraang araw
“hoy!... kanina pa kame nagsasalita dito di mo kame pinapansin !!”ang paggising saken ni aileen
“oo nga!”pag sang ayon naman ni Maxine
Maya maya ay di ko na namalayang tumutulo na pala ang mga luha ko..nakita ko naman na biglang nagiba ang itsura ni Maxine… na parang naaawa ito saken
“ano bang nagyare?”pagtatanung ni aileenKinuwento ko sa kanila ang lahat ng nangyare… ang artistang crush ni lei at ang hindi pagbigay ng halaga ni lei sa pagaalala ko sa kanya nuong may sakit siya…
“ang kapal naman non!!. Ikaw walang fes value? Baka gusto niyang sipain ko ang anu niya”ang nanggagalaiting sabi ni aileen
“alam mo gago rin yan eh… paki sabi sa kanya ah….HINDI LANG SA FACE ANG VALUE NG ISANG TAO… ANG TUNAY NA VALUE NG ISANG TAO AY IYONG MAKIKITA SA PUSO NITO…oo nga may itsura yang lei nayan pero fyi sa kanya ah… may face value nga siya wala nang heart value!”ang sabi ni Maxine
“hay nakowh! Kalimutan mo nasiya!... hindi siya kawalan sayo leche siya…. His not worthy to have your love.. wag kang magemote ng ganyan punyeta siya!”ang talagang galit nag alit na sabi ni aileen… habang pinipunasan ang mga luha ko..
Imperness naman kasi sa dalawa kong friends… talagang dadamayan talaga nila ako sa oras na may problem ako…
“halika na nga! Kumain nalang tayo … treat ko!”ang sabi ni Maxine
So yun na nga… ilang araw uli ang nakalipas… ganun parin ang turingan namen ni lei.. tuwing mag oonline ako at kapag naka ol rin siya… magppm siya saken at makikipag usap… pero kung tungkol na sa crush niya ang usapan.. minsan iniiba ko nalang.. ayokong masaktan nanaman at mag emote.. at ayoko rin namang malaman niya na mahal ko siya
Isang araw nung kachat ko si lei bigla niya nasabi saken na…
“kame nung crush ko, kasama ko siya ngayon dito sa kwarto ko.. may nangyare na samen”ang sabi niya
Nang mabasa ko to.. hindi ko alam kung nasa loob paba ng katawan ko ang kaluluwa ko.. hindi ko alam kung nahinga paba ako…hinayaan ko siyang sabihin ang lahat ng nangyare…
Pero ang pinakamasakit ay yung idetalye pa niya sa aken kung pano ang ginawa nilang pagtatalik,,, ang sakit sakit… yung taong mahal ko at pinapahalagahan ko… first love ko!... nakipag talik sa iba at dinetalye pa saken kung pano siya nasarapan sa ginawa niya…
At dahil nga sa sobrang kasiyahan niya hinayaan ko nalang siyang magkwento ng mag kwento… habang nag kukwento naman siya ang di ko mapigilan ang sariling lumuha ng lumuha “anjan kapa ba?”ang sabi niya nung di na ako makpag type dahil sa kakaiyak
“oo”ang naireply ko
Patuloy naman siya sa pagkukwento…hanggang sa sabihin niya
“magkita tayo mamaya sa mall magcecelibrate kame ng mahal ko , gusto kong makilala ka niya as my bestfriend”ang sabi niya
Gusto kong sabhing ayoko.. pero pinilit nya ako ng pinilit… di niya ako tinigilan maski sa cellphone.. wala na akong nagawa kundi ang umoo
Alauna ng hapon ang usapan… sa mall of asia… sa skating rink…late akong dumating nun kasi ayoko naman talagang pumunta ayokong Makita ang kasweetan nila ayokong maluha sa harap nila…
Pagdating ko dun… hindi ko sila Makita… hanggang sa matanaw ko ang isang lalake na nakatayo at nakaharap sa skating rink… nilapitan ko siya .si lei
“hi”ang sabi ko
“hi”ang sabi niya
“asan na yung mahal mo?”ang pagtatanung ko
Tila naman badtrip na badtrip ang itsura niya…
“di makakarating eh… may rehersal raw ule sa studio..”
“so pano yan?uuwe nalang tayo?”ang sabi ko
“hindi..”
Tahimik
“anong gagawin naten?”tanung ko
“basta, kumain kana?”tanung niya
“di pa”sagot ko
Hinila niya ako papunta sa pinaka malapit ng food court… siya na ang umorder ng pagkain namen habang nakain
Tahimik
“ok ka lang?”ang tanung ko at pagbasag narin sa nakakabinging katahimikan naming dalawa
“oo ayos lang”Di ko na napigilan ang sarili ko…. Ayoko rin namang Makita ng ganyan ang taong first love ko, pagkatapos naming kumain kinulit ko siya at pumunta kame ng arcade zone… naglaro kame ng kung anu anung games dun… nagpakasaya kame nang tumagal pansin ko na sa mga labi niya ang napakatamis na ngiti… napangiti ko na siya wala nang inis at lungkot sa mukha niya
Nangmatapos ang laro namen ang dame naming nakuha ng tickets pinapalitan namen iyon at nakakuha kame ng isang halfsize teddy bear
“oh sayo nato ah”sabi niya saken
“tanda ng pagkakaibigan naten”pagpapatuloy niya pa
Ang saya ng araw naiyon para saken kinabukasan kinuwento ko uli kila Maxine ang nangyare
“tanga ka talaga !”ang bulalas saken ni aileen
“nagpapakatanga ka nanaman! Tapos ano? Sasusunod sasaktan ka nanaman niya? At mageemote ka nanaman samen?”ang pagpapatuloy niya
“eh hindi ko naman kayang Makitang ganun yung mahal ko”ang sabi ko
“at hindi rin namen kayang Makita na umiiyak ka ng dahil sa gagong yon!”ang sabi ni
Maxine
Di naman na ako nakasagot…
Dumaan muli ang ilang mga araw… nagonline ako sa ym at naka ol rin siya maya maya ay tiningnan ko ang facebook niya
“married”Ang lovestatus niya
Ang alam niya kaibigan ko siya kaya siguro dapat na sumuporta ako bilang kaibigan…nilike ko yon…
Maya maya nagpm siya sa ym“tnx sa like”ang sabi niya
“congrats”ang reply ko
“actually may away nga kame ngayon eh, wala nasi siyang time masyado saken”
Ang sabi niya di ko naman alam ang susunod kong irereply… maya maya ay… ininvite niya ko para magcam
Inaccept ko naman.. kitang kita na dumadaloy ang luha sa knyang mata…
Di ko alam ang gagawin ko… ininvite ko rin siya para I view ang cam ko…Nangnaviview na niya na ako.. nag funny faces ako.. sinubukan ko siyang patawanin.. kitang kita ko naman ng unti unti nagssmile siya..
“kayong talagang mga walang face value ang galing galing magpatawa”ang sabi niya
Di ko naman alam kung anung irereply ko..is that a compliment o nangiinsulto siya…
“that’s not what I mean”ang sabi niya
“ok”ang reply ko
Sa mga panahon narin nayon.. nagpm bigla saken ni Jason…
“hi”ang sabi niya
“pwede pa view?”ang request niya saken
“sure”
Isa si Jason sa mga baguhan sa blogsite… nang Makita na niya ang itsura ko
“ang cute cute mo kuya!”ang sabi niya
Isang taon ang agwat namen pero hinahayaan ko siyang tawagin nalang akong kuya
“thanks.. bute kappa naaapreciate mo”
Alam rin ni Jason ang tungkol sa feeling k okay lei.. kilala niya si lei
“si kuya lei po ba?”
“oo eh..”
“sabi ko naman kasi sayo kuya eh… ako nalang mahalin mo”ang sabi niya sabay send ng ilang laughing smile
Noon paman sinasabi saken to ni Jason.. pero ang tingin ko lang sa ginagawa niya ay mga biro…kaya hinahayaan ko nalang at di ko na pinapatulan
Muli ay nagpm si lei
“uy sorry ah..”sabi niya
“ok lang I understand wala naman talaga akong face value kaya nga hindi ako ang minahal mo”ang sabi ko
Di ko naman agad na realize ang sinabi ko hule na nung na realize ko at naisend ko na
“ha?... is that means?”
“ha?”ang reply ko
“you like me?”ang reply niya
Di naman ako makasagot.. mukang ito na nga ang araw na malalaman niya na mahal ko siya
“or do you love me?”ang muling tanung niya
Di ako makasagot …
“anyway kung mahal mo man ako.. wag monang ipagpatuloy yan… walang chance na maging tayo”
Tila naman isang libot isa ang mga panang tumusok sa aking puso… ang sakit ng sinabi niya… nag out nalang ako bigla…
Muli ay kinuwento ko ang nangyare kila Maxine at aileen pansin kasi nila ang lungkot sa aking mata… lalo na nung maluha luha ang aking mga mata… kahit kasi anung tao ko dito… lumalabas parin ang lintek na luha nato..
“punyeta siya! Wag siyang magpapakita saken lintek siya”ang nang gagalaiting sabi ni aileen
“cool down sister!...”ang sabi ni Maxine
“anyway punyeta nga naman siya… taena niya”ang sabi ni Maxine
Kala ko pa naman mahinahon si Maxine isa rin palang tao na mumurahin ang mahal ko
“kasi naman eh!!... sinabihan kana namen ng itigil nayang nararamdaman mo!...”ang sabi ni aileen
“kasi …. Ang hirapp…. Eh… first love.. ko yun”ang utal utal kong sabi gawa ng pagiyak ko
Di na nagsalita pa sila Maxine at aileen at niyakap nila ako
“hahanapan kita ng bago! “Ang sabi ni Maxine
“ha?”
“blind date!”ang sigaw naman ni aileen
“ha?ehh!!”
“wala!! kasado na!...”kinuha ni Maxine ang cellphone niya at sinimulang mag dial ng no.
Maya maya ay may nakausap na siya at
“may ka date kana!”ang sigaw nito saken
Wala naman akong magawa kundi ang sumangayon nalang… kahit pa kasi kaladkarin ako ng dalawang to gagawin nila para lang masunod ang gusto nila
So yun nga…sa isang not so fancy restaurant ang date ko…nangmakarating ako dun…laking gulat ko kung sinong lalake ang ka date ko
Si Jason!
“hi kuya”ang pagbati niya saken
“hi?”
“hehe.. ako yung sinetup ni ate para sayo”ang sabi niya
“ate??...”
“ate Maxine.. pinsan ko yun eh”saby smile niya
Imperness ah!... ganda ng smile ni Jason nun.. talagang nakakatuwang tingnanSo yun nga…nag date kame dun.. after naming kumain
“ahmm… mack.. maaga pa baka gusto mo munang magstay muna tayo sa condo ko.. para naman makilala mo ko hehe”ang sabi niya
Pansin ko na ngayon na parang tila nawawala na ang pagtawag niya saken ng kuya at ang pagopo niya saken
“sure”ang sagot ko.. maaga pa nga naman kase that time and wala akong gagawin for tomorrow…
Kaya yun.. mabait si Jason,.. super gentleman.. at talagang gentleman… di tulad ni lei na face lang ang mahalaga…si Jason.. ang mahalaga daw sa kanya ay mabait at magaling magmahal ang taong mapapasakanya…yung mga tipo daw na
KATULAD KO
So yun …natapos ang gabi ng hinatid ako ni Jason sa bahay… imperness ang sarap niyang kausap… hindi siya yung sobrang hangin … hindi siya yung sobrang yabang .. at hindi rin naman malibog hahaha’
Simula ng gabing iyon..mas lalo ko nang nabigyan ng pansin si Jason… at di nagtagal.. naging kame… ang saya saya ko kasi nakatagpo ako ng taong para saken at alam kong mamahalin ako
At si lei naman?...
One night nag txt saken ni lei.. kung pwde raw magkita kame .. nung time nato kame na ni Jason nung makapunta ako sa lugar nasinabi niya agad namang siyang lumapit saken at niyakap ako
“ok ka lang?”ang tanung ko
“yeah namiss lang kita…”ang sabi niya
At umupo na kame sa isang bench
Tahimik
“kamusta na nga pala kayo ni Jason? Balita ko kayo na ah”ang sabi niya
“oo”ang maikli kong sagot
“alam mo nagkamali ako eh”ang mahina ngunit malumanay niyang sabi
“bakit?”
“marame pala kameng nasa puso ng mahal ko”
Nabigla naman ako sa sinabi niya hanggang sa susunod na sinabi niya ay lalo pa akong nabigla
“ang tanga ko.. dapat ikaw nalang yung minahal ko”ang sabi niya saken
Maya maya nag ring ang phone ko si Jason tumatawag…sinagot ko yun
“hello?”ang pagsagot ko
“hello babe?”ang sabi ni jason
“yes babe?”
“I love you.. I just called to say I love you”ang sabi niya saken
Nailoud speaker ko ang phone ko kaya narinig ni lei ang lahat ng sinabi ni Jason
“I love you too babe…”
At binaba na niya ang phone
Nangbumaling ako ng tingin kay lei… kitang kita ko ang mga luha sa mata niya…tumayo siya at niyakap ako ng pagkahigpit higpit…
“mahalin mo ule ako mack please”ang bulong niya sa tenga ko
“sorry lei.. hule na eh… hindi na kita mahal… nasaktan mo na ako …date”
“sorry… bulag ako nuon…”
“sorry rin lei… hindi na ikaw ang mahal ko”
At sabay ng walk out ko. Iniwan ko siya ruon na dumadaloy ang mga luha niya… at ako?? Umalis ako ruon ng masaya..kasi I made him realize how idiot he is...
(the end)
Hi, ako nga pala si macky... nasa tamang edad na ako ngayon… isang bisexual na tulad ninyo,., nais ko lang sanang ipamahagi ang aking karanasan noong unang pagkakataon akong umibig magsisimula ang aking kwento nuong nasa highschool ako
Noon paman hilig ko na talagang magikot ikot sa internet, yung tipong makipagkilala sa ibat ibang tao sa pamamagitan ng internet… nasa labing limang taong gulang ako nuon… mulat narin ang aking kaalaman sa tunay na ako… kung baga natanggap ko na ang tinakdang kasarian para sa aken Mahilig rin akong magbasa ng ibat ibang storya.. bata palang ako yan na ang hilig ko , para sa akin kasi. Sa pamamagitan ng pagbabasa napupuntahan ko ang ibat ibang lugar na nais kong puntahan..
Hanggang sa isang araw
“oi!? Bhest!! Gising kana??... puntahan mo tong site na to!”ang txt saken ni Maxine
Isa si Maxine sa matalik kong kaibigan … isang babae na kung umarte ay daig pa ang baklang sumasayaw sa bar
“anung site to?... baka nanaman kung anong Makita ko ah!”ang reply ko
“di noh!,, next time nayun mas malaki hahaha”reply niya
“sira!... anu nga to?”pagtatanung ko
“blogsite yan ng pinakamagaling na author sa internet, iopen mo na!”
Alam kasi ng buong barkada ko na talagang mahilig akong magbasa ng ibat ibang libro… (pwera lang yung bold magazine! Ahihihi)
Di na ako nagreply pa at binuksan ko na ang loptap… agad kong pinuntahan ang site… nangmakita ko ang mga stories agad na akong nagbasa, maya maya ay talagang seryosong seryoso na ako sa pagbabasa at pansin ko na ang storya ay tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan na parehas ang kasarian… ilang oras pa ay natapos ko na ito… at talagang iyak ako ng iyak dahil sa storyang ito…
Nangmatapos akong magbasa , napansin ko na may chatbox sa itaas mismo ng storyang iyon… at pansin ko rin ang mga taong naguusap sa pamamagitin nuon… maya maya ay di ko na napigilan pa at sumali na ako sa kanilang usapan…
Mababait ang mga tao ruon napaka heart warming ng welcome nila sa akin , at lalo na ng mismong author ng mga stories …pero ang talagang nakakuha ng aking pansin ay ang taong nagngangalang LEImabait siya at siya ang unang una na nagbigay ng pansin sa akin at talagang nakagaanan ko siya ng loob
Simula nuon talagang araw araw na akong naruruon sa blogsite naiyon… araw araw na akong bumibisita at nagbabasa ng mga kwento …
Di tumagal ay nakilala na ako sa blogsite naiyon…Isang araw , nagol ako sa blogsite na iyon walang masyadong nakaol isa lamang… si lei.. bale dalawa lang kame duon.. ako at siya
“yeheyyyyyyyyyyyyyy maykasama na akong magjajakul”ang type niya
“ano? “Reply ko…
“samahan mo naman ang gwapong si ako… nagiisa lang ako dito eh”ang mahangin niyang pakikipagusap saken
Nagtagal rin ang usapan namen duon.. at talagang pati ang mga email address namen ay binigay namen sa isat isa…
Simula nuon.. nagging close narin kame ni lei…nagchachat kame sa ym.. friend kame sa fb.. connected kame sa isat-isa , bawat araw nagiiba ang feeling ko.. yung feeling na parang ang saya saya ko na kasi kausap ko siya…minsan nga kapag nagool ako winiwish ko na sana naka ol din siya… sana I pm niya ako.. sana sana…Nung mga panahon na yon.. hindi ko pa talaga naiintindihan ang feelings ko.. bata pa ako nuon walang kamuwang muwang sa ikot ng pagibig…basta ang alam ko.. Masaya ako kasi meron kameng connection sa isat isa
Sa school“tingnan nyo yan.. nakatulala nanaman”pagbulong ni Maxine kila aileen
**sabay batok si aileen**
“aray ko ah!, lakas ng trip nyo!”pasigaw kong sabi
“kanina pa kame nandito ikaw nakatunganga lang.. anu bang tinitingnan mo sa langit at parang abot tenga yang ngiti mo!”
Di ko na namalayan nakangiti pala ako.. naisip ko lang kasi ang mga panahon na yon ang pinagusapan namen ni lei kagabe…
Malapit na ang get together ng blogsite na iyon… at talagang excited akong Makita ang lahat ng taong nabibilang sa blogsite naiyon.. pati na rin syempre si lei
“basta”ang naisagot ko nalang kay aileen
“aba?! Wag mong svhing inlove ka!.. my goodness!! Sinu ang malas na tao?”
Ewan ko kung matatawa ba ako sa sinabing iyon ni Maxine
“ako? Inlove? To who?”
“ganyan kasi daw yung mga ngiti ng taong inlove eh”
Sa panahon na to tanggal na ang aking ngiti
‘inlove nga ba talaga akO?... kanino? Sa kanya?’ ang tanong ko sa aking sarili
“hay nakowh wag mo nang kulitin yan Maxine walang alam sa love yan baog yan … halika na gutom nako” sabay hila saken ni aileen nakatunganga parin ako at iniisip ang sinabi ni Maxine
“ganyan ang ngiti ng taong inlove”
Nang makauwe sa bahay.. computer agad ang inatupag ko.. binuksan ko agad ang ym at facebook … maya maya naka ol na si lei!!!
Maya maya siya na ang nagpm saken
“musta ang school?”tanung nito
“grabe! Kakapagod!”reply ko
“excited na ako sa get together!”reply niya
“ako rin eh!...”
“may kasama kabang pumunta dun sa venue?”pagtatanung niya saken
“wala eh, ikaw?”
Sa mga time na to iniisp ko na sasabihin niya na susunduin niya ako ditto sa bahay para magsabay na kameng pumunta ruon hehehe
“meron yung crush kong magiging artista na”sabi niya
Nagulat naman ako.. may na crushan siya?.. di ko yata alam yun ah
“aba? Sinu naman tong crush mo?”pagtatanung ko
“basta. Sobrang gwapo ahihihi.. yummy to”sabi pa niya
Tila naman isang libot isang pana ang tumisok sa aking puso… di ko rin alam kung bakit ganun angpakiramdam ko… pero parang ang sakit na malaman na may iba siyang gusto
“ah ok”ang naireply ko nalang
Marame pa kameng napagusapan nun… puro tungkol sa crush niya.. di ko na kinaya at talagang ako na ang unang nagsabi na kailangan ko nang mag out at nag alibi na lang ako na may dapat akong gawin…Nangnapatay ko na ang loptap pumunta ako sa kama ko..di ko na namalayan ang mga luha ko na dumadaloy sa aking mga mata … ang sakit…sa mga oras na ito sure na ako.. mahal ko nga si lei
‘ang tanga mo!! Bakit mo pa kasi kailangang mahalin yung gagong yun!... eh sa chat ko lang naman nakilala!!’ ang sigaw ng utak koDumaan ang mga araw , nakikipag chat parin saken ni lei katulad parin ng dati ang kakulitan , kayabangan , kahanginan at kalibugan niya Hanggang sa dumating ang araw ng get together
“mack!. Asan ka?”txt saken ng unknown no.
“whos dis?”reply ko
“si lei to!!...yung pinakagwapo mong kachat, asan ka?”reply niya atBinigay ko ang location ko..
“bakit mo ba tinatanung?”“susunduin na kita jan sabay tayo!”sabi nito
Napangiti naman ako sa aking nabasa… kasabay ko ang taong mahal ko.. yihi!! HahahaDi nag tagal may isang motorbike na pumarada sa harap ko mismoTalagang astig na astig ang motor na iyon… pang rocker talaga hahahaNang bumaba ang nagdadrive nito sabay naman ang pagalis niya ng helmet niya
“tara na!”sabi nito saaken
Ako naman tulala hello naman kasi!! Ang gwapo kaya !! hahaha astig na astig siya sa paningin ko.. Binigyan nya ako ng isang helmet at sinuot ko ito…bago kami umandar
“kala ko ba yung crush mo ang kasabay mo?”
“may rehersal daw sila sa studio nila eh”sabi nito sa akin na malungkot ang mukha…Tila naman tinusok ang aking puso sa nakitang mukha ng aking minamahal
“to naman!.. wag nang sad.. dito naman ako”ang nasabi ko.. tila naman nagulat ako sa salitang lumabas sa bibig koNapangisi naman si lei sa narinig mula sa akin
“tnx ah!... atleast kay friend akong nanjan para saken”sambit niya
Ngumiti nalang rin ako…Nangmakarating kame sa venue ang dame naring tao… May special seats para sa amen na talagang masuyong nagbabasa at palaging nagcocoment at nakaol sa blogsite naiyonNapaka saya ng party naiyon puro tawanan sayawan… wala narin ang lungkot sa mukha ni lei kaya talagang masasabi ko na Masaya ang araw na iyonNangmatapos ang kasiyahan isa isa nakaming nagpaalam sa isat isa…
“mack!.. hated nakita sa inyo”sabi ni lei
“ha? Sure ka?”pagtatanung ko
“oo dali na sakay na!”
Sumakay narin ako sa motorbike ni lei… di tulad kanina.. masmabilis ang pagpapatakbo niya… at syempre dahil sa bilis nito napapayakap ako sa kanya talagang napakasarap yakapin ni lei ang bango bango
Nangmakarating na kame sa bahay… -mahirap man pero byebye na sweetie lol-Sinundan ko pa ng tingin ang pagalis niya … ng makaalis siya… sabay naman ang aking pagtili.. nasa isip ko na baka pwde nga kame, baka mahal rin niya ako.. baka baka bka… for short umaasa ako
Kinabukasan
“ano!!...”ang tili ni Maxine
“so tama si Maxine? Inlove ka nga? Ganun?”pagliwanag ni aileen
“parang ganun na nga”sabi ko
“my gosh!! Kanino?!”sambit ni Maxine
“sa isang guy na nakilala ko lang sa blogsite na binigay ni maxine. Pero! Nagkita na kame sa get together” sabi ko
“anu ngang name!!”sigaw ni Maxine na may ngiti sa labi
“lei”sambit ko
Sabay naming tumili ang mga demonyita….
“my gosh!! Inlove na siya!!.. uyyyy dalaga na!”sabi ni Maxine
“dalaga nga wala namng menstrual..”banat ni aileen
“sira ulo!, nung una naman kasi di ko akalain na magiging ganto eh… “ sabi ko
“teka!... tingin mo ba gusto Karin? May chance?”tanong ni maxine
“ewan ko”ang naisagot ko na lamang sa tanung ni Maxine
Natapos ang conversation namen na iyon
Dumaan ang mga araw na . computer at cellphone nalamang ang connection namen ni lei, at bawat araw na iyon ay lalo na siyang nagkakaruon ng puwang sa aking puso...Dumating ang isang araw na naka ol si lei… hinihintay ko siyang mag pm saken pero hindi siya nagppm ,, natagalan na ako sa paghihintay kaya di ko na napigilan pa at ako na mismo ang nag pm sa kanya
“hi”sabi ko
“im not feeling well ilang araw na akong maysakit”reply niya saken
“ha? Eh may nagaalaga ba sayo jan? did you try to take some medicines?”buong pagaalala kong pagtatanung
“dapat wag ka nang magol matulog ka nalang magpahinga ka nalang”ang muli kong pagtype at send
“wala akong kasama ditto sa bahay eh ako lang..”reply nito..
Lalo naman akong kinabahan may sakit siya tapos walang nagaalaga sa kanya… nung mga oras naiyon.. pinilit ko siyang mag out na lamang sa ym… nag out naman siyaSa txt kame nag usap , pinilit ko siyang magpahinga ,,kahit manlang sa ganuong paraan maalagaan ko siya maipakita ko na pinapahalagahan ko siya na may puwang siya ditto sa puso ko
Halos araw araw ay ganuon ang settings...tumagal rin kasi ito ayaw naman niyang pumunta sa ospital… nagalaga ako sa kanya sa pamamagitan ng txt at chat…pinakita ko sakanya na mayhalaga siya ditto sa puso ko na nagcacare ako sa kanyaHanggang sa dumating ang isang araw
“hi!!”txt niya saken
“hi.. ok kanaba?”pagtatanung ko
“yup ok na ko.. galing kasi ng nurse ko eh”sabi niya
“hehe…thank you”reply ko
“bute nalang talaga noh? Nandito yung crush ko galing talaga niyang nurse ko”sabi niya
Natulala naman ako nung nabasa kong to… ang crush niya ang pinupuri niya? Wala man lang bang thank you? Hello! Nag alaga rin ako!
“ahh ganun ba?”“oo.. lagi nga siyang nandito nun nung nalaman niyang may sakit ako eh inalagaan niya ko”
Muli ay talagang nasaktan ang puso ko…para itong winasak sa piraso… ni hindi manlang niya binigyang pansin ang pagbigay ko ng care sa kanya.. ang paaalaga ko sa kanya… ang manhid niya!!
“ah ok”ang tanging naireply ko
Sa buong pagtitxt namen puro ang crush niya nalang ang napagusapan namen… na mahal na daw niya… na napaka good looking daw at may face value talaga… aaminin ko hindi naman talaga ako ganun ka good looking at alam ko rin na wala akong ilalaban sa artista niyang crush… kasi nga mas good looking ito at may face value.. samantalang ako? Isang simpleng tao lang na walang face valueSobrang sakit nun para saken… first time kong magmahal tapos masasaktan lang ako ng ganito parang gusto ko nang mamatay… Pansin ng lahat ng kaibigan ko ang pagiging balisa ko ng mga nakaraang araw
“hoy!... kanina pa kame nagsasalita dito di mo kame pinapansin !!”ang paggising saken ni aileen
“oo nga!”pag sang ayon naman ni Maxine
Maya maya ay di ko na namalayang tumutulo na pala ang mga luha ko..nakita ko naman na biglang nagiba ang itsura ni Maxine… na parang naaawa ito saken
“ano bang nagyare?”pagtatanung ni aileenKinuwento ko sa kanila ang lahat ng nangyare… ang artistang crush ni lei at ang hindi pagbigay ng halaga ni lei sa pagaalala ko sa kanya nuong may sakit siya…
“ang kapal naman non!!. Ikaw walang fes value? Baka gusto niyang sipain ko ang anu niya”ang nanggagalaiting sabi ni aileen
“alam mo gago rin yan eh… paki sabi sa kanya ah….HINDI LANG SA FACE ANG VALUE NG ISANG TAO… ANG TUNAY NA VALUE NG ISANG TAO AY IYONG MAKIKITA SA PUSO NITO…oo nga may itsura yang lei nayan pero fyi sa kanya ah… may face value nga siya wala nang heart value!”ang sabi ni Maxine
“hay nakowh! Kalimutan mo nasiya!... hindi siya kawalan sayo leche siya…. His not worthy to have your love.. wag kang magemote ng ganyan punyeta siya!”ang talagang galit nag alit na sabi ni aileen… habang pinipunasan ang mga luha ko..
Imperness naman kasi sa dalawa kong friends… talagang dadamayan talaga nila ako sa oras na may problem ako…
“halika na nga! Kumain nalang tayo … treat ko!”ang sabi ni Maxine
So yun na nga… ilang araw uli ang nakalipas… ganun parin ang turingan namen ni lei.. tuwing mag oonline ako at kapag naka ol rin siya… magppm siya saken at makikipag usap… pero kung tungkol na sa crush niya ang usapan.. minsan iniiba ko nalang.. ayokong masaktan nanaman at mag emote.. at ayoko rin namang malaman niya na mahal ko siya
Isang araw nung kachat ko si lei bigla niya nasabi saken na…
“kame nung crush ko, kasama ko siya ngayon dito sa kwarto ko.. may nangyare na samen”ang sabi niya
Nang mabasa ko to.. hindi ko alam kung nasa loob paba ng katawan ko ang kaluluwa ko.. hindi ko alam kung nahinga paba ako…hinayaan ko siyang sabihin ang lahat ng nangyare…
Pero ang pinakamasakit ay yung idetalye pa niya sa aken kung pano ang ginawa nilang pagtatalik,,, ang sakit sakit… yung taong mahal ko at pinapahalagahan ko… first love ko!... nakipag talik sa iba at dinetalye pa saken kung pano siya nasarapan sa ginawa niya…
At dahil nga sa sobrang kasiyahan niya hinayaan ko nalang siyang magkwento ng mag kwento… habang nag kukwento naman siya ang di ko mapigilan ang sariling lumuha ng lumuha “anjan kapa ba?”ang sabi niya nung di na ako makpag type dahil sa kakaiyak
“oo”ang naireply ko
Patuloy naman siya sa pagkukwento…hanggang sa sabihin niya
“magkita tayo mamaya sa mall magcecelibrate kame ng mahal ko , gusto kong makilala ka niya as my bestfriend”ang sabi niya
Gusto kong sabhing ayoko.. pero pinilit nya ako ng pinilit… di niya ako tinigilan maski sa cellphone.. wala na akong nagawa kundi ang umoo
Alauna ng hapon ang usapan… sa mall of asia… sa skating rink…late akong dumating nun kasi ayoko naman talagang pumunta ayokong Makita ang kasweetan nila ayokong maluha sa harap nila…
Pagdating ko dun… hindi ko sila Makita… hanggang sa matanaw ko ang isang lalake na nakatayo at nakaharap sa skating rink… nilapitan ko siya .si lei
“hi”ang sabi ko
“hi”ang sabi niya
“asan na yung mahal mo?”ang pagtatanung ko
Tila naman badtrip na badtrip ang itsura niya…
“di makakarating eh… may rehersal raw ule sa studio..”
“so pano yan?uuwe nalang tayo?”ang sabi ko
“hindi..”
Tahimik
“anong gagawin naten?”tanung ko
“basta, kumain kana?”tanung niya
“di pa”sagot ko
Hinila niya ako papunta sa pinaka malapit ng food court… siya na ang umorder ng pagkain namen habang nakain
Tahimik
“ok ka lang?”ang tanung ko at pagbasag narin sa nakakabinging katahimikan naming dalawa
“oo ayos lang”Di ko na napigilan ang sarili ko…. Ayoko rin namang Makita ng ganyan ang taong first love ko, pagkatapos naming kumain kinulit ko siya at pumunta kame ng arcade zone… naglaro kame ng kung anu anung games dun… nagpakasaya kame nang tumagal pansin ko na sa mga labi niya ang napakatamis na ngiti… napangiti ko na siya wala nang inis at lungkot sa mukha niya
Nangmatapos ang laro namen ang dame naming nakuha ng tickets pinapalitan namen iyon at nakakuha kame ng isang halfsize teddy bear
“oh sayo nato ah”sabi niya saken
“tanda ng pagkakaibigan naten”pagpapatuloy niya pa
Ang saya ng araw naiyon para saken kinabukasan kinuwento ko uli kila Maxine ang nangyare
“tanga ka talaga !”ang bulalas saken ni aileen
“nagpapakatanga ka nanaman! Tapos ano? Sasusunod sasaktan ka nanaman niya? At mageemote ka nanaman samen?”ang pagpapatuloy niya
“eh hindi ko naman kayang Makitang ganun yung mahal ko”ang sabi ko
“at hindi rin namen kayang Makita na umiiyak ka ng dahil sa gagong yon!”ang sabi ni
Maxine
Di naman na ako nakasagot…
Dumaan muli ang ilang mga araw… nagonline ako sa ym at naka ol rin siya maya maya ay tiningnan ko ang facebook niya
“married”Ang lovestatus niya
Ang alam niya kaibigan ko siya kaya siguro dapat na sumuporta ako bilang kaibigan…nilike ko yon…
Maya maya nagpm siya sa ym“tnx sa like”ang sabi niya
“congrats”ang reply ko
“actually may away nga kame ngayon eh, wala nasi siyang time masyado saken”
Ang sabi niya di ko naman alam ang susunod kong irereply… maya maya ay… ininvite niya ko para magcam
Inaccept ko naman.. kitang kita na dumadaloy ang luha sa knyang mata…
Di ko alam ang gagawin ko… ininvite ko rin siya para I view ang cam ko…Nangnaviview na niya na ako.. nag funny faces ako.. sinubukan ko siyang patawanin.. kitang kita ko naman ng unti unti nagssmile siya..
“kayong talagang mga walang face value ang galing galing magpatawa”ang sabi niya
Di ko naman alam kung anung irereply ko..is that a compliment o nangiinsulto siya…
“that’s not what I mean”ang sabi niya
“ok”ang reply ko
Sa mga panahon narin nayon.. nagpm bigla saken ni Jason…
“hi”ang sabi niya
“pwede pa view?”ang request niya saken
“sure”
Isa si Jason sa mga baguhan sa blogsite… nang Makita na niya ang itsura ko
“ang cute cute mo kuya!”ang sabi niya
Isang taon ang agwat namen pero hinahayaan ko siyang tawagin nalang akong kuya
“thanks.. bute kappa naaapreciate mo”
Alam rin ni Jason ang tungkol sa feeling k okay lei.. kilala niya si lei
“si kuya lei po ba?”
“oo eh..”
“sabi ko naman kasi sayo kuya eh… ako nalang mahalin mo”ang sabi niya sabay send ng ilang laughing smile
Noon paman sinasabi saken to ni Jason.. pero ang tingin ko lang sa ginagawa niya ay mga biro…kaya hinahayaan ko nalang at di ko na pinapatulan
Muli ay nagpm si lei
“uy sorry ah..”sabi niya
“ok lang I understand wala naman talaga akong face value kaya nga hindi ako ang minahal mo”ang sabi ko
Di ko naman agad na realize ang sinabi ko hule na nung na realize ko at naisend ko na
“ha?... is that means?”
“ha?”ang reply ko
“you like me?”ang reply niya
Di naman ako makasagot.. mukang ito na nga ang araw na malalaman niya na mahal ko siya
“or do you love me?”ang muling tanung niya
Di ako makasagot …
“anyway kung mahal mo man ako.. wag monang ipagpatuloy yan… walang chance na maging tayo”
Tila naman isang libot isa ang mga panang tumusok sa aking puso… ang sakit ng sinabi niya… nag out nalang ako bigla…
Muli ay kinuwento ko ang nangyare kila Maxine at aileen pansin kasi nila ang lungkot sa aking mata… lalo na nung maluha luha ang aking mga mata… kahit kasi anung tao ko dito… lumalabas parin ang lintek na luha nato..
“punyeta siya! Wag siyang magpapakita saken lintek siya”ang nang gagalaiting sabi ni aileen
“cool down sister!...”ang sabi ni Maxine
“anyway punyeta nga naman siya… taena niya”ang sabi ni Maxine
Kala ko pa naman mahinahon si Maxine isa rin palang tao na mumurahin ang mahal ko
“kasi naman eh!!... sinabihan kana namen ng itigil nayang nararamdaman mo!...”ang sabi ni aileen
“kasi …. Ang hirapp…. Eh… first love.. ko yun”ang utal utal kong sabi gawa ng pagiyak ko
Di na nagsalita pa sila Maxine at aileen at niyakap nila ako
“hahanapan kita ng bago! “Ang sabi ni Maxine
“ha?”
“blind date!”ang sigaw naman ni aileen
“ha?ehh!!”
“wala!! kasado na!...”kinuha ni Maxine ang cellphone niya at sinimulang mag dial ng no.
Maya maya ay may nakausap na siya at
“may ka date kana!”ang sigaw nito saken
Wala naman akong magawa kundi ang sumangayon nalang… kahit pa kasi kaladkarin ako ng dalawang to gagawin nila para lang masunod ang gusto nila
So yun nga…sa isang not so fancy restaurant ang date ko…nangmakarating ako dun…laking gulat ko kung sinong lalake ang ka date ko
Si Jason!
“hi kuya”ang pagbati niya saken
“hi?”
“hehe.. ako yung sinetup ni ate para sayo”ang sabi niya
“ate??...”
“ate Maxine.. pinsan ko yun eh”saby smile niya
Imperness ah!... ganda ng smile ni Jason nun.. talagang nakakatuwang tingnanSo yun nga…nag date kame dun.. after naming kumain
“ahmm… mack.. maaga pa baka gusto mo munang magstay muna tayo sa condo ko.. para naman makilala mo ko hehe”ang sabi niya
Pansin ko na ngayon na parang tila nawawala na ang pagtawag niya saken ng kuya at ang pagopo niya saken
“sure”ang sagot ko.. maaga pa nga naman kase that time and wala akong gagawin for tomorrow…
Kaya yun.. mabait si Jason,.. super gentleman.. at talagang gentleman… di tulad ni lei na face lang ang mahalaga…si Jason.. ang mahalaga daw sa kanya ay mabait at magaling magmahal ang taong mapapasakanya…yung mga tipo daw na
KATULAD KO
So yun …natapos ang gabi ng hinatid ako ni Jason sa bahay… imperness ang sarap niyang kausap… hindi siya yung sobrang hangin … hindi siya yung sobrang yabang .. at hindi rin naman malibog hahaha’
Simula ng gabing iyon..mas lalo ko nang nabigyan ng pansin si Jason… at di nagtagal.. naging kame… ang saya saya ko kasi nakatagpo ako ng taong para saken at alam kong mamahalin ako
At si lei naman?...
One night nag txt saken ni lei.. kung pwde raw magkita kame .. nung time nato kame na ni Jason nung makapunta ako sa lugar nasinabi niya agad namang siyang lumapit saken at niyakap ako
“ok ka lang?”ang tanung ko
“yeah namiss lang kita…”ang sabi niya
At umupo na kame sa isang bench
Tahimik
“kamusta na nga pala kayo ni Jason? Balita ko kayo na ah”ang sabi niya
“oo”ang maikli kong sagot
“alam mo nagkamali ako eh”ang mahina ngunit malumanay niyang sabi
“bakit?”
“marame pala kameng nasa puso ng mahal ko”
Nabigla naman ako sa sinabi niya hanggang sa susunod na sinabi niya ay lalo pa akong nabigla
“ang tanga ko.. dapat ikaw nalang yung minahal ko”ang sabi niya saken
Maya maya nag ring ang phone ko si Jason tumatawag…sinagot ko yun
“hello?”ang pagsagot ko
“hello babe?”ang sabi ni jason
“yes babe?”
“I love you.. I just called to say I love you”ang sabi niya saken
Nailoud speaker ko ang phone ko kaya narinig ni lei ang lahat ng sinabi ni Jason
“I love you too babe…”
At binaba na niya ang phone
Nangbumaling ako ng tingin kay lei… kitang kita ko ang mga luha sa mata niya…tumayo siya at niyakap ako ng pagkahigpit higpit…
“mahalin mo ule ako mack please”ang bulong niya sa tenga ko
“sorry lei.. hule na eh… hindi na kita mahal… nasaktan mo na ako …date”
“sorry… bulag ako nuon…”
“sorry rin lei… hindi na ikaw ang mahal ko”
At sabay ng walk out ko. Iniwan ko siya ruon na dumadaloy ang mga luha niya… at ako?? Umalis ako ruon ng masaya..kasi I made him realize how idiot he is...
(the end)
Friday, November 5, 2010
hindi ako susuko
this story is for the students and for all the persons in our community na kahit anung hirap o kahit anung sakit pa ang kanilang dinaranas nanjan parin sila at proud na proud sa kanilang sarili at hindi sumusuko
saludo po ako sa mga tulad ninyo
*the speech is not mine
* the songs is not mine
* the names that has been used in this story is not mine
purpose is to entertain at magbigay aral sa iba
pa follow naman po sa blog ko please ang thanks!
------------------------------------------------
“Ano ka ba namang bata ka!... nakakailang ulit kana sa year nayan hindi ka manlang makaalis alis!”
Yan po ang bulyaw ni mama saken nung araw na umuwe ako ng bahay dala-dala ang aking report card
Bago ko ho muna I pagpatuloy ang mga pangyayare sa aking buhay, nais ko ho muna sanang ipakilala ang aking sarili…
Ako ho si carlo,nasa tamang edad na ako ngayon,nagtatrabaho ako sa isang magandang companya, at tulad ninyo isa rin akong bisexual…
Siguro ho ang iba rito sa inyo ay hindi nakaranas ng mga bagay na dinanas ko.
Aaminin ko ho sa inyo hindi ho kasi ako tulad ng iba na matalino,may-alam, at madaling maturuan..
Pwde na rin nateng sabihing… slow ako… o kung minsan pa nga ang tawag saken ng iba.. tanga… lalong lalo na ng pamilya ko…
Nasa highschool ako nuon ng maramdaman ko na ang lahat ng mabibigat na pressure… ang pagkainggit.. ang panlalait ng iba… at ang masakit na salita galing mismo sa aking pamilya
“ano ka ba namang bata ka!...bat ganto ang mga grado mo!!...hirap na hirap ang ama mo sa kakakayod buong araw”ang sabi ni mama na umuusok na sa galit
Lumapit saken si mama, at ang kasabay ng paglapit na iyon ay isang malakas na sampal
“naghihirap kame ng papa mo sa kakakayod buong araw tapos ito? Itong grade lang ang ipapakita mo samen?”ang pagpapatuloy na sabi ni mama kasabay ng panduduro niya saken
“anak nga ba talaga kita? Kasi pagkakaalala ko wala akong anak na bobo na tulad mo!”ang sabi ni mama sabay ng panduduro saken
Tinitiis ko ang lahat ng iyon mula kay mama… ako naman kasi ang may kasalanan.. kung matalino lang sana ako.. kung hindi lang sana ako bobo.. hindi ko mararanasan to…
Kaya lang hindi ko talaga kaya eh , hindi ko kayang pantayan ang mga kaklase ko… hindi ko sila kayang sabayan, masyado kasi akong mahina…
Wala na akong nagawa ng gabing iyon kundi matulog habang lumuluha… inilalabas ko sa pamamagitan ng pagiyak at pagluha ang lahat ng sakit na nararamdaman ko…
Kinabukasan… parang walang nangyare… papasok parin ako ng skwela…binigyan parin ako ng baon ni mama at isang madiin at matalas na paalala…
“kung hindi mo pa maaayos yang pagaaral mo itatakwil kita!”
Ang madiin na sabi ni mama
Pagpasok ko ng skwela…
Tila lahat ng mata ay nakatingin saken… sa school wala akong masyadong ka-close.. may mga friends ako.. pero tingin ko lahat ng iyon ay kasama ko lang sa sarap…
Naglalakad ako nun sa hall , habang sa paglalakad ko tila naman mga bubuyog ang mga studyante na nakakasalubong ko..
Kahit pa nagbubulungan ang iba sa kanila.. narinig ko parin ang sabi ng isa
“diba yan yung tanga sa last section?..ang kapal naman pumasok parin? Ang lakas ng loob”ang sabi ng isang studyante
Masakit.. kasi nakikilala nila ako bilang bobo… bilang tanga… pero tingin ko wala ring magbabago eh… ganun talaga ang tingin nila sa mga studyanteng tulad ko
Nakarating ako sa class room nang matiwasay at walang gulo akong kinasangkutan…
Pero ganun parin eh… mula sa hall… hanggang sa class room.. lahat sila nakatingin saken…
Hanggang siguro,…hindi na kayang makatiis nung isang chismoso..
“tol bat pumasok kapa?”ang tanung saken nung lalakeng lumapit..
Nakaupo na ako nuon sa proper chair ko
Di ko siya sinasagot , wala akong pakeelam sa kung anu mang iniisip nila.. basta pursigido akong matapos ko ang pagaaral ko.. kahit pa sobra ang panlalait nila…
Maya maya
“mr matugas… hinahanap karaw ho ni mam bantog sa faculty”ang sabi ng isang studyanteng inutusan ng class adviser namen
Dali dali naman akong tumalima at tumayo.. iniwan ko ang mga gamit ko sa class room at bumaba para puntahan ang faculty room…
Pagdating ko run.. nandun ang class adviser namen tila talagang naghihintay para sa aking pagdating at pakikipag usap sa kanya
“good afternoon mr matugas”ang pagbati nito saken nang akoy Makita
“good afternoon mam”ang pabalik kong pagbati
“nakita mo naba ang iyong mga grado?”ang pagtatanung nito saken
Tumango ako ng ilang ulit.. hudyat na nakita ko na ito
“oh eh bakit kapa pumasok?”ang mataray na tanung nito saken
“mam its not too late… 3rd grading palang po.. kung sakaling makapasa ako hanggang 4th grading kakayanin pong makatuntong ako ng entablado”ang sabi ko sa kanya na maiyak iyak
“kakayanin mo kaya?”ang sabi nito…
Hindi ko na napigilan ang mga luha ko at bumagsak na ito… napakaliit ng tingin nila saken… napakasakit…dahil ba sa mahina ang kokote ko? Kailangan bang gantuhin ako!
Lumabas ako ng faculty na iyon na tumutulo ang luha ko…
Umakyat ako ng class room at pinunasan ko ang lahat ng luha ko
Wala pang bell nun kinuha ko ang mp4 na dala ko.. pinatugtog ko ang isang kantang nagbibigay ng lakas saken para magpatuloy pa kahit na hirap na hirap na ako…
Do you ever feel like a plastic bag drifting through the wind
Wanting to start again?
Do you ever feel, feel so paper thin like a house of cards
One blow from caving in?
Do you ever feel already buried deep six feet under scream
But no one seems to hear a thing
Do you know that there's still a chance for you?
'Cause there's a spark in you
You just gotta ignite
The light and let it shine
Just own the night
Like the Fourth of July
Cause, baby, you're a firework
Come on show 'em what you're worth
Make em go oh, oh, oh
As you shoot across the sky
Baby, you're a firework
Come on; let your colors burst
Make em go oh, oh, oh
You're gonna leave em fallin down oh oh
You don't have to feel like a waste of space
You're original you cannot be replaced
If you only knew what the future holds
After a hurricane comes a rainbow
Maybe you're reason why all the doors are closed
So you could open one that leads you to a perfect road
Like a lightning bolt your heart will blow
And when it's time you'll know
You just gotta ignite
The light and let it shine
Just own the night
Like the 4th of July
Cause, baby, you're a firework
Come on show em what you're worth
Make 'em go oh, oh, oh
As you shoot across the sky ey ey
Baby, you're a firework
Come on; let your colors burst
Make 'em go oh, oh, oh
You're gonna leave 'em fallin' down oh oh
Bridge
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
It's always been inside of you, you, you
And now it's time to through, ooh, ooh
Cause, baby, you're a firework
Come on show em what you're worth
Make 'em go oh, oh, oh
As you shoot across the sky ey ey
You're a firework
Come on let your colors burst
Make 'em go oh, oh, oh
You're gonna leave 'em fallin down oh oh
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
Hindi ako susuko!...kakayanin ko!... ipapakita ko sa kanila na hindi ako tanga!.. na hindi ako bobo!... na kaya kong lumaban!...na kaya ko ring pantayan kung anu ang kaya ng iba!
Nang natapos ang kantang iyon… siya namang pagring ng bell hudyat para sa pagsisimula ng first period
Pumasok ang class adviser namen na may ngiti sa mga labi.. at bumati,pagkatapos nun , bago siya maglesson
“nakita naman na siguro ninyo ang lahat ng inyong grado…”ang panimulang sabi nito
“at hindi rin naman siguro lingid sa inyong kaalaman na talagang bagsak kayo, class adviser nyo lang ako.. teacher,… tagacompute ng grade,syempre naiintindihan naman siguro ninyo na hindi kayo pwdeng pumasa ng wala kayong ginawa…”
“ocge! Sabihin nateng may ginagawa… nagpapasa ng project… nagtatake ng test`s and quizzes,… pero lahat ba ng test`s at quizzes na iyon.. pasado? Perfect? O mataas ang equivalent?”
“do more!...kulang pa eh… sagarin mo”ang madiin na sabi ng teacher na nasa harapan habang nakatingin mismo saken..
Nasyang nagging dahilan para pagtinginan rin ako ng iba pang mga studyante, wala na akong nagawa kundi ang tumungo
Natapos ang lahat ng lessons ay umuwe na ako sa bahay… pagdating ko ng bahay.. gumawa na kaagad ako ng plano para makapasa ako sa lahat ng subject…
Ang sabi ng teacher namen…. Puro test`s ang batayan ng grade namen ngayon 3rd grading..
Nabuo na ang plano ko… sa library ako dapat palagi at palaging magreview ng magreview
Yun nga ginawa ko kinabukasan…
“good morning mam”ang pagbati ko sa teacher na nasa library…
“good morning iho, tila yata ang aga ng isang studyanteng tulad mo..mamayang pang 12 ang pasok mo pero 11 palang ah”ang sabi nito na nasa mahina na boses at sabay ng isang matamis na ngiti
“kailangan lang ho magreview”ang sabi ko
“sige iho pumasok kana”ang sabi nito
Pumasok na nga ako… pagpasok ko sa library… walang ibang tao… maliban sa isang studyante na nasa isang table rin at mukang nagbabasa ng libro..
Hindi ko na lamang ito pinansin masyado at umupo na ako sa tabing table at nagsimulang magreview
Nasa science na ako… may part kasi sa science na kailangan na mathematical arrangement… hirap na hirap ako ditto… ang hirap intindihin lahat… talagang nahihilo na ako…hanggang sa nabali ko na ang lapis na hawak ko…
Mangiyak ngiyak ako nung mga oras na iyon… tila naaawa ako sa sarili ko…pero hindi parin ako sumuko… tinasahan ko ang lapis na iyon at nagsimula muli…
Nagsisimula na ako ng may naramdaman akong lumapit saken…
“need some help?” ang sabi ng boses nito saken
Nang tingalain ko ang malalim na boses na iyon… tumambad sa aking harapan ang mala angel na mukha ng isang lalake
“ahmm”ang tangin naisagot ko
“sorry ah… lumapit agad ako, ako nga pala si atriu, napansin ko kasi na parang nahihirapan ka eh”ang sabi nito saken sabay ng pagabot niyo ng kamay niya
Kilala ko ang pangalan ng lalakeng iyon.. matunog ang pangalan niya lalo na sa mga kataas taasan ng first section….
“carlo”at sabay naman ng pagkamay ko sa kanya
Umupo siya sa tabe ko…
“so san kaba nahihirapan?”ang mabilis na sabi nito
“ahmm ok lang ba talaga saiyo na lumapit saken?”ang tanung ko
“oo naman”ang sagot niya
“eh diba first section ka?”ang sabi ko
“oo, bakit? May rules ba na hindi pwdeng tumulong ang first section sa mga nangangailangan”ang sabi niya
“wala”ang sagot ko
“edi simulan nanaten to”ang sabi niya
Nagumpisa uli kame mula sa umpisa… pinaintindi niya saken ng maigi ang lahat ng dapat kong maintindihan… nakagaanan ko agad siya ng luob…nang matapos na kame nun pasado 12… science at English lang ang naituro niya pero malaking tulong na rin iyon saken
“salamat ah”ang sabi ko
“anytime.. kung may problem kapa sa iba pang subject hanapin mo lang ako”ang sabi niya
“ahmm atriu.. nasa last section kasi ako.. ako yung—“
Di ko na natapos pa ang sasabihin ko
“ikaw yung sinasabi nila na bobo?, wag kang magpapadala sa sinasabi nila,… kaya mo yan!”ang sabi niya saken
“salamat talaga atriu”ang sabi ko
“wala yun… o pano?? Kapag may kailangan ka ah!, sabihin mo lang ready ako maging free tuitor mo”ang sabi niya saken at nakangiti pa
Umalis na siya ng library nuon at ako naman naiwan para ayusin ang mga gamit ko na ginamit sa pagrereview…
Paglabas ko ng library.. ganun parin… nakatingin parin saken ang mga studyante, pero di na tulad ng date ang sinasabi nila, ang naririnig ko naman na usapan nila
“ang kapal talaga.! Ang kataas taasan pa talaga ng first section ang nagtuituitor sa kanya ah!”ang sabi ng isang babae na nasa mataray na boses
Ang bilis nga naman kumalat ng balita.. biruin nyo ah… nasa library lang kame kanina nagrereview..paglabas na paglabas ko lang… kalat na agad…
Pumunta na agad ako ng class room dahil ayoko nang mapaaway pa ako…
Pagakyat ko run..bigla namang linapitan ako ng isang bakla na nakamake up, na classmate ko
Si john acuesta
“oi! Bekimon ka!... yung pogi raw ng first section ang nagtuitor sayo? Grabe ka ah… ang taas mo rin … eh samantalang mahina yang kokote mo!”ang sabi nito saken sabay ng tawanan ng iba ko pang kaklase
Aktong paalis na ako nuon sa harapan ng baklang yon at tinalikuran ko na siya ng bigla niyang hinawakan ang braso ko at sinabing
“oi! Malandi ka!.. kinakausap pa kita!... o baka naman hindi mo naiintindihan ang mga sinasabi ko,,, kasi wala kang alam!”ang sabi nito saken
Tinabig ko ang kamay niya na nakahawak sa braso ko tila naman na out of balance ang baklang mataba at nalaglag sa sahig
“aba!.. gago kang feelingerong itsusera ka!”ang sabi niya sabay ng pagtayo.. ang ibang kaklase namen ngayon ay seryoso nang nakatingin samen at tila handang handa sa mapanonood na sakitan
Ako naman ay hinawakan ang kanyang kamay para tulungan siyang makatayo..
Nang nakatayo naman siya… tinulak niya ako.. na siya namang dahilan para malaglag ako sa sahig…
“oh anu?... filingerong to…di perket tinutuitor kana nung kataas taasan ng first section aasta asta kana saken ah!”ang sabi niya saken at aktong palapit para sampalin ako
“STOP THIS!”ang sigaw ng boses.. nang tingnan ko kung san galing ang boses na iyon…
Nakita ko ang guro namen
“mam he started it.. yan!.. yang tangang yan po ang nagsimula at hindi ako!”ang sabi ni aquesta
“I saw and heard everything mr aquesta, wag mong baliktarin… I want to see you in detention after my class”ang sabi nito kay aquesta
“and for you mr matugas… take your seat”ang sabi nito saken
Tumayo ako mula sa pagkakalaglag sa sahig.. at tinunton ang aking proper chair
Nangnatapos na ang class ng teacher namen , sumunod naman si aquesta.. papunta sa detention room
Ang totoo nyan? Kahit na sinaktan niya ako… nahahabag parin ako sa kanya… kung di lang sana ako tanga di ako tutulungan ni atriu.. at kung hindi ako tinuruan ni atriu edi sana hindi siya nagreact ng ganun at na detention
Dumating ang period time for science katulad nga ng sabi ng teacher namen may test kame
Ginalingan ko at talagang binigay ko ang lahat ng makakaya ko...
nang matapos namen ang test agad na chinekan ito
Laking tuwa ko… nang Makita na ang lahat ng scores
Ako ang highest!!.. ako ang may pinakamataas na score…!!
Laking gulat din ng iba kong mga kaklase ang iba ay natuwa.. ang iba ay nagtaas ng kilay…
“congratulations mr matugas.. ipagpatuloy mo lamang iyan”ang sabi ng subject teacher namen na si mam estanislao kasabay ng isang matamis na ngiti
“thank you mam”ang sabi ko
Natapos ang period namen nun ng science sunod ay ang English…
Bago mag test ay nagkarun muna ng discussion at konteng recitation
Tuwang tuwa ang guro namen ng makitang nagrerecite ako… tila bagong bago sa kanilang paningin ang aking mga ginagawa
Nangmag test… katulad kanina sa science ginalingan ko rin at binigay ko ang lahat ng makakaya ko…
Nang magtsek na… hindi man ako ang pinakamataas.. pangalawa lang.. pero maganda naring improvement un para saken…
Nang matapos ang lahat ng lessons sa lahat ng period… agad akong pumunta sa labas ng ground ng school.. pumunta sa pinaka malapit na chocolate store… bumili ako ng isang malaking chocolate bar… at thank you card
Ibinigay ko iyon kay atriu… bilang pasasalamat narin…
“marameng salamat po talaga”ang magaling kong pasasalamat
“to naman… nagpopo pa… magkasing edad lang naman tayo ah…”sabi niya
“tawagin mo nalang akong atriu..ok?”ang pagpapatuloy niya
“ok atriu”ang sabi ko
“wow… na tsambahan mo ah… favorite chocolates ko to eh… with almonds”ang sabi niya sabay ng isang napakatamis na ngiti
Kinatuwa ko naman iyon… ibig sabihin lang kasi non ay na parehas pala kame ng favorite na chocolate!
Habang saya na saya siyang nilantakan agad ang chocolate na iyon…
“..uwian na diba?... pinalabas naba kayo?”ang tanung niya
tumago ako bilang pagsagot
Binalot niya yung chocolate na binigay ko
“mamaya ka nang chocolate ka, lagot ka saken mamaya”ang sabi niya
Na siya namang kinangiti ko… ang sarap malaman na naaappreciate nya yung binigay ko sa kanya at hindi ito baliwala para sa kanya
“sabay na tayo?... malapit lang naman ako sa inyo eh”ang pagtatanung niya saken
“sigurado kaba? Baka may practice pa kayo?”ang sabi ko
“wala na… natapos nanamen lahat ng dapat tapusin kagahapon… sandali lang ah jan kalang kukunin ko lang yung gamit ko”ang sabi niya, sabay ng pagtalikod niya para kunin ang gamit niya
Wala na akong nagawa kundi hintayin siya…
So yun nga kasabay ko siyang umuwe…
Habang nasa daan puro tawanan ang namutawi sa aming dalawa… kwento tungkol sa sariling mga buhay buhay…
Ibang iba si atriu sa iba eh… hindi siya yung tulad ng iba na nagmamaliit ng mga tulad ko…na para sa iba ay walang alam.. tanga o bobo… binibigyan niya ako ng halaga kahit na marameng masasamang sinasabi saken ang iba…
Humarap saken si atriu
“oh? Bat natulala ka jan?”ang tanung niya saken
“salamat talaga”sabi ko sabay ng pagtungo
“kanina ka pa nagpapasalamat ah”ang sabi niya sabay ng pagakbay saken
Di nag tagal ay nasa harap na kame ng bahay ko
“so panu?andito na kana”ang sabi niya at sabay ng parang pag-iba ng timpla ng itsura niya
Di ko iyon maintindihan pero iwas nalang ako sa pag-intindi,… baka mamisinterpret ko pa
“so bukas sabay tayong pasok ah!...magreview ule tayo.. ang alam ko may test kayo sa geometry bukas at kame naman sa livelihood”ang sabi niya
“ok…”sabi ko sabay ng isang matamis na ngiti
Ng gabing iyon… natulog ako ng may ngiti saking mga labi…
Pagkagigising ko ng umagang iyon… nagayos na agad ako ng kama at naligo.. pasado 10 na nun ng magising ako…
Natapos ko nang gawin ang lahat ng dapat ayusin ko papunta ng school… ng mga 10:45 ng may biglang nag door bell sa pinto…si mama na ang pumunta duon para tingnan kung sino ang nasa gate…
Nagulat nalang ako ng sabihin ni mama
“may bisita ka”ang sabi nito saken
“iho pasok ka”ang sabi ni mama na nakangiti sa taong nasa gate
Nang makapasok na ang taong ito… laking gulat ko nalang na si atriu ang pumasok mula sa labas…
“good morning”ang bati niya saken ng may ngiti sa mga labi..
Pagkasabi niya nun dun ko na naalala ang sabi niya kagabe na kasabay ko siya para sa pagreview…
“good morning rin”pabalik kong pagbati..
“so ready kana?” ang tanung niya saken
tumango ako bilang pagsagot
Kinuha ko na ang mga libro ko na nasa center table at aktong paalis na kame
“ma aalis na po kame”ang paalam ko kay mama
Tumungo nalamang si mama hudyat ng pagsabi ng oo
Katulad kagabe puro ngiti at tawa ang namutawi sa aming pagpunta sa skwelahan
Maya maya ay nagging tahimik tila may isang angel na dumaan
Napansin yata niya na nagging tahimik na ang paligid namen…kinuha niya ang cellphone niya at may pinatugtog siyang kanta
“okay ako by gloc 9”
Wala kaming kasalanan dahil
Hindi naman namin ginusto ang buhay na my sabit
Sadyang ganito lamang kami halika na’t lumapit
Nang makilala ng lubusan ang mga sunud-sunuran sa iba kaya
Ayoko na ohh tama na!
Kailangan bang baguhin ang sarili sa iba
Kailangan bang intindihin ka nya
Pero wala naman pake di ako mapakale oh ayoko na!
Galit ba sakin ang mundo?
‘di ko malaman kung ano ang gagawin ninyo
Sana ay makilala kung sino na nga ako
Bakit di nyo ma-gets
Try to understand me and you know me well
Chorus:
Try to understand me
This is just the real me
Why can’t i just me my self and be accepted can’t you see
Di na kailangang magkunwari kung minsan
Wala naman masama sa ginagawa
Diskarte ko’y iba ang kailangan
Ako’y pagbigyan
Tumundig sa sarili supports what i need
Sa aking barkada sa aking pamilya
H’wag ipilit sa’kin ang hindi ako
Ok ako!
Ok ako (6x)
Verse 2:
Kapag kasama ko sila
Buhay ko’y nag-iiba
Hindi naman ibig sabiihin ay my pinaggagawa kami na kakaiba
Walang iwanan, nagtutulungan, walang gulangan, palaging nandyan
Kilala na namin ang bawat isa kahit ano pa man ang sabihin ng iba
Sa inyo
Kaya’t napipilitan pa
Magkunwaring sunod sa kagustuhan ng iba
Ngunit hindi ko na makayanan na itago pa
Itago ang sarili ko at sabihin ang gusto
Magugulat ka
Ako ay kausapin mo
At makikita mong pareho lang naman ito
Kakaiba lang talaga ang mga diskarte ko
Kung tingin mo’y mali, nagkakamali oh ay naku!
Repeat chorus
Bridge:
Di kailangang mag balat kayo
Upang maka sagip
Heto kami kami sige sabay sabay nating sabihing
Repeat chorus
habang tumutugtog ang kanta pinaliwanag niya saken kung anu ang ibig sabihin nuon
“alam mo ba yung feeling na , sunod sunuran ka sa kagustuhan ng iba… yung pakiramdam na hindi ka makakilos ng mag-isa”ang sabi niya saken habang diretsong nakatingin sa kalsadang aming nilalakaran
Tiningnan ko ang itsura niya…tila paiyak na siya…ayoko namang makitang naiyak ang kataas taasan ng first section kaya inakbayan ko siya kaagad…at sinabing
“atleast hindi ka hinahamak ng ibang tao… atleast sayo ramdam mo na may humahanga at nagmamahal sayo”sinabi ko iyon para naman marealize niya na may mga taong mas mabigat pa ang problema kesa sa problema niya
“alam mo?, pwde mo namang gawin ang gusto mo eh… hayaan mo ang mga matang nakatingin,, basta ang mahalaga Masaya ka” ang muli kong pagsasalita
“salamat ah”ang sabi niya saken
Ako naman magshare ng song, kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang loud speaker
nito… pinatugtog ko ang kanta ni katy perry firework
Do you ever feel like a plastic bag
Drifting throught the wind
Wanting to start again
Do you ever feel, feel so paper thin
Like a house of cards
One blow from caving in
Do you ever feel already buried deep
Six feet under scream
But no one seems to hear a thing
Do you know that tehre's still a chance for you
Cause there's a spark in you
You just gotta ignite the light
And let it shine
Just own the night
Like the Fourth of July
Cause baby you're a firework
Come on show 'em what your worth
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
As you shoot across the sky-y-y
Baby you're a firework
Come on let your colors burst
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
You're gunna leave 'em fallin' down-own-own
You don't have to feel like a waste of space
You're original, cannot be replaced
If you only knew what the future holds
After a hurricane comes a rainbow
Maybe you're reason why all the doors are closed
So you can open one that leads you to the perfect road
Like a lightning bolt, your heart will blow
And when it's time, you'll know
You just gotta ignite the light
And let it shine
Just own the night
Like the Fourth of July
Cause baby you're a firework
Come on show 'em what your worth
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
As you shoot across the sky-y-y
Baby you're a firework
Come on slet your colors burst
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
You're gunna leave 'em fallin' down-own-own
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
It's always been inside of you, you, you
And now it's time to let it through
Cause baby you're a firework
Come on show 'em what your worth
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
As you shoot across the sky-y-y
Baby you're a firework
Come on slet your colors burst
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
You're gunna leave 'em goin "Oh, oh, oh!"
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
“ang kantang to ang nagbibigay ng pagasa saken.. tuwing pakiramdam ko na wala na akong pagasa… tuwing pakiramdam ko na lulubog na ako ng tuluyan… papatugtugin ko lang ang kantang ito… at maya maya sasabihin ko na sa sarili ko na kaya ko… kung kaya ng iba kaya ko rin!... hindi ako dapat sumuko”
Tiningnan ko siya nagtama ang aming mga mata nakatitig pala siya saken
“alam mo proud ako sayo”ang sabi niya saken
“ha? Bakit?”ang tanung ko
“kasi kahit naiisip mo na wala nang pagasa yan ka parin at lumalaban at hindi sumusuko… proud na proud ako sayo”ang sabi niya saken
“salamat atriu ah… dahil sa mga tulong mo lalo akong nabubuhayan ng pagasa na bakasakaling makaalis ako ng highschool… salamat talaga”ang sabi ko sakanya
“yan ka nanaman! Kagabe kappa nagpapasalamat ah!”ang sabi niya saken sabay ng isang malakas na tawa
“ocge! Bibilhan nalang ule kita ng chocolate with almonds mamaya”ang sabi ko
at sabay ng malakas ring tawanan namen
Di nagtagal nasa labas na kame ng gate ng school namen
Sa labas palang ng school namen pinagtitinginan na kame…
“ahmm atriu mas ok yata kung mas mauna ka nang maglakad”ang pabulong kong sabi sa kanya
“diba sabi mo kanina pwde kong gawin ang gusto ko… bastat nagiging Masaya ako dito?”patanung niyang sabi saken
“oo”ang sagot ko
“edi hayaan mo kong sabayan ka hanggang sa library at magbell Masaya akong kasama ka eh”ang sabi niya
So yun nga ang nangyare kasabay ko siya hanggang sa pumasok na kame ng library… tila napakarameng mata ang nakatingin samen… may ibang mata na nagtaasan ng kilay… may mga mata na nagtataka pero parang wala lang yun kay atriu…
Nang makapasok kame ng library
“mam good morning po”ang bati ni atriu sa teacher na nagbabantay ng library
“good morning rin mga iho”ang pabalik na bati nito
“magrereview lang po kame mam”ang paalam namen
Pagkatapos nun ay pinirmahan na ang students attendance of library process at pinapasok na kame, pagkaupo palang namen agad ko nang nilabas ang lahat ng dapat kong ireview ang lahat ng dapat kong ayusin,…at ganun rin naman si atriu
Nagtulungan kameng dalawa… may alam naman ako sa livelihood
Tinuruan namen ang isat isa…magaling rin si atriu sa geometry kaya marame siyang naituro saken… kahit pa na super hilong hilo ako sa pakikinig sa subject na iyon at talagang super hirap akong turuan sige parin siya sa pagturo saken..
Binigyan niya ako ng isang problem at sinagutan ko iyon…nangmatapos ko nang sagutan… tila mapalundag ako ng sabihin niya sakeng….
“perfect lahat ng sagot mo”ang sabi niya ng may malaking ngiti sa kanyang mukha…
Nangmatapos na ang pagrereview namen pasado 12 na…talagang pinagbute namen ng todo ang pagrereview…
Nangmakaakyat ako ng room…nasa pintuan palang ako nuon ng may biglang kumalabit saken
“ahmm pinapatawag daw po kayo ni mam bantog”ang sabi saken ng isang studyante na nasa 2nd section
“cge paki sabi pupunta nalang ako.. aayusin ko lang tong gamit ko..”ang sabi ko
Pagpasok ko.. matalim ang tingin saken ni aquesta di ko na ito inintindi maski pa ang mga pagpaparinig niya
“ang bobo naririto na… hay nakowh!!”ang sabi niya ng palabas na ako ng classroom
Pumunta ako ng faculty para puntahan ang class adviser namen
“mam good afternoon po”ang sabi ko
“good afternoon mr matugas, take a seat”ang sabi niya saken sabay ng pagturo ng upuan
“so pinatawag kita dahil sa may nabalitaan ako,ang kataas taasan raw ng first section ang nagtuituitor sayo?”ang sabi nito sa mataray na boses
“yes mam” ang sagot ko
“well sa ilang mga test na dumaan nitong nakaraang mga araw mukang nagbubunga nga ng maganda ang pagrereview nyo ng sabay, sana lang ay hindi mo siya masyadong pinahihirapan”ang sabi saken ng guro ko
“don’t worry mam ,hindi po”ang sabi ko habang nakatungo
“do your best mr matugas.. sagarin mo kung may maisasagad at may maipipiga pa jan sa utak mo”ang sabe ng ng guro ko
Pagtapos ng usapan naming iyon agad na akong bumalik ng class room,at di nag tagal ay nagbell na hudyat para sa pagsisimula ng klase
Pagkatapos ng first period ,second period na geometry
“good afternoon class, ngayong araw na ito na ninyo itetake up ang test”ang sabi samen ng aming guro
Di nagtagal ay pinakalat na ang test papers… nang makuha ko ang test papers agad kong tinuon ng lahat ng aking attention dito
Tila naman napansin ng aking guro ang pagiging serious ko..kaya lumapit siya dala dala ang correction paper na naglalaman ng tamang sagot
Tiningnan niya ang mga sagot ko at ang sagot na nasa correction paper..
Nang lingunin ko siya… nasa mukha niya ang isang napakatamis na ngiti..
“ipagpatuloy mo lang mr matugas…”ang sabi niya saken ng may matamis na ngiti
Nang matapos ang test iyon agad naming chinikan ang papers
Laking tuwa ko… kahit na hindi ako ang pinakamataas pangalawa lamang.. mataas parin ang nakuha kong score
“im very happy… dahil mukhang natauhan kana mr matugas”ang sabi saken ng teacher namen sa geometry
Isang matamis na ngiti na lamang ang aking binigay
Nanglingunin ko ang iba kong kaklase.. may iba sa kanila na nakasimangot , ang iba ay may napakatamis na mga ngiti ang iba naman ay nagtataas ng kilay
Nangdumating ang recess
“matugas! May naghahanap sayo!”ang sabi saken ng isa sa mga kaklase ko
Ng tingnan ko sa labas ng pinto tila napaka raming students na nakiki-esyoso
Hanggang mahagip ng aking mata si atriu… bumaba siya mula sa highest level of sections at pumunta sa section ng lowest para lang puntahan ako??
Agad akong lumabas para puntahan siya..
Nanglapitan ko siya
“napasa ko ang test namen!.... ako ang pinakahighest!”ang sabi niya na may malaking ngiti sa kanyang mga labi…
“congratulations!”ang sabi ko na may malaki ring ngiti sa aking labi
“ako naman nakapasa rin… second ako sa highest”ang sabi ko
Nasa kalagitnaan kame ng pagsasaya ng maymarinig na kameng mga bubuyog na nagbubulungan
“ahmm atriu… gusto mo sa canteen nalang tayo magusap?”ang tanung ko
Tumango siya hudyat ng pagsabi ng oo
So yun na nga ang nangyare nagusap kame dun sa canteen tila isang celebration narin iyon.. dahil alam namen na hanggang sa dulo kameng dalawa ang magkasama para tulungan ang isat isa
Nang magbell umakyat na kame sa sarili naming mga class room
“akalain mo nga naman… super taas na ng bobong yan at talagang bumaba pa dito ang kataas taasan ah!?”ang sabi ni aquesta saken ng Makita ako sa pinto
Tumango nalamang ako.. at di pinansin ang sinabi niya…
Nangmatapos ang lahat ng periods oras na para umuwe katulad ng date sabay kame ni atriu
Ganun ang settings ng lahat hanggang sa matapos ang 3rd grading
Nasa hall ako nuon at kinukuha ang grades ko ng Makita ko siya napababa ng hagdanan
Nilapitan ko siya
“kamusta ang mga grades?”ang tanung ko
Nagbigay siya ng isang malungkot na mukha na siya naming pinagalala ko
Nangmapansin naman ni atriu na talagang nagaalala na ako
Bigla naman siyang ngumiti at sinabing
“pasado lahat”sabay ng isang malakas na tawa
“kala ko naman kung anu na eh!!”ang sabi sabay ng pagkuha sa card niya
Pasado nga lahat at talagang matataas
Ngayon naman ay ang aking card nalang ang hinihintay ko.. nang marinig ko na ang pagtawag saken ng teacher namen
“mr matugas here is your grades,”sabi saken at sabay ng pagabot nito ay napakatamis na ngiti
Nangbinuksan ko ang card… tila mapalundag ako sa aking nakita halos magcollapse ako!! Hindi ko alam kung nahinga pa ako nung time na iyon…
May 89,may 81 ,83, lahat nasa line of 8 at wala akong bagsak!! Halos lahat ng grade ko ay katulad na ng kay atriu
maiyak iyak ako ng makita ko lahat ng grades ko
“hoy ok ka lang??”ang sabi saken ni atriu ng mahalatang parang hindi na ako humihinga
“hoy!”ang sabi niya sabay ng pagyugyog saken
“is there something wrong mr matugas?”ang sabi samen ng teacher ko…at sabay ng isang malaking ngiti sa kanyang mga labi
Ngayon lahat ng mata ay nakatutuk na saken…
“pasado ako lahat”ang sabi ko ay atriu at sabay ng pagabot ko sa kanya ng card ko…
Tuwang tuwa rin si atriu ng Makita ang card ko… wala akong line of 7!!...tila siya pa ang mas masayang Masaya na naglulundag sa hall
Tiningnan ko ang guro namen at talagang nakangiti parin ito saken
“ipagpatuloy mo lang iyan mr matugas.. makakapasa ka hanggang sa 4th grading..”ang sabi saken
.,.. pasado ako lahat.. pero hindi pa tapos ang lahat… kailangan kong makatapos ng 4th year at makaalis sa highschool
So pagkatapos nang pangyayareng iyon tuloy parin kame ni atriu sa pagrereview araw araw… tulad parin ng dati ang aming samahan…
Ang tanging nagbago nalang ay ang pakikitungo saken ng iba ko pang kaklase… kung dati ay minamaliit nila ako.. ngayon ay nakagain na ako ng konteng respeto sa iba sa kanila…
Wala na ang sobrang bulong bulungan at nabawasan na rin ang masasakit na salita
Ganun ang setting hanggang sa malapit na ang katapusan ng 4th grading… nasa canteen ako nun kasama ni atriu ng may isang student na lumapit samen at sinabing pinapatawag ako ni mam bantog
Pagdating ko sa faculty room..
“your going to pass mr matugas…”ang sabi saken ng guro ko
"Malapit na ang graduation day… at gusto ko.. pagkatapos na magspeech ng valivictorian ay ikaw naman…
Ang valivictorian ay si atriu… "
“mam sure po ba kayo?”ang tanung ko sa kanya, sa mga panahon na ito mangiyak ngiyak na ako sa tuwa
“matugas, pasensya kana sa masasakit na salita na nasabi ko nuon saiyo,”ang sabi sakeng ng guro ko na may malumanay na boses
“mam hindi po kayo dapat magsabi ng sorry… ang totoo po niyan dapat magpasalamat pa ako sa inyo eh… kasi kung di po dahil sa mga salitang iyon… hindi ako matututo , ginamit ko ang bawat masasakit na salita na nanggaling sa ibat ibang studyante at mga guro na nanghamak sa akin bilang tuntungan para maabot ko ang pinapangarap ko..”
Sa mga panahon na ito.. dumadaloy na ang luha ko… napaka sarap ng pakiramdam na lahat ng pinaghirapan ko ay nagbunga
Tumayo mula sapagkakaupo ang guro ko at niyakap ako…
“congratulations iho”ang sabi nito saken
Araw ng graduation
Nasa entablado na si atriu lahat ay tahimik para mapakinggan ang kanyang sasabihin
"Ngayong araw na ito, sa ating pagtatapos, mayroon akong dalang Transcript of Record. Ang estudyanteng may-ari ng transcript na ito ay nag-aral sa paranque national highschool. Sa unibersidad na ito, kung lumipas ang isang buong school year at umabot ka sa 3 units na bagsak, kaikailanganin mong ulitin ang year na iyon
Ang transcript na hawak ko ay mayroong 2 units ng bagsak. ang mga ito ay tinamo ng estudyante sa iisang schoolyear lang. Ang isang subject ay kadalasang may bigat na 1.5 unit. Kung iisiping mabuti, isang subject na bagsak na lang ay pwede nang magrepeat ang estudyanteng may-ari ng transcript na ito.
Ang speech na ito ay hindi ko ginawa para i-acknowledge ang paghihirap ng ating mga magulang sa pagpapaaral satin. Hindi ko din ito ginawa para maghayag ng political statement, o kumbinsihin kayo na huwag umalis sa bansa at tulungan itong makaahon. Ang speech na ito ay para sa mga normal na estudyante na kagaya ng may may-ari ng transcript na hawak ko, dahil madalas, wala talagang pakialam ang unibersidad sa mga achievements nila. May mga awards na gaya ng “Summa Cum Laude”, “Best Thesis Award” at “Leadership Award.” Pero ni minsan, hindi pa ako nakakakita ng unibersidad na nagbigay ng “Hang-on and managed to graduate despite nearly getting kicked-out during his academic stay” award.
Maaaring isang malaking kagaguhan ang konseptong ito para sa karamihan. Bakit mo pararangalan ang isang estudyanteng bulakbol, bobo, tamad o iresponsable? Hindi ba dapat isuka ito ng unibersidad? Ito yung mga tipo ng estudyanteng walang ia-asenso sa buhay, hindi ba?
Ayun. Natumbok niyo.Iyun na nga ang dahilan.
Madalas, pag ang isang estudyante ay may pangit na marka sa paaralan, lalong lalo na sa highschool, nakakapanghina ito ng loob. Nandiyan yung tatamarin ka mag-aral, nandyan yung iisipin mo “Ano pa kayang trabaho ang makukuha ko? Call center na naman o clerical? Ba’t kasi ang bobo ko. Kung matalino lang ako, sana, sa Proctor and Gamble ako, o kung saang sikat na kumpanya.”
Mas mahirap ang dinadaanan ng mga estudyanteng bumabagsak. Kahit na sabihin mong kasalanan nilang bumabagsak sila, hindi ninyo alam kung ano ang pakiramdam ng ganun. Madaling sabihin na “Kaya mo yan, mag-aral ka lang,” pero alam ba natin talaga ang sinasabi natin?
Kapag ang isang estudyante ay bumabagsak sa unibersidad, nandiyan yung tatawanan niya lang yan. O di kaya naman, ipagmamalaki niya pang “MAY SUMMER KO!!!” o “Pare, SABAY TAYONG MAG REPEAT HA!” Pero hindi alam ng mga isang Summa Cum Laude kung ano ang nasa isip ng isang normal na estudyante sa tuwing matutulog ito at alam niyang pag-gising niya, kailangan niya na namang ulitin ang isang subject na nakuha niya na sa susunod na term.
Kahit kalian, hindi naging problema sa “Star Student” na sabihing “Nay, bagsak ako.” at hindi kailanman sumagi sa isip nila na “Paano kaya kung sa walang-pangalang kumpanya lang ako makapagtrabaho?” Dahil sigurado sila sa kinabukasan nila.
Huwag na tayong maglokohan. Grades are everything. Kahit bali-baligtarin mo iyan, hindi magiging patas ang mga kumpanyang kumukuha ng fresh graduates para magtrabaho sa kanila. Minsan din naman, nadadaan sa palakasan, pero ganun pa din. Kung hindi ka academically good, wala kang patutunguhan. Kung hindi man yun, mas mahirap yung dadaanan mo para lang makaabot sa prestihiyosong posisyon.
Kaya ngayong graduation, ang speech na ito ay inaaalay ko para sa mga estudyanteng lumagpak, muntik-muntikan nang masipa o yung sa lahat ng paraang pwede, ginawa na para lang makatapos. Gagawin kong patas ang mundo para sa inyo kahit isang araw lang. Kahit ano pa ang sabihin ng ibang tao, kesyo kasalanan mo man na pangit ang marka mo o muntik ka nang makick-out, saludo ako sa hindi mo pagtigil sa pag-aaral. Saludo ako na may lakas ka ng loob na harapin pa rin ang mundo kahit alam mong hindi ito magiging patas sa iyo. Saludo ako na kahit pangit ang transcript mo, taas noo ka pa rin ngayong graduation at proud na proud sa sarili mo.
Ano ngayon ang mangyayari sa mga graduates pagkatapos nitong graduation? Ayoko nang puntahan yung pwedeng mangyayari sa mga Cum Laude. Baduy. Alam mo namang may patutunguhan ang buhay nila e. Pero dun sa mga lumagpak, ano ang meron?
Maaring makakuha kayo ng mediocre na trabaho lang. Pwede ka rin swertehin, baka makapagtrabaho ka sa magandang kumpanya. Madami pang pwedeng mangyari. Huwag kayong mawalan ng pag-asa. Kung nung highschool, nagtiyaga kayo e ba’t titigilan niyo yung pagti-tiyaga ngayon?
Pwede ring ganito: Mag-aral ka ulit. Ipakita mo sa kanila na kung sisipagin ka lang, malayo ang mararating mo. Subukan mong patunayan sa kanila na kapag pinilit mo, kaya mo ring abutin yung naabot nila. Na hindi ka bobo, kundi tinamad ka lang.
Baka sabihin ninyo, drowing lang ako.
I’ve been on both sides. Naranasan ko na ring lumagpak, at muntikan na din akong masipa. Naranasan ko na ang umulit ng 4 na beses sa iisang subject. Naranasan ko na ang masumbatan ng magulang, kapatid at kung sino-sino pang propesor na walang pakialam sa pakiramdam ng estuyante. Naranasan ko nang hindi makatulog ng maraming gabi sa pagiisip kung paano ko na naman sasabihin sa magulang ko na may bagsak na naman ako. Kaya alam ko ang pakiramdam ninyo.
Akin ang transcript na ito.
This is a rebellion. I raise my middle finger to every professor, over-achiever, naysayer and detractor THAT TOLD ME THAT I CAN'T MAKE IT. I raise my middle finger to every valedictory or graduation speech that only gratifies the university, those who were achievers in school or those who gratify the country when it’s supposed to be the graduate’s moment of glory. You are supposed to acknowledge EVERYONE. Even those who failed many times.
Kaya sa inyong mga graduates na medyo hindi maganda ang marka, para sa inyo ito. Kung kinaya ko ito, kaya niyo rin to. Imposibleng hindi."
Nangmatapos ang speech na ito ni atriu… nagpalakpakan ang lahat…standing ovation ang binigay sa kanya…isang napakagandang speech iyon…
Nang bumaba si atriu siya namang pagsunod ng aking guro na si mam bantog papunta ng entablado
“a wonderful speech mr atriu… now… I would I like to call on mr matugas… and give him this award , this medal, for being the most changing student here in our university”
Nang tingnan ko ang kinaroroonan ni mama… tila nagulat siya sa narinig.. maski ako!... hindi ko alam na pararangalan ako ng isang medalya…
Agad na akong tumayo at tinunton ang entablado…
Sinuot saken ng aking mama ang medal na iyon ,pagtapos niya iyong isuot saken at bumaba na siya…
“a little speech cant hurt mr matugas”ang sabi saken ng aking guro…
Hindi ko alam kung anu ang sasabihin ko.. biglaan ang lahat… pero kung kinaya ni atriu kakayanin ko rin…
“isa hong magandang gabe sa inyong lahat…siguro naman ho.. ay kilala ako ng bawat studyanteng naririto…kilala ako.. bilang sa pagiging mahina ng kokote ko…ako ho si carlo matugas…isang studyante na pinilit makatapos at ngayon nga ho.. ay pinarangalan pa ng isang medalya..
Ang secreto ho? Kung pano kong nagawa ang lahat??...
DAHIL HINDI AKO SUMUKO… ANG LAHAT NG MASASAKIT NA SALITA NA NANGGALING SA BAWAT STUDYANTE ,SA PAMILYA KO, AT SA BAWAT GURO AY HINDI KO GINAMIT PARA LALO AKONG BUMAGSAK… GINAMIT KO ANG MASASAKIT NA SALITANG ITO.. BILANG TUNTUNGAN KO PARA MAABOT ANG PINAPANGARAP KONG MAABOT
Ang medalya hong ito… ay inaalay ko.. sa isang kaibigan na hindi ako pinabayaan…
Mr atriu forteza… maraming salamat…utang ko sayo ang lahat ng ito”
Nang matapos ang speech kong iyon ang lahat ay nagpalakpakan ang ibang mga studyante at mga guro ay nagiyakan…
Bumaba ako ng entablado at pinuntahan ang kinaroroonan ni atriu… niyakap ko siya bilang hudyat ng pagpapasalamat…
Natapos ang ceremonyang iyon…taas noo kong sinasabi… na kahit ilang beses akong lumagpak at bumagsak.. eto parin ako.. nakatayo.. at lumalaban
(wakas)
saludo po ako sa mga tulad ninyo
*the speech is not mine
* the songs is not mine
* the names that has been used in this story is not mine
purpose is to entertain at magbigay aral sa iba
pa follow naman po sa blog ko please ang thanks!
------------------------------------------------
“Ano ka ba namang bata ka!... nakakailang ulit kana sa year nayan hindi ka manlang makaalis alis!”
Yan po ang bulyaw ni mama saken nung araw na umuwe ako ng bahay dala-dala ang aking report card
Bago ko ho muna I pagpatuloy ang mga pangyayare sa aking buhay, nais ko ho muna sanang ipakilala ang aking sarili…
Ako ho si carlo,nasa tamang edad na ako ngayon,nagtatrabaho ako sa isang magandang companya, at tulad ninyo isa rin akong bisexual…
Siguro ho ang iba rito sa inyo ay hindi nakaranas ng mga bagay na dinanas ko.
Aaminin ko ho sa inyo hindi ho kasi ako tulad ng iba na matalino,may-alam, at madaling maturuan..
Pwde na rin nateng sabihing… slow ako… o kung minsan pa nga ang tawag saken ng iba.. tanga… lalong lalo na ng pamilya ko…
Nasa highschool ako nuon ng maramdaman ko na ang lahat ng mabibigat na pressure… ang pagkainggit.. ang panlalait ng iba… at ang masakit na salita galing mismo sa aking pamilya
“ano ka ba namang bata ka!...bat ganto ang mga grado mo!!...hirap na hirap ang ama mo sa kakakayod buong araw”ang sabi ni mama na umuusok na sa galit
Lumapit saken si mama, at ang kasabay ng paglapit na iyon ay isang malakas na sampal
“naghihirap kame ng papa mo sa kakakayod buong araw tapos ito? Itong grade lang ang ipapakita mo samen?”ang pagpapatuloy na sabi ni mama kasabay ng panduduro niya saken
“anak nga ba talaga kita? Kasi pagkakaalala ko wala akong anak na bobo na tulad mo!”ang sabi ni mama sabay ng panduduro saken
Tinitiis ko ang lahat ng iyon mula kay mama… ako naman kasi ang may kasalanan.. kung matalino lang sana ako.. kung hindi lang sana ako bobo.. hindi ko mararanasan to…
Kaya lang hindi ko talaga kaya eh , hindi ko kayang pantayan ang mga kaklase ko… hindi ko sila kayang sabayan, masyado kasi akong mahina…
Wala na akong nagawa ng gabing iyon kundi matulog habang lumuluha… inilalabas ko sa pamamagitan ng pagiyak at pagluha ang lahat ng sakit na nararamdaman ko…
Kinabukasan… parang walang nangyare… papasok parin ako ng skwela…binigyan parin ako ng baon ni mama at isang madiin at matalas na paalala…
“kung hindi mo pa maaayos yang pagaaral mo itatakwil kita!”
Ang madiin na sabi ni mama
Pagpasok ko ng skwela…
Tila lahat ng mata ay nakatingin saken… sa school wala akong masyadong ka-close.. may mga friends ako.. pero tingin ko lahat ng iyon ay kasama ko lang sa sarap…
Naglalakad ako nun sa hall , habang sa paglalakad ko tila naman mga bubuyog ang mga studyante na nakakasalubong ko..
Kahit pa nagbubulungan ang iba sa kanila.. narinig ko parin ang sabi ng isa
“diba yan yung tanga sa last section?..ang kapal naman pumasok parin? Ang lakas ng loob”ang sabi ng isang studyante
Masakit.. kasi nakikilala nila ako bilang bobo… bilang tanga… pero tingin ko wala ring magbabago eh… ganun talaga ang tingin nila sa mga studyanteng tulad ko
Nakarating ako sa class room nang matiwasay at walang gulo akong kinasangkutan…
Pero ganun parin eh… mula sa hall… hanggang sa class room.. lahat sila nakatingin saken…
Hanggang siguro,…hindi na kayang makatiis nung isang chismoso..
“tol bat pumasok kapa?”ang tanung saken nung lalakeng lumapit..
Nakaupo na ako nuon sa proper chair ko
Di ko siya sinasagot , wala akong pakeelam sa kung anu mang iniisip nila.. basta pursigido akong matapos ko ang pagaaral ko.. kahit pa sobra ang panlalait nila…
Maya maya
“mr matugas… hinahanap karaw ho ni mam bantog sa faculty”ang sabi ng isang studyanteng inutusan ng class adviser namen
Dali dali naman akong tumalima at tumayo.. iniwan ko ang mga gamit ko sa class room at bumaba para puntahan ang faculty room…
Pagdating ko run.. nandun ang class adviser namen tila talagang naghihintay para sa aking pagdating at pakikipag usap sa kanya
“good afternoon mr matugas”ang pagbati nito saken nang akoy Makita
“good afternoon mam”ang pabalik kong pagbati
“nakita mo naba ang iyong mga grado?”ang pagtatanung nito saken
Tumango ako ng ilang ulit.. hudyat na nakita ko na ito
“oh eh bakit kapa pumasok?”ang mataray na tanung nito saken
“mam its not too late… 3rd grading palang po.. kung sakaling makapasa ako hanggang 4th grading kakayanin pong makatuntong ako ng entablado”ang sabi ko sa kanya na maiyak iyak
“kakayanin mo kaya?”ang sabi nito…
Hindi ko na napigilan ang mga luha ko at bumagsak na ito… napakaliit ng tingin nila saken… napakasakit…dahil ba sa mahina ang kokote ko? Kailangan bang gantuhin ako!
Lumabas ako ng faculty na iyon na tumutulo ang luha ko…
Umakyat ako ng class room at pinunasan ko ang lahat ng luha ko
Wala pang bell nun kinuha ko ang mp4 na dala ko.. pinatugtog ko ang isang kantang nagbibigay ng lakas saken para magpatuloy pa kahit na hirap na hirap na ako…
Do you ever feel like a plastic bag drifting through the wind
Wanting to start again?
Do you ever feel, feel so paper thin like a house of cards
One blow from caving in?
Do you ever feel already buried deep six feet under scream
But no one seems to hear a thing
Do you know that there's still a chance for you?
'Cause there's a spark in you
You just gotta ignite
The light and let it shine
Just own the night
Like the Fourth of July
Cause, baby, you're a firework
Come on show 'em what you're worth
Make em go oh, oh, oh
As you shoot across the sky
Baby, you're a firework
Come on; let your colors burst
Make em go oh, oh, oh
You're gonna leave em fallin down oh oh
You don't have to feel like a waste of space
You're original you cannot be replaced
If you only knew what the future holds
After a hurricane comes a rainbow
Maybe you're reason why all the doors are closed
So you could open one that leads you to a perfect road
Like a lightning bolt your heart will blow
And when it's time you'll know
You just gotta ignite
The light and let it shine
Just own the night
Like the 4th of July
Cause, baby, you're a firework
Come on show em what you're worth
Make 'em go oh, oh, oh
As you shoot across the sky ey ey
Baby, you're a firework
Come on; let your colors burst
Make 'em go oh, oh, oh
You're gonna leave 'em fallin' down oh oh
Bridge
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
It's always been inside of you, you, you
And now it's time to through, ooh, ooh
Cause, baby, you're a firework
Come on show em what you're worth
Make 'em go oh, oh, oh
As you shoot across the sky ey ey
You're a firework
Come on let your colors burst
Make 'em go oh, oh, oh
You're gonna leave 'em fallin down oh oh
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
Hindi ako susuko!...kakayanin ko!... ipapakita ko sa kanila na hindi ako tanga!.. na hindi ako bobo!... na kaya kong lumaban!...na kaya ko ring pantayan kung anu ang kaya ng iba!
Nang natapos ang kantang iyon… siya namang pagring ng bell hudyat para sa pagsisimula ng first period
Pumasok ang class adviser namen na may ngiti sa mga labi.. at bumati,pagkatapos nun , bago siya maglesson
“nakita naman na siguro ninyo ang lahat ng inyong grado…”ang panimulang sabi nito
“at hindi rin naman siguro lingid sa inyong kaalaman na talagang bagsak kayo, class adviser nyo lang ako.. teacher,… tagacompute ng grade,syempre naiintindihan naman siguro ninyo na hindi kayo pwdeng pumasa ng wala kayong ginawa…”
“ocge! Sabihin nateng may ginagawa… nagpapasa ng project… nagtatake ng test`s and quizzes,… pero lahat ba ng test`s at quizzes na iyon.. pasado? Perfect? O mataas ang equivalent?”
“do more!...kulang pa eh… sagarin mo”ang madiin na sabi ng teacher na nasa harapan habang nakatingin mismo saken..
Nasyang nagging dahilan para pagtinginan rin ako ng iba pang mga studyante, wala na akong nagawa kundi ang tumungo
Natapos ang lahat ng lessons ay umuwe na ako sa bahay… pagdating ko ng bahay.. gumawa na kaagad ako ng plano para makapasa ako sa lahat ng subject…
Ang sabi ng teacher namen…. Puro test`s ang batayan ng grade namen ngayon 3rd grading..
Nabuo na ang plano ko… sa library ako dapat palagi at palaging magreview ng magreview
Yun nga ginawa ko kinabukasan…
“good morning mam”ang pagbati ko sa teacher na nasa library…
“good morning iho, tila yata ang aga ng isang studyanteng tulad mo..mamayang pang 12 ang pasok mo pero 11 palang ah”ang sabi nito na nasa mahina na boses at sabay ng isang matamis na ngiti
“kailangan lang ho magreview”ang sabi ko
“sige iho pumasok kana”ang sabi nito
Pumasok na nga ako… pagpasok ko sa library… walang ibang tao… maliban sa isang studyante na nasa isang table rin at mukang nagbabasa ng libro..
Hindi ko na lamang ito pinansin masyado at umupo na ako sa tabing table at nagsimulang magreview
Nasa science na ako… may part kasi sa science na kailangan na mathematical arrangement… hirap na hirap ako ditto… ang hirap intindihin lahat… talagang nahihilo na ako…hanggang sa nabali ko na ang lapis na hawak ko…
Mangiyak ngiyak ako nung mga oras na iyon… tila naaawa ako sa sarili ko…pero hindi parin ako sumuko… tinasahan ko ang lapis na iyon at nagsimula muli…
Nagsisimula na ako ng may naramdaman akong lumapit saken…
“need some help?” ang sabi ng boses nito saken
Nang tingalain ko ang malalim na boses na iyon… tumambad sa aking harapan ang mala angel na mukha ng isang lalake
“ahmm”ang tangin naisagot ko
“sorry ah… lumapit agad ako, ako nga pala si atriu, napansin ko kasi na parang nahihirapan ka eh”ang sabi nito saken sabay ng pagabot niyo ng kamay niya
Kilala ko ang pangalan ng lalakeng iyon.. matunog ang pangalan niya lalo na sa mga kataas taasan ng first section….
“carlo”at sabay naman ng pagkamay ko sa kanya
Umupo siya sa tabe ko…
“so san kaba nahihirapan?”ang mabilis na sabi nito
“ahmm ok lang ba talaga saiyo na lumapit saken?”ang tanung ko
“oo naman”ang sagot niya
“eh diba first section ka?”ang sabi ko
“oo, bakit? May rules ba na hindi pwdeng tumulong ang first section sa mga nangangailangan”ang sabi niya
“wala”ang sagot ko
“edi simulan nanaten to”ang sabi niya
Nagumpisa uli kame mula sa umpisa… pinaintindi niya saken ng maigi ang lahat ng dapat kong maintindihan… nakagaanan ko agad siya ng luob…nang matapos na kame nun pasado 12… science at English lang ang naituro niya pero malaking tulong na rin iyon saken
“salamat ah”ang sabi ko
“anytime.. kung may problem kapa sa iba pang subject hanapin mo lang ako”ang sabi niya
“ahmm atriu.. nasa last section kasi ako.. ako yung—“
Di ko na natapos pa ang sasabihin ko
“ikaw yung sinasabi nila na bobo?, wag kang magpapadala sa sinasabi nila,… kaya mo yan!”ang sabi niya saken
“salamat talaga atriu”ang sabi ko
“wala yun… o pano?? Kapag may kailangan ka ah!, sabihin mo lang ready ako maging free tuitor mo”ang sabi niya saken at nakangiti pa
Umalis na siya ng library nuon at ako naman naiwan para ayusin ang mga gamit ko na ginamit sa pagrereview…
Paglabas ko ng library.. ganun parin… nakatingin parin saken ang mga studyante, pero di na tulad ng date ang sinasabi nila, ang naririnig ko naman na usapan nila
“ang kapal talaga.! Ang kataas taasan pa talaga ng first section ang nagtuituitor sa kanya ah!”ang sabi ng isang babae na nasa mataray na boses
Ang bilis nga naman kumalat ng balita.. biruin nyo ah… nasa library lang kame kanina nagrereview..paglabas na paglabas ko lang… kalat na agad…
Pumunta na agad ako ng class room dahil ayoko nang mapaaway pa ako…
Pagakyat ko run..bigla namang linapitan ako ng isang bakla na nakamake up, na classmate ko
Si john acuesta
“oi! Bekimon ka!... yung pogi raw ng first section ang nagtuitor sayo? Grabe ka ah… ang taas mo rin … eh samantalang mahina yang kokote mo!”ang sabi nito saken sabay ng tawanan ng iba ko pang kaklase
Aktong paalis na ako nuon sa harapan ng baklang yon at tinalikuran ko na siya ng bigla niyang hinawakan ang braso ko at sinabing
“oi! Malandi ka!.. kinakausap pa kita!... o baka naman hindi mo naiintindihan ang mga sinasabi ko,,, kasi wala kang alam!”ang sabi nito saken
Tinabig ko ang kamay niya na nakahawak sa braso ko tila naman na out of balance ang baklang mataba at nalaglag sa sahig
“aba!.. gago kang feelingerong itsusera ka!”ang sabi niya sabay ng pagtayo.. ang ibang kaklase namen ngayon ay seryoso nang nakatingin samen at tila handang handa sa mapanonood na sakitan
Ako naman ay hinawakan ang kanyang kamay para tulungan siyang makatayo..
Nang nakatayo naman siya… tinulak niya ako.. na siya namang dahilan para malaglag ako sa sahig…
“oh anu?... filingerong to…di perket tinutuitor kana nung kataas taasan ng first section aasta asta kana saken ah!”ang sabi niya saken at aktong palapit para sampalin ako
“STOP THIS!”ang sigaw ng boses.. nang tingnan ko kung san galing ang boses na iyon…
Nakita ko ang guro namen
“mam he started it.. yan!.. yang tangang yan po ang nagsimula at hindi ako!”ang sabi ni aquesta
“I saw and heard everything mr aquesta, wag mong baliktarin… I want to see you in detention after my class”ang sabi nito kay aquesta
“and for you mr matugas… take your seat”ang sabi nito saken
Tumayo ako mula sa pagkakalaglag sa sahig.. at tinunton ang aking proper chair
Nangnatapos na ang class ng teacher namen , sumunod naman si aquesta.. papunta sa detention room
Ang totoo nyan? Kahit na sinaktan niya ako… nahahabag parin ako sa kanya… kung di lang sana ako tanga di ako tutulungan ni atriu.. at kung hindi ako tinuruan ni atriu edi sana hindi siya nagreact ng ganun at na detention
Dumating ang period time for science katulad nga ng sabi ng teacher namen may test kame
Ginalingan ko at talagang binigay ko ang lahat ng makakaya ko...
nang matapos namen ang test agad na chinekan ito
Laking tuwa ko… nang Makita na ang lahat ng scores
Ako ang highest!!.. ako ang may pinakamataas na score…!!
Laking gulat din ng iba kong mga kaklase ang iba ay natuwa.. ang iba ay nagtaas ng kilay…
“congratulations mr matugas.. ipagpatuloy mo lamang iyan”ang sabi ng subject teacher namen na si mam estanislao kasabay ng isang matamis na ngiti
“thank you mam”ang sabi ko
Natapos ang period namen nun ng science sunod ay ang English…
Bago mag test ay nagkarun muna ng discussion at konteng recitation
Tuwang tuwa ang guro namen ng makitang nagrerecite ako… tila bagong bago sa kanilang paningin ang aking mga ginagawa
Nangmag test… katulad kanina sa science ginalingan ko rin at binigay ko ang lahat ng makakaya ko…
Nang magtsek na… hindi man ako ang pinakamataas.. pangalawa lang.. pero maganda naring improvement un para saken…
Nang matapos ang lahat ng lessons sa lahat ng period… agad akong pumunta sa labas ng ground ng school.. pumunta sa pinaka malapit na chocolate store… bumili ako ng isang malaking chocolate bar… at thank you card
Ibinigay ko iyon kay atriu… bilang pasasalamat narin…
“marameng salamat po talaga”ang magaling kong pasasalamat
“to naman… nagpopo pa… magkasing edad lang naman tayo ah…”sabi niya
“tawagin mo nalang akong atriu..ok?”ang pagpapatuloy niya
“ok atriu”ang sabi ko
“wow… na tsambahan mo ah… favorite chocolates ko to eh… with almonds”ang sabi niya sabay ng isang napakatamis na ngiti
Kinatuwa ko naman iyon… ibig sabihin lang kasi non ay na parehas pala kame ng favorite na chocolate!
Habang saya na saya siyang nilantakan agad ang chocolate na iyon…
“..uwian na diba?... pinalabas naba kayo?”ang tanung niya
tumago ako bilang pagsagot
Binalot niya yung chocolate na binigay ko
“mamaya ka nang chocolate ka, lagot ka saken mamaya”ang sabi niya
Na siya namang kinangiti ko… ang sarap malaman na naaappreciate nya yung binigay ko sa kanya at hindi ito baliwala para sa kanya
“sabay na tayo?... malapit lang naman ako sa inyo eh”ang pagtatanung niya saken
“sigurado kaba? Baka may practice pa kayo?”ang sabi ko
“wala na… natapos nanamen lahat ng dapat tapusin kagahapon… sandali lang ah jan kalang kukunin ko lang yung gamit ko”ang sabi niya, sabay ng pagtalikod niya para kunin ang gamit niya
Wala na akong nagawa kundi hintayin siya…
So yun nga kasabay ko siyang umuwe…
Habang nasa daan puro tawanan ang namutawi sa aming dalawa… kwento tungkol sa sariling mga buhay buhay…
Ibang iba si atriu sa iba eh… hindi siya yung tulad ng iba na nagmamaliit ng mga tulad ko…na para sa iba ay walang alam.. tanga o bobo… binibigyan niya ako ng halaga kahit na marameng masasamang sinasabi saken ang iba…
Humarap saken si atriu
“oh? Bat natulala ka jan?”ang tanung niya saken
“salamat talaga”sabi ko sabay ng pagtungo
“kanina ka pa nagpapasalamat ah”ang sabi niya sabay ng pagakbay saken
Di nag tagal ay nasa harap na kame ng bahay ko
“so panu?andito na kana”ang sabi niya at sabay ng parang pag-iba ng timpla ng itsura niya
Di ko iyon maintindihan pero iwas nalang ako sa pag-intindi,… baka mamisinterpret ko pa
“so bukas sabay tayong pasok ah!...magreview ule tayo.. ang alam ko may test kayo sa geometry bukas at kame naman sa livelihood”ang sabi niya
“ok…”sabi ko sabay ng isang matamis na ngiti
Ng gabing iyon… natulog ako ng may ngiti saking mga labi…
Pagkagigising ko ng umagang iyon… nagayos na agad ako ng kama at naligo.. pasado 10 na nun ng magising ako…
Natapos ko nang gawin ang lahat ng dapat ayusin ko papunta ng school… ng mga 10:45 ng may biglang nag door bell sa pinto…si mama na ang pumunta duon para tingnan kung sino ang nasa gate…
Nagulat nalang ako ng sabihin ni mama
“may bisita ka”ang sabi nito saken
“iho pasok ka”ang sabi ni mama na nakangiti sa taong nasa gate
Nang makapasok na ang taong ito… laking gulat ko nalang na si atriu ang pumasok mula sa labas…
“good morning”ang bati niya saken ng may ngiti sa mga labi..
Pagkasabi niya nun dun ko na naalala ang sabi niya kagabe na kasabay ko siya para sa pagreview…
“good morning rin”pabalik kong pagbati..
“so ready kana?” ang tanung niya saken
tumango ako bilang pagsagot
Kinuha ko na ang mga libro ko na nasa center table at aktong paalis na kame
“ma aalis na po kame”ang paalam ko kay mama
Tumungo nalamang si mama hudyat ng pagsabi ng oo
Katulad kagabe puro ngiti at tawa ang namutawi sa aming pagpunta sa skwelahan
Maya maya ay nagging tahimik tila may isang angel na dumaan
Napansin yata niya na nagging tahimik na ang paligid namen…kinuha niya ang cellphone niya at may pinatugtog siyang kanta
“okay ako by gloc 9”
Wala kaming kasalanan dahil
Hindi naman namin ginusto ang buhay na my sabit
Sadyang ganito lamang kami halika na’t lumapit
Nang makilala ng lubusan ang mga sunud-sunuran sa iba kaya
Ayoko na ohh tama na!
Kailangan bang baguhin ang sarili sa iba
Kailangan bang intindihin ka nya
Pero wala naman pake di ako mapakale oh ayoko na!
Galit ba sakin ang mundo?
‘di ko malaman kung ano ang gagawin ninyo
Sana ay makilala kung sino na nga ako
Bakit di nyo ma-gets
Try to understand me and you know me well
Chorus:
Try to understand me
This is just the real me
Why can’t i just me my self and be accepted can’t you see
Di na kailangang magkunwari kung minsan
Wala naman masama sa ginagawa
Diskarte ko’y iba ang kailangan
Ako’y pagbigyan
Tumundig sa sarili supports what i need
Sa aking barkada sa aking pamilya
H’wag ipilit sa’kin ang hindi ako
Ok ako!
Ok ako (6x)
Verse 2:
Kapag kasama ko sila
Buhay ko’y nag-iiba
Hindi naman ibig sabiihin ay my pinaggagawa kami na kakaiba
Walang iwanan, nagtutulungan, walang gulangan, palaging nandyan
Kilala na namin ang bawat isa kahit ano pa man ang sabihin ng iba
Sa inyo
Kaya’t napipilitan pa
Magkunwaring sunod sa kagustuhan ng iba
Ngunit hindi ko na makayanan na itago pa
Itago ang sarili ko at sabihin ang gusto
Magugulat ka
Ako ay kausapin mo
At makikita mong pareho lang naman ito
Kakaiba lang talaga ang mga diskarte ko
Kung tingin mo’y mali, nagkakamali oh ay naku!
Repeat chorus
Bridge:
Di kailangang mag balat kayo
Upang maka sagip
Heto kami kami sige sabay sabay nating sabihing
Repeat chorus
habang tumutugtog ang kanta pinaliwanag niya saken kung anu ang ibig sabihin nuon
“alam mo ba yung feeling na , sunod sunuran ka sa kagustuhan ng iba… yung pakiramdam na hindi ka makakilos ng mag-isa”ang sabi niya saken habang diretsong nakatingin sa kalsadang aming nilalakaran
Tiningnan ko ang itsura niya…tila paiyak na siya…ayoko namang makitang naiyak ang kataas taasan ng first section kaya inakbayan ko siya kaagad…at sinabing
“atleast hindi ka hinahamak ng ibang tao… atleast sayo ramdam mo na may humahanga at nagmamahal sayo”sinabi ko iyon para naman marealize niya na may mga taong mas mabigat pa ang problema kesa sa problema niya
“alam mo?, pwde mo namang gawin ang gusto mo eh… hayaan mo ang mga matang nakatingin,, basta ang mahalaga Masaya ka” ang muli kong pagsasalita
“salamat ah”ang sabi niya saken
Ako naman magshare ng song, kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang loud speaker
nito… pinatugtog ko ang kanta ni katy perry firework
Do you ever feel like a plastic bag
Drifting throught the wind
Wanting to start again
Do you ever feel, feel so paper thin
Like a house of cards
One blow from caving in
Do you ever feel already buried deep
Six feet under scream
But no one seems to hear a thing
Do you know that tehre's still a chance for you
Cause there's a spark in you
You just gotta ignite the light
And let it shine
Just own the night
Like the Fourth of July
Cause baby you're a firework
Come on show 'em what your worth
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
As you shoot across the sky-y-y
Baby you're a firework
Come on let your colors burst
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
You're gunna leave 'em fallin' down-own-own
You don't have to feel like a waste of space
You're original, cannot be replaced
If you only knew what the future holds
After a hurricane comes a rainbow
Maybe you're reason why all the doors are closed
So you can open one that leads you to the perfect road
Like a lightning bolt, your heart will blow
And when it's time, you'll know
You just gotta ignite the light
And let it shine
Just own the night
Like the Fourth of July
Cause baby you're a firework
Come on show 'em what your worth
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
As you shoot across the sky-y-y
Baby you're a firework
Come on slet your colors burst
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
You're gunna leave 'em fallin' down-own-own
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
It's always been inside of you, you, you
And now it's time to let it through
Cause baby you're a firework
Come on show 'em what your worth
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
As you shoot across the sky-y-y
Baby you're a firework
Come on slet your colors burst
Make 'em go "Oh, oh, oh!"
You're gunna leave 'em goin "Oh, oh, oh!"
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
Boom, boom, boom
Even brighter than the moon, moon, moon
“ang kantang to ang nagbibigay ng pagasa saken.. tuwing pakiramdam ko na wala na akong pagasa… tuwing pakiramdam ko na lulubog na ako ng tuluyan… papatugtugin ko lang ang kantang ito… at maya maya sasabihin ko na sa sarili ko na kaya ko… kung kaya ng iba kaya ko rin!... hindi ako dapat sumuko”
Tiningnan ko siya nagtama ang aming mga mata nakatitig pala siya saken
“alam mo proud ako sayo”ang sabi niya saken
“ha? Bakit?”ang tanung ko
“kasi kahit naiisip mo na wala nang pagasa yan ka parin at lumalaban at hindi sumusuko… proud na proud ako sayo”ang sabi niya saken
“salamat atriu ah… dahil sa mga tulong mo lalo akong nabubuhayan ng pagasa na bakasakaling makaalis ako ng highschool… salamat talaga”ang sabi ko sakanya
“yan ka nanaman! Kagabe kappa nagpapasalamat ah!”ang sabi niya saken sabay ng isang malakas na tawa
“ocge! Bibilhan nalang ule kita ng chocolate with almonds mamaya”ang sabi ko
at sabay ng malakas ring tawanan namen
Di nagtagal nasa labas na kame ng gate ng school namen
Sa labas palang ng school namen pinagtitinginan na kame…
“ahmm atriu mas ok yata kung mas mauna ka nang maglakad”ang pabulong kong sabi sa kanya
“diba sabi mo kanina pwde kong gawin ang gusto ko… bastat nagiging Masaya ako dito?”patanung niyang sabi saken
“oo”ang sagot ko
“edi hayaan mo kong sabayan ka hanggang sa library at magbell Masaya akong kasama ka eh”ang sabi niya
So yun nga ang nangyare kasabay ko siya hanggang sa pumasok na kame ng library… tila napakarameng mata ang nakatingin samen… may ibang mata na nagtaasan ng kilay… may mga mata na nagtataka pero parang wala lang yun kay atriu…
Nang makapasok kame ng library
“mam good morning po”ang bati ni atriu sa teacher na nagbabantay ng library
“good morning rin mga iho”ang pabalik na bati nito
“magrereview lang po kame mam”ang paalam namen
Pagkatapos nun ay pinirmahan na ang students attendance of library process at pinapasok na kame, pagkaupo palang namen agad ko nang nilabas ang lahat ng dapat kong ireview ang lahat ng dapat kong ayusin,…at ganun rin naman si atriu
Nagtulungan kameng dalawa… may alam naman ako sa livelihood
Tinuruan namen ang isat isa…magaling rin si atriu sa geometry kaya marame siyang naituro saken… kahit pa na super hilong hilo ako sa pakikinig sa subject na iyon at talagang super hirap akong turuan sige parin siya sa pagturo saken..
Binigyan niya ako ng isang problem at sinagutan ko iyon…nangmatapos ko nang sagutan… tila mapalundag ako ng sabihin niya sakeng….
“perfect lahat ng sagot mo”ang sabi niya ng may malaking ngiti sa kanyang mukha…
Nangmatapos na ang pagrereview namen pasado 12 na…talagang pinagbute namen ng todo ang pagrereview…
Nangmakaakyat ako ng room…nasa pintuan palang ako nuon ng may biglang kumalabit saken
“ahmm pinapatawag daw po kayo ni mam bantog”ang sabi saken ng isang studyante na nasa 2nd section
“cge paki sabi pupunta nalang ako.. aayusin ko lang tong gamit ko..”ang sabi ko
Pagpasok ko.. matalim ang tingin saken ni aquesta di ko na ito inintindi maski pa ang mga pagpaparinig niya
“ang bobo naririto na… hay nakowh!!”ang sabi niya ng palabas na ako ng classroom
Pumunta ako ng faculty para puntahan ang class adviser namen
“mam good afternoon po”ang sabi ko
“good afternoon mr matugas, take a seat”ang sabi niya saken sabay ng pagturo ng upuan
“so pinatawag kita dahil sa may nabalitaan ako,ang kataas taasan raw ng first section ang nagtuituitor sayo?”ang sabi nito sa mataray na boses
“yes mam” ang sagot ko
“well sa ilang mga test na dumaan nitong nakaraang mga araw mukang nagbubunga nga ng maganda ang pagrereview nyo ng sabay, sana lang ay hindi mo siya masyadong pinahihirapan”ang sabi saken ng guro ko
“don’t worry mam ,hindi po”ang sabi ko habang nakatungo
“do your best mr matugas.. sagarin mo kung may maisasagad at may maipipiga pa jan sa utak mo”ang sabe ng ng guro ko
Pagtapos ng usapan naming iyon agad na akong bumalik ng class room,at di nag tagal ay nagbell na hudyat para sa pagsisimula ng klase
Pagkatapos ng first period ,second period na geometry
“good afternoon class, ngayong araw na ito na ninyo itetake up ang test”ang sabi samen ng aming guro
Di nagtagal ay pinakalat na ang test papers… nang makuha ko ang test papers agad kong tinuon ng lahat ng aking attention dito
Tila naman napansin ng aking guro ang pagiging serious ko..kaya lumapit siya dala dala ang correction paper na naglalaman ng tamang sagot
Tiningnan niya ang mga sagot ko at ang sagot na nasa correction paper..
Nang lingunin ko siya… nasa mukha niya ang isang napakatamis na ngiti..
“ipagpatuloy mo lang mr matugas…”ang sabi niya saken ng may matamis na ngiti
Nang matapos ang test iyon agad naming chinikan ang papers
Laking tuwa ko… kahit na hindi ako ang pinakamataas pangalawa lamang.. mataas parin ang nakuha kong score
“im very happy… dahil mukhang natauhan kana mr matugas”ang sabi saken ng teacher namen sa geometry
Isang matamis na ngiti na lamang ang aking binigay
Nanglingunin ko ang iba kong kaklase.. may iba sa kanila na nakasimangot , ang iba ay may napakatamis na mga ngiti ang iba naman ay nagtataas ng kilay
Nangdumating ang recess
“matugas! May naghahanap sayo!”ang sabi saken ng isa sa mga kaklase ko
Ng tingnan ko sa labas ng pinto tila napaka raming students na nakiki-esyoso
Hanggang mahagip ng aking mata si atriu… bumaba siya mula sa highest level of sections at pumunta sa section ng lowest para lang puntahan ako??
Agad akong lumabas para puntahan siya..
Nanglapitan ko siya
“napasa ko ang test namen!.... ako ang pinakahighest!”ang sabi niya na may malaking ngiti sa kanyang mga labi…
“congratulations!”ang sabi ko na may malaki ring ngiti sa aking labi
“ako naman nakapasa rin… second ako sa highest”ang sabi ko
Nasa kalagitnaan kame ng pagsasaya ng maymarinig na kameng mga bubuyog na nagbubulungan
“ahmm atriu… gusto mo sa canteen nalang tayo magusap?”ang tanung ko
Tumango siya hudyat ng pagsabi ng oo
So yun na nga ang nangyare nagusap kame dun sa canteen tila isang celebration narin iyon.. dahil alam namen na hanggang sa dulo kameng dalawa ang magkasama para tulungan ang isat isa
Nang magbell umakyat na kame sa sarili naming mga class room
“akalain mo nga naman… super taas na ng bobong yan at talagang bumaba pa dito ang kataas taasan ah!?”ang sabi ni aquesta saken ng Makita ako sa pinto
Tumango nalamang ako.. at di pinansin ang sinabi niya…
Nangmatapos ang lahat ng periods oras na para umuwe katulad ng date sabay kame ni atriu
Ganun ang settings ng lahat hanggang sa matapos ang 3rd grading
Nasa hall ako nuon at kinukuha ang grades ko ng Makita ko siya napababa ng hagdanan
Nilapitan ko siya
“kamusta ang mga grades?”ang tanung ko
Nagbigay siya ng isang malungkot na mukha na siya naming pinagalala ko
Nangmapansin naman ni atriu na talagang nagaalala na ako
Bigla naman siyang ngumiti at sinabing
“pasado lahat”sabay ng isang malakas na tawa
“kala ko naman kung anu na eh!!”ang sabi sabay ng pagkuha sa card niya
Pasado nga lahat at talagang matataas
Ngayon naman ay ang aking card nalang ang hinihintay ko.. nang marinig ko na ang pagtawag saken ng teacher namen
“mr matugas here is your grades,”sabi saken at sabay ng pagabot nito ay napakatamis na ngiti
Nangbinuksan ko ang card… tila mapalundag ako sa aking nakita halos magcollapse ako!! Hindi ko alam kung nahinga pa ako nung time na iyon…
May 89,may 81 ,83, lahat nasa line of 8 at wala akong bagsak!! Halos lahat ng grade ko ay katulad na ng kay atriu
maiyak iyak ako ng makita ko lahat ng grades ko
“hoy ok ka lang??”ang sabi saken ni atriu ng mahalatang parang hindi na ako humihinga
“hoy!”ang sabi niya sabay ng pagyugyog saken
“is there something wrong mr matugas?”ang sabi samen ng teacher ko…at sabay ng isang malaking ngiti sa kanyang mga labi
Ngayon lahat ng mata ay nakatutuk na saken…
“pasado ako lahat”ang sabi ko ay atriu at sabay ng pagabot ko sa kanya ng card ko…
Tuwang tuwa rin si atriu ng Makita ang card ko… wala akong line of 7!!...tila siya pa ang mas masayang Masaya na naglulundag sa hall
Tiningnan ko ang guro namen at talagang nakangiti parin ito saken
“ipagpatuloy mo lang iyan mr matugas.. makakapasa ka hanggang sa 4th grading..”ang sabi saken
.,.. pasado ako lahat.. pero hindi pa tapos ang lahat… kailangan kong makatapos ng 4th year at makaalis sa highschool
So pagkatapos nang pangyayareng iyon tuloy parin kame ni atriu sa pagrereview araw araw… tulad parin ng dati ang aming samahan…
Ang tanging nagbago nalang ay ang pakikitungo saken ng iba ko pang kaklase… kung dati ay minamaliit nila ako.. ngayon ay nakagain na ako ng konteng respeto sa iba sa kanila…
Wala na ang sobrang bulong bulungan at nabawasan na rin ang masasakit na salita
Ganun ang setting hanggang sa malapit na ang katapusan ng 4th grading… nasa canteen ako nun kasama ni atriu ng may isang student na lumapit samen at sinabing pinapatawag ako ni mam bantog
Pagdating ko sa faculty room..
“your going to pass mr matugas…”ang sabi saken ng guro ko
"Malapit na ang graduation day… at gusto ko.. pagkatapos na magspeech ng valivictorian ay ikaw naman…
Ang valivictorian ay si atriu… "
“mam sure po ba kayo?”ang tanung ko sa kanya, sa mga panahon na ito mangiyak ngiyak na ako sa tuwa
“matugas, pasensya kana sa masasakit na salita na nasabi ko nuon saiyo,”ang sabi sakeng ng guro ko na may malumanay na boses
“mam hindi po kayo dapat magsabi ng sorry… ang totoo po niyan dapat magpasalamat pa ako sa inyo eh… kasi kung di po dahil sa mga salitang iyon… hindi ako matututo , ginamit ko ang bawat masasakit na salita na nanggaling sa ibat ibang studyante at mga guro na nanghamak sa akin bilang tuntungan para maabot ko ang pinapangarap ko..”
Sa mga panahon na ito.. dumadaloy na ang luha ko… napaka sarap ng pakiramdam na lahat ng pinaghirapan ko ay nagbunga
Tumayo mula sapagkakaupo ang guro ko at niyakap ako…
“congratulations iho”ang sabi nito saken
Araw ng graduation
Nasa entablado na si atriu lahat ay tahimik para mapakinggan ang kanyang sasabihin
"Ngayong araw na ito, sa ating pagtatapos, mayroon akong dalang Transcript of Record. Ang estudyanteng may-ari ng transcript na ito ay nag-aral sa paranque national highschool. Sa unibersidad na ito, kung lumipas ang isang buong school year at umabot ka sa 3 units na bagsak, kaikailanganin mong ulitin ang year na iyon
Ang transcript na hawak ko ay mayroong 2 units ng bagsak. ang mga ito ay tinamo ng estudyante sa iisang schoolyear lang. Ang isang subject ay kadalasang may bigat na 1.5 unit. Kung iisiping mabuti, isang subject na bagsak na lang ay pwede nang magrepeat ang estudyanteng may-ari ng transcript na ito.
Ang speech na ito ay hindi ko ginawa para i-acknowledge ang paghihirap ng ating mga magulang sa pagpapaaral satin. Hindi ko din ito ginawa para maghayag ng political statement, o kumbinsihin kayo na huwag umalis sa bansa at tulungan itong makaahon. Ang speech na ito ay para sa mga normal na estudyante na kagaya ng may may-ari ng transcript na hawak ko, dahil madalas, wala talagang pakialam ang unibersidad sa mga achievements nila. May mga awards na gaya ng “Summa Cum Laude”, “Best Thesis Award” at “Leadership Award.” Pero ni minsan, hindi pa ako nakakakita ng unibersidad na nagbigay ng “Hang-on and managed to graduate despite nearly getting kicked-out during his academic stay” award.
Maaaring isang malaking kagaguhan ang konseptong ito para sa karamihan. Bakit mo pararangalan ang isang estudyanteng bulakbol, bobo, tamad o iresponsable? Hindi ba dapat isuka ito ng unibersidad? Ito yung mga tipo ng estudyanteng walang ia-asenso sa buhay, hindi ba?
Ayun. Natumbok niyo.Iyun na nga ang dahilan.
Madalas, pag ang isang estudyante ay may pangit na marka sa paaralan, lalong lalo na sa highschool, nakakapanghina ito ng loob. Nandiyan yung tatamarin ka mag-aral, nandyan yung iisipin mo “Ano pa kayang trabaho ang makukuha ko? Call center na naman o clerical? Ba’t kasi ang bobo ko. Kung matalino lang ako, sana, sa Proctor and Gamble ako, o kung saang sikat na kumpanya.”
Mas mahirap ang dinadaanan ng mga estudyanteng bumabagsak. Kahit na sabihin mong kasalanan nilang bumabagsak sila, hindi ninyo alam kung ano ang pakiramdam ng ganun. Madaling sabihin na “Kaya mo yan, mag-aral ka lang,” pero alam ba natin talaga ang sinasabi natin?
Kapag ang isang estudyante ay bumabagsak sa unibersidad, nandiyan yung tatawanan niya lang yan. O di kaya naman, ipagmamalaki niya pang “MAY SUMMER KO!!!” o “Pare, SABAY TAYONG MAG REPEAT HA!” Pero hindi alam ng mga isang Summa Cum Laude kung ano ang nasa isip ng isang normal na estudyante sa tuwing matutulog ito at alam niyang pag-gising niya, kailangan niya na namang ulitin ang isang subject na nakuha niya na sa susunod na term.
Kahit kalian, hindi naging problema sa “Star Student” na sabihing “Nay, bagsak ako.” at hindi kailanman sumagi sa isip nila na “Paano kaya kung sa walang-pangalang kumpanya lang ako makapagtrabaho?” Dahil sigurado sila sa kinabukasan nila.
Huwag na tayong maglokohan. Grades are everything. Kahit bali-baligtarin mo iyan, hindi magiging patas ang mga kumpanyang kumukuha ng fresh graduates para magtrabaho sa kanila. Minsan din naman, nadadaan sa palakasan, pero ganun pa din. Kung hindi ka academically good, wala kang patutunguhan. Kung hindi man yun, mas mahirap yung dadaanan mo para lang makaabot sa prestihiyosong posisyon.
Kaya ngayong graduation, ang speech na ito ay inaaalay ko para sa mga estudyanteng lumagpak, muntik-muntikan nang masipa o yung sa lahat ng paraang pwede, ginawa na para lang makatapos. Gagawin kong patas ang mundo para sa inyo kahit isang araw lang. Kahit ano pa ang sabihin ng ibang tao, kesyo kasalanan mo man na pangit ang marka mo o muntik ka nang makick-out, saludo ako sa hindi mo pagtigil sa pag-aaral. Saludo ako na may lakas ka ng loob na harapin pa rin ang mundo kahit alam mong hindi ito magiging patas sa iyo. Saludo ako na kahit pangit ang transcript mo, taas noo ka pa rin ngayong graduation at proud na proud sa sarili mo.
Ano ngayon ang mangyayari sa mga graduates pagkatapos nitong graduation? Ayoko nang puntahan yung pwedeng mangyayari sa mga Cum Laude. Baduy. Alam mo namang may patutunguhan ang buhay nila e. Pero dun sa mga lumagpak, ano ang meron?
Maaring makakuha kayo ng mediocre na trabaho lang. Pwede ka rin swertehin, baka makapagtrabaho ka sa magandang kumpanya. Madami pang pwedeng mangyari. Huwag kayong mawalan ng pag-asa. Kung nung highschool, nagtiyaga kayo e ba’t titigilan niyo yung pagti-tiyaga ngayon?
Pwede ring ganito: Mag-aral ka ulit. Ipakita mo sa kanila na kung sisipagin ka lang, malayo ang mararating mo. Subukan mong patunayan sa kanila na kapag pinilit mo, kaya mo ring abutin yung naabot nila. Na hindi ka bobo, kundi tinamad ka lang.
Baka sabihin ninyo, drowing lang ako.
I’ve been on both sides. Naranasan ko na ring lumagpak, at muntikan na din akong masipa. Naranasan ko na ang umulit ng 4 na beses sa iisang subject. Naranasan ko na ang masumbatan ng magulang, kapatid at kung sino-sino pang propesor na walang pakialam sa pakiramdam ng estuyante. Naranasan ko nang hindi makatulog ng maraming gabi sa pagiisip kung paano ko na naman sasabihin sa magulang ko na may bagsak na naman ako. Kaya alam ko ang pakiramdam ninyo.
Akin ang transcript na ito.
This is a rebellion. I raise my middle finger to every professor, over-achiever, naysayer and detractor THAT TOLD ME THAT I CAN'T MAKE IT. I raise my middle finger to every valedictory or graduation speech that only gratifies the university, those who were achievers in school or those who gratify the country when it’s supposed to be the graduate’s moment of glory. You are supposed to acknowledge EVERYONE. Even those who failed many times.
Kaya sa inyong mga graduates na medyo hindi maganda ang marka, para sa inyo ito. Kung kinaya ko ito, kaya niyo rin to. Imposibleng hindi."
Nangmatapos ang speech na ito ni atriu… nagpalakpakan ang lahat…standing ovation ang binigay sa kanya…isang napakagandang speech iyon…
Nang bumaba si atriu siya namang pagsunod ng aking guro na si mam bantog papunta ng entablado
“a wonderful speech mr atriu… now… I would I like to call on mr matugas… and give him this award , this medal, for being the most changing student here in our university”
Nang tingnan ko ang kinaroroonan ni mama… tila nagulat siya sa narinig.. maski ako!... hindi ko alam na pararangalan ako ng isang medalya…
Agad na akong tumayo at tinunton ang entablado…
Sinuot saken ng aking mama ang medal na iyon ,pagtapos niya iyong isuot saken at bumaba na siya…
“a little speech cant hurt mr matugas”ang sabi saken ng aking guro…
Hindi ko alam kung anu ang sasabihin ko.. biglaan ang lahat… pero kung kinaya ni atriu kakayanin ko rin…
“isa hong magandang gabe sa inyong lahat…siguro naman ho.. ay kilala ako ng bawat studyanteng naririto…kilala ako.. bilang sa pagiging mahina ng kokote ko…ako ho si carlo matugas…isang studyante na pinilit makatapos at ngayon nga ho.. ay pinarangalan pa ng isang medalya..
Ang secreto ho? Kung pano kong nagawa ang lahat??...
DAHIL HINDI AKO SUMUKO… ANG LAHAT NG MASASAKIT NA SALITA NA NANGGALING SA BAWAT STUDYANTE ,SA PAMILYA KO, AT SA BAWAT GURO AY HINDI KO GINAMIT PARA LALO AKONG BUMAGSAK… GINAMIT KO ANG MASASAKIT NA SALITANG ITO.. BILANG TUNTUNGAN KO PARA MAABOT ANG PINAPANGARAP KONG MAABOT
Ang medalya hong ito… ay inaalay ko.. sa isang kaibigan na hindi ako pinabayaan…
Mr atriu forteza… maraming salamat…utang ko sayo ang lahat ng ito”
Nang matapos ang speech kong iyon ang lahat ay nagpalakpakan ang ibang mga studyante at mga guro ay nagiyakan…
Bumaba ako ng entablado at pinuntahan ang kinaroroonan ni atriu… niyakap ko siya bilang hudyat ng pagpapasalamat…
Natapos ang ceremonyang iyon…taas noo kong sinasabi… na kahit ilang beses akong lumagpak at bumagsak.. eto parin ako.. nakatayo.. at lumalaban
(wakas)
Subscribe to:
Posts (Atom)